Ζαχαρίας Στεφανάκης MD, Ψυχίατρος - Γνωσιακός Θεραπευτής - Ηράκλειο

14/02/2019

❤️Love is in the air🎈
Χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες

07/02/2019

https://psychiatrist-311.business.site

Ψυχίατρος στην τοποθεσία Ηράκλειο

03/10/2018

https://tvxs.gr/news/ygeia/i-b-ekdosi-toy-odigoy-xrisis-farmakeytikis-kannabis

Τη δεύτερη έκδοσή του δρομολογεί το βιβλίο-ορόσημο για τη φαρμακευτική κάνναβημιας και ελάχιστα μόνο αντίτυπα της Ά Έκδοσης υπάρχουν πλέον στα ράφια των βιβλιοπωλ...

01/10/2018

Ζητείται συνάδελφος Ιατρός ειδικότητας Παθολογίας ή Γενικής Ιατρικής, για συστέγαση σε ιατρείο στο κέντρο του Ρεθύμνου.
Πληροφορίες στο τηλ 6945393549.

10/06/2018

Είμαστε στην ευχάριστη θέση να υποδεχθούμε στην επιστημονική μας ομάδα την εκλεκτή συνάδελφο Ανδριανή Κυρικλάκη, κλινική ψυχολόγο, με εκτεταμένη εμπειρία σε παιδιά και εφήβους. Ευχόμαστε καλή νέα αρχή!

Η Ανδριανή Κυρικλάκη αποφοίτησε με άριστα από το τμήμα ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 2010 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές, λαμβάνοντας τίτλο ειδίκευσης στην Κλινική Ψυχολογία από το Πανεπιστήμιο του Leiden στην Ολλανδία. Τα τελευταία χρόνια είναι υποψήφια διδάκτωρ Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, με ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον τη μελέτη της επίδρασης των επίμονων οργανικών ρύπων και της φλεγμονής στη νευροανάπτυξη παιδιών προσχολικής και σχολικής ηλικίας. Επίσης, έχει λάβει θεωρητική εκπαίδευση Γνωσιακής Συμπεριφορικής Θεραπείας από το 2ετές μετεκπαιδευτικό σεμινάριο του Τομέα Ιατρικής και Επιστημών Συμπεριφοράς του Τμήματος Ιατρικής, Πανεπιστημίου Κρήτης.

Από το 2014 έως και σήμερα είναι επιστημονικός συνεργάτης της Παιδοψυχιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου, όπου ασχολείται με τη διάγνωση, παρακολούθηση, ψυχοθεραπεία, ψυχομετρική αξιολόγηση παιδιών και εφήβων και τη συμβουλευτική γονέων, ενώ συγχρόνως ασκεί το επάγγελμα του ψυχολόγου ως ελεύθερος επαγγελματίας. Από το 2011 έως και σήμερα συμμετέχει ως ερευνήτρια στην επιδημιολογική μελέτη μητέρας-παιδιού («Μελέτη ΡΕΑ») για τη διερεύνηση της επίδρασης περιβαλλοντικών παραγόντων στη νευροανάπτυξη και στην παιδική παχυσαρκία της Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Κρήτης. Επίσης, από το 2013 ως το 2014 έχει απασχοληθεί ως ανάδοχος του έργου «Παροχή διαγνωστικών και παρεμβατικών υπηρεσιών σε ηλικιωμένους με Άνοια τύπου Alzheimer και Ήπια Γνωστική Έκπτωση» στα πλαίσια κλινικής μελέτης του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου πραγματοποίησε νευροψυχολογική αξιολόγηση σε πάνω από 300 άτομα-συμμετέχοντες της μελέτης. Το 2013 εργάστηκε ως ψυχολόγος στο Κέντρο Διημέρευσης και Αποκατάστασης Παιδιών με Αναπηρία, «Δικαίωμα στη Ζωή».

Έχει παρουσιάσει εργασίες της σε εθνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια, και έχει δημοσιεύσει έρευνά της σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Από το 2010 ως το 2017 δίδασκε μαθήματα ψυχολογίας σε ιδιωτικό Κολλέγιο.

10/06/2018

Μιλώντας πρόσφατα με την διδάκτωρ κλινικής ψυχολογίας στο ΕΚΠΑ Νάνσυ Παπαθανασίου, μου αποκάλυψε στην κουβέντα μεταξύ άλλων πως στην Ελλάδα του 2018 και ενώ η φαρμακ...

08/06/2018

Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι στα ιατρεία μας είναι πλέον δυνατή η μέτρηση δείκτη νοημοσύνης σε ενηλίκους, με το πλέον έγκυρο εργαλείο WAIS-IV - σταθμισμένο για τον ελληνικό πληθυσμό.

Μπορούμε να χορηγήσουμε γνωματεύσεις για:

- Δυσλεξία Ενηλίκων
- Άδειες οδήγησης
- ΚΕΠΑ (Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας) για νοητική υστέρηση,

και γενικά για οποιαδήποτε νόμιμη χρήση.

Πληροφορίες στο : 281 400 4560.

06/05/2018

ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ Η ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Τα όνειρα φαίνεται πως απασχολούσαν ανέκαθεν τους ανθρώπους. Όλοι οι αρχαίοι λαοί απέδιδαν μεγάλη σημασία στα όνειρα εξασφαλίζοντας από αυτά ενδείξεις για το μέλλον και προμηνύματα.

Στην αρχαία Ελλάδα , η ερμηνεία των ονείρων διαφόρων ηρώων εξυπηρετούσε την πλοκή της αρχαίας τραγωδίας. Κατά τον Ιπποκράτη, η αξιοποίηση των ονείρων διευκόλυνε τη διάγνωση ασθενειών. Ο συγγραφέας του έργου ‘Περί Διαίτης’ αναγνωρίζει τα όνειρα ως ενδείξεις σωματικών διαταράξεων.

Σημαντική υπήρξε η συμβολή του Εφέσιου Αρτεμίδωρου στη μελέτη των ονείρων, κατά τον 2ο αιώνα μ. Χ, ο οποίος εστίασε στα προφητικά όνειρα στηριζόμενος στην αποκρυπτογράφηση των συμβόλων και στην ιδιαιτερότητα της ενός εκάστου προσωπικότητας, θεωρώντας πως η ονειροκριτική αποτελεί τεχνική που στηρίζεται στην εμπειρία.

Τα όνειρα λαμβάνουν πλέον το χαρακτήρα επιστημονικής μελέτης- στα πλαίσια του Δυτικού πολιτισμού –στις αρχές του 20ου αιώνα με το έργο «ερμηνεία των ονείρων» του Freud κατά τον οποίο αποτελούν ένα έμμεσο τρόπο εκπλήρωσης των επιθυμιών, κυρίως των σεξουαλικών αλλά και εκείνων των απαγορευμένων από ηθικούς κώδικες.

Συνιστούν τη βασιλική οδό προς τη γνώση του ασυνειδήτου και όχι την πρόγνωση του μέλλοντος, η δε «συμβολοποίηση» στο όνειρο διαφυλάσσει τον ύπνο. Η μέθοδος του ελεύθερου συνειρμού, όπου η ονειρική ιστορία καταγράφεται αυθόρμητα κομμάτι-κομμάτι, βοηθάει τον αναλυόμενο να φέρει όλες τις απωθημένες επιθυμίες στην επιφάνεια.

Κατά τον Young τα όνειρα μιλούν τη συμβολική γλώσσα των εικόνων και των μεταφορών, μια γλώσσα που συνιστά φυσική έκφραση του ασυνείδητου.

Στο πλαίσιο της υπαρξιακής ψυχοθεραπείας το όνειρο αποτελεί κομμάτι της συνολικής ύπαρξης του ανθρώπου το οποίο έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει αποκαλυπτικά και να διαφωτίσει τις στάσεις που διαμορφώνουμε απέναντι στα διάφορα ζητήματα καθώς δεν μεταφέρει ασυνείδητα, συμβολικά μηνύματα αλλά μηνύματα σαφή.

Κατά τη Dasein analyse με δεδομένη ασφαλώς την απόρριψη του ασυνειδήτου, η προφανής έννοια του ονείρου δεν είναι τίποτα περισσότερο από τα ίδια τα προφανή φαινόμενα.

Ο ονειρευόμενος είναι μια ιδιαίτερη, ξεχωριστή ύπαρξη, η οποία έχει τη δυνατότητα να αντλήσει μηνύματα για την ίδια του τη ζωή του μέσα από το όνειρο. Ο ίδιος, ενδιαφέρεται για το έκδηλο περιεχόμενο απορρίπτοντας την ψυχαναλυτική προσέγγιση του ονείρου και την ερμηνεία των συμβόλων, θεωρώντας πως δεν σχετίζεται με την εκπλήρωση επιθυμιών ούτε και με λανθάνουσες ή ασυνείδητες λειτουργίες.

Τα όνειρα αποτελούν ένα δυνατό εργαλείο διερεύνησης των θεμάτων του θεραπευόμενου και της προσωπικής του ιστορίας η οποία εκφράζεται εκ νέου μέσα από μια σειρά οπτικοποιημένων εικόνων.

Το όνειρο δίνει την αίσθηση του εαυτού του ονειρευόμενου και αποτελεί έναν τρόπο έκφρασης αυτού του εαυτού, οπότε και ως τέτοιον πρέπει να του αποδίδεται ο ανάλογος σεβασμός, χωρίς την πρόθεση μιας βίαιης αποκωδικοποιήσεώς του.

Το όνειρο αποτελεί έκφραση της συσσωρευμένης μέσα στο χρόνο σοφίας κάθε ατόμου.

Τα όνειρα δείχνουν να μεταφέρουν μηνύματα από τα βαθύτερα κομμάτια του εαυτού, που συνομιλούν με τα υπαρξιακά δεδομένα της ζωής και η αναζήτηση αυτών των αγωνιών της ύπαρξης προκύπτει μέσα από την αξιοποίηση των στοιχείων του ονείρου.

Εξαιρετικής σημασίας είναι τα όνειρα των αρχικών σταδίων της ψυχοθεραπείας δεδομένου ότι αυτά προφανώς αφορούν στη διαπραγμάτευση της δέσμευσης στη θεραπευτική πορείας.

Η αξιοποίηση του ονείρου θα πρέπει να καθορίζεται κάθε φορά από το συγκεκριμένο στάδιο της θεραπείας και υπό το πρίσμα των διαφορετικών θεραπευτικών στόχων στο βαθμό, που αυτοί χρήζουν επαναπροσδιορισμού.

Το όνειρο αποτελεί μια αυτοβιογραφική αφήγηση με στόχο τη νοηματοδότηση της εμπειρίας, συμβάλλει τα μέγιστα στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

Πηγή:

Δημήτρης Συμεωνίδης Δημήτρης Συμεωνίδης 2 ημέρες ago Το πιο σύντομο άρθρο για τη ζωή μας, από τον Coelho ‘Οταν βλέπεις συνέχεια τα ίδια πρόσωπα, στο τέλος καταλήγουν να ....

30/04/2018

ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΜΙΑΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΑΓΧΟΥΣ

Όλοι ερχόμαστε κατά καιρούς αντιμέτωποι με το άγχος λόγω μεγάλων αλλαγών που μπορεί να συμβαίνουν στη ζωή μας και που μας ασκούν έντονες ψυχολογικές πιέσεις.

Μια μετακόμιση, μια οικονομική δυσκολία ή μια αλλαγή εργασιακού περιβάλλοντος είναι μερικές μόνο περιστάσεις που μπορεί να πυροδοτήσουν το αίσθημα του άγχους.

Ωστόσο, μιλάμε πλέον για αγχώδη διαταραχή και όχι για απλό παροδικό άγχος όταν τα συμπτώματα που βιώνουμε είναι πιο σοβαρά από την ίδια την κατάσταση που τα προκάλεσε και όταν αρχίζουν να διαταράσσουν την καθημερινότητά μας.

Σημάδια και συμπτώματα

Οι αγχώδεις διαταραχές συνοδεύονται από σημαντική δυσφορία και αναστάτωσης της προσωπικής, επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής, ωστόσο με την κατάλληλη βοήθεια είναι δυνατό να τεθούν υπό έλεγχο. Η σωστή διάγνωση της αγχώδους διαταραχής είναι το πρώτο και βασικότερο βήμα για την αποτελεσματική αντιμετώπισή της.

Παρακάτω θα δείτε δέκα κοινά σημάδια και συμπτώματα που χαρακτηρίζουν τις αγχώδεις διαταραχές.1. Υπερβολική ανησυχία

Είναι λογικό να ανησυχούμε όταν ένα αγαπημένο μας πρόσωπο αντιμετωπίζει μια ασθένεια ή όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια μεγάλη οικονομική δυσκολία. Ωστόσο, στην περίπτωση αγχώδους διαταραχής οι ανησυχίες είναι δυσανάλογες προς τις αιτίες που τις προκαλούν και πολλές φορές κάνουν την εμφάνισή τους ακόμη και σε απλές καθημερινές καταστάσεις που δεν φορτίζουν τον μέσο άνθρωπο.

Για να θεωρηθεί σύμπτωμα της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής (generalised anxiety disorder - GAD), η έντονη ανησυχία πρέπει να εμφανίζεται τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας για τουλάχιστον έξι μήνες και το άτομο να δυσκολεύεται να τη διαχειριστεί. Επίσης, η ανησυχία που χαρακτηρίζει τη ΓΑΔ οδηγεί συχνά σε αδυναμία συγκέντρωσης και ολοκλήρωσης των καθημερινών υποχρεώσεων.

2. Μόνιμη εγρήγορση

Το άγχος έχει σαν αποτέλεσμα να διεγείρεται υπερβολικά τμήμα του συμπαθητικού νευρικού συστήματος. Σωματικές εκδηλώσεις της επίδρασης αυτής είναι οι γρήγοροι παλμοί της καρδιάς, η έντονη εφίδρωση (κυρίως στις παλάμες), το τρέμουλο των χεριών και η ξηροστομία. Όλα αυτά συμβαίνουν επειδή ο εγκέφαλος μπαίνει σε κατάσταση επιφυλακής και προετοιμάζει το σώμα να ανταποκριθεί σε μια επερχόμενη απειλή.

Αυτή η εγρήγορση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε πραγματικές καταστάσεις κινδύνου, ωστόσο δεν ωφελεί και μάλιστα είναι επιβλαβής όταν αποτελεί μέρος της καθημερινής ρουτίνας.

3. Αεικινησία

Η αδιάκοπη και νευρική κίνηση είναι ένδειξη αγχώδους διαταραχής κυρίως στα παιδιά και στους εφήβους. Τα άτομα που το βιώνουν το περιγράφουν σαν μια αίσθηση ότι βρίσκονται μόνιμα «στην τσίτα» ή νιώθουν ότι δεν μπορούν να παραμείνουν στην ίδια θέση για πολλή ώρα.

Μελέτη στην επιθεώρηση Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry (JAACAP) που αφορούσε 128 παιδιά με αγχώδη διαταραχή υπέδειξε ότι σε ποσοστό 74% η αεικινησία ήταν ένα από τα βασικά συμπτώματα της διαταραχής.

4. Κόπωση

Μία ακόμη πιθανή ένδειξη αγχώδους διαταραχής είναι το αίσθημα κόπωσης ακόμη και μετά από σύντομης διάρκειας ή ήπιας έντασης δραστηριότητες. Θεωρείται μάλιστα παράδοξη, καθώς το άγχος συνήθως ταυτίζεται με την υπερκινητικότητα και τη νευρικότητα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η κόπωση εμφανίζεται μετά από μια κρίση άγχους, ενώ άλλες φορές είναι χρόνια.

5. Δυσκολία συγκέντρωσης

Μελέτη στην επιθεώρηση Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry (JAACAP) σε 157 παιδιά με αγχώδη διαταραχή υπέδειξε ότι πάνω από δύο στα τρία αντιμετώπιζαν δυσκολία συγκέντρωσης. Μια άλλη μελέτη στην επιθεώρηση Journal of Anxiety Disorders, αυτή τη φορά σε ενήλικες με αγχώδη διαταραχή, έδειξε ότι σχεδόν το 90% αντιμετώπιζαν δυσκολία συγκέντρωσης. Μάλιστα, σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, όσο πιο σοβαρή ήταν η διαταραχή τόσο μεγαλύτερη ήταν η δυσκολία συγκέντρωσης.

Το άγχος μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία της λειτουργικής (ενεργής) μνήμης, της μνήμης που είναι υπεύθυνη για την βραχυπρόθεσμη απομνημόνευση. Αυτό πιθανώς εξηγεί την πτώση των επιδόσεων που παρατηρείται σε περιόδους έντονου άγχους.

6. Ευερεθιστότητα

Τα περισσότερα άτομα με αγχώδη διαταραχή παρουσιάζουν επίσης έντονη ευερεθιστότητα.

Πρόσφατη μελέτη σε δείγμα 6.000 ενηλίκων, η οποία δημοσιεύεται στην επιθεώρηση The Journal of Nervous and Mental Disease, έδειξε ότι πάνω από το 90% των ανθρώπων με ΓΑΔ εκδηλώνουν ευερεθιστότητα κατά τις περιόδους που βιώνουν έντονο άγχος.

7. Δυσκολίες στον ύπνο

Οι διαταραχές του ύπνου συνδέονται στενά με τις αγχώδεις διαταραχές. Οι διακοπές του ύπνου μέσα στη νύχτα και η αϋπνία είναι τα δύο προβλήματα που βιώνουν συχνότερα τα άτομα με άγχος.

Σύμφωνα μάλιστα με μελέτη στην επιθεώρηση Journal of Abnormal Child Psychology, οι διαταραχές του ύπνου στην παιδική ηλικία μπορεί να «προβλέψουν» την εκδήλωση του άγχους στη μετέπειτα ζωή. Από τα 1.000 παιδιά που παρακολουθήθηκαν στο πλαίσιο της μελέτης, όσα αντιμετώπιζαν πρόβλημα αϋπνίας ήταν 60% πιο πιθανό να εκδηλώσουν αγχώδη διαταραχή μέχρι την ηλικία των 26 ετών.

8. Κρίσεις πανικού

Η διαταραχή πανικού είναι ένα συχνό είδος αγχώδους διαταραχής που χαρακτηρίζεται από τις γνωστές κρίσεις πανικού.

Μια κρίση πανικού χαρακτηρίζεται από ένα ακατανίκητο αίσθημα φόβου και συνοδεύεται από ποικίλες σωματικές εκδηλώσεις όπως η ταχυπαλμία, η έντονη εφίδρωση, το τρέμουλο, η δύσπνοια, το σφίξιμο στο στήθος, η ναυτία κ.ά.

Υπολογίζεται ότι ποσοστό 22% των Αμερικανών θα εκδηλώσει κρίση πανικού κάποια στιγμή στη ζωή του, ωστόσο μόνο το 3% εξ αυτών εκδηλώνει κρίσεις πανικού τόσο συχνά ώστε να πληροί τα κριτήρια της διαταραχής πανικού.

9. Κοινωνική απομόνωση

Τα άτομα που πάσχουν από αγχώδεις διαταραχές τείνουν να αποφεύγουν τις κοινωνικές εκδηλώσεις, ανησυχούν για την κριτική που τυχόν θα τους ασκήσουν οι άλλοι, φοβούνται μήπως ντροπιαστούν μπροστά σε τρίτους και αποφεύγουν την πολυκοσμία λόγω του άγχους τους.

Αυτό το είδος κοινωνικού άγχους, όπως ονομάζεται, υπολογίζεται ότι απαντάται σε ποσοστό περίπου 12% των ενηλίκων στις ΗΠΑ.

10. Φοβίες

Ο ακραίος φόβος απέναντι σε πρόσωπα, πράγματα ή καταστάσεις (π.χ. αράχνες, μικροί χώροι) χαρακτηρίζεται ως φοβία και αποτελεί τυπική ένδειξη της αγχώδους διαταραχής.

Οι φοβίες συνήθως κάνουν την εμφάνισή τους σε μικρή ηλικία (παιδική, εφηβική) και είναι τόσο έντονες ώστε εμποδίζουν το άτομο να λειτουργήσει φυσιολογικά στην καθημερινότητά του.

12/04/2018

ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Τα ποσοστά του άγχους και της κατάθλιψης μεταξύ των μεταπτυχιακών (master's) και των διδακτορικών φοιτητών (PhD) διεθνώς είναι τουλάχιστον έξι φορές μεγαλύτερα από ό,τι στο γενικό πληθυσμό. Τέσσερις στους δέκα αισθάνονται μικρότερη ή μεγαλύτερη ψυχική πίεση, σύμφωνα με μια νέα διεθνή έρευνα.

Οι δειγματοληπτικές απαντήσεις 2.279 φοιτητών 234 πανεπιστημιακών και ερευνητικών ιδρυμάτων σε 26 χώρες (90% υποψήφιοι για PhD και 10% για master's) αποκαλύπτουν ότι το 41% αισθάνονται μέτριο έως σοβαρό άγχος, ενώ το 39% έχουν συμπτώματα μέτριας έως σοβαρής κατάθλιψης, έναντι ποσοστού περίπου 6% στο γενικό πληθυσμό.

Τα ποσοστά άγχους και κατάθλιψης είναι μεγαλύτερα στις νέες από ό,τι στους νέους: 43% και 41% αντίστοιχα έναντι 34% και 35%.

Σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, οι ερευνητές, με επικεφαλής τη νευροεπιστήμονα Τερέζα Έβανς του Κέντρου Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Σαν Αντόνιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιοτεχνολογίας "Nature Biotechnology", σύμφωνα με το "Nature", έκαναν λόγο για ανησυχητικά ευρήματα που αναδεικνύουν τη σοβαρότητα του προβλήματος και την παγκόσμια διάστασή του.

Όπως είπε η Έβανς, τα πανεπιστήμια σε όλο τον κόσμο πρέπει να πάρουν πιο σοβαρά το ζήτημα και να παρέχουν στους μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς φοιτητές εκπαίδευση και υποστήριξη που θα τους βοηθήσει να διαχειρισθούν το στρες τους, το οποίο σε ένα βαθμό οφείλεται στη δυσκολία τους να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των σπουδών τους, λόγω περιορισμένου διαθέσιμου χρόνου.

Οι περισσότεροι μεταπτυχιακοί φοιτητές (το 55%) δήλωσαν ότι δεν μπορούν να πετύχουν μια καλή ισορροπία ανάμεσα στην εργασία τους (σπουδές) και στην προσωπική ζωή τους.

Μια παλαιότερη μελέτη του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ το 2014 είχε επίσης βρει ότι το 43% έως 46% των μεταπτυχιακών φοιτητών ειδικότερα στις βιοεπιστήμες νιώθουν κατάθλιψη.

tvxs.gr

21/03/2018

Υπηρεσίες ψυχικής υγείας στην εργασία. Πάνω από 60% των επιχειρήσεων στη Σουηδία, χρησιμοποιεί υπηρεσίες ψυχικής υγείας στους χώρους εργασίας. Μαντέψτε ποια χώρα έχει κάτω από 5% στον αντίστοιχο δείκτη!

➡️ https://goo.gl/zT1LMY