05/10/2025
Προσωποκεντρική Προσέγγιση και Η Δύναμη του Τώρα: Στο κατώφλι της Παρουσίας
Η Προσωποκεντρική Προσέγγιση του Carl Rogers βασίζεται στην πίστη ότι ο άνθρωπος έχει μέσα του μια φυσική ώθηση προς την ανάπτυξη, την αυτογνωσία και την προσωπική ολοκλήρωση. Αυτή η διαδικασία ενεργοποιείται μέσα σε μια αυθεντική, ζεστή και αποδεκτική θεραπευτική σχέση. Το "εδώ και τώρα" δεν είναι απλώς μια τεχνική· είναι η καρδιά της θεραπευτικής παρουσίας. Ο θεραπευτής καλείται να βρίσκεται παρών, όχι ως ρόλος, αλλά ως πρόσωπο – αυθεντικό, διαφανές και βαθιά συνδεδεμένο με τη βιωματική εμπειρία του άλλου.
Αντίστοιχα, η Δύναμη του Τώρα του Eckhart Tolle αναδεικνύει τη συνειδητή παρουσία ως το κλειδί για την ελευθερία από το ψυχολογικό βάρος του παρελθόντος και του μέλλοντος. Η ταύτιση με τις σκέψεις, τις εσωτερικές αφηγήσεις και το εγώ γεννά πόνο. Η απελευθέρωση έρχεται όταν ο άνθρωπος στραφεί στο παρόν — όταν είναι, αντί να σκέφτεται τον εαυτό του.
Κοινά στοιχεία:
Παρουσία:
➤ Ο Rogers ζητά από τον θεραπευτή να είναι "πλήρως παρών στη σχέση".
➤ Ο Tolle προτείνει τη ζωή ως μια άσκηση συνεχούς επιστροφής στη συνειδητή παρουσία.
Αποδοχή:
➤ Η άνευ όρων αποδοχή στην προσωποκεντρική θεραπεία δεν είναι επιφανειακή συμφωνία, αλλά μια βαθιά στάση «ναι» προς την εμπειρία του άλλου.
➤ Στο Τώρα, η αποδοχή της στιγμής, όπως είναι, γίνεται η πύλη για ειρήνη.
Οργανισμική σοφία και συνειδητότητα:
➤ Η προσωποκεντρική θεωρία εμπιστεύεται την "οργανισμική τάση" του ανθρώπου προς ολοκλήρωση.
➤ Ο Tolle δεν μιλά για ψυχολογική αλλά για υπαρξιακή σοφία, την οποία ο άνθρωπος ανακαλύπτει όταν πάψει να ταυτίζεται με τον νου του.
Στη θεραπευτική πράξη:
Όταν ο θεραπευτής καλλιεργεί προσωπικά τη συνειδητότητα του παρόντος, δεν "κάνει θεραπεία" — είναι θεραπευτική παρουσία. Δεν ερμηνεύει, δεν καθοδηγεί, δεν εξηγεί: είναι εκεί. Κι αυτή η παρουσία – καθαρή, απλή, ήσυχη – γίνεται ο καθρέφτης στον οποίο ο άλλος μπορεί να δει τον εαυτό του καθαρά.
Η Προσωποκεντρική Προσέγγιση και η Δύναμη του Τώρα δεν ανήκουν στο ίδιο θεωρητικό πεδίο. Η μία είναι θεραπευτική, η άλλη πνευματική. Όμως, συναντιούνται εκεί όπου ο άνθρωπος αληθεύει μέσα στην παρούσα στιγμή, χωρίς ρόλους, χωρίς εγώ, χωρίς μάσκα.
Εκεί όπου απλώς… είναι.
