17/10/2018
Υπνοθεραπεία - Αναδρομή ζωής versus εξερεύνηση / ταξίδι / φαντασίωση ("μετενσάρκωση") σε προηγούμενη ζωή. Και είναι η ‘μετενσάρκωση’ κάτι το “απαραδεκτό” (όπως την αποκαλούν μερική)
ή μπορεί να έχει και θεραπευτική αξία?-
Έχω έναν πολύ καλό φίλο, ο οποίος κάθε φορά, που βρισκόμαστε και έχουμε συζήτηση περί της υπνοθεραπείας, μου λέει: “Θωμά μήπως θα ήταν καλύτερα να βγάλεις την εξερεύνηση σε προηγούμενες ζωές από τον κατάλογο υπηρεσιών σου. Δεν ξέρεις πως θα το πάρουν ο κόσμος, μήπως παρεξηγηθεί κάποιος.”
Η αλήθεια είναι το έχω σκεφτεί. Γεννήθηκα, μεγάλωσα, σπούδασα, δούλεψα, έζησα στην Γερμανία, για το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής μου, και έχω καταλάβει ότι στον τρόπο σκέψεις του κόσμο, υπάρχουν τεράστιες διαφορές ανάμεσα των δυο χωρών. Γι’ αυτό και παίρνω τέτοιου είδους
αντιρρήσεων σοβαρά. Τελικά όμως αποφάσισα να διατηρήσω αυτή την υπηρεσία στον κατάλογο μου. Κι εδώ η εξήγηση γιατί.
-Αναδρομή ζωής-
Πιστεύω η πλειοψηφία γνωρίζει τι είναι η αναδρομή ζωής. Είναι αναγνωρισμένο εργαλείο στην ψυχολογία (συνήθως μέσω της ψυχανάλυσης, πιο σπάνια μέσω της ύπνωσης, όχι γιατί δεν είναι η ύπνωση κατάλληλη (αντιθέτως !!), αλλά διότι πολλοί από τους ψυχολόγους, δεν κάνουν ύπνωση).
Λοιπόν ο ασθενής πηγαίνει πίσω στην ίδια την ζωή του, για να βρει πιθανές αιτίες από γεγονότα, τα οποία συνεβαίνανε στο παρελθόν του, και τα οποία επηρεάζουν κατά κάποιο τρόπο την σημερινή ζωή, την συμπεριφορά του κλπ. (ο οποίος προβληματίζετε, γι ‘αυτό αναζητά και την βοήθεια ψυχολόγου, υπνοθεραπευτή και άλλων εξειδικευμένων).
-Εξερεύνηση / ταξίδι / φαντασίωση σε προηγούμενη ζωή ("μετενσάρκωση")-
Όταν βλέπει κανείς την επικεφαλίδα, την οποία διάλεξα, καταλαβαίνει ότι δυσκολεύουμε να ονομάσω / περιγράψω / εξηγήσω τι βλέπει κανείς, όταν έρχεται για μια λεγόμενη ‘μετενσάρκωση’. Εγώ εξηγώ στο άτομο που θέλει να κάνει αυτή την εμπειρία, ότι δεν γνωρίζω τι είναι αυτό που πιθανόν θα δει, ότι υπάρχουνε πολλές και διαφορετικές ερμηνείες το τι βλέπει ο καθένας. Μπορεί να είναι π.χ. κάτι που βγάζει ο εγκέφαλος μας από έργα στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο, από βιβλία που έχουμε διαβάσει, από την δικιά μας φαντασία κλπ. Μπορεί όμως και να είναι όντως μια προηγούμενη ζωή δική του (εάν το άτομο πιστεύει σε κάτι τέτοιο) ή όπως εξηγούν άλλοι, να είναι μια προηγούμενη ζωή ενός άλλου ανθρώπου. Υπάρχει κι αυτί η προσπάθεια εξήγησης, δηλαδή ότι υπάρχει μια “δεξαμενή” με προηγούμενες ζωές, κι όταν μπαίνουμε στην κατάσταση της ύπνωσης, ‘ψαρεύουμε’ μια από αυτές και την ζούμε / βλέπουμε.
Εγώ προσωπικά πιστεύω το πρώτο, ότι είναι μια φαντασίωση, αλλά όπως καλά θα παρατηρήσετε, δεν γράφω ξέρω αλλά πιστεύω, διότι δεν το γνωρίζω !
Αφήνω καθένα να πιστεύει ότι θέλει. Εγώ μπορώ να τον φέρω σε αυτή την κατάσταση της ύπνωσης, τo συμπέρασμα πρέπει να το βγάλει ο καθένας για το εαυτό του.
-Θεραπευτική άξια-
Το θέμα της θεραπευτικής άξιας, μιας τέτοιας εμπειρίας, είναι και πάλι περιεχόμενο αμφιλεγόμενων συζητήσεων. Θα σας εξηγήσω γιατί:
Στο παράρτημα του πανεπιστημίου, στο οποίο έκανα την εκπαίδευση μου στην ύπνωση, μας περιγράψανε μια περίπτωση ενός ασθενή, ο οποίος είχε σε ένα σημείο στην πλάτη έναν απροσδιόριστο πόνο. Έκανε αμέτρητες εξετάσεις, εφόσον είχε πάει σε ιατρούς, πήγε σε φυσιοθεραπευτές, έκανε βελονισμό, ρεφλεξολογία, πήγε σε ψυχολόγους... και τι δεν έκανε, και τελικά κατέληξε μετά από έναν κυριολεκτικά μαραθώνιο σε έναν υπνοθεραπευτή (όλη η υπόθεση διάρκεσε σχεδόν 12 χρόνια, ως που να πάει, κατά σύμπτωση, σε υπνοθεραπευτή). Αυτός τού πρότεινε να κάνει αναδρομή ζωής, ο ασθενής όμως του είπε ότι είδη είχε κάνει σε ψυχολόγο. Εφόσον και μια αναλγεσία δεν βοήθησε, ο υπνοθεραπευτής αποφάσισε τότε να τον υπνωτίσει πολύ βαθιά και να προσπαθήσουν μια ‘μετενσάρκωση’, μήπως βρεθεί τίποτε έτσι και.........αληθινά βρέθηκε κάτι. Ο άνθρωπος, είδε ότι ήταν στρατιώτης στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο (δηλαδή προτού γεννηθεί) κι εκεί τον χτύπησε μια σφαίρα στην πλάτη, και μάλιστα στο σημείο στο οποίο είχε τον απροσδιόριστο πόνο ! Όταν ξύπνησε πάλι ο πόνος δεν υπήρχε πια ! Κι έτσι αυτός ο άνθρωπος ξεπέρασε αυτό την οδύσσεα, που διάρκεσε σχεδόν 12 χρόνια.
Τι να πεις, τι να πιστέψεις τώρα. Επιστημονικά δεν στέκει (η ψυχολόγοι θα μου αντιμιλήσουν, γνωρίζω τον λόγο) , αλλά το θέμα είναι και αυτό είναι το μόνο που μετράει, ότι αυτός ο άνθρωπος απαλλάχτηκε από τον πόνο του με την τέχνη της λεγόμενης ‘μετενσάρκωσης’!
Βέβαια αυτό το γεγονός δεν είναι εκπροσωπευτικό, άλλα εδώ συγκεκριμένα η ‘μετενσάρκωση’ βοήθησε.
Εγώ είμαι της άποψης, ότι πρέπει να προσπαθήσουμε τα πάντα στην υπηρεσία του ασθενή, για το καλό του ασθενή. Κι εάν η λεγόμενη “μετενσάρκωση” βοηθάει, τότε κατά δική μου γνώμη, έχουμε την υποχρέωση να την χρησιμοποιήσουμε.