Κωνσταντίνος Παντελής - BSc, MSc, MA Ψυχολόγος

16/10/2025

05/10/2025

Όταν μιλάμε για παραπληροφόρηση, συνήθως εστιάζουμε σε εκείνους που την πιστεύουν. Αναρωτιόμαστε γιατί «παρασύρονται», τι λάθη κάνουν στη σκέψη τους, ποια ανάγκη τους κάνει πιο ευάλωτους.

Η παραπληροφόρηση είναι μια σκόπιμη πράξη επιρροής — μια στρατηγική που στοχεύει να ελέγξει την αφήγηση, να διχάσει, να προκαλέσει σύγχυση και να διαβρώσει την εμπιστοσύνη.

Όσο συνεχίζουμε να αντιμετωπίζουμε το φαινόμενο μόνο ως «έλλειμμα κριτικής σκέψης», αφήνουμε εκτός κάδρου όσους τη σχεδιάζουν συνειδητά. Κι έτσι, φορτώνουμε όλο το βάρος στα θύματα της παραπληροφόρησης, αντί στους δημιουργούς της.

Ίσως λοιπόν το επόμενο βήμα δεν είναι απλώς να διακρίνουμε μια ψευδή είδηση αλλά να αρχίσουμε να ρωτάμε: ποιος τις δημιουργεί, με ποιον σκοπό — και ποιος ωφελείται από αυτές;

04/10/2025

Μερικές φορές, χωρίς να το καταλάβουμε, αρχίζουμε να κάνουμε μικρές υποχωρήσεις απέναντι στις ίδιες μας τις αξίες. Όχι επειδή αλλάξαμε, αλλά γιατί το πολιτικό ή κοινωνικό κλίμα γύρω μας μάς πιέζει να το κάνουμε.

Μπαίνουμε σε συζητήσεις όπου δεν ψάχνουμε πια την αλήθεια, αλλά τη συμφωνία 🤝
Και όταν η ομάδα μας θυμώνει ή διαφωνεί, προτιμούμε να σωπάσουμε… ή να πούμε απλά «ναι», μόνο και μόνο για να μη μείνουμε απ’ έξω.

Τότε, για να νιώσουμε καλύτερα, το μυαλό αρχίζει να φτιάχνει δικαιολογίες όπως:
«Όλοι έτσι κάνουν»,
«Δεν είναι ώρα για αντιρρήσεις»,
«Ας μην ταράξω τα νερά».

Κι έτσι, λίγο λίγο, απομακρυνόμαστε από αυτά που κάποτε θεωρούσαμε αυτονόητα.

Ίσως όμως το πραγματικό θάρρος σήμερα να μην είναι να φωνάζεις πιο δυνατά, αλλά να ακούς εκείνη τη μικρή, εσωτερική φωνή που σου θυμίζει ποιος ήσουν πριν αρχίσεις να συμβιβάζεσαι.