17/10/2025
Στη ψυχοθεραπεία Gestalt, η μοναξιά δεν νοείται ως απουσία ή έλλειψη σχέσης, αλλά αντίθετα, ως ένας χώρος γένεσης της επαφής.
Το διάστημα ανάμεσα στο «εγώ» και το «εσύ», όπου κάτι νέο μπορεί να γεννηθεί.
Κάθε οργανισμός για να ζήσει χρειάζεται ρυθμό.
Χρειάζεται να κινείται προς τον κόσμο και να επιστρέφει στον εαυτό του.
Η επαφή δεν είναι μόνιμη ένωση.
Είναι αναπνοή. Εισπνοή και εκπνοή, εγγύτητα και απόσταση.
Αν χαθεί αυτός ο ρυθμός, η επαφή χάνει τη ζωντάνια της.
Η μοναξιά, λοιπόν, είναι το διάλειμμα της επαφής, η στιγμή που ο οργανισμός επιστρέφει μέσα του για να ανασυντεθεί.
Δεν είναι φυγή, αλλά επαναφορά.
Αυτή η δημιουργική απομόνωση είναι ζωτική.
Μας επιτρέπει να ακούσουμε ξανά τη φωνή μας χωρίς την ηχώ των άλλων.
Είναι ο χώρος όπου ο εαυτός αποκτά σχήμα, ώστε να μπορέσει να σχετιστεί ξανά αληθινά.
Μέσα στη θεραπευτική διαδικασία, ο χώρος της μοναξιάς εμφανίζεται με πολλούς τρόπους.
Η σιωπή ανάμεσα σε δύο φράσεις, το βλέμμα που αποσύρεται, η αναπνοή που βαθαίνει.
Αντί λοιπόν να την αποφεύγουμε, χρειάζεται να τη συναντήσουμε.
Εκεί, στο φαινομενικό κενό, αρχίζει να σχηματίζεται κάτι.
Ένα νέο βίωμα, μια μικρή ανακάλυψη, μια αίσθηση επαφής με τον εαυτό.
Η θεραπεία είναι μια τέχνη συνύπαρξης με το κενό.
Και πράγματι, ο θεραπευτικός χώρος γίνεται συχνά το πεδίο όπου ο άνθρωπος μαθαίνει ξανά να αντέχει τη μοναξιά -όχι ως τιμωρία, αλλά ως έδαφος αυθεντικής παρουσίας.
Όταν μπορώ να είμαι μόνη/ος/ο χωρίς να νιώθω εγκαταλειμμένη/ος/ο, τότε είμαι έτοιμη/ος/ο να συναντήσω πραγματικά τον άλλον.
Γιατί τότε η σχέση δεν είναι φυγή από το κενό, αλλά μοίρασμα μέσα του.
Ίσως, τελικά, η μοναξιά να είναι η πιο τρυφερή μορφή συνάντησης.
Η στιγμή που επιστρέφω σε εμένα, για να μπορέσω να έρθω προς εσένα.
Γωγώ Φραγκαθανάση
Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt
Ψυχολόγος (κάτοχος άδειας ασκήσεως επαγγέλματος)
Μέλος HAGT & EAGT