Massage therapy Mp

05/08/2023

Βεντούζες - Πότε, πώς και γιατί να τις χρησιμοποιήσεις σαν μέσο θεραπείας;

30/03/2021

Καλησπέρα λόγω τις κατάστασης που επικρατεί αυτή την στιγμή δεν πραγματοποιούνται συνεδρίες...Ευχαριστώ 😃

07/12/2020

https://youtu.be/15ps9tVwIkQ

📗 ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ - [ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ] ➡Πατήστε ΕΔΩ: http://bit.ly/2Xec967 ----------------------------------------------------------------------------...

03/09/2020

ΤΕΝΟΝΤΙΤΙΔΕΣ
Η τενοντίτιδα είναι η φλεγμονή ενός τένοντα. Οι τένοντες είναι ινώδεις ιστοί σαν κορδόνια, που συνδέουν τα οστά με τους μυς. Μέσω των τενόντων πραγματοποιούνται οι κινήσεις όλων των αρθρώσεων. Άτομα τα οποία καταπονούν συστηματικά τους μύες των καρπών, των ώμων κτλ. αναγκάζουν τους τένοντες να δουλεύουν πιο έντονα. Έτσι, στην περιοχή δημιουργείται οίδημα και φλεγμονή γνωστή ως τενοντίτιδα.

Ουσιαστικά η τενοντίτιδα οφείλεται σε συχνές και επαναλαμβανόμενες κινήσεις. Άτομα που εργάζονται σε υπολογιστή ή κάνουν χειρωνακτική εργασία, ασχολούνται με δραστηριότητες όπως το τένις ή με μουσικά όργανα εμφανίζουν συχνά πρόβλημα τενοντίτιδας. Σημαντικός παράγοντας είναι και η ηλικία διότι οι τένοντες με την πάροδο των ετών και των διαδοχικών φλεγμονών συγκεντρώνουν κρυστάλλους ασβεστίου (άλατα) και χάνουν την ελαστικότητά τους. Αλλά και παθήσεις όπως ο θυρεοειδής, ο σακχαρώδης διαβήτης, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο ερυθυματώδης λύκος μπορεί να συνδέονται με την εμφάνιση τενοντίτιδας.

Η τενοντίτιδα εμφανίζεται πιο συχνά στις αρθρώσεις:
Των καρπών: άτομα που εργάζονται σε υπολογιστή, παίζουν πιάνο ή ασχολούνται με την ενόργανη γυμναστική εμφανίζουν πολύ συχνά τενοντίτιδα στους καρπούς.
Των ώμων: άτομα που ασχολούνται με την κολύμβηση, τις ρίψεις ή επαγγελματίες ελαιοχρωματιστές πάσχουν πιο συχνά.
Των γόνατων: αθλητές που καταπονούν τα γόνατα τους όπως οι ποδοσφαιριστές ή οι δρομείς, αλλά και άτομα που σηκώνουν ή μεταφέρουν βάρη εμφανίζουν συχνά πρόβλημα τενοντίτιδας στα γόνατα
Των ισχίων: τενοντίτιδες στα ισχία εμφανίζουν συνήθως αθλητές που ασχολούνται με το μπάσκετ, τα άλματα κ.α.
Των αγκώνων: επικονδυλίτιδες ειδικά σε αθλητές του τένις και σε άτομα που ασχολούνται με χειρωνακτικά επαγγέλματα.
Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται η τενοντίτιδα;
Οι ασθενείς με τενοντίτιδα παραπονιούνται για πόνο κατά μήκος της άρθρωσης και δυσκολία στην κίνηση. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις ο πόνος συνεχίζεται ακόμα και τις νυχτερινές ώρες και όταν το άτομο δεν κινεί το μέλος του. Πολλές φορές τη στιγμή της κίνησης, μπορεί να παρατηρηθεί μυϊκός σπαμός. Ακόμα και όταν περάσει η πρώτη-οξεία φάση και τα συμπτώματα υποχωρήσουν η περιοχή θα συνεχίσει να παρουσιάζει ευαισθησία και με την επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες η τενοντίτιδα μπορεί να υποτροπιάσει.

Οι συνήθεις επιλογές θεραπείας της τενοντίτιδας περιλαμβάνουν:
Ξεκούραση και χρήση νάρθηκα. Πολλές περιπτώσεις τενοντίτιδας προκαλούνται από υπερβολική άσκηση των μυών, οπότε η πρώτη θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει την ανάπαυση ή την αποφυγή μιας συγκεκριμένης δραστηριότητας για λίγο καιρό. Οι νάρθηκες επιτρέπουν σε μια συγκεκριμένη περιοχή να ξεκουραστεί μέχρι να περάσει ο πόνος.
Ζεστή και κρύα θεραπεία. Μια κρύα κομπρέσα μπορεί να συμβάλει στη μείωση του αρχικού πρήξιμο και του πόνου. Η ψυχρή θεραπεία είναι συνήθως πιο αποτελεσματική κατά τη διάρκεια των πρώτων 48 ωρών μετά την υπερβολική άσκηση, τον τραυματισμό ή το πρήξιμο ξεκινά. Μετά από 48 ώρες ή για χρόνιο πόνο, η ξηρή ή υγρή θερμότητα (όπως ένα ζεστό μπάνιο) μπορεί να είναι πιο χρήσιμη από τις ψυχρές κομπρέσες.
Χρήση φαρμάκων. Ο γιατρός μπορεί να συστήσει φάρμακα που βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής. Μπορεί να περιλαμβάνουν αναλγητικά όπως την ακεταμινοφαίνη ή μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η νιμεσουλίδη, η ιβουπροφαίνη και η ναπροξένη.
Ενέσεις κορτικοστεροειδών. Ο γιατρός σε σοβαρές περιπτώσεις προτείνει ενέσιμα αντιφλεγμονώδη φάρμακα για άμεση αντιμετώπιση.
Φυσιοθεραπεία. Ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να προσφέρει θερμές / κρύες θεραπείες, υπερήχους, θεραπεία με νερό, χειρωνακτική θεραπεία, ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα άσκησης κ.α.
Εργοθεραπεία. Ένας εργοθεραπευτής μπορεί να συστήσει τροποποιήσεις για καθημερινές δραστηριότητες και εργασιακές συνήθειες για να αποφευχθεί ο τραυματισμός.

17/07/2020

Η αυχεναλγία (πόνος στoν αυχένα) όπως το λέει και η λέξη είναι ο πόνος που εμφανίζεται στην πρώτη περιοχή (μοίρα) της σπονδυλικής στήλης, δηλαδή την αυχενική. Ο αυχένας (σβέρκος) αποτελείται από τους επτά πρώτους σπονδύλους στην σπονδυλική στήλη. Η περιοχή αυτή είναι πολύ σημαντική για το ανθρώπινο σώμα μιας και εξυπηρετεί πολλές λειτουργίες (στήριξη κεφαλής, στροφή κάμψη έκταση κεφαλής, προστασία ευαίσθητων ιστών όπως νευρικό ιστό: νωτιαίο μυελό και νεύρα, αγγεία: σπονδυλικές αρτηρίες κλπ) του σώματος.

Απλές και αποτελεσματικές ασκήσεις για πόνο στον αυχένα βασισμένες στην τεχνική PRRT (ανασταλτικά αντανακλαστικά). Περισσότερα για την τεχνική: https://dmosc...

08/07/2020

ΟΣΦΥΑΛΓΙΑ -ΙΣΧΙΑΛΓΙΑ

Η συνηθέστερη πάθηση η οποία θα οδηγήσει στον ειδικό σπονδυλικής στήλης είναι η οσφυαλγία, δηλαδή ο πόνος στη μέση. Τις περισσότερες φορές συμβαίνει σε νέα άτομα στην παραγωγική ηλικία και έχει σαν αποτέλεσμα να επηρεάζεται σημαντικά η ποιότητα ζωής, η ικανότητα για εργασία καθώς και η συμμετοχή σε αθλητικές ή άλλες φυσικές δραστηριότητες. Σε νέα άτομα ο πόνος στη μέση οφείλεται συχνότερα σε αλλοίωση του μεσοσπονδυλίου δίσκου που μπορεί να εκδηλωθεί από μικρή ηλικία, αρκετές φορές και από ηλικίες κάτω των είκοσι ετών. Αντίθετα, η οσφυαλγία σε μεγαλύτερες ηλικίες, ιδιαίτερα μετά την ηλικία των εξήντα, οφείλεται τις περισσότερες φορές σε χρόνιες εκφυλιστικές αλλοιώσεις της σπονδυλικής στήλης, μια κατάσταση που ονομάζεται ‘σπονδυλοαρθροπάθεια’. Φυσικά, η αντιμετώπιση της οσφυαλγίας είναι εντελώς διαφορετική στις νεότερες ηλικίες από την οσφυαλγία που εμφανίζεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας. Η συχνή σωματική άσκηση σε κάθε ηλικία συμβάλλει σημαντικά τόσο στην πρόληψη εμφάνισης της οσφυαλγίας (πόνος στη μέση) όσο και στον περιορισμό της σοβαρότητας και διάρκειας των επεισοδίων οσφυαλγίας όταν αυτά συμβαίνουν
Στις περιπτώσεις όπου ο πόνος επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα ή αν υποτροπιάζει συχνά (πάνω από δυο-τρεις φορές το χρόνο), είναι σημαντικό ο ασθενής να ζητήσει βοήθεια από τον εξειδικευμένο γιατρό. Είναι επίσης απαραίτητο να απευθυνθούμε αμέσως στο γιατρό αν ταυτόχρονα με την οσφυαλγία υπάρχει και πόνος στην κοιλιά, πυρετός ή δέκατα, σταδιακή μυϊκή αδυναμία στα πόδια, ανεξήγητη απώλεια βάρους, ανορεξία ή πόνος τη νύχτα, δυσκολία στον ύπνο.
Ισχιαλγία είναι ο πόνος που αντανακλά από τη μέση κατά μήκος του ποδιού και αρκετές φορές συνοδεύεται από μούδιασμα, απώλεια της αίσθησης και μυϊκή αδυναμία στο πόδι. Η αιτία του προβλήματος αυτού είναι η κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου, μία βλάβη δηλαδή που προκαλεί μετατόπιση ενός τμήματος του πυρήνα του μεσοσπονδυλίου δίσκου προς τα πίσω σε σημείο που ασκεί πίεση σε μία νευρική ρίζα του ισχιακού νεύρου. Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς και αρκετά δυνατός σε σημείο που αν δεν αντιμετωπιστεί ο ασθενής αδυνατεί να επιστρέψει σε οποιαδήποτε δραστηριότητα ενώ μπορεί να προκληθούν σημαντικές παρατεταμένες ή και μόνιμες βλάβες στην λειτουργία των νεύρων του κάτω άκρου.

ΑΙΤΙΑ
1. Παθήσεις των σπονδύλων
1.1. Λοιμώξεις (οστεομυελίτιδα, φυματίωση, μελιταίος πυρετός κ.α.)
1.2. Νεοπλασματικές (μεταστατικά καρκινώματα, λεμφώματα Hodgkin και μη Hodgkin, πολλαπλούν μυέλωμα)
1.3. Μεταβολικές (οστεοπόρωση, οστεομαλακία)
1.4. Τραυματικές (κατάγματα, διαστρέμματα)
1.5. Συγγενείς ανωμαλίες (σπονδυλόλυση, σπονδυλολίσθηση)
1.6 Σκολίωση, Κύφωση, Λόρδωση, Ευθειασµός
2. Παθήσεις των μεσοσπονδύλιων δίσκων
2.1. Πρόπτωση (κήλη) μεσοσπονδύλιου δίσκου
2.2. Εκφύλιση μεσοσπονδύλιου δίσκου χωρίς πρόπτωση
3. Παθήσεις των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης
3.1. Εκφυλιστική σπονδυλαρθροπάθεια
3.2. Αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα
3.3. Σύνδρομο Reiter, ψωριασική αρθρίτιδα, αρθρίτιδα που συνοδεύει φλεγμονώδη νόσο εντέρου
4. Παθήσεις σπλάχνων (οσφυαλγία από αντανάκλαση)
4.2. Παγκρεατίτιδα, ψευδοκύστεις, καρκίνος παγκρέατος
4.3. Φλεγμονώδεις ή νεοπλασματικές παθήσεις παχέος εντέρου
4.4. Πυελονεφρίτιδα, λιθίαση, κύστεις, καρκίνος νεφρού
4.5. Φλεγμονώδεις ή νεοπλασματικές παθήσεις ενδοπυελικών οργάνων και οπισθοπεριτοναϊκού χώρου.
5. Μυϊκές θλάσεις, µυϊκή κόπωση και µυοπεριτονιακός πόνος

ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Η οσφυαλγία (πόνος στη μέση) και η ισχιαλγία (πόνος κατά μήκος του πίσω μέρους του μηρού που μπορεί να φθάνει έως και τα δάκτυλα του ποδιού), είναι πολύ συχνές παθήσεις της σπονδυλικής στήλης, που εμφανίζονται κυρίως σε μεγαλύτερες ηλικίες αλλά δεν είναι σπάνιες και σε νεώτερους ανθρώπους. Οι παθήσεις αυτές της Οσφυϊκής Μοίρας της Σπονδυλικής Στήλης (ΟΜΣΣ) οφείλονται σε εκφυλιστικές ή άλλες αλλοιώσεις, συμπεριλαμβανομένων της κήλης των μεσοσπονδυλίων δίσκων (δισκοπάθεια) και των οστεοφύτων (που αλλιώς είναι γνωστά και ως άλατα). Αυτές οι αλλοιώσεις μπορούν να προκαλούν τοπικό πόνο, στην περιοχή της μέσης ή να προσβάλλουν κάποια από τα νεύρα που περνούν από τη μέση και καταλλήγουν στα πόδια: τις νωτιαίες ρίζες. Η ολοκληρωμένη διάγνωση και αξιολόγηση της βαρύτητας της οσφυαλγίας/ισχιαλγίας, καθώς και η λήψη της απόφασης για το αν θα πρέπει να αντιμετωπισθεί χειρουργικά ή όχι, προϋποθέτει τη σύνθεση ενός συνόλου πληροφοριών, που προέρχονται:
• Από το ιστορικό και την κλινική εξέταση
• Από τον νευροφυσιολογικό έλεγχο
• Από τον απεικονιστικό έλεγχο, με μαγνητική τομογραφία
Η μαγνητική τομογραφία της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης αποτελεί πολύτιμο βοήθημα, αφού παρέχει πληροφορίες για τυχόν ανατομικές βλάβες της ΟΜΣΣ: κήλες, οστεόφυτα, όγκους ή άλλες. Ωστόσο, η μαγνητική τομογραφία τείνει να υπερτονίζει τη σημασία ορισμένων ευρημάτων. Οι μικρές κήλες των μεσοσπονδυλίων δίσκων, για παράδειγμα, υπάρχουν σε έως και 60% των ανθρώπων άνω των 60 ετών, σύμφωνα με ορισμένες μελέτες. Δεν προκαλούν όλες αυτές οι κήλες σημαντικές νευρολογικές βλάβες και συχνά δεν είναι απαραίτητο να χειρουργηθούν. Ενίοτε η μαγνητική τομογραφία δείχνει μικρές ανατομικές βλάβες με αποτέλεσμα να σπεύδουμε να αποδώσουμε τα όποια συμπτώματα σε αυτές, ενώ η κύρια αιτία του προβλήματος μπορεί να είναι άλλη. Ασθένειες που δεν σχετίζονται με την σπονδυλική στήλη, όπως η ιερολαγονίτιδα, το σύνδρομο του απιοειδούς μυός, καλοήθεις ή κακοήθεις όγκοι στην περιοχή της λεκάνης ή του μηρού, μπορούν να προκαλούν παρόμοια συμπτώματα. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής μπορεί να υποστεί ένα χειρουργείο στη μέση που δεν είναι απαραίτητο, ή να καθυστερήσει η διάγνωση μιας άλλης, ενδεχομένως σοβαρής, πάθησης. Ο νευροφυσιολογικός έλεγχος συμπληρώνει την αξιολόγηση της οσφυαλγίας και ισχιαλγίας, καθώς επιτρέπει στον γιατρό να διαπιστώσει αν τα συμπτώματα πράγματι οφείλονται σε παθολογία της σπονδυλικής στήλης, καθώς και αν οι ανατομικές βλάβες που πιθανώς φαίνονται στην μαγνητική τομογραφία προκαλούν δυσλειτουργία των αντίστοιχων νευρικών οδών. Αν κάτι τέτοιο διαπιστωθεί, τότε ενδέχεται να απατείται χειρουργική αντιμετώπιση. Αν όχι, τότε η ανάγκη του χειρουργείου δεν είναι επιτακτική και μπορεί κανείς να το αναβάλει, παρακολουθώντας την εξέλιξη των συμπτωμάτων και επαναλαμβάνοντας τις νευροφυσιολογικές εξετάσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Από το σύνολο των νευροφυσιολογικών εξετάσεων, αυτές που είναι ιδιαίτερα χρήσιμες στην αξιολόγηση της οσφυαλγίας και ισχιαλγίας ειναι το Ηλεκτρομυογράφημα, οι ταχύτητες αγωγής νεύρων, το F κύμα και το H Reflex.

ΠΡΟΛΗΨΗ
Γενικά για την πρόληψη της οσφυαλγίας, είναι ευρέως αποδεκτό ότι πρέπει να αποφεύγουμε την καθιστική ζωή και να εντάξουμε την άσκηση στην καθημερινότητά μας. Οι κύριες μυϊκές ομάδες που πρέπει να γυμνάζουμε είναι οι μύες της μέσης (κοιλιακοί, ραχιαίοι, ιερονωτιαίοι, γλουτιαίοι). Αθλήματα που γυμνάζουν συνολικά το σώμα, όπως η κολύμβηση, πρέπει να προτιμούνται. Επειδή όμως ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, το σωστότερο είναι να ακολουθεί εξατομικευμένο πρόγραμμα άσκησης υπό παρακολούθηση ειδικών, ειδικά αν έχει ήδη πρόβλημα με τη μέση του και δεν είναι στο στάδιο της οξείας φάσης. Θα πρέπει επίσης να ελέγχουμε το βάρος του σώματός μας, προσέχοντας τη διατροφή μας. Οι υπέρβαροι με χαλαρούς μύες είναι πιο πιθανό να έχουν συχνά επεισόδια οσφυαλγίας. Στην καθημερινή μας ζωή υπάρχουν ορισμένα πράγματα τα οποία πρέπει να γνωρίζουμε, έτσι ώστε να μειώσουμε τον κίνδυνο εμφάνισης οσφυαλγίας:
Στην καθιστική εργασία θα πρέπει:
• Να αποφεύγετε η πολύωρη παραμονή στην ίδια θέση και να γίνονται συχνά διαλείμματα κάνοντας διατατικές ασκήσεις, επιτρέποντας στο σώμα να ξεμουδιάζει.
• Να τοποθετείτε ένα μικρό μαξιλάρι στην επιφάνεια της μέσης, ώστε να διατηρείται η φυσιολογική λόρδωση στην περιοχή.
• Να ρυθμίζεται το ύψος του γραφείου, ώστε να κρατάμε τη μέση σε ευθεία γραμμή.
Στην οδήγηση θα πρέπει:
• Να διατηρείτε το κάθισμα του αυτοκινήτου σε όρθια θέση και κοντά στα πετάλια, ώστε να διατηρείται η φυσιολογική λόρδωση της μέσης .
• Σε μακρινά ταξίδια πρέπει να διακόπτεται η καθιστή θέση κάθε μία ή δύο ώρες, να στεκόμαστε όρθιοι εκτείνοντας τον κορμό προς τα πίσω 6-7 φορές και να περπατάμε για λίγα λεπτά.
• Αν φυσικά βρίσκεστε στο οξύ στάδιο της πάθησης, να αποφεύγετε την οδήγηση.
Όταν είναι ανάγκη να σκύψουμε θα πρέπει:
• Στην περίπτωση που πρέπει να σηκώσουμε κάποιο αντικείμενο – ή άρση βαρέων αντικειμένων είναι απαγορευτική – στεκόμαστε κοντά στο αντικείμενο που θέλουμε να σηκώσουμε, κρατάμε τη μέση ίσια και λυγίζουμε τα γόνατα για να το πιάσουμε. Για να το σηκώσουμε, σφίγγουμε τους μύες της κοιλιάς και τεντώνουμε τα γόνατα. Για να μεταφέρουμε βαριά αντικείμενα, τα κρατάμε κοντά στο σώμα και χρησιμοποιούμε και τα δυο χέρια. Σε καμία περίπτωση, δε θα πρέπει να προβείτε σε απότομη στροφή της σπονδυλικής στήλης. Στην περίπτωση όπου βρίσκεστε στο οξύ στάδιο της νόσου, να αποφεύγετε οποιασδήποτε μορφής σκύψιμο.
Όταν κοιμόμαστε θα πρέπει:
• Να φροντίσουμε ώστε το στρώμα μας να είναι σε ευθεία θέση και να μη ‘βουλιάζει’ ή να είναι πολύ μαλακό. Προμηθευτείτε ένα ανατομικό στρώμα ή τοποθετήστε μερικές επίπεδες σανίδες κάτω από αυτό που ήδη έχετε, ώστε να το ενισχύσετε.
Όταν στεκόμαστε πολύ ώρα όρθιοι θα πρέπει:
• Να στεκόμαστε σε στάση ανάπαυσης βγάζοντας το ένα πόδι μπροστά κι έχοντας το ένα γόνατο ελαφρά λυγισμένο. Δε φοράμε παπούτσια με ψηλά τακούνια και προτιμάμε τις ανατομικές σόλες.
Όταν βήχουμε/φτερνιζόμαστε:
• Ο βήχας και το φτέρνισμα μπορούν να προκαλέσουν οξύ επεισόδιο οσφυαλγίας, ή και υποτροπή μιας υπάρχουσας κατάστασης. Για αυτό όταν πρόκειται να βήξουμε/φτερνιστούμε, σηκωνόμαστε όρθιοι και ελαφρώς γέρνουμε προς τα πίσω.
Γενικά πρέπει να θυμόμαστε ότι η αποφυγή της καθιστικής ζωής, η συχνή άσκηση, η ρύθμιση του σωματικού βάρους και η τήρηση ορισμένων οδηγιών ,όπως αυτές που αναφέραμε, αποτελούν την καλύτερη πρόληψη για την εμφάνιση επεισοδίων οσφυαλγίας.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Ένα φυσιοθεραπευτικό πρόγραμμα για την οσφυαλγία έχει συνήθως δυο άξονες:
• Παθητική φυσικοθεραπεία για τον έλεγχο του πόνου με την βοήθεια ιατρικών συσκευών.
• Ασκήσεις και μυϊκή ενδυνάμωση.

A. Παθητική φυσικοθεραπεία:
Η παθητική φυσικοθεραπεία στηρίζεται στο γεγονός ότι στην οξεία φάση δεν επιχειρείται κινητοποίηση του ασθενούς αλλά ο φυσικοθεραπευτής, με την βοήθεια ιατρικών συσκευών, μαλάξεων και άλλων μεθόδων, προσπαθεί να μειώσει τον πόνο του ασθενούς. Συνοπτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάτι από τα ακόλουθα:
• Εφαρμογή θερμότητας/ψυχρού.
• Μονάδες TENS.
• Υπέρηχοι.
• Βελονισμός.
• Θεραπευτική μάλαξη.

B. Ασκήσεις και μυϊκή ενδυνάμωση:
Συμπληρωματικά στις ανωτέρω μεθόδους και μετά το οξύ στάδιο είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα ασκήσεων και μυϊκής ενδυνάμωσης. Σε γενικές γραμμές ένα τέτοιο πρόγραμμα μπορεί να περιλαμβάνει τα ακόλουθα:
1. Διατάσεις:
Οι διατάσεις των μυών που βρίσκονται στην οπίσθια επιφάνεια του μηρού είναι απαραίτητες σε κάθε ασθενή που υποφέρει από πόνο στην μέση. Υπάρχουν διαφόρων ειδών διατάσεις που μπορούν να ενταχθούν στην καθημερινή ρουτίνα αλλά είναι απαραίτητη η εκπαίδευση πρώτα από τον φυσικοθεραπευτή έτσι ώστε το πρόγραμμα να προσαρμοσθεί στις ανάγκες του ασθενούς.
2. Ενδυνάμωση των μυϊκών ομάδων της πλάτης:
Ο φυσικοθεραπευτής εκπαιδεύει τον ασθενή σε μια ομάδα ασκήσεων για τους μύες τους πλάτης. Συνήθως οι ομάδες αυτών των ειδικών ασκήσεων δεν έχουν διάρκεια πάνω από 20 λεπτά και με την σωστή καθημερινή εφαρμογή τους από τον ασθενή -μετά την εκπαίδευση- μπορεί να σταθεροποιήσουν την σπονδυλική στήλη. Σκοπός αυτός των ασκήσεων δεν ειναι μόνο η ενδυνάμωση των μυών, των τενόντων και των συνδέσμων της πλάτης αλλά και των κοιλιακών και γλουτιαίων μυών με στόχο την σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης.
3. Χαμηλής έντασης αεροβικές δραστηριότητες:
Η ήπια αεροβική άσκηση είναι απαραίτητη για την μονιμοποίηση του αποτελέσματος μετά από επεισόδια οσφυαλγίας - ισχιαλγίας. Αερόβιες δραστηριότητες ιδανικές για τον σπονδυλικό πόνο είναι η κολύμβηση το περπάτημα και το ποδήλατο. Βέβαια τέτοιες δραστηριότητες πρέπει να εκτελούνται σε διαφορετικές μέρες από τις ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης και τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα.

04/07/2020

Τι είναι το ‘κρακ’ στις αρθρώσεις;

Ο ενδοαρθρικός κριγμός ή αλλιώς το γνωστό κρακ, είναι ο ήχος που μπορεί να ακουστεί στο εσωτερικό μιας άρθρωσης.

Ο ήχος αυτός παράγεται σε αρθρικές κινήσεις και ο αυχένας είναι μια περιοχή με αρκετά συχνούς τέτοιους ήχους.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων έχουν βιώσει αυτή την αίσθηση ακούσια, ενώ αρκετοί την επιδιώκουν με συγκεκριμένες κίνήσεις ή με εμπειρικούς χειρισμούς .

Για παράδειγμα η απότομη στροφή της κεφαλής για να σταθμεύσουμε το αυτοκίνητο μας μπορεί να μας δώσει το περιβόητο κρακ ως αρθρική απάντηση.

Επομένως μπορούμε να ορίσουμε ως αρθρικό κριγμό οποιαδήποτε αίσθηση ή ήχο κρούσης μπορεί να παράγονται στο εσωτερικό μιας άρθρωσης κατα την ενεργητική ή παθητική κίνηση της.

Που οφείλεται το ‘κρακ’;

Η ανατομία της άρθρωσης είναι αυτή που δίνει την εξήγηση και για την παραγωγή των κρακ. Λαμβάνοντας υπόψιν λοιπόν πως οι αρθρικές επιφάνειες καλύπτονται απο χόνδρο, πως εντός της άρθρωσης υπάρχει αρθρικό υγρό για λίπανση και πως πέριξ της άρθρωσης προσφύονται συσταλτά στοιχέια όπως μύς, τένοντες και σύνδεσμοι, προκύπτουν οι παρακάτω πιθανοί λόγοι εμφάνισης του κριγμού :

1)Ενδοαρθρικές αλλαγές πίεσης.

Μικρές φυσαλίδες αέρα μπορεί να δημιουργηθούν και κατόπιν να σκάσουν, προκαλώντας τον χαρακτηριστικό ήχο του κρακ. Αυτές οι φυσαλίδες δημιουργούνται απο τις αλλαγές των υδροστατικών πιέσεων εντός του αρθρικού υγρού. Τέτοιο ήχο ακούμε πολλές φορές ακόμα και στις μικρές αρθρώσεις των δακτύλων. Όσο πιο επιφανειακές είναι οι αρθρώσεις τόσο πιο έντονα θα ακούσουμε τον κριγμό.

Αυτή η διαδικασία λαμβάνει χώρα είτε ακούσια κατά τη φυσιολογική κίνηση είτε εκούσια μετά πχ από το χειρισμό ενός θεραπευτή manual therapy.

Η ιατρική κοινότητα βρίσκεται εδώ και αρκετά χρόνια σε συζητήσεις σχετικά με το αν οι φυσαλίδες αέρα μπορεί να είναι εκείνες που προκαλούν με το σπάσιμο τους την παραγωγή ενδοαρθρικού ήχου

2)Κίνηση και τριβή ενός συνδέσμου ή τένοντα γύρω από ένα οστό.

Οι σύνδεσμοι και οι τένοντες ως γνωστόν προσφύονται στα οστά. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί μια αρθρική κίνηση να προκαλεί την τριβή του συνδετικού ιστού της συσταλτής δομής στο οστό που προσφύεται.

Αυτό παρατηρείται όταν το μυϊκό ή συνδεσμικό σύστημα της περιοχής είναι αρκετά ανελαστικό, λόγω τραυματισμού ή λόγω παρόδου της ηλικίας. Το αποτέλεσμα είναι και πάλι ο ήχος του κριγμού.

3)Τριβή μεταξύ οστών

Όσο οι αρθρώσεις εκφυλίζονται λόγω ηλικίας ή παθολογιών (πχ οστεοαρθρίτιδα), τόσο ο προστατευτικός ιστός των αρθρικών επιφανειών φθείρεται. Αυτό σημαίνει πως σε κάποιες περιπτώσεις η απουσία επαρκούς αρθρικού χόνδρου, μπορεί να μεταφράζεται σε τριβή των αρθρικών επιφανειών μεταξύ τους.

Βέβαια σε αυτή την περίπτωση ο αρθρικός κριγμός συνοδεύεται από πόνο και ενόχληση. Μάλιστα σε προχωρημένες καταστάσεις συνυπάρχει και μείωση της κινητικότητας της περιοχής, ως προστατευτικό αντίμετρο του οργανισμού.

Ο αρθρικός κρηγμός μπορεί να οφείλεται σε μια από τις παραπάνω αιτίες ή μπορεί να είναι απότέλεσμα συνδυασμού αυτών. Φυσικά μπορεί να παρατηρηθεί σε οποιαδήποτε κινητή άρθρωση, ωστόσο οι αρθρώσεις του ώμου, του αυχένα, του γόνατος και των δακτύλων είναι αυτές με τη μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης.

Ποια είναι η συνήθης αίσθηση;

Ο αρθρικός κρυγμός είναι μια διαδικασία που συνήθως δεν εμπεριέχει πόνο. Αυτό σημαίνει αυτόματα πως δεν είναι και κάτι επιβλαβές ή επικίνδυνο για την υγεία της άρθρωσης. Μάλιστα σε αρκετούς ανθρώπους είναι μια διαδικασία που δίνει πρόσκαιρη ανακούφιση και μια μικρή αύξηση στο εύρος κίνησης.

Κάποιες φορές όμως μπορεί να συνυπάρχει πόνος είτε σε μορφή ενόχλησης είτε ως έντονος διαξιφιστικός πόνος. Εδώ θα πρέπει το άτομο να είναι προσεκτικό σχετικά με την αιτιολογία της παραγωγής αρθρικών ήχων.

Η αξιολόγηση απο έναν ειδικό θα μας δείξει κατα πόσο ανησυχητικό μπορεί να είναι το κρακ στις αρθρώσεις μας
Τα άτομα που έχουν επώδυνη αίσθηση όπως είναι φυσικό διακατέχονται και από αρνητικές σκέψεις και στρές, σχετικά με την παραγωγή των ενδοαρθρικών ήχων.

Πολλές φορές τέτοιοι ήχοι μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα την, άνευ λόγου, μείωση της κινητικότητας ή την αλλαγή της εμβιομηχανικής μιας περιοχής.

Αυτό συμβαίνει εξαιτίας του φόβου και της ανησυχίας του ατόμου πως προκαλείται κάποιος τραυματισμός ή υπάρχει κάποια παθολογία.

Η αναλυτική αξιολόγηση από έναν ειδικό θα λύσει κάθε απορία και θα προσδώσει την πραγματική έκταση της σημαντικότητας του αρθρικού κριγμού.

Ποια είναι η συχνότητα εμφάνισης;

Ο αρθρικός κριγμός μπορεί να εμφανίζεται σε κάθε ηλικία, ωστόσο σε μεγαλύτερες ηλικίες αυξάνεται σημαντικά η πιθάνοτητα εμφάνισης σε μια ή περισσότερες αρθρώσεις..

Η ένταση και η συχνότητα επίσης ποικίλουν. Οι περισσότεροι εμφανίζουν έντονους κριγμούς για μια συγκεκριμένη περίοδο της ζωής τους, πχ για 2-3 μήνες μετά από κάποιο τραυματισμό και μετά το φαινόμενο αυτό παρατηρείται περιστασιακά όπως σε όλους μας.

Φυσικά υπάρχουν και αρκετοί που παρουσιάζουν ενδαρθρικούς ήχους σε καθημερινή βάση και τόσο συχνά όσο συχνές είναι και οι κινήσεις μιας σημαντικής άρθρωσης όπως ο αυχένας.

Επομενως δεν μπορούμε να πούμε πόσο συχνά είναι το ‘’φυσιολογικό’’ ούτε να ενοχοποιήσουμε τον κριγμό για την εμφάνιση αρθρικών παθολογιών όπως η αρθρίτιδα. Παρόλα αυτά ο κριγμός ίσως να είναι κάποιες φορές ένα σημάδι πως μια μυοσκελετική παθολογία υποκρύπτεται και οφείλουμε να δράσουμε προληπτικά με μια απλή αξιολόγηση από κάποιον ειδικό.

02/07/2020

Ανακούφισε το σώμα σου και ειδικότερα την πλάτη σου από τους πόνους ! Κλείσε τώρα το ραντεβού σου, επιλέγοντας την υπηρεσία Αυχένα-Πλάτη-Οσφύ ! 👍🏻 #μυικοςσπασμος #οσφυαλγία #αυχενικό #πονος #ανακούφιση

27/06/2020

Ένα από τα πιο θεραπευτικά έλαια ! Δοκίμασε το ! Διαβασε τις «γενικές» ιδιότητες του !

👍🏻 Το βαλσαμόλαδο (σπαθόλαδο-βάλσαμο) που προκύπτει με εκχύλιση (εξανθοσμία) του υπέργειου τμήματος, όταν το φυτό βρίσκεται σε πλήρη άνθηση χρησιμοποιείται εξωτερικά ή εσωτερικά (κατά περίπτωση) για:

• Ανακούφιση των ερεθισμών-φλεγμονών
• Επούλωση διαφόρων πληγών (λόγω τραυματισμών ή ακινησίας στο κρεβάτι).
• Εγκαύματα
• Δερματίτιδες
• Καταπολέμηση αιμορροΐδων
• Έλκη φλεβών
• Πόνους μέσης,
• Ισχιαλγίες
• Μυαλγίες
• Λουμπάγκο
• Εξαρθρώσεις
• Ρευματισμούς
• Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα
• Τσιμπήματα εντόμων
• Στυπτικό (Καταπολέμηση διάρροιας)
• Επούλωση γαστρικών και στομαχικών ελκών,
• Γαστρίτιδα
• Καταπολέμηση εσωτερικού καψίματος (Αντιφλογιστικό)
• Καταπολέμηση σκωλήκων του εντερικού σωλήνα (Αντιελμινθικό)
• Καταπολέμηση φλεγμάτων (Αποχρεμπτικό)
• Για την καλή λειτουργία της έμμηνου ρήσης (Εμμηναγωγό)
• Αϋπνία,
• Αντιμετώπιση της Αγχώδους διαταραχής
• Ήπιες και μεσαίες μορφές κατάθλιψης και ως ηρεμιστικό
• Τόνωση και αποκατάσταση του νευρικού συστήματος
• Χαρίζει καλή διάθεση και ευεξία με ταυτόχρονη ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος

👍🏻 Δυο λόγια για το φυτό και η ιστορία του 👍🏻

Tο βαλσαμόχορτο είναι μια χαμηλή πολυετής πόα με ελαφρά ξυλώδη κλαδιά και κατακίτρινα χαρακτηριστικά λουλούδια που ανθίζουν στις κορφές του από τον Iούνιο μέχρι και το Σεπτέμβριο. Όταν πέσει πάνω τους φως, εμφανίζουν ημιδιάφανα στίγματα και μαυροκόκκινες κουκκίδες, όπου βρίσκονται έγχρωμα αιθέρια έλαια και ρητίνες. Το βάλσαμο η επιστημονική ονομασία του οποίου είναι Hypericum perforatum L. (Υπερικόν το Διάτρητον) ήταν γνωστό από την αρχαιότητα για τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Οι Πατέρες της Ιατρικής Επιστήμης, ο Ιπποκράτης κι ο Διοσκουρίδης, το παρασκεύαζαν και το χρησιμοποιούσαν για την αποθεραπεία διαφόρων ασθενών τους. Χαρακτηριστικό των ιδιοτήτων του βάλσαμου είναι η χρήση της ονομασίας «βαλσάμωμα» εννοώντας την ταρίχευση. O Γαληνός και ο Διοσκουρίδης το πρότειναν ως διουρητικό, επουλωτικό, εμμηναγωγό και αιμοστατικό. Tο Mεσαίωνα αποδόθηκαν στο φυτό μαγικές ιδιότητες, ιδιαίτερα μάλιστα αν η συλλογή του γινόταν στις 24 Iουνίου, τη μέρα που εορτάζεται η μνήμη του Iωάννη του Προδρόμου. Σύμφωνα με λαϊκές δοξασίες, το υπερικό ήταν το βότανο που έδιωχνε με τη μυρωδιά του τα κακά πνεύματα. Eκτός από τη θεραπευτική του χρήση, έχει χρησιμοποιηθεί και ως πρώτη ύλη για την παραγωγή κίτρινης και κόκκινης βαφής που προοριζόταν για το χρωματισμό μάλλινων και μεταξωτών νημάτων.

👍🏻 Tι πρέπει να ξέρετε για τη φαρμακευτική του χρήση 👍🏻

Τα κίτρινα ακτινόμορφα άνθη, του βάλσαμου έχουν την μέγιστη συγκέντρωση των πιο ωφέλιμων συστατικών με κυριότερα από αυτά την υπερικίνη και την υπερφορίνη, οι οποίες συνεργάζονται στην αύξηση των επιπέδων των διαβιβαστών του εγκεφάλου, όπως η σεροτονίνη και η νοραδρεναλίνη. Αυτοί οι νευροδιαβιβαστές διατηρούν την κανονική διάθεση και τη συναισθηματική σταθερότητα (εξ ου και η έκφραση βάλσαμο η ψυχή μου). Η ουσία υπερικίνη έχει επίσης αντισηπτική επίδραση κατά των ιών και των βακτηρίων, βοηθώντας την επούλωση των πληγών και την καταπολέμηση των μολύνσεων. Τέλος σε ένα άλλο συστατικό του, την τανίνη, οφείλονται οι στυπτικές ιδιότητες του βοτάνου ενώ οι φλαβονολες μειώνουν τις φλεγμονές, βοηθώντας στους πόνους της μέσης. Σήμερα λόγω της επιστημονικής επιβεβαίωσης της θεραπευτικής άξιας του σε συνδυασμό με τις ελάχιστες ως ανύπαρκτες παρενέργειές του προς τον άνθρωπο επαναδιαδόθηκε παγκοσμίως η χρήση του.

26/06/2020

Συνδυασμός βεντουζοθεραπείας και μάλαξης !

24/06/2020

• Clinical Cupping Therapy • Κλινική θεραπεία με Βεντούζες! Διάβασε τα οφέλη της συγκεκριμένης θεραπείας και κανόνισε άμεσα την συνεδρία σου ! 🦋

23/06/2020

Στις μέρες μας ,οι ρυθμοί της καθημερινότητας τις περισσότερες φορές δεν μας επιτρέπουν να έχουμε μια καλή ποιοτική ζωή. Η έλλειψη άσκησης ,η παχυσαρκία, το άγχος, η κακή διατροφή ,η κακή στάση σώματος και οι καταχρήσεις συμβάλλουν στην εναπόθεση των τοξινών στον οργανισμό μας. Οι τοξίνες είναι τα «απόβλητα» του αίματος και της λέμφου ,οι οποίες όταν είναι σε περίσσεια αρχίζουν να καταπονούν το σώμα, αφού δεν βοηθούν στα κύτταρα να απορροφήσουν τις ουσίες για την ορθή λειτουργία τους. Έτσι, ο οργανισμός κουράζεται και δεν ανταποκρίνεται στις καθημερινές του συνήθειες με την ενεργητικότητα που χρειάζεται. Η κόπωση επιφέρει επιμέρους προβλήματα ,τα πιο συνηθισμένα προέρχονται από την σπονδυλική στήλη. Από τους σπονδύλους διαχέονται δεξιά και αριστερά κάποια νεύρα, τα λεγόμενα παρασπονδύλια. Αυτά τα νεύρα έρχονται σε επαφή με τους μύες της περιοχής .Όταν λοιπόν κουράζουμε τους μύες τότε και αυτοί με τη σειρά τους εγκλωβίζουν τα νεύρα και ακολουθεί πόνος .Όταν οι μύες δεν έχουν τη σωστή κινητικότητα λόγω ακινησίας, κακής στάσης σώματος τότε εγκλωβίζουν διάφορα συστατικά όπως ασβέστιο και μαγνήσιο και έτσι συσσωρεύονται και δημιουργούνται τα γνωστά άλατα. Η κακή στάση μπορεί να προκαλέσει παραμορφώσεις στη φυσιολογική κυρτότητα της σπονδυλικής στήλης. Όταν είναι περιοδική, τότε το σώμα κινδυνεύει να σε αυτή τη λανθασμένη στάση. Όταν πλέον έχει γίνει μόνιμη τότε κινδυνεύουν ακόμα και να μετακινηθούν οι σπόνδυλοι(εννοείται σε απειροελάχιστές αποστάσεις τόσο όσο χρειάζεται να παρενοχλούν τα παρασπονδύλια νεύρα και να προκαλούν έντονο πόνο).
Τα έντονα βάρη, η καθιστική ζωή ή η πολύωρη ορθοστασία, οι απότομες έντονες κινήσεις μπορούν να προκαλέσουν χαλάρωση ή συστολή των μυών. Έτσι, η σωματική αντοχή μειώνεται και τα επίπεδα ενέργειας ελαττώνονται. Ο πιο σωστός τρόπος εξισορρόπησης είναι ο συνδυασμός μάλαξης, σωστής διατροφής και άσκησης. Η μάλαξη είναι ειδική τεχνική ,χειροπρακτικής κυρίως επαφής ,σε μυικές περιοχές του σώματος για διάταση ή χαλάρωση των μυών. Μέσα από τις διάφορες τεχνικές μάλαξης, ο ειδικός θεραπευτής γνωρίζει τις τεχνικές για ερεθισμό αντανακλαστικών περιοχών ώστε να ενεργοποιηθεί ο οργανισμός ανεξάρτητα από την μυική ανακούφιση που προσφέρει.