AEnima

AEnima Κέντρο Αυτογνωσίας & Εκπαίδευσης

"Έχω μια μανία να στολίζω τα πάντα.Ίσως γιατί δεν αντέχω το γυμνό τους.Ρίχνω χρυσόσκονη στις μέρες,τις ντύνω με παραμύθι...
23/12/2025

"Έχω μια μανία να στολίζω τα πάντα.
Ίσως γιατί δεν αντέχω το γυμνό τους.
Ρίχνω χρυσόσκονη στις μέρες,
τις ντύνω με παραμύθια,
τις μπουκώνω με μαγεία,
σαν παιδί που φοβάται το σκοτάδι
και αφήνει το φως αναμμένο.
Σαν τις γιαγιάδες.
Πάντα αυτές.
Που στρώνουν τραπέζια για τα εγγόνια τους
λες και ταΐζουν την ίδια τη ζωή.
Τραπέζια βαριά,
γεμάτα αγάπη,
γεμάτα «φάε κι άλλο»,
γεμάτα από εκείνη τη σιωπηλή γνώση
πως τίποτα δεν κρατά για πάντα.
Κακομαθαίνουν.
Δίνουν.
Ξεχειλίζουν.
Σαν να πιστεύουν ότι αν σε χορτάσουν σήμερα,
θα σε γλιτώσουν από την πείνα του αύριο.
Και μετά έρχεται εκείνη η στιγμή.
Ήσυχα.
Χωρίς προειδοποίηση.
Που καταλαβαίνεις πως
ούτε τα στολίδια,
ούτε τα γεμάτα τραπέζια,
ούτε τα πιάτα που περισσεύουν
είχαν ποτέ σημασία.
Σημασία είχαν οι καρέκλες.
Οι άνθρωποι πάνω τους.
Οι ανάσες, τα βλέμματα, τα χέρια.
Και όταν μια καρέκλα μείνει άδεια,
όση χρυσόσκονη κι αν ρίξεις,
η απουσία κάθεται εκεί.
Αμίλητη.
Σπαρακτική.

Καλές γιορτές.
Με τις καρέκλες σας γεμάτες."
Voula Patoulidou

"Σύμφωνα με έρευνες, τέτοιες μέρες, εκατομμύρια άνθρωποι παραγγέλνουν διαδικτυακά διάφορά προϊόντα, συνήθως μικρής αξίας...
22/12/2025

"Σύμφωνα με έρευνες, τέτοιες μέρες, εκατομμύρια άνθρωποι παραγγέλνουν διαδικτυακά διάφορά προϊόντα, συνήθως μικρής αξίας, μόνο και μόνο για να έχουν την ψευδαισθητική χαρά να...λάβουν ένα δώρο.
Η δίψα για δώρο είναι ανάλογη της δίψας για οικειότητα, της δίψας για σχέση.
Η έκλειψη του δώρου είναι συνέπεια της έκλειψης της οικειότητας.
Και το «αυτο-δώρο» είναι η ανακουφιστική παρηγοριά μιας ανέραστης και άσχετης ζωής.
Και βέβαια αυτή τη δίψα, όπως και τις ανακουφιστικές σταγόνες ξεδιψάσματος, οργανώνει μεθοδικά και πουλάει με το αζημίωτο το κυρίαρχο Σύστημα του ά-σχετου ατομοκεντρικού καπιταλισμού."
Αντώνης Ανδρουλιδάκης

"Για μια ακόμη χρονιά,  22 Δεκεμβρίου, περίπου στις 6 πμ. ώρα Ελλάδας, ο Ήλιος θα βρεθεί στο χειμερινό ηλιοστάσιο. Για τ...
21/12/2025

"Για μια ακόμη χρονιά, 22 Δεκεμβρίου, περίπου στις 6 πμ. ώρα Ελλάδας, ο Ήλιος θα βρεθεί στο χειμερινό ηλιοστάσιο. Για το βόρειο ημισφαίριο θα είναι η μεγαλύτερη νύχτα του χειμώνα. Αντίστροφα, στο νότιο ημισφαίριο θα αρχίσει το καλοκαίρι, με τη διάρκεια της μέρας να βρίσκεται στο αποκορύφωμά της.
Σήμερα στον πλανήτη μας, άνθρωποι που θα βρίσκονται σε διαφορετικά μέρη θα βιώσουν μια αντίθετη εμπειρία. Την μεγαλύτερη νύχτα και την μεγαλύτερη μέρα.

Θυμάμαι ένα ζευγάρι γονιών στην τελευταία μας συνεδρία που μου είχαν πει με αφοπλιστική ειλικρίνεια: «Ξέρεις Δήμητρα δεν ξέρω αν ο Χ. πλένει τα δόντια του πιο γρήγορα, πάει για ύπνο πιο εύκολα, κτλ ή απλά εμείς έχουμε αλλάξει στάση απέναντι σε αυτό.»

Η στάση μας απέναντι στα παιδιά μοιάζει πολύ με το ηλιοστάσιο. Σε πρώτο χρόνο ζητάμε να αλλάξουν τα παιδιά αλλά αυτοί που πρέπει να ταξιδέψουμε σε ένα άλλο γεωγραφικό πλάτος είμαστε εμείς.

Δεν έχει να κάνει με τα παιδιά (τις περισσότερες φορές), έχει να κάνει με το μέρος που έχουμε επιλέξει να στεκόμαστε και να βλέπουμε το φως τους. Και όταν τυχαίνει να δυσκολεύομαστε, ας είμαστε επιεικείς με τον εαυτό μας και στα σκοτάδια μας. Ηλιοστάσιο είναι αυτό και μπορεί να μην μπορούμε να μετακινηθούμε τόσο γρήγορα!😉🌅🎇

Από αύριο θα ξεκινήσει να μεγαλώνει η μέρα...κι ας είναι σήμερα η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου!"
Dimitra Gounari - Parent Coach / Υποστήριξη και ενδυνάμωση γονέων

"Αυτές τις γιορτές ξεκίνα μ' ένα δώρο στον εαυτό σου, ένα μεγάλο διάλειμμα απ' όλους και όλα. Ένα διάλειμμα όχι μόνο από...
20/12/2025

"Αυτές τις γιορτές ξεκίνα μ' ένα δώρο στον εαυτό σου, ένα μεγάλο διάλειμμα απ' όλους και όλα. Ένα διάλειμμα όχι μόνο από τη δουλειά, αλλά και την πίεση, την απογοήτευση και κάθε απόρριψη. Αξίζεις πάρα πολλά και προπαντός τον χρόνο σου! Μην περιμένεις την ευκαιρία ή την κατάλληλη στιγμή, η στιγμή είναι τώρα! Ξεκίνα μ' εκείνα που αγαπάς και επικεντρώσου στον άνθρωπο που πρέπει να φροντίσεις περισσότερο, εσένα."
Κείμενο & Εικόνα: Γιώργος Θανάσης

"Καλημέρα σε όλους μας από το The Healing Garden. Σήμερα ας δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα τις συνθήκες που μπορεί να μας δ...
19/12/2025

"Καλημέρα σε όλους μας από το The Healing Garden. Σήμερα ας δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα τις συνθήκες που μπορεί να μας δημιουργήσουν θέματα τη γιορτινή περίοδο κάνοντας την για εμάς αρκετά δύσκολη. Πολλά από αυτά που αναφέρονται παρακάτω μπορεί να μας απασχολούν και την υπόλοιπη χρονιά. Τις γιορτές όμως, πιθανόν λόγω μιας "απαίτησης" να περνάμε και να νιώθουμε τέλεια ίσως να είναι για εμάς περισσότερο ορατά.

Μερικές λοιπόν από τις πλέον κοινές αιτίες μιας κακής ψυχικής υγείας κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων μπορούν να αποδοθούν σε μια σειρά παραγόντων όπως οι πυροδοτήσεις παλιών τραυμάτων αναφορικά με τις γιορτές ή οι προσδοκίες για μια χαρούμενη συμμετοχή σε μια ευτυχισμένη οικογενειακή συγκέντρωση που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Παράλληλα το οικονομικό άγχος από την αγορά δώρων, ταξίδια που κοστίζουν πανάκριβα λόγω εποχής, και άλλα έξοδα για τις γιορτές όπως π.χ. ένδυση ή σούπερ-μάρκετ μεγενθύνουν την ανησυχία μας.

Επίσης χρονικοί περιορισμοί (συμπεριλαμβανομένης της εξισορρόπησης των καθημερινών εργασιών με τις προετοιμασίες για τις γιορτές, κάτι που κυριολεκτικά διαλύει πολλές γυναίκες) μας κρατούν σε διαρκή εγρήγορση. Μια δυσλειτουργική οικογενειακή δυναμική και η διαπροσωπική απόσταση μπορεί επίσης να μας καταβάλλει απίστευτα. Ένας άλλος παράγοντας που μας επηρεάζει είναι η τελειομανία, η υπερβολική δέσμευση και η μη ρεαλιστική επιδίωξη υψηλών προσδοκιών για τις διακοπές ενώ ο φόβος κοινωνικής απομόνωσης και μοναξιάς δημιουργεί έντονα αρνητικά πρόσημα. Επίσης οι συγκρίσεις με άλλους που θεωρούμε «επιτυχημένους», «ωραίους», «αδύνατους» "ευτυχισμένους σε σχέση", κατά τη διάρκεια των εορτών από κοντά ή μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης δεν βοηθούν καθόλου την αυτοεκτίμησή μας. Τέλος γλυκόπικρες σκέψεις για τη χρονιά, ιδιαίτερα αξιολογώντας τα προσωπικά μας επιτεύγματα και τις απογοητεύσεις μας κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους περιορίζουν αισθητά τη χαρά μας.

Τα Χριστούγεννα λοιπόν μπορεί να είναι η πιο δύσκολη περίοδος του χρόνου για μερικούς ανθρώπους λόγω αυξημένων προσδοκιών, οικονομικής πίεσης, οικογενειακών συγκρούσεων και συναισθημάτων απώλειας ή μοναξιάς. Αν ανήκουμε σε αυτή την κατηγορία ανθρώπων καλό θα είναι να φροντίσουμε την ψυχικής υγεία μας λίγο περισσότερο !

Με χαρά όπως πάντα θα ακούσω και τις δικές σας απόψεις !

Με στοιχεία από :

Christmas And Mental Health

Schneider, E., Liwinski, T., Imfeld, L., Lang, U. E., & Brühl, A. B. (2023). Who is afraid of Christmas? The effect of Christmas and Easter holidays on psychiatric hospitalizations and emergencies-Systematic review and single center experience from 2012 to 2021. Frontiers in psychiatry, 13, 1049935.

Sansone, R. A., & Sansone, L. A. (2011). The christmas effect on psychopathology. Innovations in clinical neuroscience, 8(12), 10–13. 3

Hairon N. (2008). How christmas festivities and pressures can damage health and well-being. Nursing times, 104(50-51), 33–34. 4

Hofstra, E., Elfeddali, I., Bakker, M., de Jong, J. J., van Nieuwenhuizen, C., & van der Feltz-Cornelis, C. M. (2018). Springtime Peaks and Christmas Troughs: A National Longitudinal Population-Based Study into Su***de Incidence Time Trends in the Netherlands. Frontiers in psychiatry, 9, 45.

Barker P. (2019). The gift of less Christmas stress. The Veterinary record, 185(23), 736–737. https://doi.org/10.1136/vr.l6952"
The Healing Garden

"Αυτός είναι ο λόγος που κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα μας πιάνει αυτή η μικρή, γνώριμη θλίψη Πόσο απολαμβάνουμε τις γιορτέ...
18/12/2025

"Αυτός είναι ο λόγος που κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα μας πιάνει αυτή η μικρή, γνώριμη θλίψη

Πόσο απολαμβάνουμε τις γιορτές; Μήπως κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα μας πιάνει αυτή η μικρή, γνώριμη θλίψη; Μήπως πίσω από τα γιορτινά λαμπάκια και τραπέζια κρύβεται ένα συναίσθημα ανεκπλήρωτου; Κάτι σαν κενό κουτί μέσα σε χρυσό περιτύλιγμα; Μήπως τα Χριστούγεννα τρώμε και πίνουμε παραπάνω για να καλύψουμε τις μεγάλες προσδοκίες των ημερών;

Είναι αλήθεια πως τα social media και η διαφήμιση προβάλλουν τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ώστε να δημιουργούν προσδοκίες τέτοιες, που λίγοι από εμάς μπορούμε να ικανοποιήσουμε: χιονισμένα τοπία, στολισμένα με πανάκριβο στυλ σπίτια, αξιοζήλευτα ζευγάρια αγκαλιά μπροστά στο τζάκι, περιποιημένες κομψές γυναίκες έτοιμες να βγουν για ρεβεγιόν ή χαλαρά νεαρά μοντέλα που απολαμβάνουν ελεύθερο χρόνο με καφέ και σκυλιά ράτσας ξαπλωμένα στο κρεβάτι, δίπλα σε ένα υπερβολικά στολισμένο δέντρο.

Πέρα όμως από τις προσδοκίες που δημιουργούν τα social media σήμερα, μήπως μας απογοητεύουν περισσότερο οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες της παιδικής μας ηλικίας; Μήπως ο Αϊ- Βασίλης που αποκαλύφθηκε πως ήταν τρικ των γονιών και των εταιρειών παιχνιδιών είναι το σύμβολο της χαμένης αθωότητας; Η συνειδητοποίηση πως πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη μας, πως τα δώρα δεν τα φέρνουμε παρά μόνο εμείς στον ίδιο μας τον εαυτό και μάλιστα με πολύ κόπο, μας υπενθυμίζει κάθε χρόνο με τρόπο ύπουλο το τεράστιο μερίδιο στην μοίρα μας.Φταίνε ίσως και οι οικογενειακές συνάξεις, τα τραπεζώματα και τα ρεβεγιόν με συγγενείς και φίλους που συνειδητά ή ασυνείδητα κρατούσαμε σε μια κάποια απόσταση μια ολόκληρη χρονιά.

Το τέλος της χρονιάς έρχεται επίσης να μας θυμίσει όσα ευχηθήκαμε πέρσι, όσα υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας πως θα επιτύχουμε, τα new year’s resolutions, αλλά και όσα δυσάρεστα κι απρόοπτα μας βρήκαν στη διαδρομή. Συνειδητοποιούμε ξαφνικά πως ακόμη ένας χρόνος πέρασε και δεν καταφέραμε να βρούμε το άλλο μας μισό, να κάνουμε αλλαγή καριέρας, πορείας, εκείνο το μακρινό ταξίδι στο Περού. Ξαφνικά μας λείπουν ακόμη περισσότερο οι αγαπημένοι που πολλές φορές απότομα βγήκαν από την ζωή μας. Το πένθος για την δουλειά, την κοινωνική θέση, τη σχέση ή την υγεία που χάσαμε φαντάζει σαν ένα νωπό τραύμα. Είναι λες και τα ξωτικά των Χριστουγέννων μας αναγκάζουν βίαια να κάνουμε τον απολογισμό της προηγούμενης χρονιάς, υπογραμμίζοντας τις δυσκολίες και την ματαίωση του γέρου χρόνου που φεύγει.

Στις γιορτές αναπόφευκτα ερχόμαστε πιο κοντά, περνάμε ώρες γύρω από το γιορτινό τραπέζι, τα δύσκολα των σχέσεων που τόσο αποφεύγουμε, γιατί αδυνατούμε να τα διαχειριστούμε, ζωντανεύουν. Καταντάμε να νοσταλγούμε τα παιδικά μας χρόνια, όταν ανέμελοι παίζαμε κάτω από το τραπέζι και τίποτα από τις έννοιες, τις μνησικακίες και τις διαμάχες των μεγάλων δεν ήταν ικανό να μας μολύνει την χαρά.

Τις μέρες αυτές κάποιοι εργάζονται σκληρά, είναι όσοι δουλεύουν στην εστίαση, στον χώρο της διασκέδασης ή στην λιανική με ωράρια εξουθενωτικά, ενώ οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων αγωνιούν για τις εισπράξεις. Είναι και όλοι οι υπόλοιποι που παίρνουν άδειες κι έχουν χρόνο να σκεφτούν, να χαλαρώσουν και συχνά να έρθουν αντιμέτωποι με όσα μέσα τους και έξω τους τους ενοχλούν, αλλά δεν μπορούν να τα δουν όλο τον υπόλοιπο χρόνο γιατί οι υποχρεώσεις δεν τους αφήνουν.

Μοιάζουν με καθρέφτη οι μέρες των γιορτών ή μάλλον με μεγεθυντικό φακό, σαν ξαφνικά όλα να φαίνονται πιο έντονα, τόσο η χαρά όσο η μοναξιά και η θλίψη. Λες και κάποιος πατάει το pause στο βίντεο της ζωής μια φορά τον χρόνο και μας υποχρεώνει να δούμε όσα δεν θέλουμε, αποφεύγουμε ή μας πονάνε. Κάτι σαν μια σύντομη αλλά σκληρή υπενθύμιση, μέσα σε ένα κουτί, σε συσκευασία δώρου."
Μαρία Μαγγανάρη Προσωποκεντρική Ψυχοθεραπεία και Συμβουλευτική
MSc in Person-Centred Counseling & Psychotherapy
Person - Centred Family and Couples Therapy
Person - Centred supervision
P.E.T., T.E.T., M.B.A.
mariamanganari.gr

"“Εγώ είπα φέτος να του πάρω 3-4 διαφορετικά παιχνίδια… να το ευχαριστηθεί.”“Εμάς θα του φέρουν και οι παππούδες, και οι...
17/12/2025

"“Εγώ είπα φέτος να του πάρω 3-4 διαφορετικά παιχνίδια… να το ευχαριστηθεί.”
“Εμάς θα του φέρουν και οι παππούδες, και οι θείοι, κι ο νονός.”
“Έχω βάλει στο καλάθι το LEGO City με τα τρένα ναι, είναι λίγο ακριβό, αλλά αξίζει.”

Κουβέντες από το Viber γκρουπ του νηπιαγωγείου.
Μαμάδες που έστελναν ιδέες για δώρα.
Φαινόταν χαλαρή κουβέντα.
Αλλά η Άννα πάγωσε.

Καθόταν στον καναπέ και κοίταζε τα μηνύματα να σκάνε ένα-ένα.
Είχε ήδη πει πως φέτος ίσα που θα τα βγάλουν πέρα.

Είχαν κάνει ανακαίνιση; Δεν πήγαινε καλά η δουλειά στο μαγαζί; Δεν ρώτησα...

Αυτό που ρώτησα ήταν πως ένιωσε με όλα αυτά που διάβαζε.

Ένιωσε μικρή.
Ανεπαρκής.
“Μήπως στερήσω κάτι απ’ το παιδί μου; Μήπως τα άλλα θα έχουν και το δικό μου όχι;”

Κάποια στιγμή άρχισε να κλαίει.
Και δεν έκλαιγε για τα λεφτά.
Έκλαιγε για το βάρος.
Για την πίεση να αποδείξει την αγάπη της με κουτιά.

Αλλά η αλήθεια είναι πως η αγάπη…
δεν μετριέται σε πακέτα με φιόγκους.

Αυτή είναι η πίεση των Χριστουγέννων.
Που δεν έρχεται μόνο από τους άλλους, τη βάζουμε κι εμείς στον εαυτό μας.
Να χωρέσουμε παντού. Να τα έχουμε όλα.
Να μην φανούμε “λίγοι”.

Η Άννα θυμήθηκε τα δικά της Χριστούγεννα.
Που δεν θυμόταν τι της έφερναν.
Αλλά θυμόταν το σπίτι να μυρίζει μελομακάρονα.
Τη γιαγιά να γελάει.
Τα φώτα στο δέντρο με την σπαστική ηλεκτρική μελωδία.

Οπότε κάτσε λίγο.

Θυμάσαι εσύ τι δώρο σου πήραν το 1996;
Μάλλον όχι.
Αλλά θυμάσαι τη μυρωδιά απ’ τα μελομακάρονα.

Έτσι και τα παιδιά σου.

Τα παιδιά θυμούνται το συναίσθημα. Όχι το αντικείμενο.
Και καμιά μαμά στο Viber δεν μπορεί να σου πει πόσο αξίζει η αγάπη σου.
Ούτε το budget της είναι το μέτρο της δικής σου επάρκειας.

Να θυμάσαι:
Δεν χρειάζεσαι βουνό από δώρα για να είσαι αρκετός.
Ένα παιδί που νιώθει ασφάλεια, αγάπη και παρουσία… έχει ήδη λάβει το πιο πολύτιμο Χριστουγεννιάτικο δώρο.

Κι εσύ, είσαι ο γονιός που τα προσφέρει."
Ioannis Glossopoulos - Kidnest

"Αν είστε νέοι επαγγελματίες ψυχικής υγείας, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι δεν μπορείτε να φροντίζετε τους άλλους αν δε...
16/12/2025

"Αν είστε νέοι επαγγελματίες ψυχικής υγείας, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι δεν μπορείτε να φροντίζετε τους άλλους αν δεν φροντίζετε και το επαγγελματικό σας πλαίσιο. Το πλαίσιο δεν είναι τυπικότητα. Είναι αυτό που προστατεύει τη θεραπευτική σχέση, αλλά και εσάς τους ίδιους — ψυχικά και σωματικά.

Η εργασία με ανθρώπους που σέβονται το πλαίσιο — τη σταθερότητα των συνεδριών, την έγκαιρη ακύρωση, τη συνέπεια, την αμοιβή — δεν σημαίνει έλλειψη κατανόησης. Είναι βασική προϋπόθεση για να μπορεί η θεραπεία να έχει συνέχεια και νόημα.

Όταν το πλαίσιο παραβιάζεται συστηματικά, ο επαγγελματίας επιβαρύνεται. Εκτίθεται σε περισσότερο στρες, συναισθηματική εξάντληση, ματαίωση και ένα χρόνιο φορτίο που συχνά δεν γίνεται αμέσως αντιληπτό, αλλά συσσωρεύεται με τον καιρό.

Όταν ο θεραπευόμενος:

ακυρώνει συχνά,

εμφανίζεται αποσπασματικά,

δεν αναλαμβάνει ευθύνη στη θεραπευτική δουλειά,

ο θεραπευτής:

μένει σε συνεχή «αναμονή»,

προσπαθεί να καλύψει το κενό με περισσότερη φροντίδα,

δεν καταφέρνει να ολοκληρώσει κύκλους δουλειάς.

Αυτό κρατά ανοιχτά συναισθηματικά νήματα και κουράζει το νευρικό σύστημα, ακόμη κι αν δεν γίνεται αμέσως αντιληπτό.

Αντίθετα, η δέσμευση προστατεύει τη θεραπευτική σχέση. Η σταθερή συνεργασία:

επιτρέπει επεξεργασία και ολοκλήρωση,

μειώνει τη ματαίωση,

αποτρέπει τη συνεχή «διαρροή» ενέργειας και συναισθήματος.

Όταν δεν υπάρχει δέσμευση, συχνά εμφανίζονται:

αίσθηση αναποτελεσματικότητας,

κυνισμός,

μια σιωπηρή, βαθιά εξάντληση.

Όταν όμως η δουλειά έχει συνέχεια, νόημα και εξέλιξη, τότε και το σώμα του θεραπευτή λειτουργεί διαφορετικά. Ρυθμίζεται, δεν μένει σε μόνιμη ένταση και δεν «κουβαλά» ανολοκλήρωτο ψυχικό υλικό.

Ιδιαίτερα για τους ελεύθερους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, το πλαίσιο είναι ό,τι πιο κοντινό υπάρχει σε ομάδα και δομή. Οι σαφείς συμφωνίες και οι ξεκάθαροι όροι δεν περιορίζουν τη θεραπεία, τη στηρίζουν.

Το να επιλέγετε να δουλεύετε με ανθρώπους που μπορούν να αναλάβουν τον ρόλο τους στη θεραπευτική διαδικασία δεν είναι απόρριψη. Είναι σεβασμός:

στη δουλειά σας,

στον χρόνο σας,

στο σώμα και στο νευρικό σας σύστημα,

και τελικά, στην ίδια τη θεραπεία.

Η επαγγελματική αντοχή δεν χτίζεται με το να αντέχετε τα πάντα, αλλά με το να επιλέγετε να εργάζεστε μέσα σε πλαίσια που σας στηρίζουν. Αυτό δεν είναι έλλειψη φροντίδας, είναι πράξη ωριμότητας."
Αγγελική Μπολουδάκη

"Περπατώ μέσα στο σπίτι και κουβαλώ μαζί μου τις φωνές διαφόρων γυναικών, τις παροτρύνσεις,τα μοιράσματα και τα έργα του...
15/12/2025

"Περπατώ μέσα στο σπίτι και κουβαλώ μαζί μου τις φωνές διαφόρων γυναικών, τις παροτρύνσεις,τα μοιράσματα και τα έργα τους.

Και όμως καθημερινά έρχομαι σε επαφή με τη δυσπιστία, τον θυμό, τον ανταγωνισμό, τη σύγκρουση μεταξύ γυναικών ακόμα και στον χώρο μας.

Το «sisterhood wound» αναφέρεται στην ευκολία που έχεις να στρέφεσαι εναντίον μιας γυναίκας. Να ζηλεύεις την επιτυχία της ή να φοβάσαι πως είναι καλύτερη από εσένα. Δυσκολεύεσαι να εμπιστευτείς γυναίκες και συνήθως έχεις την χειρότερη εντύπωση για εκείνες. Συνήθως δε τα πας καλά μαζί τους και μοιάζει να ξεχωρίζεις τον εαυτό σου από τις υπόλοιπες.

Αν πάμε πίσω στις ρίζες του συγκεκριμένου τραύματος, από τη μία, θα έρθουμε αντιμέτωποι με τον ρόλο που έχουμε μάθει να λαμβάνουμε απέναντι στα αρσενικά. Συνειδητά ή ασυνείδητα ανταγωνίζεσαι για να είσαι η καλύτερη, να έχεις την αποδοχή τους σε σχέση με κάποια άλλη. Παράλληλα τα social media και η ίδια η κοινωνία με τις ταμπέλες της, διαπλάθει τα γραφικά «είστε ζηλιάρες», «υπερβολικές», «οι φιλίες μεταξύ γυναικών δεν υπάρχουν». Ακόμα και στα παραμύθια, υπάρχει μια γυναικεία μορφή η οποία θα προδώσει, θα προσπαθήσει να φυλακίσει ή να «σκοτώσει» την πρωταγωνίστρια.

Από τη άλλη, ο ανταγωνισμός και η σύγκριση έρχεται από το survival mode, από το άγχος που η καθεμία βιώνει μα και από την απομάκρυνσή μας από τους φυσικούς κύκλους ζωής /θανάτου που βιώνει το σώμα μας, κάθε μήνα μέσω της περιόδου.

Και μοιάζει τόσο άδικο να μη μπορούμε να γευτούμε την απλότητα και την απαλότητα που εμπνέει μια γυναικεία ομάδα, μια παρέα.
Και πόσο αυτού τους είδους οι σκέψεις, της αντιπάθειας, της επίκρισης, μας οδηγούν στο να αντικρίσουμε το αίσθημα ανεπάρκειας που κρύβεται από πίσω.

Όταν κάτι μέσα μου στρέφεται εναντίον μιας αδερφής μου, κάτι άλλο πιο βαθιά νιώθει πως δεν είναι αρκετό, πως ποτέ δεν ήταν. Κάτι μέσα μου ήδη είναι στραμμένο με το χέρι σηκωμένο προς εμένα την ίδια.
Το δηλητήριο που βγαίνει είναι το ίδιο δηλητήριο που με κρατά αποκομμένη και θυμωμένη. Ο κριτής που τόσο αβίαστα βγαίνει στις άλλες γυναίκες είναι εκείνος που το ίδιο εύκολα, θα βγει και σε μένα, στο τέλος της μέρας.
Μεγαλύτερη δύναμη από τη γυναίκα που ενθαρρύνει, υποστηρίζει, αποδέχεται ωθεί και κρατά άλλες γυναίκες πλάι της, δυσκολεύομαι να συναντήσω.

Πίσω από κάθε σχολιασμό και θέση σου απέναντι σε μια γυναίκα, φανερώνεται το πρόσωπο μιας πληγής σου.

Χαρά 🫂"
Ψυχικές καταδύσεις

"Ξέρουμε κι οι δυο, αγαπημένη.Μας έμαθαννα πεινάμε, να κρυώνουμε,να πεθαίνουμε από την κούρασηκαι να ζούμε μακριά ο ένας...
14/12/2025

"Ξέρουμε κι οι δυο, αγαπημένη.
Μας έμαθαν
να πεινάμε, να κρυώνουμε,
να πεθαίνουμε από την κούραση
και να ζούμε μακριά ο ένας απ’ τον άλλο.

Δεν μας ανάγκασαν ακόμα να σκοτώσουμε
και δε μας σκότωσαν ακόμα.

Ξέρουμε κι οι δυο, αγαπημένη.
Μπορούμε να μάθουμε στους άλλους
ν’ αγωνίζονται για τους ανθρώπους
και κάθε μέρα λίγο πιο βαθιά,
λίγο πιο ωραία,
ν’ α γ α π ά ν ε."
Ναζίμ Χικμέτ

#ΠαγκόσμιαΗμέραΑγάπης #14Δεκεμβρίου #σπείρεαγάπη #ΑΕνιμα

"«Μαμά, εσύ τι πιστεύεις υπάρχει ή δεν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης;»Αυτή η ερώτηση έφερε μία συζήτηση που κράτησε περίπου 1,...
13/12/2025

"«Μαμά, εσύ τι πιστεύεις υπάρχει ή δεν υπάρχει ο Άγιος Βασίλης;»

Αυτή η ερώτηση έφερε μία συζήτηση που κράτησε περίπου 1,5 ώρα.

Αναρωτήθηκε ποιος φέρνει τα δώρα αν όχι αυτός, πως προλαβαίνει να τα μοιράσει , πως θα μάθουμε αν όντως υπάρχει.

Αν δεν υπάρχει τότε πως όλοι μιλάνε για αυτόν. Δεκάδες σκέψεις και επιχειρήματα υπέρ ή εναντίον της ύπαρξης του ... Και όσο μιλούσε θαύμαζα τον τρόπο που συνδύαζε γνώσεις, εικόνες, σκέψεις ... Μόνος του απαντούσε, ρωτούσε και που και που έκανε και μορφασμούς ... τύπου... «Ε Βέβαια...αυτό πρέπει να είναι...»
Και όλα αυτά συνέβησαν επειδή δεν απάντησα ποτέ στην αρχική ερώτηση. Και δεν απάντησα γιατί κατάλαβα ότι είχε ανάγκη να μου πει όλα αυτά που τελικά σκεφτόταν και ήθελε να αρχίσει από κάπου. Δεν τον ενδιέφερε πραγματικά η γνώμη μου ... Έκανε μια εισαγωγή...

Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν απαντούσα. Πως θα συνέχιζε; Πως θα σταματούσα αυτό το ποτάμι των σκέψεων; Ορισμένοι γονείς μάλιστα όχι μόνο απαντάνε αλλά αν τα παιδιά επιμένουν σε κάτι διαφορετικό γιατί θέλουν να ακούσουν τις σκέψεις τους, οι γονείς συνεχίζουν το ίδιο επίμονα να τους διακόπτουν.

Δεν με ρώτησε ξανά, αν πιστεύω ότι υπάρχει. Αλλά κάθε μέρα χτίζει ένα επιχείρημα υπέρ ή κατά. Μου ζητάει βοήθεια στο ψάξιμο που κάνει και του την δίνω. Τον ακούω και αισθάνομαι ότι αυτό είναι υποστήριξη.

Χαίρομαι που δεν απάντησα. Και χαίρομαι που δεν τον νοιάζει η απάντησή μου. Τον παρατηρώ και νιώθω ότι αυτό είναι ο τρόπος για να βρει τις απαντήσεις του...

Ίσως αυτός είναι ο τρόπος για να κατακτήσουν τα παιδιά μας τις απαντήσεις τους!"
Dimitra Gounari - Parent Coach / Υποστήριξη και ενδυνάμωση γονέων

Address

Ασκληπιού 6
Lárisa
41222

Opening Hours

Monday 10:00 - 21:00
Tuesday 10:00 - 21:00
Wednesday 10:00 - 21:00
Thursday 10:00 - 21:00
Friday 10:00 - 21:00

Alerts

Be the first to know and let us send you an email when AEnima posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Practice

Send a message to AEnima:

Share

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram

Category