24/02/2019
ΜΟΝΑΔΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
ΤΖΟΥΛΙΑΔΑΚΗΣ Γ. ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ
Ειδικός Ιατρικός Αποκατάστασης
Φυσίατρος
ΑΥΧΕΝΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ:
Ο ΕΙΔΙΚΟΣ ΙΑΤΡΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ-ΦΥΣΙΑΤΡΟΣ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ
Μιλάμε συνεχώς για «αυχενικό σύνδρομο» και χρησιμοποιούμε τον όρο για να περιγράψουμε κάθε ενόχληση που νιώθουμε στην περιοχή. Αν και στις μέρες μας αρκετοί ταλαιπωρούμαστε από προβλήματα στον αυχένα, λίγοι γνωρίζουμε τι ακριβώς έχουμε και πώς μπορούμε να ανακουφιστούμε.
Τροποι αντιμετώπισης :
Με συντηρητικό τρόπο, δηλαδή με κολάρο περιορισμού της κινητικότητας της περιοχής του αυχένα και φυσικοθεραπείες.
Με φαρμακευτική αγωγή, όπως αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά, αλλά και αντιεπιληπτικά φάρμακα, τα οποία ελέγχουν αποτελεσματικά το νευρογενή πόνο που συνοδεύει τη διαταραχή.
Με χειρουργική παρέμβαση, που εκτιμάται από ορθοπεδικό ή νευροχειρουργό, η οποία όμως είναι σπάνια, δεν αφορά το αυχενικό σύνδρομο, αλλά σοβαρότερα προβλήματα, όπως για παράδειγμα περιπτώσεις βλάβης του νωτιαίου μυελού ή σημαντικής μυϊκής αδυναμίας που προκαλείται από ριζιτική πίεση, η οποία δεν διορθώνεται διαφορετικά.
Ο φυσίατρος
Το αυχενικό σύνδρομο περιλαμβάνει ένα σύνολο συμπτωμάτων – κυρίως στην περιοχή του αυχένα, αν και μπορούν να εμφανιστούν και σε άλλες περιοχές, όπως η υπόλοιπη σπονδυλική στήλη. Κύριο χαρακτηριστικό του είναι ο πόνος, που μπορεί να συνοδεύεται από μυϊκό σπασμό, περιορισμό της κινητικότητας του αυχένα και του κεφαλιού και μουδιάσματα στα χέρια. Επίσης, κλινικά μπορεί να εκδηλωθεί με συμπτώματα όπως οπτικές ή ακουστικές διαταραχές, ίλιγγος, καθώς και με διαταραχές της ψυχοσύνθεσης ή και της συμπεριφοράς (άγχος, αντικοινωνικότητα). Η διάγνωση γίνεται με τη λήψη ιστορικού, ειδική κλινική εξέταση και εκτίμηση των απεικονιστικών εξετάσεων. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει φάρμακα, ενώ παράλληλα μπορούν να εφαρμοστούν και άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις, όπως φυσικά μέσα (π.χ. θερμά επιθέματα), τεχνικές κινητοποίησης του αυχένα στο φυσιολογικό εύρος της κίνησης, εξειδικευμένη κινησιοθεραπεία (διατάσεις, έλξεις), ηλεκτροθεραπεία, μαγνητοθεραπεία, λέιζερ, επανεκπαίδευση του ασθενούς για διόρθωση της στάσης. Αν και η χρήση κολάρου αμφισβητείται, σε περίπτωση που κριθεί απαραίτητο, ο ασθενής πρέπει να συμμορφωθεί με τις οδηγίες του γιατρού.
