26/07/2019
ΘΥΜΟΣ..αυτό το πόσιμο δηλητήριο
Τι είναι ο θυμός;
Τον θυμό θα μπορούσαμε να τον προσομοιάσουμε με το ρεύμα. Είναι απλώς ενέργεια. Και όταν ο θυμός αυξάνεται, οι άνθρωποι γίνονται ενεργοί.
Είναι μια ουδέτερη ενεργητική κατάσταση, σαν το ρεύμα πριν το διοχετεύσουμε για κάποια λειτουργία. Μπορεί να τον διοχετεύσουμε για να λειτουργήσει μεγάλες μηχανές ή να τον χρησιμοποιήσουμε για τη δημιουργία καταστροφικών όπλων, αλλά η ίδια η ενέργεια του ρεύματος είναι ουδέτερη έως ότου επιλέξουμε τον τρόπο εφαρμογής της.
Εσείς πώς εφαρμόζετε το θυμό σας;
Σε ορισμένες περιπτώσεις ο θυμός μπορεί να είναι ευεργετικός. Οι ψυχολόγοι αναγνωρίζουν ότι ο «βιαστικός και ξαφνικός» θυμός συνδέεται με την ώθηση για αυτοσυντήρηση, η οποία μοιράζεται μεταξύ ανθρώπων και ζώων και συμβαίνει σε καταστάσεις όπου αισθανόμαστε βασανισμένοι ή παγιδευμένοι.
Οι θυμωμένοι άνθρωποι και τα ζώα κάνουν δυνατούς ήχους σε μια προσπάθεια να φαίνονται μεγαλύτερα και πιο εκφοβιστικά. Τα ζώα γρυλίζουν και διατείνουν τα δόντια τους και κοιτάζουν - αυτή η συμπεριφορά έχει σχεδιαστεί για να προειδοποιεί τους επιτιθέμενους να σταματήσουν την απειλητική συμπεριφορά τους.
Ο θυμός είναι ένα φυσικό συναίσθημα που έχει λειτουργική αξία για την επιβίωσή μας, καθώς:
1. Αυξάνει την καρδιακή συχνότητα.
2. Αυξάνει την αρτηριακή πίεση και
3. Αυξάνει τα επίπεδα αδρεναλίνης.
Αυτές οι ακούσιες αντιδράσεις υποστηρίζονται πλήρως από το συμπαθητικό νευρικό σύστημα - το τμήμα του νευρικού συστήματος που εκτελεί τις λειτουργίες της εγρήγορσης.
Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα χρησιμεύει ειδικά για την επιτάχυνση του καρδιακού ρυθμού (προετοιμασία του σώματος για δράση), συστολή των αιμοφόρων αγγείων και αύξηση της αρτηριακής πίεσης.
Το σώμα προετοιμάζεται για αυτό που είναι γνωστό ως αντίδραση "μάχης ή φυγής" , είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται συχνά για να χαρακτηρίσει τις συνθήκες υπό τις οποίες απελευθερώνεται η αδρεναλίνη στο σώμα.
Η αντίδραση "η κατάσταση ετοιμότητας" είναι μια πρώιμη εξελικτική προσαρμογή που επιτρέπει την καλύτερη αντιμετώπιση των επικίνδυνων και απροσδόκητων καταστάσεων. Είναι εγρήγορση και προβλεπτικότητα. Με διασταλμένες διόδους αέρα, για παράδειγμα, το σώμα είναι σε θέση να διοχετεύσει περισσότερο οξυγόνο στους πνεύμονες εγκαίρως, αυξάνοντας τη φυσική απόδοση για σύντομες χρονικά εκρήξεις, επιτρέποντας την ικανότητα να αντισταθεί ή να ξεφύγει (φανταστείτε μία αστραπή σε ένα μπουκάλι).
Ο θυμός μπορεί επίσης να είναι ένα μεγάλο κίνητρο. Όταν αισθανόμαστε μεγάλη αδικία, ο θυμός μπορεί να εμπνεύσει την ανάγκη για αλλαγή, λειτουργώντας σαν ένα υπέροχο βραχυπρόθεσμο εργαλείο στην αναζήτηση λύσεων στα προβλήματα και τις δυσκολίες της ζωής.
Ο θυμός είναι μια θαυμάσια μακροπρόθεσμη λύση για μακροπρόθεσμα γεγονότα.
Δεν υπάρχουν στον θυμό μόνο Πνευματικοί και Ψυχολογικοί κίνδυνοι, αλλά συσχετίζεται και το βιολογικό επίπεδο με αυτά που βιώνουμε.
Κάθε αιτία έχει ένα αποτέλεσμα, και μερικά από αυτά τα αποτελέσματα μπορεί να είναι καταστροφικά.
Όταν είμαστε θυμωμένοι, το σώμα μας είναι σαν τις χύτρες πίεσης και μπορεί να αντέξει αυτή την πίεση μόνο για κάποιο χρονικό διάστημα, προτού να εκραγεί. Ο θυμός μπορεί να είναι επιβλαβής και επικίνδυνος για την υγεία μας. Ακούγεται δραματικό, αλλά ας εξετάσουμε μαζί μερικά γεγονότα παρακάτω:
Όταν περνάμε πολύ χρόνο ''φιλοξενώντας'' τον θυμό μέσα μας και σκεφτόμαστε την κατάσταση που προκάλεσε ένα αρνητικό γεγονός, το σώμα μας αντιδρά σαν να είναι σε κίνδυνο. Ενεργοποιεί την ανταπόκριση "μάχη ή φυγή" και απελευθερώνει τα ίδια χημικά συστατικά όπως αυτά του στρες για να ανταποκριθεί στον επικείμενο κίνδυνο.
Αντί λοιπόν να σκέφτομαι γεγονότα του παρελθόντος και πρόσωπα που με έχουν αδικήσει και να επιτρέπω ασυνείδητα να δηλητηριάζεται το σώμα μου, με τις χημικές διεργασίες του θυμού, θα μπορούσα αυτό το ρεύμα του θυμού να το μετουσιώσω προς όφελός μου.
Μετατρέποντάς το σε προσωπική δημιουργικότητα.
Κι εκεί κρύβεται το μεγάλο μυστικό της ζωής. Στη μετουσίωση.
Όταν αντιμετωπίζουμε πραγματικά μια κατάσταση όπου πρέπει να αγωνιστούμε για τη ζωή μας, το συκώτι μας γεμίζει με χοληστερόλη την κυκλοφορία του αίματός, ώστε να μπορεί να ''αναγκάζει'' την καρδιά να παράξει αίμα. (Είναι απίστευτο το πώς το σώμα μπορεί να εγκλιματιστεί για να αντιμετωπίσουμε επείγουσες καταστάσεις ).
Αλλά τι σημαίνει αυτό για μας όταν είμαστε συχνά θυμωμένοι;
Δεν είναι τυχαία η υψηλή χοληστερόλη, ή η καρδιακή νόσος.
Το σώμα κακοποιείται από το θυμό.
Οι χημικές ουσίες που παράγονται μεταβάλλουν επίσης την πέψη και προκαλούν σφίξιμο των μυϊκών και των περιτοναϊκών ιστών μας.
Ο θυμός είναι σαν πόσιμο δηλητήριο.
Μελέτες έχουν αποδείξει ότι η ανεξέλεγκτη οργή επηρεάζει την ευημερία μας. Αντίστοιχα άλλες μελέτες δηλώνουν ότι η συγχώρεση μπορεί να φέρει την ισορροπία και να είναι τόσο ευεργετική για το σώμα όσο και για την ψυχή.
Ο νους και το πνεύμα μας πρέπει να βρίσκονται στο ''κάθισμα'' του οδηγού.
Μπορεί να φαίνεται σε πολλούς καλή η ιδέα της εκδίκησης για την ανταπόδοση μιας αδικίας, προκειμένου να αποσυμφορηθούμε, ωστόσο αυτό δεν λειτουργεί θετικά, στο τέλος. Είναι το νευρικό σύστημα που προσφέρει μια απάντηση σε έναν αντιληπτό κίνδυνο.
Αυτό είναι το πρωταρχικό αποτέλεσμα των χημικών συστατικών του στρες που εκκρίνονται μέσα στο σώμα.
Το ατυχές είναι ότι το νευρικό σύστημα δεν μπορεί να δει αν ο κίνδυνος συμβαίνει τώρα ή πριν από 10 χρόνια.
Δηλαδή εάν επιλέξουμε να παραμένουμε σε αναμνήσεις που προκαλούν θυμό, το νευρικό σύστημα δεν μπορεί να διακρίνει αν η κατάσταση συμβαίνει τώρα ή το 2001(στο παρελθόν).
Προκειμένου να εξισορροπηθεί αυτή η ακούσια απόκριση στον καθυστερημένο-αντιληπτό κίνδυνο, το μόνο που χρειάζεται είναι να μάθουμε την διάκριση μεταξύ πραγματικού και φανταστικού κινδύνου, για να λειτουργήσει αποτελεσματικά.
Η παρακάτω άσκηση βοηθά να διακρίνουμε τον πραγματικό από τον φανταστικό κίνδυνο.
1. Φέρνουμε στο μυαλό μια ανάμνηση που μας κάνει να θυμώσουμε.
2. Το γράφουμε σε ένα χαρτί.
3. «Ακούμε» το σώμα μας και παρατηρούμε πως ανταποκρίνεται σε αυτή τη μνήμη.
4. Αναπνέουμε βαθιά και συνειδητοποιούμε αν χρειάζεται να είναι (το σώμα) σε ετοιμότητα κινδύνου.
Το αποτέλεσμα της παραπάνω άσκησης βοηθά στη συνειδητοποίηση και τη διάκριση του φανταστικού από τον πραγματικό κίνδυνο, ώστε να μετριαστεί η παρόρμηση.
Να αναγνωρίζουμε τις αισθήσεις του θυμού στο σώμα μας και να ανταποκρινόμαστε, όσο το δυνατόν με μεγαλύτερη επίγνωση.
ΝΟΥΣΟΜΜΑ
Από το προς έκδοσιν βιβλίο "Ο ΓΗΤΕΥΤΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ"
Χριστόφορος Ι. Παναγόπουλος
