30/10/2025
Η ήττα και το λάθος ως χώροι ασφάλειας
Τα παιδιά δεν φοβούνται την ήττα , μαθαίνουν να τη φοβούνται από εμάς.
Όταν κάθε λάθος αντιμετωπίζεται με άγχος, το παιδί μαθαίνει τελικά να αποφεύγει κι όχι να προσπαθεί.
Όταν όμως βλέπει ότι ο γονιός παραμένει ήρεμος, ότι το λάθος δεν απειλεί τη σχέση, τότε τολμά ξανά.
Η αυτοεκτίμηση δεν χτίζεται στην επιτυχία· χτίζεται μέσα στη στιγμή που κάτι δεν πάει όπως περίμενε,κι ο γονιός λέει:
«Δεν πειράζει, το επόμενο θα πάει καλύτερα.»
«Κι εγώ κάνω λάθη, μαζί τα μαθαίνουμε.»
Οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε περιβάλλον όπου το λάθος είναι αποδεκτό, αναπτύσσουν ανθεκτικότητα, επιμονή και ευελιξία. Ο εγκέφαλός τους συνδέει το “προσπαθώ” με ασφάλεια, όχι με φόβο.
Στην Αχτοίδα, δουλεύουμε συχνά πάνω σε αυτό: πώς ο γονιός μπορεί να γίνει το “μαλακό μέρος” όπου πέφτει το παιδί, ώστε να σηκώνεται χωρίς ντροπή.
Γιατί η ήττα δεν είναι το τέλος της αξίας· είναι η αρχή της ωριμότητας.
