27/07/2017
HPV
Η λοίμωξη από τον Ιό των Ανθρωπίνων Θηλωμάτων, τον γνωστό HPV, είναι η αναγκαία αλλά μη ικανή συνθήκη για θεωρητικά όλες τις περιπτώσεις εκ πλακωδών κυττάρων καρκινωμάτων του τραχήλου της μήτρας (Walboomers 1999) και για τα περισσότερα αλλά όχι όλα τα αδενοκαρκινώματα.
Ο HPV μεταδίδεται με την σεξουαλική πράξη. Έχει αποδειχθεί ότι οι νεαρές γυναίκες είναι πιο επιδεκτικές στην μόλυνση (Kahn 2001). Γι’ αυτό η πρώιμη έναρξη της σεξουαλικής ζωής είναι παράγοντας κινδύνου. Επίσης, παράγοντας κινδύνου είναι ο μεγάλος αριθμός σεξουαλικών συντρόφων καθώς και οι σεξουαλικές επαφές με άντρες υψηλού κινδύνου. Άντρες υψηλού κινδύνου θεωρούνται εκείνοι με κονδυλώματα πέους (δεν είναι πάντα ορατά με γυμνό μάτι), οι πολυγαμικοί και βέβαια εκείνοι που δεν χρησιμοποιούν προφυλακτικό κατά την σεξουαλική πράξη. Το κάπνισμα θεωρείται συμπαράγοντας κινδύνου για μόλυνση από τον HPV. Έχουν βρεθεί προϊόντα καπνού στον κολπικό βλεννογόνο (DeMay 2007). Τέλος, συμπαράγοντες κινδύνου θεωρούνται η ανοσοανεπάρκεια (μοσχεύματα, AIDS κ.α.), η ανεπάρκεια βιταμινών (A, B, C), τα τραύματα, η εγκυμοσύνη, συγκεκριμένες φαρμακευτικές αγωγές (όπως η δακτυλίτιδα), συγκεκριμένες ορμόνες (διεθυλστιλβεστρόλη, αντισυλληπτικά χάπια κ.α.), τα αφροδίσια νοσήματα και η εκ γενετής ευαισθησία.
Η μόλυνση από τον HPV δεν σημαίνει κακοήθεια. Από τον HPV υπολογίζεται ότι θα μολυνθούν σε κάποια στιγμή της ζωής τους το περίπου 50% των ενεργά σεξουαλικά γυναικών. Από αυτές, λίγες θα αναπτύξουν κακοήθεια. Επίσης, η χρονική πορεία από την λοίμωξη ως την καρκινογένεση είναι συνήθως μακρά. Παίρνει μερικά χρόνια, μερικές φορές ακόμη και δεκαετίες (DeMay 2007). Το γεγονός αυτό δίνει το απαραίτητο χρονικό περιθώριο για την διαπίστωση της μόλυνσης έγκαιρα! Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι είναι αδύνατον να προβλέψουμε με σιγουριά ποια από τις γυναίκες με HPV θα οδηγηθεί στην καρκινογένεση…
Υπάρχουν δεκάδες υπότυποι του HPV. Άλλοι από αυτούς είναι υψηλού κινδύνου ως προς την πιθανότητα να οδηγήσουν σε καρκινογένεση, με πρώτους τους 16, 18 και άλλοι χαμηλού κινδύνου όπως οι 6, 11. Οι περισσότεροι υπότυποι του ιού μπορούν να διαπιστωθούν με την μοριακή τεχνική του HPV-DNA Τεστ.
Το κλειδί για την καρκινογένεση φαίνεται να είναι η ενσωμάτωση του ιού στο DNA τωνdna-strand-hpv τραχηλικών κυττάρων (K Cooper 1997). Όταν αυτό συμβαίνει, ο ιός σφετερίζεται τον γενετικό μηχανισμό του ξενιστή, προκαλώντας ανευπλοειδία και ανεξέλεγκτο κυτταρικό πολλαπλασιασμό. Διάφορες μοριακές τεχνικές όπως οι NASBA και Real Time PCR μπορούν να οδηγήσουν στην διαπίστωση ή μη της ενσωμάτωσης του ιού. Επίσης η ανοσοκυτταροχημεία (p16) μπορεί να βοηθήσει σε αυτήν την κατεύθυνση.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ
– Ο HPV ευθύνεται για τα εκ πλακωδών κυττάρων καρκινώματα του τραχήλου της μήτρας και για τα περισσότερα αδενοκαρκινώματα.
– Πολλές γυναίκες θα μολυνθούν από τον HPV λίγες θα αναπτύξουν καρκίνο.
– Ο καρκίνος πριν εμφανισθεί θα περάσει από το στάδιο των προκαρκινικών αλλοιώσεων. Αυτές είναι και ανιχνεύσιμες και θεραπεύσιμες!
– Οι προκαρκινικές αλλοιώσεις δεν είναι καρκίνος!
– Η χρονική πορεία από την μόλυνση ως τον καρκίνο είναι μακρά.
– Δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ασφάλεια, ατομικά , ποια γυναίκα με HPV θα αναπτύξει κακοήθεια. Μπορούμε όμως με την Κυτταρολογία Υγρής Φάσης και την δυνατότητα περαιτέρω διερεύνησης που αυτή προσφέρει να μετρήσουμε τον κίνδυνο!
