26/10/2025
Δύο πανέμορφες γυναίκες, η Ελληνική γλώσσα και η Λατινική γλώσσα, κάπου σε κάποιο υπέροχο ακρογιάλι, συζητούν σαν δύο καλές φίλες.
Λατινική γλώσσα: Αδερφή μου πρωτότοκη και αδικημένη. Τα παιδιά μου τα έστειλα σε σένα για να σε μάθουν και να γυρίσουν πίσω να με πλουτίσουν.
Το πιο άξιο παιδί μου, ο Κικέρωνας, Ήρθα στην όμορφη Αθήνα σε γνώρισε, σε αγάπησε και γύρισε πίσω φέροντας χιλιάδες λέξεις. Γέννησα από τότε πολλά παιδιά την Ισπανία, την Γαλλία και την Αγγλία. Είμαι πιο εύκολη στη γραφή, γι’ αυτό με αγάπησαν. Χωρίς εμένα δεν πάνε πουθενά, ούτε να μιλήσουν ούτε να σκεφτούν θα μπορούσαν. Εμένα γνωρίζουν σαν μητέρα τους, αλλά οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν ξέρουν την αλήθεια. Ότι εσύ είσαι η πραγματική μητέρα τους, ότι εσύ γέννησες όλες αυτές τις λέξεις και τις έδωσες σε μένα.
Είσαι βαθύτατα αδικημένη, ούτε ο ίδιος ο λαός σου δεν ξέρει την πραγματική αλήθεια. Τόσα χρόνια βασανίζονται με ψευτοδιλήμματα περί δημοτικής και καθαρεύουσας. Και όμως, όλα τα εξέχοντα παιδιά μου, ο Κικέρωνας, ο Μάρκος Αυρήλιος, ο Βιργίλιος, εσένα προτιμούσαν, εσένα μελετούσαν, εσένα έγραφαν. Και αργότερα, όταν κοιμόμασταν βαθιά μέσα στην αγριότητα του μεσαίωνα, εσένα ακούγαμε από το στόμα του Πλήθωνα του Γεμιστού.
Και έτσι ξυπνήσαμε κι αλλάξαμε τον κόσμο. Και την αλλαγή αυτή την ονομάσαμε Αναγέννηση. Γιατί εσύ ξαναγεννήθηκες υπέροχο πνεύμα. Όμως εσύ ήσουν άτυχη. Ότι πιο βάρβαρο σε υποδούλωσε και φέροντας πίσω ελληνικές λέξεις τις λατινοποίησε.
Υπέφερε η υπέροχη λαλιά σου. Τραχιές, βάρβαρες γλώσσες την υπέταξαν. Ώρες ώρες ανοίγω το ντουλάπι μου, που έχω κρυμμένο το πρώτο μου αλφάβητο, το αλφάβητο της Κύμης, στην όμορφη Εύβοια,το κοιτάω και βλέπω όλη την αλήθεια αποτυπωμένη πάνω του.
Να το α, να το ω, να το… Εσείς μου το φέρατε εκεί στη Νεάπολη, στη Νέα Πόλη, κάποτε και μας αλλάξατε την ιστορία μας. Είσαι αδικημένη, μεγάλη μου αδερφή, μεγάλη μου βρυσομάνα. Μόνο τα φωτισμένα μυαλά σε διαβάζουν, γιατί αυτά ξέρουν τη μεγάλη αλήθεια. Μα γιατί αλήθεια δε μιλάς;
Ελληνική γλώσσα: Αγαπημένη μου αδερφή, αγαπημένη μου κόρη, δε σε ζηλεύω, αντίθετα χαίρομαι για σένα. Εμείς οι δύο ξέρουμε την αλήθεια, όπως και οι άνθρωποι οι εκλεκτοί (οι σπουδαγμένοι).
Η συνέχεια στο πρώτο σχόλιο