15/03/2025
ᲙᲐᲮᲣᲠᲘ ᲚᲔᲥᲡᲘ
ვუძღვნი ფარნავაზ სეფაშვილს
სავსე ხარ ჯანით, სიბრძნით, სიკეთით
ღმერთთან რაღა გაქვს შენ სათხოვარი,
ჩემო ფარნავაზ! კახური ლექსი
მიიღე ჩემგან შენ სახსოვარი.
მწვანე მდელოზე გაშლილი სუფრა
ალაზნის პირას ცივ რუსთან გელის,
კახურით შევსვათ სადიდებელი
ღმერთის, სამშობლოს და რუსთაველის.
დოქიდან ჯამში ჯამიდან ჯანში,
გადაინაცვლებს სუფრის მშვენება,
აგამღერებს და ეს არემარეც
სამოთხის ბაღად მოგეჩვენება.
გაგეყრებიან მძიმე ფიქრები,
თვალი მოუხმობს იებს და ვარდებს,
გულში სიამე დაისავანებს,
სული ზეცაში გაინავარდებს.
ვინ დაითვალოს ამ თბილ მიწაზე
დღეს მერამდენედ ყვავილობს ვაზი,
არსად მიგრძვნია დამათრობელი
სხვა რამ სურნელი იმაზე ნაზი.
პურ-ღვინო ჩვენი თანამგზავრია,
მაღალმა ღმერთმა ასე ინება,
ასე ყოფილა, ასეა დღესაც
და მომავალშიც ასე იქნება.
მზის საყვარელო ტკბილო კახეთო
აყვავებულო იმერ-ამიერ,
დიდება შენდა! მშვიდობა შენდა!
მრავალჟამიერ! მრავალჟამიერ!
