Katarzyna Perzanowska - psychoterapia online

Katarzyna Perzanowska - psychoterapia online Polski psychoterapueta w UK

Dzięki dialoteka.pl
18/09/2024

Dzięki dialoteka.pl

16/08/2024

"Znana psychoterapeutka psychodynamiczna Martha Stark nazwała taką nadzieję [ że rodzice się zmienią] "nieustępliwą”. Dorosłe już osoby często mają poczucie, że czegoś w dzieciństwie nie dostały, jeżdżą do domów rodzinnych, myśląc, że tym razem będzie inaczej. Że mama i tata w końcu ich docenią. Dlatego jeszcze bardziej się postarają, kupią lepszy prezent, będą bardziej potulni albo awansują w pracy tylko po to, by w oczach mamy lub taty pojawił się błysk dumy albo miłość. Ale to się nie dzieje. W terapii tym, co leczy, jest pozbawienie nadziei na to, że rodzic się zmieni. I że w dorosłym życiu da to, czego nie dał w dzieciństwie. Ta świadomość pozwala wejść w proces żałoby za tym brakiem. Kiedy żałoba zostaje przepracowana, można zaczynać budować nowe, dorosłe życie. Bo ci sami ludzie, którzy straceńczo jeżdżą do domów po zrozumienie, często sami nie "widzą" i nie akceptują swoich rodziców takimi, jakimi oni są.
A w tym nowym, dorosłym życiu można na swoich rodziców spojrzeć innym okiem. Dostrzec, że zimny, krytyczny ojciec nie jest może w stanie dać ciepła, ale może mi np. naprawić samochód. Albo że mama, choć kompletnie niezainteresowana tym, co się u mnie dzieje, to potrafi zrobić wyśmienitą kapustę. Nie kochała tak, jak tego oczekiwałam, ale kapusta jest OK. I że mogę przyjechać do niej po prostu na obiad, a nie po to, czego kiedyś nie dostałam.
Ale że tak jak ja nie zamierzam być dentystką z mężem i dwójką dzieci, tylko, powiedzmy, historyczką sztuki żyjącą w bezdzietnym związku z kobietą – tak moja mama nie będzie wrażliwą i empatyczną duszą, a tata intelektualistą. Im mniej wzajemnego oczekiwania zmiany, tym łatwiej się spotkać w dorosłym tu i teraz. Albo zadecydować o ograniczeniu kontaktu, jeśli ta niezmienność polega na tym, że np. tato jest alkoholikiem, stosuje przemoc psychiczną i nie chce się leczyć.

Katarzyna Szaulińska, psychiatra, psychoterapeutka
fot Gelgas/pexels

Od dziś możecie Państwo umawiać się na konsultację poprzez kalendarz:
05/08/2024

Od dziś możecie Państwo umawiać się na konsultację poprzez kalendarz:

Kolejne świetne szkolenie za mną.
05/08/2024

Kolejne świetne szkolenie za mną.

14/06/2022

" Być może kiedy posuwamy się dostatecznie daleko w głąb, zawsze natrafiamy na element smutku, jako że pełna znajomość samego siebie zawsze obejmuje świadomość upływu czasu. Ale dopiero kiedy zdobędziemy tę świadomość i pogodzimy się z nią, wszystko nabiera właściwych wymiarów, a my zaczynamy odczuwać, że po prostu żyjemy. Tylko ta świadomość jest na tyle obszerna, by pomieścić życzliwy stosunek do wszystkiego, co musimy utracić - do każdego momentu naszego życia, do innych ludzi i do całego świata. "
Eva Hoffman, Zagubione w przekładzie
fot Annie Spratt

11/05/2022

Porusza mnie do głębi, zawsze, gdy to przeczytam.

"Jak wszystkie dzieci wolałeś/wolałaś wierzyć, że dorosły znęca się nad tobą z powodu jakiegoś zła, które w tobie tkwi. Wiara w to dawała ci nadzieję w tym sensie, że mógłbyś/mogłabyś dowiedzieć się, co jest z tobą nie tak, zmienić to, a wtedy być może znęcanie się ustałoby. To kurczowe trzymanie się nadziei było lepsze niż stawienie czoła przerażającemu faktowi, że ludzie, od których musiałeś/musiałaś zależeć, nie panowali nad sobą i byli destrukcyjni." Nancy McWilliams "Opracowanie przypadku w psychoanalizie".

06/04/2022

"Znana psychoterapeutka psychodynamiczna Martha Stark nazwała taką nadzieję [ że rodzice się zmienią] "nieustępliwą”. Dorosłe już osoby często mają poczucie, że czegoś w dzieciństwie nie dostały, jeżdżą do domów rodzinnych, myśląc, że tym razem będzie inaczej. Że mama i tata w końcu ich docenią. Dlatego jeszcze bardziej się postarają, kupią lepszy prezent, będą bardziej potulni albo awansują w pracy tylko po to, by w oczach mamy lub taty pojawił się błysk dumy albo miłość. Ale to się nie dzieje. W terapii tym, co leczy, jest pozbawienie nadziei na to, że rodzic się zmieni. I że w dorosłym życiu da to, czego nie dał w dzieciństwie. Ta świadomość pozwala wejść w proces żałoby za tym brakiem. Kiedy żałoba zostaje przepracowana, można zaczynać budować nowe, dorosłe życie. Bo ci sami ludzie, którzy straceńczo jeżdżą do domów po zrozumienie, często sami nie "widzą" i nie akceptują swoich rodziców takimi, jakimi oni są.
A w tym nowym, dorosłym życiu można na swoich rodziców spojrzeć innym okiem. Dostrzec, że zimny, krytyczny ojciec nie jest może w stanie dać ciepła, ale może mi np. naprawić samochód. Albo że mama, choć kompletnie niezainteresowana tym, co się u mnie dzieje, to potrafi zrobić wyśmienitą kapustę. Nie kochała tak, jak tego oczekiwałam, ale kapusta jest OK. I że mogę przyjechać do niej po prostu na obiad, a nie po to, czego kiedyś nie dostałam.
Ale że tak jak ja nie zamierzam być dentystką z mężem i dwójką dzieci, tylko, powiedzmy, historyczką sztuki żyjącą w bezdzietnym związku z kobietą – tak moja mama nie będzie wrażliwą i empatyczną duszą, a tata intelektualistą. Im mniej wzajemnego oczekiwania zmiany, tym łatwiej się spotkać w dorosłym tu i teraz. Albo zadecydować o ograniczeniu kontaktu, jeśli ta niezmienność polega na tym, że np. tato jest alkoholikiem, stosuje przemoc psychiczną i nie chce się leczyć.

Katarzyna Szaulińska-Dynowska, psychiatra, psychoterapeutka
fot Paul Skorupskas

13/12/2021

„Nieradzenie sobie z emocjami to bardzo szerokie pojęcie. Nie radzi sobie ten, kto wybucha w sposób niekontrolowany i krzywdzi innych lub siebie. Ale nie radzi sobie również ten, kto nie wyraża otwarcie uczuć, ponieważ się tego boi. A także ten, kto przemieszcza emocje – na przykład nie złości się na tego, kto odpowiada za jego trudną sytuację, lecz na innych, często przypadkowych ludzi. Każda z tych osób może znaleźć się w niespodziewanej, trudnej sytuacji. I każda z nich nie poradzi sobie z emocjami na swój własny sposób. Dobrze to ujął neuropsycholog Mark Solms: «Na poziomie ciała wszyscy czujemy emocje – rzecz w tym, że nie wszyscy je rozpoznajemy». Ktoś może powiedzieć: brzuch mnie boli, nieświadom tego, że ból pojawia się wtedy, gdy wzbiera w nim złość. Mechanizm jest taki, że u ludzi, którzy nauczyli się, że być złym na kogoś jest niebezpieczne, bo naraża na odwet ojca lub niezadowolenie mamy, za impulsem złości podąża lęk: złoszczę się, a mi nie wolno. To powoduje reakcje w ciele: ból brzucha, głowy, niepokój. I dopóki nie zrozumiemy, co się w nas dzieje, nic nie możemy zrobić. Żeby radzić sobie z emocjami, trzeba je rozpoznawać.”

Zofia Milska-Wrzosińska, fragment wywiadu „Rozpacz, nienawiść, furia”
fot unsplash

07/12/2021

“Depresję możemy więc rozumieć jako bezpośredni sygnał utraty siebie, polegający na wyparciu własnych reakcji emocjonalnych i odczuć. Początkowo celem tego wyparcia było niezbędne dla zachowania życia przystosowanie, wynikające z lęku przed utratą miłości w dzieciństwie. Depresja wskazuje na wczesne zranienie. Już w okresie niemowlęcym miała miejsce utrata określonych obszarów afektywnych, niezbędnych dla rozwoju stabilnego poczucia własnego Ja. Istnieją dzieci, które nie mogły swobodnie doświadczyć nawet najwcześniejszych wrażeń, takich jak na przykład niezadowolenie, gniew, złość, ból, radość z własnego ciała czy nawet głód. Czasami słyszymy, jak matki z dumą opowiadają, że nauczyły swoje niemowlę tłumić głód i spokojnie czekać na porę karmienia.”
Allice Miller “Dramat udanego dziecka”. Media Rodzina. Poznań, 2007 s. 47
fot Ehimetalor Akhere Unuabona

19/11/2021

„Nie wszyscy pacjenci są jednakowo gotowi podjąć odpowiedzialność. Niektórzy szybko zaczynają rozumieć swoją rolę we własnym dyskomforcie, dla innych podjęcie odpowiedzialności stanowi taką trudność, że staje się zasadniczym elementem terapii, a gdy już ten krok zostaje zrobiony, zmiana terapeutyczna może nastąpić niemal automatycznie i bez wysiłku.”
Irvin Yalom, „Dar terapii”
Fot. Ali Soleymani/unsplash

03/11/2021

„Ciekawy paradoks: kiedy zaakceptuję siebie takim, jakim jestem, wtedy zaczynam się zmieniać”
Carl Rogers, „O stawaniu się osobą”
Fot. Christine/unsplash

Address

Cambuslang

Opening Hours

Monday 9am - 8pm
Tuesday 9am - 8pm
Wednesday 9am - 8pm
Thursday 9am - 8pm

Website

https://psychoterapiaonline.co.uk/

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Katarzyna Perzanowska - psychoterapia online posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Shortcuts

Share

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram

Category