19/11/2025
💻📱Οι οθόνες δεν είναι ο “εχθρός”. Είναι εργαλείο. Είναι παράθυρο. Μερικές φορές, δυστυχώς, είναι και πόρτα… ανοιχτή προς κινδύνους που κανένα παιδί δεν έχει τη δύναμη να αναγνωρίσει, πόσο μάλλον να διαχειριστεί.
Το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η τεχνολογία.
👉 Είναι η απουσία ορίων.
👉 Η έλλειψη υπευθυνότητας.
👉 Η σιωπή.
👉 Η ανεξέλεγκτη έκθεση.
Βλέπουμε παιδιά μικρότερα από ποτέ να περιηγούνται σε περιεχόμενο που τα διαμορφώνει πριν καν σχηματίσουν προσωπικότητα. Βλέπουμε συμπεριφορές βίας, σεξουαλικοποίησης, εκφοβισμού, μιμητισμού… και συχνά εκπλησσόμαστε, ενώ δεν θα έπρεπε.
Οι πράξεις των παιδιών δεν γεννιούνται στο κενό.
Γεννιούνται από όσα βλέπουν, όσα ακούνε, όσα δεν τους εξηγούμε, όσα αφήνουμε να τα εκπαιδεύσουν… μόνα τους.
Δεν είναι «το διαδίκτυο που φταίει».
Είναι η απουσία καθοδήγησης.
Είναι η έλλειψη γονικής παρουσίας.
Είναι το “δεν πειράζει, είναι μικρό ακόμη”.
Είναι το “θα μάθει μόνο του”.
Και κάπως έτσι, κάθε μέρα ακούμε νέες ιστορίες:
Παιδιά που βιάζουν άλλα παιδιά.
Παιδιά που κακοποιούν.
Παιδιά που εκφοβίζουν.
Παιδιά που πληγώνονται — και πληγώνουν.
Όμως η αλήθεια είναι σκληρή αλλά ξεκάθαρη:
📌 Τα παιδιά δεν φταίνε που τους δώσαμε ένα εργαλείο χωρίς οδηγίες.
📌 Φταίμε εμείς που δεν πήραμε τον ρόλο μας στα σοβαρά.
Ο γονικός έλεγχος δεν είναι περιορισμός.
Είναι προστασία.
Είναι εκπαίδευση.
Είναι φροντίδα.
Και πάνω απ’ όλα… είναι ευθύνη.
Αν θέλουμε ένα ασφαλέστερο αύριο, πρέπει σήμερα να σταθούμε δίπλα στα παιδιά μας — όχι απέναντι. Να τα διδάξουμε να στέκονται μέσα στον ψηφιακό κόσμο, όπως τα διδάσκουμε να περνούν τον δρόμο.
Γιατί τελικά…
Δεν μπορούμε να δαιμονοποιούμε τις οθόνες... μπορούμε όμως να δαιμονοποιούμε την ανευθυνότητα. Και πρέπει.
#ΨυχικήΥγεία
