Γεωργία Κανελλοπούλου Ψυχολόγος

03/11/2025

Σκέψεις σημερινής συνεδρίας…

Συναντάω συχνά ανθρώπους που έχουν χωρίσει ξανά και ξανά. Μπορεί να πρόκειται για δεύτερο ή τρίτο γάμο ή για μακροχρόνιες σχέσεις που πάντα τελειώνουν με παρόμοιο μοτίβο. Και σχεδόν πάντα η εξήγηση ακούγεται η ίδια:
«Μας έφυγε το ερωτικό.»
«Δεν ταιριάζαμε άλλο.»
«Έβαλα τα όρια μου και φεύγω.»

Όλα τα παραπάνω μπορεί να είναι σε ένα βαθμό αλήθεια. Όμως κάποια στιγμή χρειάζεται να κοιτάξουμε λίγο πιο βαθιά μέσα μας.Δεν είναι όλα θέμα ορίων ή διεκδίκησης. Ούτε μόνο θέμα τύχης. Είναι και θέμα τύπου προσκόλλησης, πως μάθαμε από μικροί να αγαπάμε, να εμπιστευόμαστε, να μένουμε.

Ερωτήσεις προς τον εαυτό μας:
- Μήπως φοβόμαστε την οικειότητα;
- Μήπως νιώθουμε ασφάλεια μόνο όταν κρατάμε αποστάσεις;
-Μήπως φεύγουμε όχι γιατί δεν ταιριάζουμε, αλλά γιατί ένα κομμάτι μέσα μας φοβάται να δεθεί;

Οι σχέσεις δεν αποτυγχάνουν πάντα επειδή κάτι δεν πάει καλά με τον άλλον, αλλά ίσως επειδή ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε τον βαθύτερο εαυτό μας μέσα στις σχέσεις.

12/10/2025

Πόση αλήθεια μπορούμε να αντέξουμε;

Σε μια πρόσφατη συνεδρία, ένας θεραπευόμενος που δουλεύουμε μαζί πάνω από δυόμισι χρόνια, γύρισε και μου είπε:
«Θέλω να μη μου χαϊδεύεις τα αφτιά πια».

Του απάντησα πως δεν είναι ότι του τα “χάιδευα”· Στην αρχή της θεραπείας, χρειάζεται να δούμε πόση αλήθεια μπορεί να αντέξει ο άνθρωπος απέναντί μας. Η αλήθεια δεν είναι πάντα θεραπευτική, αν δεν υπάρχει εσωτερικό έδαφος να τη δεχτεί.

Κι εκείνος σήμερα, μετά από 2,5 χρόνια δουλειάς, είναι σε θέση να το ζητήσει.
Να θέλει να δει, να αντέξει, να ακούσει.
Αυτό από μόνο του είναι θεραπευτική πρόοδος.

Η αλήθεια είναι πολύτιμη, αξίζει να θυμόμαστε όμως ότι χρειάζεται χρόνο, ασφάλεια και σχέση για να γίνει πράγματι λυτρωτική.

11/10/2025

Κάθε χρόνο, στις 10 Οκτωβρίου, η μέρα είναι αφιερωμένη στην Ψυχική Υγεία και στην ενημέρωση γύρω από αυτήν. Για μένα ως ψυχολόγος, η μέρα αυτή δεν είναι απλώς μία υπενθύμιση για το πόσο σημαντική είναι η φροντίδα της ψυχής μας. Είναι μία αφορμή για ουσιαστικό στοχασμό: «Πόσο έχουμε προχωρήσει και πόσο δρόμο έχουμε ακόμα για να αγκαλιάσουμε την αξία της ψυχικής υγείας;»

Η ψυχική υγεία έχει μπει (ευτυχώς) στο φως του προβολέα όλων μας: συζητάμε ανοιχτά για τα συναισθήματά μας, προστρέχουμε στη βοήθεια των ειδικών όταν νιώθουμε ότι δε...

10/10/2025

Η φροντίδα της ψυχής ξεκινά τη στιγμή που σταματάμε να προσποιούμαστε ότι είμαστε καλά.
Όταν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να πει «δεν αντέχω άλλο», «φοβάμαι», «νιώθω μόνος».
Εκεί αρχίζει η αλήθεια,εκεί βρίσκει χώρο η θεραπεία.
#παγκοσμιαημεραψυχικηςυγειας #ψυχοθεραπεια #ψυχολογία

07/10/2025

Η ψευδαίσθηση του ελέγχου είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα ψυχολογικά φαινόμενα,ειδικά όταν επιστρέφουμε στη ρουτίνα του φθινοπώρου και νιώθουμε την ανάγκη να οργανώσουμε “τα πάντα”.
Στο νέο μου άρθρο στο περιοδικό , γράφω για τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στην οργάνωση και την αποδοχή του απρόβλεπτου.

Εσύ πόσα πράγματα αποδέχεσαι ότι δεν βρίσκονται στον ελεγχό σου και πως αγκαλιάζεις όλα εκείνα που μπορείς να ελέγξεις τελικά;

04/10/2025

Να μοιράζεσαι τα πάντα.

Να παίζεις τίμια.

Να μη χτυπάς τους άλλους.

Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.

Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.

Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.

Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.

Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.

Να κοκκινίζεις.

Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.

Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.

Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.

Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.

Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα.

Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.

Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερ, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς.

Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ' όλες: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.

Από το βιβλίο «Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο»εκδόσεις Λύχνος, Robert Fulghum

02/10/2025

Υπάρχει μια ιδιαίτερη ηρεμία όταν κάθεσαι στο σπίτι σου το βράδυ και ακούς τη βροχή.
Νιώθεις προστατευμένος, ζεστός, ήσυχος.
Δεν είναι όλα καλά,όμως εκείνη τη στιγμή βρίσκεις μια μικρή ανάσα, μια αίσθηση ασφάλειας.
Κι αυτό αρκεί για να νιώσεις λίγη ευγνωμοσύνη και γαλήνη.