Τρίκκα Κυριακή - Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας - Ειδική Αγωγή

09/11/2025

08/11/2025

Πηγές Άγχους – Ο φόβος της αποτυχίας

Ο φόβος της αποτυχίας είναι μια από τις πιο σιωπηλές και ύπουλες μορφές άγχους.
Δεν εκδηλώνεται πάντα με πανικό ή ανησυχία. Μερικές φορές κρύβεται πίσω από αναβλητικότητα, τελειομανία ή την ανάγκη να τα κάνουμε όλα “σωστά”.

Πολλοί άνθρωποι δεν φοβούνται τόσο την ίδια την αποτυχία,
όσο το πώς θα φανεί αυτή στους άλλους.
Τι θα πουν, πώς θα τους δουν, αν θα απογοητεύσουν κάποιον.
Αυτή η εσωτερική πίεση γίνεται ένα αόρατο βάρος που περιορίζει τη δράση, τη δημιουργικότητα και την αυτοπεποίθηση.

Όμως η αποτυχία δεν είναι το αντίθετο της επιτυχίας — είναι μέρος της.
Κάθε εμπόδιο, κάθε λάθος, κάθε απογοήτευση, μπορεί να γίνει ένα βήμα προς την εξέλιξη, αν το δούμε με καθαρότητα και επίγνωση.

Η αποτυχία μας διδάσκει αντοχή, προσαρμοστικότητα και κατανόηση.
Και μόνο όταν τη δεχτούμε ως αναπόσπαστο κομμάτι της πορείας μας,
το άγχος γύρω της αρχίζει να μειώνεται.

Γιατί τελικά, δεν αποτυγχάνουμε όταν δεν πετυχαίνουμε κάτι·
αποτυγχάνουμε μόνο όταν σταματάμε να προσπαθούμε.

05/11/2025

02/11/2025

01/11/2025

Οι Υψηλές Προσδοκίες στις Πανελλήνιες – Μια ψυχολογική προσέγγιση

Οι υψηλές προσδοκίες αποτελούν μια από τις πιο έντονες πηγές άγχους για τους μαθητές που προετοιμάζονται για τις Πανελλήνιες. Δεν πρόκειται απλώς για πίεση να πετύχεις έναν στόχο, αλλά για ένα βαθύτερο ψυχολογικό φαινόμενο που συνδέεται με την ανάγκη για αποδοχή, την αυτοεικόνα και την αίσθηση αξίας.

Οι προσδοκίες ξεκινούν συχνά από το οικογενειακό περιβάλλον. Οι γονείς, με την καλύτερη πρόθεση, μεταφέρουν στο παιδί την πεποίθηση πως η επιτυχία στις εξετάσεις καθορίζει το μέλλον του. Το μήνυμα αυτό ενισχύεται από το σχολείο και την κοινωνία: «Αν πετύχεις, αξίζεις». Έτσι, η επιτυχία παύει να είναι στόχος και μετατρέπεται σε ταυτότητα.

Όταν ο μαθητής εσωτερικεύσει αυτή την ανάγκη για τελειότητα, αρχίζει να λειτουργεί με γνώμονα το “πρέπει να τα καταφέρω”. Η προσπάθεια γίνεται αγώνας επιβεβαίωσης και όχι διαδικασία μάθησης. Κάθε λάθος βιώνεται ως προσωπική αποτυχία, κάθε επιτυχία θεωρείται αυτονόητη. Αυτό το μοτίβο οδηγεί σε εξάντληση, φόβο λάθους και συχνά σε απώλεια κινήτρου.

Η ταύτιση της προσωπικής αξίας με την επίδοση δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο άγχους. Όσο περισσότερο ο μαθητής προσπαθεί να αποδείξει την αξία του μέσω της επιτυχίας, τόσο περισσότερο φοβάται την αποτυχία. Η ψυχολογική πίεση αυξάνεται, επηρεάζοντας τόσο τη συγκέντρωση όσο και τη σωματική ευεξία.

Ο ρόλος της ψυχολογικής υποστήριξης σε αυτή τη φάση είναι κρίσιμος. Στόχος δεν είναι να εξαφανιστούν οι προσδοκίες, αλλά να επαναπροσδιοριστούν. Η επιτυχία δεν μετριέται μόνο σε βαθμούς ή μόρια, αλλά στη συνέπεια, την προσπάθεια και την ανθεκτικότητα. Το παιδί χρειάζεται να μάθει ότι η αξία του δεν εξαρτάται από το αποτέλεσμα, αλλά από τη διαδρομή.

Οι υψηλές προσδοκίες μπορούν να λειτουργήσουν θετικά, όταν μετατρέπονται από πίεση σε ενθάρρυνση.

Η ουσία δεν είναι να περάσεις κάπου, αλλά να περάσεις μέσα από αυτή τη διαδικασία με ψυχική ισορροπία, αυτοπεποίθηση και αίσθηση αυτοσεβασμού.

29/10/2025

25/10/2025

| Όταν το άγχος μοιάζει με τεμπελιά |

Πόσες φορές έχεις ακούσει τη φράση «δεν έχει όρεξη», «βαριέται», «δεν προσπαθεί αρκετά»;
Και πόσες απ’ αυτές τις φορές ήταν στην πραγματικότητα άγχος;

Το άγχος δεν εκδηλώνεται πάντα με ένταση ή νευρικότητα.
Μερικές φορές κάνει το ακριβώς αντίθετο:
μας παγώνει,
μας κόβει τη διάθεση,
μας κάνει να αναβάλλουμε ή να αποφεύγουμε πράγματα που μας πιέζουν.

Δεν είναι τεμπελιά.
Είναι ο τρόπος του εγκεφάλου να μας προστατεύσει από κάτι που βιώνουμε ως απειλή.

Όταν βλέπουμε έναν μαθητή να αποσύρεται ή να δείχνει αδιάφορος,
ίσως να μην χρειάζεται περισσότερη πίεση, αλλά περισσότερη κατανόηση και ασφάλεια.

Αντί για «πρέπει να προσπαθήσεις περισσότερο»,
ας δοκιμάσουμε να ρωτήσουμε «τι σε δυσκολεύει περισσότερο αυτές τις μέρες;».

Η διαφορά βρίσκεται στο βλέμμα μας.
Όχι στο μέγεθος της προσπάθειας, αλλά στον τρόπο που κατανοούμε το άγχος.

19/10/2025

18/10/2025

Ίσως είναι η πρώτη φορά που νιώθεις τόσα πολλά συναισθήματα μαζεμένα. Από τη μία, ο ενθουσιασμός για το νέο ξεκίνημα της χρονιάς και η προσμονή για το μέλλον. Από την άλλη, η ανησυχία για όσα έρχονται.

Η προετοιμασία έχει αρχίσει και μαζί της γεννιούνται σκέψεις. Μερικές καθησυχαστικές: «Έχω χρόνο, όλα θα πάνε καλά». Και άλλες, πιο ανήσυχες: «Τι θα γίνει όμως αν δεν πάνε;». Αυτό το μπρος-πίσω είναι απολύτως φυσιολογικό και κοινό για πολλούς εφήβους.

Οι Πανελλήνιες είναι ένας σταθμός στη ζωή ενός μαθητή. Μια δοκιμασία που απαιτεί προσπάθεια, συγκέντρωση, υπομονή και οργάνωση. Όμως δεν είναι ο μόνος. Και σίγουρα δεν είναι αυτός που καθορίζει την προσωπική σου αξία.

Μέσα στη διάρκεια της χρονιάς, μπορεί να σε απασχολούν σκέψεις όπως:

«Θα προλάβω να βγάλω την ύλη;»
«Πώς θα τα πάω στα διαγωνίσματα;»
«Θα έχω χρόνο για τον εαυτό μου ή θα χαθώ τελείως στη ρουτίνα;»

Και όσο πληθαίνουν αυτές οι σκέψεις, έρχεται η πίεση. Η εσωτερική, αλλά και η εξωτερική. Το άγχος της επίδοσης, η ανησυχία για τις προσδοκίες των γονιών, των καθηγητών, των φίλων. Το βάρος γίνεται μεγάλο.

Κάποιοι έφηβοι νιώθουν ότι δεν τους καταλαβαίνει κανείς. Άλλοι αισθάνονται μόνοι, απομονωμένοι, παγιδευμένοι σε ένα πρόγραμμα που δεν τους αφήνει χώρο να αναπνεύσουν. Και αυτό δημιουργεί ένα ακόμη πιο βαθύ αίσθημα μοναξιάς.

Σε αυτό το σημείο, είναι σημαντικό να θυμάσαι κάτι ουσιαστικό:

Το αποτέλεσμα των Πανελληνίων δεν είναι ο καθρέφτης της αξίας σου. Είναι μία περίοδος της ζωής σου, όχι η ίδια η ζωή σου. Αν επικεντρώνεσαι μόνο στο χειρότερο σενάριο, μπλοκάρεις τον εαυτό σου και τον περιορίζεις.

Εμπιστεύσου τη συστηματική προσπάθεια που κάνεις και προστάτευσε την ηρεμία σου.
Κράτα ένα σταθερό πρόγραμμα μελέτης, χωρίς υπερβολές.

Μην θυσιάζεις τον ύπνο σου — επτά ώρες τη νύχτα είναι το ελάχιστο.

Δώσε στον εαυτό σου μικρά διαλείμματα μέσα στη μέρα και μην υποτιμάς τη δύναμη της κοινωνικής επαφής. Ένα καφέ με έναν φίλο, μια βόλτα, λίγα λεπτά γέλιου — όλα αυτά γεμίζουν τη «μπαταρία» σου.

Και κάτι τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό:

Εστίασε στην προσπάθεια και όχι στο αποτέλεσμα.
Μη μετράς την αξία σου σε μόρια.

Οι Πανελλήνιες είναι ένα κομμάτι της διαδρομής, όχι ο προορισμός.

15/10/2025

Στο σημερινό βίντεο μιλάμε σε εσένα, έναν φίλο ή μια φίλη και όλα όσα πρέπει να ξέρεις για την κατάθλιψη.

12/10/2025

Μέσα σε ένα μήνα που όλοι πρέπει να ενημερωθούμε για ένα τόσο σημαντικό θέμα, συνεχίζουμε την σειρά των βίντεο για τον καρκίνο.

11/10/2025

Πηγές Άγχους – Οι Πανελλήνιες από τη ματιά της ψυχολογίας

Ας είμαστε ειλικρινείς.
Οι πανελλήνιες δεν είναι απλώς εξετάσεις· είναι μια πρόκληση ζωής.
Μια περίοδος γεμάτη συναισθήματα, πίεση και φυσικά… άγχος.

Το άγχος είναι φυσιολογικό.
Όταν όμως γίνει υπερβολικό, μπορεί να μετατραπεί σε εμπόδιο.
Ας δούμε λοιπόν ποιες είναι οι βασικές πηγές του.

---

1. Οι υψηλές προσδοκίες

Οι προσδοκίες προέρχονται από παντού: από τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς, την κοινωνία – αλλά κυρίως από τον ίδιο τον μαθητή.
Η ανάγκη να είσαι “τέλειος”, να πετύχεις υψηλούς βαθμούς, να μη κάνεις κανένα λάθος, μπορεί να μετατραπεί σε βάρος που δεν αντέχεται.
Η τελειότητα δεν είναι προϋπόθεση επιτυχίας· είναι συχνά η πηγή άγχους.

---

2. Η σύγκριση

«Ο Κώστας πέρασε Ιατρική, εσύ;»
«Η αδερφή σου διάβαζε μέχρι αργά, γιατί εσύ όχι;»
Η συνεχής σύγκριση με συμμαθητές ή “προηγούμενους επιτυχημένους” μαθητές, ενισχύεται από τα social media, όπου προβάλλονται μόνο οι “άψογες” πλευρές της προσπάθειας.
Κάθε παιδί, όμως, έχει **το δικό του ρυθμό μάθησης και τις δικές του δυνάμεις**.

---

3. Ο φόβος της αποτυχίας

«Αν δεν περάσω;»
«Αν απογοητεύσω τους γονείς μου;»
Αυτές οι σκέψεις δημιουργούν χαμηλή αυτοεκτίμηση, δισταγμό και αναβλητικότητα.
Το αποτέλεσμα είναι η παράλυση της δράσης και η απομάκρυνση από τη μελέτη.
Η αποτυχία όμως δεν σε ορίζει· είναι απλώς ένα βήμα στη διαδρομή της εξέλιξης.

---

4. Το περιβάλλον

Οι γονείς, με καλή πρόθεση, ρωτούν συνεχώς:
«Διάβασες;» – «Πώς πήγες στο τεστ;» – «Έβγαλες την ύλη;»
Οι καθηγητές, θέλοντας το καλύτερο, τονίζουν τη “σημασία” των εξετάσεων.
Οι συμμαθητές μιλούν διαρκώς για επιδόσεις και μόρια.
Έτσι δημιουργείται η αίσθηση ότι ο μαθητής **δεν επιτρέπεται να χαλαρώσει**.

Κι όμως, χρειάζεται στιγμές ξεκούρασης και αποσύνδεσης για να διατηρήσει την ψυχική του ισορροπία.

---

5. Οι εσωτερικοί παράγοντες

Η έλλειψη ύπνου, ο περιορισμένος ελεύθερος χρόνος, η κακή διαχείριση χρόνου και οι προσωπικές ανασφάλειες αποτελούν ταυτόχρονα πηγές και “τροφοδότες” άγχους.
Όταν δεν φροντίζουμε τον εαυτό μας, το άγχος πολλαπλασιάζεται.

---

Το άγχος στις πανελλήνιες είναι φυσιολογικό.
Όταν όμως γίνει χρόνιο και δυσβάσταχτο, μπορεί να επηρεάσει τόσο την ψυχική όσο και τη σωματική υγεία.

Γι’ αυτό, θυμήσου:

Η αξία σου δεν μετριέται σε μόρια.
Οι πανελλήνιες είναι η διαδρομή – όχι ο προορισμός.