15/11/2025
Today I had the privilege of presenting at the inaugural Tavistock Trauma Service & South African Psychoanalytic Clinics conference — an extraordinary gathering of clinicians, thinkers, and practitioners working with complex trauma around the world.
Speaking about psychoanalytic work with Palestinians in contexts of ongoing conflict was both humbling and deeply moving.
This is not a topic that leaves you untouched.
It carries grief, endurance, silence — and a fierce attachment to life that enters the analytic space with profound intensity.
I shared clinical stories, reflections on chosen trauma, and the quiet moments of containment that can emerge even in conditions of acute threat.
Moments where the simplest human presence becomes an act of care.
I’m grateful for the generous listening, the questions, the shared emotional field we created together.
And I am reminded, once again, that psychoanalytic work — even when fragile — can still hold meaning, dignity, and hope.
Thank you to everyone who attended and to the organisers for creating a space of depth, openness, and global connection. Σήμερα είχα την τιμή να παρουσιάσω στο inaugural συνέδριο του Tavistock Trauma Service και των South African Psychoanalytic Clinics — μια εξαιρετική διεθνή συνάντηση επαγγελματιών που εργάζονται με σοβαρό και σύνθετο τραύμα.
Η ομιλία μου αφορούσε την ψυχαναλυτική εργασία με Παλαιστίνιους σε συνθήκες παρατεταμένης σύγκρουσης.
Ένα θέμα που δεν σε αφήνει ποτέ ανεπηρέαστο· κουβαλά πένθος, αντοχή, σιωπή και μια πεισματική προσκόλληση στη ζωή που εισβάλλει στο θεραπευτικό δωμάτιο με ιδιαίτερη βαρύτητα.
Μοιράστηκα κλινικές ιστορίες, σκέψεις για το «επιλεγμένο τραύμα» και στιγμές συμβολικής ανάδυσης που μπορούν να υπάρξουν ακόμη και μέσα στον φόβο.
Στιγμές όπου η απλή ανθρώπινη παρουσία γίνεται πράξη φροντίδας.
Ευχαριστώ βαθιά για την προσοχή kαι το κοινό πεδίο που δημιουργήσαμε μαζί.
Η ψυχαναλυτική εργασία — ακόμη και εύθραυστη — μπορεί να κρατά νόημα, αξιοπρέπεια και ελπίδα.
