29/09/2025
Η φιλία δεν μετριέται σε λέξεις, μηνύματα ή καθημερινές παρουσίες. Μετριέται στη σιωπή που δεν είναι βαριά, αλλά γεμάτη νόημα. Στη σπάνια συνάντηση που μοιάζει σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα. Μετριέται κυρίως στην πρόθεση – στο ενδιαφέρον που δεν χρειάζεται φανφάρες για να φανεί.
Και όμως, πολλές φορές οι άνθρωποι ξεμακραίνουν. Όχι απαραίτητα από απόσταση, αλλά από επιλογή. Εξαφανίζονται. Κι εκεί αρχίζει το ερώτημα: ήταν φίλοι ή απλώς περαστικοί; Γιατί η φιλία, όσο κι αν αντέχει το χρόνο και τις δυσκολίες, δεν αντέχει την αδιαφορία. Δεν αντέχει τη σιωπή που μοιάζει με απουσία.
Ένας φίλος δεν χρειάζεται να είναι δίπλα σου κάθε μέρα. Αρκεί να είναι παρών όταν τον χρειαστείς. Να δείχνει με τον τρόπο του –έστω διακριτικά– ότι δεν σε ξέχασε. Ότι νοιάζεται. Γιατί η φιλία είναι πρωτίστως ενδιαφέρον. Είναι να ρωτήσεις "πώς είσαι" και να το εννοείς. Είναι να θυμάσαι, να δίνεις, να κρατάς χώρο για τον άλλον.
Η ζωή μας γεμίζει από γνωριμίες, συνοδοιπόρους της στιγμής. Μα η φιλία είναι κάτι πιο σπάνιο, πιο ουσιαστικό. Είναι επιλογή. Είναι δεσμός που δεν βασίζεται μόνο στο παρελθόν, αλλά και στο παρόν – ακόμα κι αν αυτό είναι αραιό. Γιατί δεν είναι η συχνότητα που καθορίζει μια φιλία, αλλά η αυθεντικότητα.
Και κάπως έτσι, μαθαίνεις να ξεχωρίζεις ποιος είναι φίλος σου και ποιος όχι. Όχι με κακία, αλλά με καθαρότητα. Μαθαίνεις να κρατάς κοντά σου αυτούς που σε βλέπουν, σε ακούν, και κυρίως, σε θυμούνται. Γιατί τελικά, φιλία σημαίνει παρουσία – όχι απαραίτητα συνεχής, αλλά σταθερή. Σημαίνει "είμαι εδώ", ακόμα κι αν δεν μιλάμε κάθε μέρα.