Γκορίτσας Κωνσταντίνος MD, PhD Παθολόγος-Ηπατολόγος

  • Home
  • Greece
  • Athens
  • Γκορίτσας Κωνσταντίνος MD, PhD Παθολόγος-Ηπατολόγος

Γκορίτσας Κωνσταντίνος MD, PhD Παθολόγος-Ηπατολόγος Παθολόγος-Ηπατολόγος Διδάκτωρ Ιατρικής Σχ.Πατρών
τ.Δι?

Κωνσταντίνος Γκορίτσας MD, PhD
ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ – ΗΠΑΤΟΛΟΓΟΣ
Τόπος και ημερομηνία γέννησης: Αθήνα, 1957

Ξένες γλώσσες: Αγγλικά και Γαλλικά άριστα

ΣΠΟΥΔΕΣ-ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΑ
1975: Αποφοίτηση από εξατάξιο Γυμνάσιο. Εισαγωγή με εισαγωγικές εξετάσεις στις πρώτες θέσεις Ιατρική Σχολή Αθηνών
1975-1981: Αποφοίτηση με ¨Λίαν Καλώς¨ Ιατρική Σχολή Αθηνών
1982-1985: Μεταπτυχιακές σπουδές στην Γαλλία
Diplome d’ETAT ¨Sante Publique¨(Δημόσια Υγεία), Ιατρική Στατιστική και Επιδημιολογία Pierre et Marie Curie , Paris VI
1983-1985: Υποτροφία κατόπιν εξετάσεων Ι.Κ.Υ. «Κοινωνική Ιατρική»
1990 : Ειδικότητα Παθολογίας. Πανεπιστημιακή Παθολογική Πανεπιστημίου Πατρών
1990-93: Διδακτορική Διατριβή με ¨Αριστα¨ Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Πατρών με θέμα ¨Αιτιολογική συσχέτιση Ηπατίτιδας και Ηπατοκυτταρικού Καρκινώματος¨
1993-94: 1993-94 Εξειδίκευση στήν Κλινική Ηπατολογία
Ηπατολογική κλινική Hop.Beaujon-Clichy Paris , Pr.J.P.Benhamou
ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ-ΕΜΠΕΙΡΙΑ
1982-1983: Εσωτερικός βοηθός (Interne) Πανεπ. Παθολογική Κλινική Hopital Broussais Γαλλία. Εμπειρία σε παθήσεις αγγείων-υπέρτασης
1983-1984: Εσωτερικός βοηθός (Interne) Πανεπ. Παθολογική Κλινική Hopital St.Antoine Γαλλία. Εμπειρία σε αιματολογικά και λοιμώδη νοσήματα
1985-1986: Ειδικευόμενος Παθολογική κλινική Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών
1987-1990: Ειδικευόμενος Πανεπιστημιακή Παθολογική κλινική , Πανεπιστημιακού Περιφ. Νοσοκομείου Πατρών. Εμπειρία σε ποικιλία παθολογικών ασθενών και ιδιαίτερα λοιμωξιολογικών- ηπατολογικών περιστατικών , αλλά και σε επεμβατικές ιατρικές πράξεις όπως καθετηριασμός κεντρικής φλεβικής γραμμής, ΟΝΠ, βιοψία ήπατος, παρακέντηση θώρακος, ασκιτικού υγρού
1991-1997: Επιμελητής Β’ με εμπειρία στα Λοιμώδη Νοσήματα Πανεπιστημιακή Παθολογική κλινική ,ΠΠ Νοσοκομείου Πατρών. Επίσης συμμετοχή και οργάνωση και λειτουργία του Hπατολογικού ιατρείου του νοσοκομείου το οποίο μέσα σε λίγα χρόνια έγινε κέντρο αναφοράς για όλη τη ΝΔ Ελλάδα
1993-94 Εξειδίκευση στην κλινική Ηπατολογία σ’ένα απο τα μεγαλύτερα ηπατολογικά κέντρα της Ευρώπης, ηπατολογικό κέντρο αναφοράς για όλη την Γαλλία (Hop.Beaujon, Pr, Benhamou).Στο εξειδικευμένο αυτό κέντρο , με ιδιαίτερη μονάδα εντατικής για ηπατολογικά περιστατικά, με κέντρο μεταμόσχευσης ήπατος, και μονάδα ερευνών ηπατικής φυσιολογίας απέκτησα ιδιαίτερη εμπειρία στον χειρισμό βαρέων ηπατολογικών περιστατικών και σε ιδιαίτερες τεχνικές όπως διασφαγιτιδική βιοψία ήπατος. Παράλληλα τελειοποίησα τις γνώσεις σε θέματα ιολογίας και θεραπευτικής αντιμετώπισης ηπατοπαθών
1997-6/2007: Επιμελητής Α΄ Παθολογική κλινική Ν.Ν.Θ.Α.΄Σωτηρία΄.
2007- 2010: Αναπληρωτής Διευθυντής Παθολογική κλινική Ν.Ν.Θ.Α. ΄Σωτηρία΄.
2010 -- 2014 : Διευθυντής Παθολογική κλινική Ν.Ν.Θ.Α. ΄Σωτηρία΄.
Από τον Σεπτέμβριο 2014 εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα (ιδιωτικό ιατρείο) , ενώ παράλληλα είμαι επιστημονικά υπεύθυνος του Παθολογικού ιατρείου του Locus Medicus (Διαγνωστικό Κέντρο-Πολυιατρείο) και συνεργάτης του Ιατρικού Κέντρου Ψυχικού.
Στα 17 έτη υπηρεσίας μου στο ΓΝΝΘΑ απέκτησα ιδιαίτερη εμπειρία σε πνευμονολογικά περιστατικά λόγω της ιδιαιτερότητας του νοσοκομείου και της υποστήριξης δώδεκα πνευμονολογικών κλινικών. Στην Παθολογική κλινική ήμουν επικεφαλής υπεύθυνος για τους ασθενείς της μίας πτέρυγας ασθενών (20-24 κλινών), καθώς και για την κλινική εκπαίδευση των ειδικευομένων της πτέρυγας. Παράλληλα ήμουν υπεύθυνος του ηπατολογικού τμήματος της κλινικής και οργάνωσα εκ του μηδενός το ηπατολογικό ιατρείο του νοσοκομείου στο οποίο παρακολουθούνται ποικίλα ηπατολογικά περιστατικά και παράλληλα εκπαιδεύονται οι ειδικευόμενοι ιατροί της κλινικής. Επίσης στα πλαίσια της παρακολούθησης αυτών των ασθενών διενεργούνταν διαδερμικές βιοψίες ήπατος παρά την κλίνη του ασθενούς και εκπαιδεύονταν οι ειδικευόμενοι ιατροί στις διάφορες επεμβατικές μεθόδους.
ΕΡΕΥΝΗΤΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ-
1976-77 Συμμετοχή σε επιδημιολογική μελέτη νοσηρότητας καρδιαγγειακών νοσημάτων στον Πειραιά. Καθηγητής κ. Κριτσίκης
1985 Πτυχιακή εργασία στην Ιατρική Σχολή Paris VI «Προγραμματισμός Υπηρεσιών Υγείας στην Ελλάδα».
1985-1987 Επιδημιολογική έρευνα νοσηρότητας στο Πέραμα Αττικής σε συνεργασία με την έδρα Υγιεινής και Επιδημιολογίας Ιατρικής Σχολής Αθηνών ΕΚΠΑ
1990-1993 Διδακτορική Διατριβή στην Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Πατρών σε συνεργασία με το Εργαστήριο Βιολογίας για ανίχνευση του HCV-RNA «Αιτιολογική συσχέτιση ηπατίτιδας C και Ηπατοκυτταρικού καρκινώματος»
1996-1997 Οργάνωση και εκπόνηση επιδημιολογικής μελέτης για την ηπατίτιδα C , στην Ζάκυνθο απο το Ηπατολογικό τμήμα της Πανεπ.Παθολογικής κλινικής Ιατρικής Σχολής Πανεπ.Πατρών
2001- 2005 Οργάνωση και υπεύθυνος κλινικοεργαστηριακής μελέτης στο ΝΝΘΑ με θέμα «Ηπατοπνευμονικό σύνδρομο: ο ρόλος του ΝΟ ως αγγειοδιασταλτικός παράγων.» Διδακτορική Διατριβή της Πνευμονολόγου Θ.Κερενίδη Ιατρική Σχολή Αθηνών.
2002-2010 Οργάνωση και υπεύθυνος κλινικών εργαστηριακών ερευνητικών πρωτοκόλλων της Παθ/κης κλινικής και του Ηπατολογικού ιατρείου του ΝΝΘΑ :
1)O ρόλος των χολικών οξέων στη χολόσταση σε σηπτικούς ασθενείς Διδακτορική διατριβή Φ.Τσιμπούκα
2)Ο ρόλος της λεπτίνης σε ασθενείς με λιπώδη διήθηση ήπατος Κ.Σπανός
3)Ηπατική εγκεφαλοπάθεια και επίπεδα NO σε κιρρωτικούς ασθενείς. Διδακτορική διατριβή Ν.Παπαδόπουλος Ιατρική Σχολή Αθηνών
4)Ο ρόλος του BNP στην αξιολόγηση ασθενών με λοίμωξη Ν.Παίσιος-Μ.Φασουλάκη
2010-2014 Συσχέτιση γεννητικών ορμονών και ηπατοπνευμονικού συνδρόμου σε κιρρωτικούς ασθενείς. Γ.Καραμανώφ, Α.Φούντας, Μ.Μέλιου
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ-
Συγγραφή 24 δημοσιευμένων ιατρικών εργασιών σε διεθνή έγκριτα ιατρικά περιοδικά (τα οποία περιλαμβάνονται όλα στο παγκόσμια αναγνωρισμένο δίκτυο ιατρικών περιοδικών MEDLINE) και άλλων 11 εργασιών σε αντίστοιχα ελληνικά περιοδικά. Σύνολο 35 δημοσιευμένες εργασίες.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΣΕ ΣΥΝΕΔΡΙΑ
Συμμετοχή σε πολλά Διεθνή και Ελληνικά Ιατρικά συνέδρια από το 1986 εως το 2014 με 20 ανακοινώσεις εργασιών σε διεθνή ιατρικά συνέδρια και 77 ανακοινώσεις σε ελληνικά.

16/11/2020

Κορωνοιός : Αδυναμίες και ολιγωρίες , διορθώνονται;
Μετά την αναμφισβήτητα αποτελεσματική διαχείριση της πανδημίας την άνοιξη στην Ελλάδα, ακολούθησε μια σαφώς προβληματική αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος (αναζωπύρωσης;) με σοβαρές επιπτώσεις στην δημόσια υγεία, στο σύστημα β΄βαθμιας-γ΄βάθμιας υγειονομικής περίθαλψης και γενικότερα στην οικονομική και κοινωνική ζωή. Βέβαια παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και γι’αυτό είναι σημαντικό να διαχωριστούν οι εξωγενείς, πιθανά αναπόφευκτοι παράγοντες , από αυτούς που οφείλονται σε αδυναμίες-ολιγωρίες του δικού μας πολιτικού και υγειονομικού συστήματος, έτσι ώστε να υπάρξουν οι ανάλογες βελτιωτικές προτάσεις.
Η σημαντικότερη επιστημονική αβεβαιότητα , η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο στην θερινή-φθινοπωρινή εξάπλωση της πανδημίας ήταν ότι ο covid-19 , όπως οι περισσότεροι αναπνευστικοί ιοί, εξασθενεί σημαντικά στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού. Αυτό προφανώς διαψεύσθηκε για τον συγκεκριμένο ιό, παρόλο δηλαδή ότι μειώνεται η μολυσματικότητα του σε θερμό και ξηρό περιβάλλον, αυτή η μείωση δεν παίζει σημαντικό ρόλο αν δεν τηρούνται τα υγειονομικά μέτρα αποφυγής συνωστισμού, αποστάσεις κ.α. Το αποτέλεσμα ήταν αφενός , λόγω της απελευθέρωσης των μετακινήσεων-τουρισμού χωρίς πραγματικό έλεγχο στα σύνορα των εισερχομένων ,να υπάρξει πληθώρα δεξαμενών-φορέων στην Ελλάδα τους καλοκαιρινούς μήνες και αφετέρου η διασπορά του ιού στην κοινωνία λόγω της ελλιπούς προφύλαξης σε μαζικές συγκεντρώσεις (μπαρ, εστιατόρια, καφέ, εκκλησίες, συναυλίες) αλλά και σε εργασία, μέσα μαζικής μεταφοράς.
Το πρώτο λοιπόν που πρέπει να διορθωθεί είναι ο απόλυτος έλεγχος των εισερχομένων στων ελλαδικό χώρο έτσι ώστε να αποκλείονται οι φορείς με την ανάλογη καραντίνα. Το δεύτερο είναι η μη χαλάρωση του περιορισμού λειτουργίας όλων των χώρων οι οποίοι παρέχουν την δυνατότητα μαζικού συγχρωτισμού, ιδιαίτερα σε κλειστούς χώρους όπου είναι γνωστόν ότι δρουν οι λεγόμενοι υπερμεταδότες οι οποίοι συνήθως είναι ασυμπτωματικοί. Εδώ αξίζει να επισημανθεί ότι η ελληνική πολιτική τάξη (ανεξαρτήτως κομμάτων) φάνηκε ιδιαίτερα ευάλωτη στις πιέσεις οικονομικών και άλλων παραγόντων (εκκλησίας) παρά τις αντίθετες συστάσεις των επιστημόνων. Τελικά αυτή η πίεση γίνεται μπούμεραγκ διότι η μείζων υγειονομική κρίση την οποία βιώνουμε έχει χειρότερες επιπτώσεις στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου. Με άλλα λόγια οι ιδιοκτήτες μπαρ-καφέ-εστιατορίων-συναυλιακών χώρων κλπ εν ονόματι κάποιου μικρού προσωρινού οικονομικού οφέλους το καλοκαίρι θα υποστούν τώρα μεγαλύτερη ζημιά, όπως και συνολικά η ελληνική οικονομία.

Η Τρίτη και σημαντικότερη ίσως αδυναμία στην αντιμετώπιση της πανδημίας προκύπτει από τη διαχρονική σχεδόν ανυπαρξία ή έστω υποτυπώδη οργάνωση της Δημόσιας υγείας-πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στην Ελλάδα παρά τις περί του αντιθέτου εξαγγελίες των εκάστοτε υπουργών εδώ και τουλάχιστον 35 χρόνια. Οι σοβαρές ελλείψεις στην επιδημιολογική επιτήρηση με μαζικούς προληπτικούς ελέγχους (τους οποίους συστήνουν οι αρμόδιοι επιστήμονες παγκοσμίως) ήταν εμφανείς από την πρώτη φάση της πανδημίας στη χώρα μας , αλλά δεν είχε άμεσες επιπτώσεις λόγω του μαζικού lockdown. Φάνηκε όμως περισσότερο τους καλοκαιρινούς-φθινοπωρινούς μήνες όπου παρόλη την μαζική εισροή σημαντικού αριθμού φορέων του ιού, δεν υπήρξαν ούτε μαζική αλλά ούτε στοχευμένη προληπτική επιδημιολογική επιτήρηση σε ευαίσθητες περιοχές με μεγάλο αριθμό τουριστών, παρά μόνο αφού εκδηλωνόντουσαν κρούσματα. Όσοι ασχολούνται με την δημόσια υγεία γνωρίζουν ότι η πρωτογενής πρόληψη αποτελεί τον πυλώνα με την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην αντιμετώπιση υγειονομικών κινδύνων όπως η πανδημία και παρέμβαση χωρίς επιδημιολογική επιτήρηση δεν γίνεται. Συνεπώς η σημαντικότερη αδυναμία η οποία οφείλει να διορθωθεί είναι η ανάπτυξη άμεσα ενός πανελλαδικού δικτύου συνεχούς επιδημιολογικής επιτήρησης με συνεργασία τοπικής αυτοδιοίκησης και τοπικών φορέων υγείας, οι οποίοι θα συνεργάζονται με έναν κεντρικό φορέα (ΕΟΔΥ;). Άλλωστε όσες χώρες έχουν πετύχει την σχεδόν εξάλειψη της πανδημίας τήρησαν αυτό το μέτρο. Τέλος αυτό το πανελλαδικό δίκτυο θα είναι πολύτιμο για τον μελλοντικό εμβολιασμό του πληθυσμού.

06/09/2020

Διαβάζοντας από τον Φλεβαρη-Μαρτη διαφορες απόψεις δημοσιογραφούντων φωστήρων και μερικών βαρύγδουπων καθηγητών!!;; ιατρικής περί επερχόμενης εντός των επόμενων εβδομάδων-μηνών νέας θεραπείας για τον COVID-19, απορούσα αν σοβαρολογούσαν ή μάλλον ωθούνται από άλλα ταπεινότερα κίνητρα...Διότι κάθε στοιχειωδώς διαβασμένος και με κάποια εμπειρία γιατρός γνωρίζει οτι αποτελεσματικά αντιικά φάρμακα και ιδιαίτερα για οξείες λοιμώξεις είναι εξαιρετικά σπάνια παρόλες τις προσπάθειες των ερευνητικών-φαρκακευτικών εταιρειών. Ακόμη και η oseltamivir (tamiflu) παρόλο οτι χορηγείται κατα κόρον στην γρίππη είναι γνωστό ότι ελάχιστα επηρεάζει την εξέλιξη της νόσου και ουδόλως επηρεάζει την έκβαση-επιβίωση στις βαριές περιπτώσεις με πνευμονία. Ερχεται λοιπόν μια δημοσίευση στο BMJ 30/7/2020;370:m2980 (ισως η μεγαλύτερη μέχρι τωρα μεταανάλυση ) η οποία περιλαμβανει πανω απο 20 τυχαιοποιημενες μελέτες με πανω από 17000 ασθενείς για την φαρμακευτική αγωγή εναντι covid-19 να επιβεβαιώσει οτι κανένα απο τα μέχρι στιγμής δοκιμασμένα πολυδιαφημισμένα αντιικά φάρμακα (remdesivir, lopinavir-ritonavir) , ούτε η χλωροκίνη δεν βελτιώνουν την επιβίωση. Αντίθετα το μόνο φάρμακο , σύμφωνα με τους συγγραφείς) το οποίο μειώνει κατα 37% την θνητότητα και κατά 31% την ανάγκη αναπνευστηρα (μηχανικής υποστήριξης) είναι το παλιό καλό φάρμακο ΓΛΥΚΟΚΟΡΤΙΚΟΕΙΔΗ καθότι προφανώς καταπολεμά ( ή προλαμβάνει;) το πολυοργανικό υπερφλεγμονώδες σύνδρομο από το οποίο καταλήγουν οι περισσότεροι ασθενείς covid-19.

15/12/2018

Στατίνες ή όχι

Είναι απαραίτητο να παίρνουμε όλοι στατίνες για την αυξημένη χοληστερίνη και πότε; Αμφιλεγόμενα τα δεδομένα , αλλά ένα νέο στοιχείο στον προβληματισμό είναι το εξής : Μετά από 10 έτη παρακολούθησης, μια αναδρομική επικουρική μελέτη σε ασθενείς που είχαν ενταχθεί σε προοπτική, τυχαιοποιημένη μελέτη (Μελέτη εκβάσεων του προγράμματος πρόληψης του διαβήτη), η οποία συμπεριλάμβανε πάνω από 3.200 ασθενείς υψηλού κινδύνου ΣΔΤ2, έδειξε ότι, μετά από 10 έτη παρακολούθησης, αύξηση σε ποσοστό 36% του μέσου σχετικού κινδύνου εμφάνισης νέων περιπτώσεων ΣΔΤ2 σε ασθενείς που λάμβαναν στατίνες σε σύγκριση με τα αντίστοιχα άτομα που δεν υποβάλλονταν σε θεραπεία και μετά από προσαρμογή για δυνητικούς συγχυτικούς παράγοντες. Θα πρέπει να γίνει αντιπαραβολή αυτού του αυξημένου κινδύνου με τα αναμενόμενα οφέλη της λήψης στατινών.Statin use and risk of developing diabetes: results from the Diabetes Prevention Program BMJ

15/12/2018

Εμβόλιο γρίπης
Πολλοί ρωτάνε αν είναι απαραίτητο να κάνουν εμβόλιο γρίπης. Νομίζω ότι είναι καλό να διευκρινισθούν ορισμένα επιστημονικά δεδομένα : 1ον το εμβόλιο γρίπης γίνεται για δύο λόγους, πρώτον για να προστατευθεί ο εμβολιαζόμενος από τις σοβαρές επιπλοκές (οι οποίες μπορούν να είναι και θανατηφόρες) και δεύτερον για να προστατευθούν τα ευπαθή άτομα με τα οποία πιθανά βρισκόμαστε σε στενή επαφή (γι’αυτό συνιστάται σε αυτούς που φροντίζουν κατάκοιτους-ανάπηρους-καρκινοπαθείς-ανοσοκατασταλταμένους γενικότερα καθώς και στους επαγγελματίες υγείας- εργαζ’ομενους σε βρεφονηπιακούς σταθμούς) 2ον στο ερώτημα ποιοι κινδυνεύουν από σοβαρές επιπλοκές (και συνεπώς ενδείκνυται να εμβολιασθούν) η διεθνής επιστημονική κοινότητα έχει καταλήξει με βάση τα κλινικά-ερευνητικά δεδομένα ότι ενδείκνυται σε ευπαθείς ομάδες όπως καρδιοπαθείς, πάσχοντες από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, χρόνια αναπνευστικά ανεπάρκεια, και άλλα σοβαρά χρόνια νοσήματα, παχύσαρκους( BMI>35-40),ηλικιωμένους (>60-65 ετών).Σε πρόσφατη έρευνα σε πληθυσμό 134000 καρδιοπαθών στην Δανία, που δημοσιεύθηκε στο Circulation, οι εμβολιασθέντες μείωσαν τον κίνδυνο θανάτου κατά 18%. 3ον Δεν υπάρχουν τεκμηριωμένα επιστημονικά στοιχεία ότι το εμβόλιο της γρίπης παρουσιάζει σημαντικές επιπλοκές. Συνεπώς η επιφυλακτικότητα απέναντι στο εμβόλιο δεν δικαιολογείται και η γνώμη μου είναι ότι όσοι ανήκουν σε ευπαθή ομάδα ή φροντίζουν ευπαθή άτομα καλό έναι εγκαίρως να εμβολιασθούν.

23/02/2018

¨ΟΖΟΙ¨ ΣΤΟ ΗΠΑΡ.ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΕΙΝΑΙ
Τα τελευταία χρόνια λόγω της σημαντικής εξάπλωσης της χρήσης απεικονιστικών μεθόδων εξέτασης των ενδοκοιλιακών οργάνων (συχνότερα υπερηχογράφημα ή/και αξονική, μαγνητική τομογραφία) είτε για προσυμπτωματικό έλεγχο , είτε επ’ευκαιρίας διαφόρων συμπτωμάτων διαπιστώνονται όλο και συχνότερα εστιακές βλάβες στο ήπαρ, οι οποίες συνήθως περιγράφονται ως όζοι ή κύστεις.
Το συχνότερο εύρημα είναι οι απλές κύστεις ήπατος ( 5-10 % με αυξανόμενη συχνότητα με την ηλικία) οι οποίες είναι έυκολα διακρινόμενες από τους ακτινολόγους , οι οποίοι και καθησυχάζουν ορθώς τους εξεταζόμενους ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας καθώς αυτές είναι παντελώς ακίνδυνες και δεν χρήζουν περαιτέρω ελέγχου, παρά σε σπάνιες περιπτώσεις όπου έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά (ανομοιογένεια με περιεχόμενο ή/και διαφράγματα) ύποπτα για εχινόκοκο κύστη ή κυσταδένωμα ή αλλές μορφές κυστικόμορφων εξεργασιών ήπατος. Σ’αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται εκτίμηση από ειδικό και πιθανά περαιτέρω έλεγχος.

Τα ευρήματα που προβληματίζουν περισσότερο είναι οι συμπαγείς «όζοι» του ήπατος στους οποίους πρέπεινα γίνει η διαφορική διάγνωση μεταξύ καλοήθους και ύποπτης για κακοήθη εξεργασίας.
Οι καλοήθεις όγκοι του ήπατος, οι οποίοι είναι αρκετά συχνό τυχαίο εύρημα (5-6%), διακρίνονται σε 3 διαφορετικές μορφές η κάθε μία από τις οποίες έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά για τα οποία πρέπει να γίνεται εκτίμηση από έμπειρο εξειδικευμένο ακτινολόγο και ειδικό ηπατολόγο.
Τα αιμαγγειώματα έιναι ο συχνότερος καλοήθης όγκος του ήπατος (3,3-5%) στον γενικό πληθυσμό ενηλίκων. Είναι συχνότερος στις γυναίκες και ειδικότερα στις ηλικίες 30-50 ετών, αλλά ευρίσκεται σε οποιαδήποτε ηλικία. Συνήθως είναι μονήρη και το μέγεθος τους συνήθως είναι μικρό (

19/06/2016

ΑΝΕΡΓΙΑ-ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΘΝΗΤΟΤΗΤΑ (ΙΙ)
Σχετικά με την μελέτη του ΠΟΥ της προηγούμενης μου δημοσίευσης , η οποία συσχετίζει την αυξημένη θνητότητα από αντιμετωπίσιμους καρκίνους με την ανεργία και ειδικότερα σε περιοχές –χώρες με οικονομική κρίση και χωρίς πλήρη υγειονομική κάλυψη, χρωστάω ορισμένες διευκρινίσεις σχετικά με τα συμπεράσματα :
Σύμφωνα και με τους συγγραφείς του άρθρου, τα ευρήματα της αυξημένης θνητότητας από καρκίνο αφορούσαν κυρίως 1) τις χώρες με ελλιπή υγειονομική-ιατροφαρμακευτική κάλυψη 2) περισσότερο τα τελευταία έτη της μελέτης 2008-2010 που συμπίπτει με την οικονομική κρίση 3) τους ανέργους.
Τα ευρήματα επιδέχονται πολλαπλές ερμηνείες: 1) οι άνεργοι και χωρίς ασφαλιστική κάλυψη παραλείπουν βασικές προληπτικές εξετάσεις (μαστογραφία, pap-test, κολονοσκόπηση , έλεγχος προστάτη) λόγω οικονομικής αδυναμίας με αποτέλεσμα η διάγνωση να καθυστερεί με επίπτωση στην επιβίωση 2) η ελλιπής-ανεπαρκής θεραπευτική αντιμετώπιση μετά την διάγνωση λόγω πάλι αδυναμίας πρόσβασης στην ενδεδειγμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη 3) η ανεργία και η αβεβαιότητα της οικονομικής κρίσης μέσω ψυχοσωματικών-ανοσολογικών μηχανισμών αυξάνουν την επίπτωση του καρκίνου;
Τέλος μερικές παρατηρήσεις (δικιές μου, όχι από την μελέτη) σε σχέση με τα ευρήματα της μελέτης και αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα με την κρίση και την ανεργία των τελευταίων 6-7 ετών. Για άλλη μια φορά πλήρης απουσία οποιασδήποτε σοβαρής προσέγγισης θεμάτων δημόσιας υγείας στην χώρα μας αφού ούτε καν αξιόπιστα στοιχεία νοσηρότητας και θνητότητας δεν υπάρχουν. Αντίθετα η ΕΛΣΤΑΤ με στοιχεία που μόλις ανακοίνωσε για το 2014 επιβεβαιώνει ότι : 1) το14% των Ελλήνων έμεινε χωρίς ιατρική φροντίδα-θεραπεία λόγω οικονομικής αδυναμίας 2) το 11,3% του πληθυσμού δεν είχε λεφτά να αγοράσει φάρμακα 3) το 13% των Ελλήνων καθυστέρησε η δεν έλαβε καθόλου την αναγκαία ιατρονοσηλευτική φροντίδα.
Τα σχόλια περιττεύουν και τα συμπεράσματα δικά σας..

15/06/2016

ΑΝΕΡΓΙΑ-ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΘΝΗΤΟΤΗΤΑ (ΑΠΟ ΚΑΡΚΙΝΟ)
Είναι γνωστό ότι η οικονομική-κοινωνική κρίση και η ανεργία επηρεάζουν αρνητικά την υγεία, και οι επιπτώσεις αυτές έχουν μελετηθεί κυρίως όσον αφορά τις αυτοκτονίες και την ψυχική υγεία. Στο Lancet του Μαίου2016 (16)00577-8 παρουσιάζεται μια μεγάλη πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ΠΟΥ η οποία συσχετίζει την ανεργία και την οικονομική κρίση-εισόδημα με την θνητότητα από καρκίνο. Συγκεκριμένα μελετήθηκε η θνητότητα απο τους κυριότερους καρκίνους μαστού, προστάτη, παχέος εντέρου, πνεύμονα και παγκρέατος από το 1990 εως το 2010 σε 35 χώρες (με διαφορετικό οικονομικό επίπεδο και σύστημα υγείας) και συσχετίσθηκε τόσο διαχρονικά όσο και μεταξύ των χωρών με την ανεργία, το εισόδημα και την προσβασιμότητα στο σύστημα υγείας .
Τα αποτελέματα ήταν εντυπωσιακά : 1) η αύξηση της ανεργίας σχετίζεται με αύξηση της θνητότητας από όλους του καρκίνους (οι οποίοι επιδέχονται κάποιας θεραπευτικής αγωγής) 2) Απο το 2008 εως το 2010 η αύξηση στην θνητότητα απο αυτούς τους καρκίνους σε αυτέ ςτις 35 χώρες μεταφράζεται σε 40.000 περισσότερους θανάτους 3) Σε όσες χώρες αυξήθηκαν οι δημόσιες δαπάνες υγείας μειώθηκε η θνησιμότητα πό αυτούς τους καρκίνους 4) Η κάλυψη του συνόλου του πληθυσμού απο το σύστημα υγείας επίσης μειώνει την θνησιμότητα από καρκίνους που μελετήθηκαν, ενώ αντίθετα στις χώρες όπου δεν υπάρχει καθολική κάλυψη του πληθυσμού διαπιστώθηκε η μεγαλύτερη-σημαντικότερη αύξηση θνησιμότητας.
Τα συμπεράσματα από αυτήν την μελέτη είναι ότι η ανεργία και το χαμηλό εισόδημα αυξάνει σημαντικά την θνησιμότητα απο αντιμετωπίσιμους καρκίνους, και ότι αυτές οι επιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπισθούν με την καθολική κάλυψη του πληθυσμού και την αύξηση των δημόσιων δαπανών υγείας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η χώρα μας για μια ακόμη φορά έλαμψε δια της απουσίας της από την μελέτη καθώς δεν υπάρχουν επαρκή-αξιόπιστα στοιχεία, συστηματικής παρακολούθησης αυτών των δεδομένων και έτσι αποκλείσθηκε από την μελέτη όπως και άλλες χώρες (Αλβανία, Αζερμπαιτζάν, Κολομβία, Καζακσταν, Αιγυπτος,Ταιλάνδη, Μολδαβία κ.α.) Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...

10/04/2016

Πόσο συχνά πρέπει να γίνεται προληπτικός έλεγχος με μαστογραφία;
Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annals of Internal Medicine. (Ann Intern Med. Published online 12 January 2016 doi:10.7326/M15-1241),ερευνητές από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ολλανδία προσπάθησαν να προσδιορίσουν την συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού και τη θνησιμότητα, σε σχέση με την επαναλαμβανόμενη έκθεση σε ακτινοβολία από διαγνωστικές και προληπτικές μαστογραφίες , όπως επίσης και την διαφοροποίηση λόγω διαφορετικής δόσης ακτινοβολίας.
Οι ερευνητές προέβλεψαν ότι λόγω του ετήσιου προληπτικού ελέγχου με ψηφιακή μαστογραφία, ανά 100.000 γυναίκες (ηλικίας 40-74) θα προκαλούνταν 125 περιπτώσεις καρκίνου του μαστού, και 16 θάνατοι, αναφορικά με 968 θανάτους από καρκίνο του μαστού που θα είχαν αποφευχθεί με την έγκαιρη διάγνωση από τον έλεγχο.
Οι γυναίκες με μεγάλο στήθος μπορεί να απαιτούν επιπλέον προβολές για μια πλήρη εξέταση και αποτελούν περίπου το 8% του πληθυσμού. Αυτές οι γυναίκες αναμένεται να δεχθούν περισσότερη ακτινοβολία και να προκληθούν 266 περιπτώσεις καρκίνου και 35 θάνατοι ανά 100.000 γυναίκες, σε σύγκριση με τις υπόλοιπες γυναίκες, οι οποίες αναμένεται να παρουσιάσουν 113 περιπτώσεις καρκίνου και 15 θανάτους ανά 100.000. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος για καρκίνο λόγω της ακτινοβολίας μειώθηκε πέντε φορές, όταν πραγματοποιήθηκε διετής έλεγχος που ξεκίνησε στην ηλικία των 50 ετών.
Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού και η θνησιμότητα που προκύπτει από τον προληπτικό έλεγχο με ψηφιακή μαστογραφία επηρεάζονται απο την ποσότητα δόσης, την ηλικία έναρξης, και τη συχνότητα του προληπτικού ελέγχου, και ενδεχομένως να αφορά περισσότερο τις γυναίκες με μεγάλο στήθος από τις υπόλοιπες γυναίκες. Ενθάρρυναν τους ακτινολόγους να περιορίσουν τον αριθμό των επιπλέον προβολών, ιδιαίτερα στις γυναίκες με μεγάλο στήθος.

03/03/2016

Ο καρκίνος του παχέος εντέρου (ΚΠΕ) είναι ο πρώτος σε συχνότητα καρκίνος του πεπτικού στις ανεπτυγμένες χώρες, ο τρίτος σε συχνότητα και ο δεύτερος σε θνησιμότητα μεταξύ όλων των καρκίνων. Η πρώιμη ανίχνευση σε αρχικό στάδιο έχει τεράστια σημασία για την αποτελεσματική αντιμετώπιση. Ενδεικτικά η 5ετής επιβίωση ενώ για το αρχικό στάδιο (Α) είναι 72-93 % , αντίστοιχα για το προχωρημένο στάδιο(D) είναι 4-8% . Οι μέθοδοι πρώιμης ανίχνευσης-έγκαιρης διάγνωσης είναι: 1) η ευαισθητοποίηση του πληθυσμού (>50 ετών) για ύποπτα συμπτώματα (αίμα στα κόπρανα- αλλαγή εντερικών συνηθειών), 2) η ανίχνευση αίματος στα κόπρανα, και 3) η προληπτική κολονοσκόπηση. Σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες υπάρχουν προληπτικά προγράμματα ανίχνευσης του ΚΠΕ με αυτές τις μεθόδους.
Πρόσφατα δημοσιεύθηκε μία ενδιαφέρουσα μελέτη από την Σκωτία με συμμετοχή 770.000 ατόμων ηλικίας 50-74 ετών για 2 έτη για την πρώιμη ανίχνευση του καρκίνου παχέος εντέρου (United European Gastroenterology Journal 2016:1-8). Τα μισά περίπου άτομα (417.000) συμμετείχαν με εξέταση ανίχνευση αίματος στα κόπρανα και προληπτική κολονοσκόπηση, ενώ οι άλλοι μισοί δεν συμμετείχαν στο πρόγραμμα. Ενώ και στις 2 ομάδες μετά από 2 χρόνια η επίπτωση ΚΠΕ ήταν παρόμοια (0,25% έναντι 0,26%) τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι σε όσους συμμετείχαν ανιχνεύθηκαν σε πολύ πρωιμότερο στάδιο : τριπλάσιοι σε αρχικό στάδιο Α (34% έναντι 11%) και πολύ λιγότεροι σε προχωρημένο στάδιο (6,3% έναντι 21,3%).
Συμπερασματικά ο πληθυσμός άνω των 50-55 ετών πρέπει να είναι ευαισθητοποιμένος για την πρώιμη ανίχνευση του ΚΠΕ ,διότι η έγκαιρη διάγνωση σώζει ζωές.

09/02/2016

Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΣΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΙΑΤΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
Ή ΜΕΛΕΤΕΣ ΚΑΙ «ΜΕΛΕΤΕΣ»
Είναι γνωστό ότι η κακή διατροφή και η παχυσαρκία είναι σημαντικοί προδιαθεσικοί βλαπτικοί παράγοντες για την υγεία αυξάνοντας νοσηρότητα-θνητότητα τόσο στα καρδιαγγειακά, όσο και σε ορισμένα είδη καρκίνων. Ένας από τους διατροφικούς παράγοντες που έχει ενοχοποιηθεί τα τελευταία χρόνια, με επιστημονικά τεκμηριωμένες μελέτες, ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στην παχυσαρκία και στην ανάπτυξη σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 είναι η χρήση-κατάχρηση ΠΟΤΩΝ ΜΕ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΖΑΧΑΡΗΣ (αναψυκτικά-¨ενεργειακά ποτά¨ κλπ).
Οι εταιρίες που παράγουν αυτά τα ποτά όμως για να προωθήσουν τα προϊόντα τους σκέφθηκαν να χρηματοδοτήσουν ¨μελέτες¨ οι οποίες να αμφισβητήσουν τις βλαβερές συνέπειες αυτών των ποτών στην υγεία. Το αποτέλεσμα περιγράφεται σε μία εξαιρετική ανασκόπηση μελετών (μεταανάλυση) στο PLOS MED Dec 2013;10(12) στην οποία συγκρίθηκαν τα αποτελέσματα σχετικά με τον ρόλο αυτών των ζαχαρούχων ποτών σε 18 μεγάλες ιατρικές μελέτες : στις 5 από τις 6 μελέτες που χρηματοδοτήθηκαν από τις βιομηχανίες ποτών ΔΕΝ βρέθηκε συσχέτιση με την υγεία , ενώ στις 10 από τις 12 που δεν χρηματοδοτηθήκαν ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΘΗΚΕ η ισχυρή συσχέτιση κατανάλωσης ζαχαρούχων ποτών με την παχυσαρκία.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΑΤΡΙΚΏΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΕΝΙΟΤΕ-ΣΥΧΝΑ; ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ. ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ¨ΧΟΡΗΓΟΥΣ¨………

02/02/2016

ΥΓΙΕΙΝΟΔΙΑΙΤΗΤΙΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ

Τελευταία, λόγω και της σημαντικής αύξησης της συχνότητας ορισμένων μορφών καρκίνου, γίνεται μεγάλη συζήτηση-προβολή νέων πιθανών θεραπειών του καρκίνου οι οποίες αφενός έχουν πολλές φορές μέτρια-αμφίβολα αποτελέσματα και αφετέρου υψηλότατο κόστος. Αντίθετα λίγα ακούγονται και προβάλλονται από τα ΜΜΕ για την ΠΡΟΛΗΨΗ του καρκίνου.
Είναι επιβεβαιωμένο επιστημονικά ότι η κακή διατροφή, η παχυσαρκία και η καθιστική ζωή-έλλειψη φυσικής άσκησης αποτελούν σημαντικούς προδιαθεσικούς παράγοντες για πολλές μορφές καρκίνου : παχέος εντέρου, στομάχου, ήπατος, μαστού, νεφρού κ.ά. Γιαυτό και ο Παγκόσμιος οργανισμός έρευνας καρκίνου (WCRF) και το Αμερικάνικο ινστιτούτο έρευνας του καρκίνου (AICR) έχουν εκδώσει συγκεκριμένες οδηγίες διατροφής-δίαιτας, φυσικής άσκησης και μείωσης σωματικού βάρους για την πρόληψη του καρκίνου, οι οποίες, αν τηρηθούν μειώνουν τον κίνδυνο προσβολής από καρκίνο κατά 33%. Αυτές οι οδηγίες συνοπτικά επικεντρώνονται 1) στην μείωση του σωματικού βάρους (BMI2 ποτά /ημερησίως), 3) στην αύξηση της κατανάλωσης φυτικών τροφών (φρούτα-λαχανικά) με αυξημένο υπόλειμμα, 4) στην καθημερινή ήπια φυσική άσκηση 30 λεπτά /ημερησίως.
Ειδικότερα για τον καρκίνο του παχέος εντέρου (2ος σε συχνότητα στους άνδρες) έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά ότι μέχρι και 50% των περιστατικών !!! θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν τηρούντο οι υγιεινοδιαιτητικές οδηγίες που αναφέρθηκαν παραπάνω. Πρόσφατα στοιχεία από την Ευρωπαϊκή Προοπτική Μελέτη συσχέτισης Καρκίνου και Διατροφής (EPIC) αναδεικνύουν την σημασία αυτών των οδηγιών διατροφής-άσκησης και για την πορεία των ήδη πασχόντων από καρκίνο παχέος εντέρου. Συγκεκριμένα από τελευταία μελέτη της EPIC σε 3292 ασθενείς με καρκίνο παχέος εντέρου (BMC Med 2015:13;107) βρέθηκε ότι όσοι ακολουθούσαν τις διαιτητικές οδηγίες (κυρίως αυξημένη κατανάλωση φυτικών με πλούσιο υπόλειμμα τροφών και μείωση σωματικού βάρους) είχαν 30% μειωμένη θνητότητα.
Δυστυχώς στην εποχή που ζούμε όπου όλα μεταφράζονται σε κερδοφορία επιχειρήσεων, ακόμα και για θέματα υγείας, φαίνεται ότι οι τεράστιοι κολοσσοί-φαρμακευτικές εταιρείες καθορίζουν την πολιτική υγείας και γιαυτό η ΠΡΟΛΗΨΗ ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΕΙ αν και είναι γνωστό ότι κατά κανόνα είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΕΡΗ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ. Ο νοών νοείτο…

Address

Athens
11528

Opening Hours

Monday 17:00 - 20:30
Wednesday 10:00 - 13:00
Thursday 17:00 - 20:30

Telephone

+302107226526

Website

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Γκορίτσας Κωνσταντίνος MD, PhD Παθολόγος-Ηπατολόγος posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Practice

Send a message to Γκορίτσας Κωνσταντίνος MD, PhD Παθολόγος-Ηπατολόγος:

Shortcuts

Featured

Share

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram

Category

Our Story

Κωνσταντίνος Γκορίτσας MD, PhD ΕΙΔΙΚΟΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ – ΗΠΑΤΟΛΟΓΟΣ

Απόφοιτος Ιατρικής Σχ.Αθηνών με μεταπτυχιακές σπουδές στην Γαλλία ως κρατικός Υπότροφος (ΙΚΥ), ειδικότητα Παθολογίας και εξειδίκευση στην Ηπατολογία στην Γαλλία.

Ερευνητής-Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πατρών (Συσχέτιση ηπατίτιδας C και Ηπατοκυτταρικού καρκινώματος) και με πολυετή θητεία και κλινική εμπειρία σε Πανεπιστημιακά και Δημόσια νοσοκομεία της Γαλλίας και Ελλάδας, όπου ανέλαβε και ως διευθυντής Παθολογικής κλινικής (2010 ΝΝΘΑ ¨Σωτηρία¨ ).

Εξειδικεύτηκε στην Ηπατολογία στο μεγαλύτερο Ηπατολογικό κέντρο της Γαλλίας και ήταν υπεύθυνος του Ηπατολογικού ιατρείου στο Πανεπ.Νοσ.Πατρών και στο ΝΝΘΑ ¨Σωτηρία¨ για διάστημα 20 ετών , όπου απέκτησε ιδιαίτερη εμπειρία σε ηπατολογικά περιστατικά (ιογρνείς ηπατίτιδες, κίρρωση, Ηπατοκυτταρικό καρκίνος και καλοήθεις όγκοι ήπατος, Λιπώδες ήπαρ, αυτοάνοσα νοσήματα ήπατος).