21/11/2023
"Πότε θεραπεύεσαι;
Δεν θεραπεύεσαι όταν απλά διαβάζεις βιβλία ψυχολογίας ή αυτοβελτίωσης.
Δεν θεραπεύεσαι όταν βλέπεις videos, ακούς podcasts και μαθαίνεις πληροφορίες γύρω από το τραύμα σου.
Δεν θεραπεύεσαι όταν έχεις κάνει νοητική ψυχοθεραπεία και ανακάλυψες την νοητική αιτία πίσω από κάτι που νιώθεις. Τι γίνεται με τις συναισθηματικές βόμβες που βίωσες εκείνη τη στιγμή και μετά; Τι γίνεται με το σφίξιμο που βίωσε το σώμα σου; Τι έγιναν αυτά; Εξαφανίστηκαν με κάποιο μαγικό τρόπο;
Δεν θεραπεύεσαι όταν ξέρεις τους μηχανισμούς άμυνας που έχεις, αλλά δεν προπονείσαι κάθε μέρα να σταματάς το εαυτό σου όταν παγιδεύεται από αυτούς.
Δεν θεραπεύεσαι όταν κάνεις διαλογισμό, γιόγκα, οραματίζεσαι φως, ακούς διάμεσα που μεταφέρουν αγγελικά μηνύματα, και νιώθεις ότι για κάποιον μαγικό λόγο, αυτό είναι αρκετό για την θεραπεία σου.
Δεν θεραπεύεσαι όταν εφαρμόζεις τεχνικές ελέγχου του νου ή θετικής σκέψης για να καταπιέσεις ακόμη πιο αποτελεσματικά τα δυσάρεστα συναισθήματα που σχετίζονται με τους τραυματισμούς σου. Κάνεις το ακριβώς αντίθετο.
Διότι βλέπεις ότι, παρ’ όλα αυτά, εξακολουθείς να μπαίνεις σε αμυγδαλική πειρατεία, απασφαλίζεις συναισθηματικά, κάθε φορά που κάποιες εξωτερικές συμπεριφορές πατάνε τα κουμπιά σου και χάνεις τον έλεγχο, και προσπαθείς να αμυνθείς, λέγοντας λέξεις για τις οποίες θα μετανιώσεις αργότερα και δρώντας ανεξέλεγκτα.
Η αλήθεια είναι ότι εξακολουθείς να υποφέρεις.
Το να μαζεύεις πληροφορίες για τα συναισθήματά σου, τα τραύματά σου, δε σημαίνει ότι προχωράς στα στάδια μιας θεραπευτικής διαδικασίας.
Η θεραπεία δε συμβαίνει στο μυαλό. Ακριβώς το αντίθετο: Το μυαλό σου υπήρξε το βασικότερό σου εργαλείο για να καταφέρεις να αποκοπείς από το τραύμα σου, τα συναισθήματα και τον πόνο σου. Είναι τυχαίο ότι το μυαλό σου είναι που βολικά φρόντισε να μη θυμάσαι ολόκληρες περιόδους από τα παιδικά σου χρόνια;
Η Θεραπεία συμβαίνει όταν αποκτήσεις ξανά επαφή με τα πάντα. Σημαίνει να ξαναβιώσεις τον πόνο των τραυμάτων σου ξανά, αυτή τη φορά ως ενήλικας, σε ένα υποστηρικτικό και ασφαλές περιβάλλον. Δεν είναι εύκολο, περιλαμβάνει πολλά δάκρυα, φωνές, χτύπημα, έκφραση θυμού, τρέμουλο, αναβίωση των τραυματικών σου εμπειριών, συναισθηματικών και σωματικών.
Θεραπεία σημαίνει δύναμη κι ελευθερία να αποκαλύπτω το τραύμα μου στον εαυτό μου και τους άλλους, αφαιρώντας με θάρρος όλα τα καλύμματα που έμαθα να βάζω όλα τα χρόνια της ζωής μου για να το κρύβω από τον εαυτό μου και τους άλλους.
Για να θεραπευτεί η σκιά μου πρέπει να ρίξω φως σε κάθε εμπειρία μου που την αποτελεί, όχι απλά να διαβάζω και να μιλώ για το φως.
Σας θυμίζω την ιστορία εκείνου που έχασε τα κλειδιά του μέσα στη νύχτα και τα ψάχνει κάτω από έναν στύλο με φως. Τον ρωτάνε πού τα έχασε και δείχνει κάπου μακριά. «Μα τότε γιατί δεν ψάχνεις εκεί;» Τον ρωτάνε. «Γιατί εδώ έχει φως!» Απαντάει.
Δεν θα βρείτε τα κλειδιά της θεραπείας σας εκεί που έχει φως αλλά εκεί που τα χάσατε. Εκεί που πέσατε και τραυματιστήκατε. Μέσα στα δάκρυα και στο αίμα σας, μέσα στις πληγές σας.
Αυτό περιλαμβάνει επαφή με τα πιο κρυμμένα συναισθήματά σας. Όχι πλέον κάλυψή τους με τα «θετικά συναισθήματα» που σας έμαθαν τα βιβλία «θετικής σκέψης».
Και η επαφή με τους φόβους σας, την οργή σας, την αηδία σας, την θλίψη σας, δεν γίνεται περιγράφοντάς την νοητικά, αλλά έχοντας το θάρρος να ανοίξετε τις αποθήκες μέσα στις οποίες την αποθηκεύσατε και να την βγάλετε έχω, να την ξαναζήσετε, να κλάψετε και να επιτρέψετε στο σώμα σας να την ξαναζήσει. Έτσι ξεκινά η διαδικασία ίασής σας.
Τότε θεραπεύεστε."
Από τη σελίδα του Δημήτρη Αναγνωστόπουλου
