https://www.facebook.com/414959895344772/

XΡΥΣΗ Φροντίδα, Lárissa (2025)

18/03/2022

Τρουφάκια νηστίσιμα με τέσσερα υλικά χωρίς ζάχαρη :
2 κούπες σταφίδες (σουλτανίνα)
1/2 κούπα ταχίνι
1/2 κούπα κακάο
λίγο ινδοκάρυδο
,,

14/08/2019

Η φακή (Lens culinaris) είναι ένα εδώδιμο όσπριο. Πρόκειται για ένα ετήσιο θαμνώδες φυτό με διάφορες ποικιλίες , διαφορετικού μεγέθους και χρώματος σπέρματα, όπως ξανθά, πράσινα και καστανά.
Οι καρποί της κυκλοφορούν στο εμπόριο ως ξερά όσπρια. Καλλιεργείται από τα αρχαιότατα χρόνια (γύρω στο 2000 π.Χ.).
Η καλλιέργεια της φακής ήταν γνωστή στην αρχαία Αίγυπτο, ενώ Εβραίοι, Έλληνες και Ρωμαίοι την καλλιεργούσαν και την κατανάλωναν.
Τα σπόρια της είναι όσπριο με μεγάλη θρεπτική αξία πλούσια σε σίδηρο, φώσφορο, υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και βιταμίνες Β. Τρώγονται κυρίως βραστές ως σούπα η οποία ονομάζεται φακές. Χρησιμοποιούνται σε διάφορες σαλάτες και σε πιάτα κρεατικών ως γαρνιτούρα. Σε ζωοτροφές χρησιμοποιούνται οι βλαστοί, τα φύλλα και οι καρποί μετά από την συγκομιδή των σπόρων.

14/05/2018

Η ΕΛΙΑΗ ελιά αποτελεί ιερό δέντρο από τα αρχαία χρόνια και βρίσκεται υπό την προστασία της θεάς Αθηνάς. Όπως μας θυμίζει ο αρχαίος μύθος, στον αγώνα μεταξύ των θεών για την ανάδειξη του προστάτη των Αθηνών, που έγινε στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, νικήτρια βγήκε η Αθηνά δωρίζοντας στους Αθηναίους την πρώτη ελιά του κόσμου, που φύτρωσε εκεί όπου χτύπησε το δόρυ της. Το δέντρο αυτό ήταν χρήσιμο για τη διατροφή, το φωτισμό, τη θέρμανση, την υγεία και τον καλλωπισμό των Αθηναίων. Από τότε τα ελαιόδεντρα γύρω από την Αθήνα έγιναν ιερά.
Ο καρπός της ελιάς είναι πολύ βασικός για τη Μεσογειακή διατροφή, τόσο ως εδώδιμος όσο και επειδή από αυτόν παράγεται το ελαιόλαδο.
Οι ελιές αποδίδουν αρκετή ενέργεια, περίπου 100 θερμίδες οι 10 ελιές. Πέντε μεγάλες ελιές αποτελούν ένα ισοδύναμο λίπους και αντιστοιχούν με 1 κ.γ. ελαιόλαδο. Το 75% των λιπαρών της ελιάς είναι μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, τα οποία είναι ευεργετικά για τις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού. Η κατανάλωση μονοακόρεστων λιπαρών οξέων σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακών νοσημάτων.Όταν τα μονοακόρεστα λιπαρά αντικαθιστούν τα κορεσμένα στη διατροφή, μειώνουν την ολική χοληστερόλη και την LDL χοληστερόλης στο αίμα.Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στην κατανάλωσή τους από άτομα που υποφέρουν από γαστρεντερικά προβλήματα π.χ. έλκος, οισοφαγίτιδα, γαστρίτιδα.

Οι ελιές που παρασκευάζονται ή διατηρούνται σε άλμη περιέχουν σημαντική ποσότητα νατρίου. Άτομα με υπέρταση, καρδιαγγειακά προβλήματα ή άτομα που λαμβάνουν συγκεκριμένες φαρμακευτικές αγωγές και δεν πρέπει να προσλαμβάνουν πολύ νάτριο καλό θα ήταν να αποφύγουν την κατανάλωση ελιών σε άλμη.

Η ελιά παρέχει φυτικές ίνες και μέταλλα στον οργανισμό και είναι πηγή της βιταμίνης Ε, που είναι φυσικό αντιοξειδωτικό. Θεωρείται επίσης ότι η βιταμίνη Ε, επιβραδύνει τις αλλοιώσεις των κυτταρικών μεμβρανών και καταπολεμά την οστεοπόρωση.
Από το 4000 π.Χ. ήταν γνωστή η χρήση του ελαιολάδου για θεραπευτικούς σκοπούς. Ο Αριστοτέλης μελέτησε το ελαιόδεντρο και ανήγαγε την καλλιέργεια του σε επιστήμη. Ο Σόλων (639-559 π.Χ.) πρώτος νομοθέτησε την προστασία του. Ο Όμηρος το παρομοίασε με χρυσό υγρό. Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της Ιατρικής, το περιγράφει σαν το τέλειο θεραπευτικό. Στις διασωθείσες εργασίες του αναφέρονται περισσότερες από 60 φαρμακευτικές και ιατρικές χρήσεις του ελαιολάδου. Αυτές περιλαμβάνουν δερματολογικές ασθένειες, μυϊκούς πόνους, θεραπεία του έλκους και της χολέρας, φλεγμονές των ούλων, αϋπνία, ναυτία, πυρετό και στομαχικούς πόνους. Ο Διοσκουρίδης ονομάζει το ελαιόλαδο προς την εν υγεία χρήσιν άριστον. Αναφέρει ποικίλες θεραπευτικές ιδιότητες κατά του έρπητος και της άφθας. Αναφέρει επίσης ότι το ελαιόλαδο από τις άγριες ελιές είναι στυπτικό και ευεργετικό για τις κεφαλαλγίες.

Στην ιστορία των αρχαίων Αιγυπτίων αναφέρεται ότι εκχύλισμα από τα φύλλα της ελιάς το χρησιμοποιούσαν για την διατήρηση του σώματος των νεκρών (μούμιων), αφού παρεμπόδιζε την ανάπτυξη μικροοργανισμών που καταστρέφουν τις σάρκες.

20/10/2017

ΚΑΡΥΔΙ ονομάζεται ο καρπός της καρυδιάς.
Το εσωτερικό του καρυδιού, η καρυδόψιχα, αποτελείται από δύο μεγάλες κοτυληδόνες οι οποίες περιβάλλονται από ένα λεπτό σπερματικό περίβλημα.
Τα καρύδια, όταν ωριμάσουν, τινάζονται από το δέντρο με ράβδισμα και μαζεύονται από το έδαφος πριν μαυρίσουν Στη συνέχεια ξεφλουδίζονται και ξεραίνονται σε ειδικά ξηραντήρια. Το καρύδι έχει σχήμα σφαιρικό και το περικάρπιο του όταν είναι χλωρό είναι παχύ σαρκώδες και πράσινο ενώ όταν ωριμάζει αλλάζει χρώμα σε ανοιχτό μπεζ-καφέ και γίνεται σκληρό, ξυλώδες κέλυφος.
Το Ελληνικό καρύδι παράγεται στην Ελλάδα με φυσικούς τρόπους. Η συγκομιδή γίνεται τέλη Σεπτεμβρίου, .

Περιέχει ω3 λιπαρά οξέα, ορισμένες βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Ε, φυτικές ίνες, καθώς και μέτρια ποσότητα ασβεστίου, μαγνησίου, σιδήρου και ψευδαργύρου.

Τα ω3 λιπαρά οξέα τα οποία βρίσκονται μέσα στα καρύδια, σύμφωνα με έρευνες έχει βρεθεί να συμβάλλουν σημαντικά στη βελτίωση των πνευματικών λειτουργιών του εγκεφάλου, όπως μνήμη-συγκέντρωση-ικανότητα μάθησης. Επιπλέον, έχει βρεθεί να έχουν κάποια θετική επίδραση στη διάθεση του ατόμου σε ότι αφορά τον ψυχισμό του, παρεμποδίζοντας την εμφάνιση των συμπτωμάτων της κατάθλιψης αλλά και άλλων μορφών σοβαρότερων ψυχώσεων όπως της διπολικής διαταραχής
Σύμφωνα με μεγάλη έρευνα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, που έγινε σε γυναίκες, έδειξε πως η καθημερινή κατανάλωση καρυδιών εμποδίζει την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2, καθώς τα ακόρεστα λιπαρά των καρυδιών βελτιώνουν το μεταβολισμό της γλυκόζης και βοηθούν τη δράση της ινσουλίνης.
Η καθημερινή κατανάλωση μικρής ποσότητας καρυδιών περίπου 40-50 γρ./ημ., ασκεί προστατευτική δράση στις αρτηρίες μειώνοντας την εμφάνιση θρομβώσεων.
Μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης εγκεφαλικών επεισοδίων, εμφραγμάτων καθώς επίσης μειώνει την ολική και την κακή LDL χοληστερόλη του αίματος και περιορίζει την απώλεια οστικής μάζας. Η βιταμίνη Ε, πιθανόν να έχει προστατευτικό ρόλο σε διάφορες εκφυλιστικές ασθένειες όπως αυτή του γήρατος και του καρκίνου του προστάτη, αν και νεότερες επιστημονικές έρευνες έδειξαν πως η βιταμίνη Ε μπορεί να αποτελέσει και αιτία για την εμφάνιση αυτής της μορφής καρκίνου. Οι μελέτες που αφορούν την σχέση της βιταμίνης με την προστασία του καρκίνου είναι ακόμη σε ερευνητικό στάδιο.

Οι φυτικές ίνες που περιέχουν τα καρύδια βελτιώνουν τη λειτουργία του εντέρου προλαμβάνοντας τη δυσκοιλιότητα, προστατεύουν από καρδιοπάθειες-διαβήτη και καρκίνο, μας δίνουν ένα αίσθημα κορεσμού και μας βοηθάνε να διατηρούμε ένα υγιές βάρος.καταναλώνοντας όχι περισσότερο από 40-60 γρ./ημέρα, διότι η υπερβολή ενδέχεται να σας οδηγήσει σε πρόσληψη βάρους.Η καρυδόψιχα τρώγεται σκέτη ως ξηρός καρπός, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική, στη μαγειρική και τρώγεται με μέλι. Το χλωρό καρύδι γίνεται γλυκό του κουταλιού

31/07/2017

Το ΚΟΡΟΜΗΛΟ
είναι ο καρπός της κορομηλιάς.
Το όνομά του ίσως είναι παραφθορά της λέξης καρυόμηλο (κάρυο = μικρός καρπός με σκληρό περίβλημα).
Όμως ανάλογα με το χρώμα του και το μέρος της Ελλάδας όπου φυτρώνει, παίρνει και διαφορετικό όνομα (τζάνερο, κούμπουλο, κ.ά.)
Έχει χρώμα κόκκινο, κιτρινωπό ή πράσινο ανάλογα με την ποικιλία.

Το κορόμηλο είναι ένα είδος δαμάσκηνου. Η γεύση του κορόμηλου είναι γλυκιά και αρωματική και διαφέρει ελάχιστα από ποικιλία σε ποικιλία.
Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες κορόμηλων.
Τα κίτρινα είναι τα μικρότερα του είδους και τα πιο γλυκά.

Τα πράσινα κορόμηλα έχουν αρωματική νόστιμη γλυκόξινη γεύση.

Η μπουρνέλα είναι μεγαλύτερος σε μέγεθος καρπός και θεωρείται ο πιο εύγευστος. Γίνεται και λικέρ στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που είναι γνωστό με την ονομασία σλίβοβιτς (σλιβοβίτσα ή σλεμποβίτσα στα Σέρβικα).

Τα κορόμηλα, τα καϊσιά, τα βερίκοκα, τα δαμάσκηνα και τα ροδάκινα, προέρχονται από δένδρα που ανήκουν στην ίδια βοτανική υποοικογένεια και έχουν όμοιες θρεπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες.

Τα κορόμηλα είναι πλούσια σε βιταμίνη C, βιταμίνη Α και νικοτινικό οξύ.

Είναι ιδανικά και για όσους έχουν πρόβλημα δυσκοιλιότητας.

Τα κορόμηλα τρώγονται νωπά ως φρούτο, γίνονται μαρμελάδες και ζελέδες.

Η Σερβία είναι πρώτη παγκοσμίως σε παραγωγή κορόμηλων με 450,000 τόνους ετησίως. Ακολουθούν η Ιαπωνία, η Κίνα , η Πολωνία και η Ιταλία.

14/03/2017

Διατροφή στην αρχαία Ελλάδα.
Τις διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων χαρακτήριζε η λιτότητα, κάτι που αντικατόπτριζε τις δύσκολες συνθήκες υπό τις οποίες διεξάγετο η ελληνική γεωργική δραστηριότητα. Θεμέλιο τους ήταν η λεγόμενη «μεσογειακή τριάδα»:σιτάρι, λάδι και κρασί.

Στη βάση της διατροφής των αρχαίων Ελλήνων συναντούμε τα δημητριακά σιτάρι και, σε περιπτώσεις ανάγκης, μείγμα κριθαριού με σιτάρι, από το οποίο παρασκευαζόταν ο άρτος. Τα δημητριακά συνοδεύονταν συνήθως από οπωροκηπευτικά (λάχανα, κρεμμύδια, φακές και ρεβύθια). Η κατανάλωση κρέατος και θαλασσινών σχετιζόταν με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας, αλλά και με το αν κατοικούσε στην πόλη, στην ύπαιθρο ή κοντά στη θάλασσα. Οι Έλληνες κατανάλωναν ιδιαιτέρως τα γαλακτοκομικά και κυρίως το τυρί. Το βούτυρο ήταν γνωστό, αλλά αντί αυτού γινόταν χρήση κυρίως του ελαιόλαδου. Το φαγητό συνόδευε κρασί (κόκκινο, λευκό ή ροζέ) αναμεμειγμένο με νερό.

Πληροφορίες για τις διατροφικές συνήθειες των αρχαίων Ελλήνων παρέχουν τόσο οι γραπτές μαρτυρίες όσο και διάφορες καλλιτεχνικές απεικονίσεις: οι κωμωδίες του Αριστοφάνη και το έργο του γραμματικού Αθήναιου από τη μία πλευρά, τα κεραμικά αγγεία και τα αγαλματίδια από ψημένο πηλό από την άλλη.

26/11/2016

ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ
είναι φρούτο που καρπίζει από το δέντρο πορτοκαλιά.
Το πορτοκάλι είναι εσπεριδοειδές που ανήκει στην ίδια οικογένεια με το γκρέιπφρουτ και το μανταρίνι.
Το πορτοκάλι έχει γλυκιά ή γλυκόξινη γεύση και είναι λιγότερο ή περισσότερο αρωματικό ανάλογα με την ποικιλία και την ποιότητα. Κάποια ελαφριά πικρή γεύση που παρατηρείται μερικές φορές οφείλεται σε ποσότητα αιθέριου ελαίου που έχει εισχωρήσει στη σάρκα.
Ένα μέτριο πορτοκάλι έχει μόλις 65 θερμίδες και είναι ιδανικό για μια υγιεινή διατροφή που συμβάλλει στην απώλεια βάρους.
Λόγω της αυξημένης περιεκτικότητας του σε βιταμίνη C, δυναμώνει την άμυνα του οργανισμού και καταπολεμά τη δράση των ελευθέρων ριζών που προκαλούν γήρανση και εκφυλιστικές νόσους.
Η βιταμίνη C είναι ευεργετική για την καρδιά και τα αγγεία, είναι βασική προϋπόθεση για την παραγωγή του κολλαγόνου που είναι θεμελιώδες στοιχείο δομής των οστών, των χόνδρων, των τενόντων, των συνδέσμων και άλλων οργάνων.
Η κατανάλωση πορτοκαλιών βοηθάει στο άσθμα, την βρογχίτιδα, την πνευμονία και τους ρευματισμούς.
Ο Χυμός πορτοκαλιού είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για την αποβολή τοξινών από τον οργανισμό.
Το πορτοκάλι είναι πλούσια πηγή πηκτίνης, μιας διαλυτής φυτικής ίνας με εξέχουσες ιδιότητες στη μείωση των επιπέδων της χοληστερόλης.
Η υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, συμβάλλει στην τόνωση των πεπτικών υγρών, με αποτέλεσμα την ανακούφιση της δυσκοιλιότητας.
Το πορτοκάλι περιέχει επίσης σάκχαρα, κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο και βιταμίνη Α.
Είναι επίσης πολύτιμος σύμμαχος στην πρόληψη της πέτρας στους νεφρούς και του διαβήτη .
Σε μια μελέτη στη Βρετανία, βρέθηκε ότι ένα ποτήρι φρέσκου χυμού πορτοκαλιού την ημέρα, μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης φλεγμονωδών διαταραχών όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδαΜελέτες έχουν δείξει επίσης ότι η κατανάλωση ενός πορτοκαλιού την ημέρα, μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη του σχηματισμού έλκους του στομάχου.
Οι επιστήμονες του πανεπιστημίου του Buffalo της Νέας Υόρκης ανακάλυψαν πως τα φλαβοϊδή που περιέχονται σε μεγάλες ποσότητες στο πορτοκάλι έχουν την ικανότητα να μετριάσουν την ζημιά που προκαλεί στον οργανισμό ένα γεύμα με πολλά λιπαρά και υδατάνθρακες.
Το αιθέριο έλαιο πορτοκαλιού χαρίζει λάμψη και συσφίγγει την επιδερμίδα του προσώπου.
Το αιθέριο έλαιο της φλούδας, των ανθών και των φύλλων χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία αλλά και στη ζαχαροπλαστική.
Από τη φλούδα επίσης παρασκευάζεται γλυκό κουταλιού.

08/10/2016

Λάβδανο-Cistus Incanus
Ανήκει στην οικογένεια των Κιστιδών (Cistaceae).Φυτό γνωστό από την αρχαιότητα με τα ονόματα «κίσθος ο άρρην» όπως αναφέρει ο Θεόφραστος και «κίστος» ή «κίσθαρον»του Διοσκουρίδη.
Φυτό που για χάρη του καυγάδισαν οι θεοί του Ολύμπου με τις θεές γιατί οι θεοί θέλησαν να δώσουν θεραπευτικές ιδιότητες στον κίστο ενώ οι θεές καλλωπιστικές και έτσι απέκτησε και τις δύο ιδιότητες.
Είναι φυτό αρωματικό και φαρμακευτικό.
Εξαπλώνεται στο μεγαλύτερο τμήμα της Μεσογείου και είναι κοινό στην Ελλάδα.
Ο βλαστός και τα φύλλα περιέχουν βαλσαμώδη ρητινική αρωματική ύλη, το λάβδανο. Στη ρητίνη περιέχονται οργανικές ενώσεις που ονομάζονται λαμβανικά διτερπένια, οι οποίες σύμφωνα με μελέτες παρουσιάζουν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πολυφαινόλες από οποιασδήποτε φυτό στην Ευρώπη, με εκπληκτική ικανότητα καταστροφής των ελευθέρων ριζών που προκαλούν οξείδωση στον οργανισμό και αποτελούν βασικό παράγοντα της πρόωρης γήρανσης του δέρματος Κατά τον ίδιο τρόπο περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό τις οξειδωτικές βλάβες στους ιστούς.
Είναι καταπραϋντικό, στυπτικό,έχει εξαιρετική αντιμικροβιακή, αντισηπτική δράση. σπασμολυτικό, κατά της αϋπνίας, βρογχίτιδας, αναλγητικό, συμβάλει στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος .
Κατά της κολίτιδας, της δυσπεψίας και γενικά των προβλημάτων του πεπτικού συστήματος όπως και των παθήσεων του δέρματος και επίσης κατά της παχυσαρκίας.
Δεσμεύει το κάδμιο πολύ εύκολα, για αυτό και συνιστάται ιδιαίτερα για τους καπνιστές.
Μπορούμε να το χρησιμοποιούμε και προληπτικά κατά των κρυολογημάτων και των ασθενειών του χειμώνα.

Τα φύλλα της λαδανιάς παράγουν έκχυμα για το βήχα.
Σε μορφή τσαγιού, σε συνδυασμό με την ευεργετική μέντα, δημιουργεί ένα ευχάριστο, ηρεμιστικό και αναζωογονητικό ρόφημα.

17/02/2016

Το ΛΕΜΌΝΙ είναι ο καρπός του υβριδικού δέντρου που ονομάζεται λεμονιά (επιστ. Κιτρέα η λεμονέα, Citrus × limon) και ανήκει στην οικογένεια των Ρουτιδών (Rutaceae)= εσπεριδοειδών (Hesperidaceae)).Το λεμόνι είναι καλλιεργημένο υβρίδιο που προέρχεται από άγριες ποικιλίες όπως το κίτρο και το μανταρίνι. Είναι άγνωστο πού και πότε έγινε αυτή η διασταύρωση. Ο κίτρος, προφανώς ο καρπός στον οποίο αναφέρεται ο Πλίνιος στη Φυσική ιστορία (XII, vii.15) ως το malum medicum — τον "ιατρικό καρπό" — είναι, κατά τα φαινόμενα, το πρώτο εσπεριδοειδές που ήταν γνωστό στη Μεσόγειο. Η ονομασία "λεμόνι" προέρχεται από την περσική λέξη (لیمو Limu), η οποία είναι συγγενική με τη σανσκριτική λέξη nimbuka. Λεμονιές καλλιεργήθηκαν στη Γένοβα στα μέσα του 15ου αιώνα και εμφανίστηκαν στις Αζόρες το 1494. Πρόσφατες έρευνες έχουν επισημάνει λεμόνια στα ερείπια της Πομπηίας.
Τα λεμόνια έχουν σχήμα ωοειδές με τις άκρες τους μυτερές. Όταν είναι ώριμα έχουν χρώμα έντονο κίτρινο. Ο καρπός αυτός χρησιμοποιείται κυρίως για τον χυμό του, παρόλο που χρησιμοποιούνται επίσης το πιο σαρκώδες μέρος του καρπού και ο φλοιός του, ιδιαίτερα στη μαγειρική.
Τα λεμόνια χρησιμοποιήθηκαν παλιά από το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό για την καταπολέμηση του σκορβούτου, καθώς παρείχαν μεγάλη ποσότητα βιταμίνης C. Ο χυμός του λεμονιού περιέχει περίπου 5% κιτρικό οξύ, το οποίο δίνει στα λεμόνια τη χαρακτηριστική ξινή τους γεύση και pH από 2 μέχρι 3. Αυτή η οξύτητα καθιστά το λεμόνι φθηνό και εύκολα διαθέσιμο υλικό για χρήση σε εκπαιδευτικά πειράματα χημείας.
Πέρα από την βιταμίνη C περιέχει βιταμίνες Β1, Β2, Β3, Β6, το λεμόνι αποτελεί μια μικρή διατροφική έκπληξη, πλούσια σε πολύτιμα θρεπτικά συστατικά. Αρκεί να αναφέρουμε, πως κάθε λεμόνι πέρα από τις σημαντικές βιταμίνες, που περιέχει, είναι πλούσιο και σε πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, κάλιο, και ανόργανα άλατα όπως το ασβέστιο , φώσφορο, μαγνήσιο, πυρίτιο, ασβέστιο καθώς και σε μεταλλικά άλατα.
Έχει αντιπυρετική δράση ενώ θεωρείται και ένα από τα αποτελεσματικότερα φυσικά αντιμικροβιακά για την καταπολέμηση διαφόρων ιών, λοιμώξεων και φλεγμονών. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, το γεγονός ότι οι παλιότερες γενιές, το χρησιμοποιούσαν, για να θεραπεύσουν τα τσιμπήματα από έντομα, τσούχτρες αλλά και να «ρίξουν» τον υψηλό πυρετό.
Το λεμόνι συμβάλλει στην καλή διατήρηση των αγγείων, ωφελεί την όραση και βοηθά στην καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου. Κι επειδή έχει αποδειχθεί, πως διαθέτει διουρητική και κυρίως λιποδιαλυτική δράση, πολλοί χρησιμοποιούν τον χυμό του και κατά τη διάρκεια της δίαιτας. Τέλος, ο χυμός λεμονιού δυναμώνει τα ούλα και ωφελεί το μυοσκελετικό σύστημα. Το λεμόνι, από μόνο του βοηθάει και αυτό στην καλύτερη απορρόφηση του ασβεστίου.
Και φυσικά, λόγω της ιδιαίτερης όξινης φύσης του, το λεμόνι, θα πρέπει να καταναλώνεται με φειδώ από όσους πάσχουν από υπόταση ή αναιμία ενώ και όσοι ακολουθούν φαρμακευτικές αγωγές, θα πρέπει να συμβουλευτούν γιατρό για την ορθή κατανάλωσή του.

18/12/2015

Η ΛΟΥΊΖΑ με επίσημη ονομασία lippia citriodora ή Aloysia citrodora ανήκει στην οικογένεια των verbenacea.
Aloysia είναι η λατινική εκδοχή του Λουίζα
Ως εκ τούτου όταν ακούμε lemon verbena να ξέρουμε ότι είναι το βότανο λουίζα. Η προέλεση της είναι από τη Λατινική Αμερική απ΄όπου τη μετέφεραν στην Ευρώπη τον 17ο αιώνα μ.Χ. Ισπανοί εξερευνητές.
Στην Ελλάδα θα την βρούμε και με άλλα ονόματα όπως : λιππία ή κιτρίοσμος ή λεμονόχορτο, ακριβώς λόγω της «λεμονάτης» μυρωδιάς των ανθών και των φύλλων της, ενώ στην Κρήτη που την χρησιμοποιούν ιδιαίτερα, την αποκαλούν γοργογιάννη. Αναδίδει έντονο το άρωμα του λεμονιού ενώ η γεύση της ξινίζει, με ευχάριστο όμως τρόπο. Από αρχαιότατους χρόνους χρησιμοποιούνταν στην καταπολέμηση διάφορων τύπου πόνων.
Η Λoυΐζα περιέχει τις δραστικές ουσίες βερνεναλίνη, βαρβερίνη, αιθέριο έλαιο, βλέννα και μια παράξενη τανίνη που δεν μοιάζει με τις συνηθισμένες τανίνες και δεν έχει ακόμα ερευνηθεί.
Οι ουσίες αυτές τις προσδίδουν διουρητική-αποσυμφορητική δράση, αντιμικροβιακές, στυπτικές, μαλακτικές και χαλαρωτικές ιδιότητες.
Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, το βότανο λουίζα, σε συνδυασμό με τα ω-3 λιπαρά οξέα, ενισχύει τη μνήμη και χαρίζει πνευματική διαύγεια. Μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό The Journal of Nutrition έδειξε πως το συγκεκριμένο φυτό περιέχει το φλαβονοειδές λουτεολίνη. Πρόκειται για μια ουσία με ιδιαίτερα ευεργετική δράση στον ανθρώπινο οργανισμό ως αντιοξειδωτικό με ισχυρές αντιφλεγμονώδεις, αντιασθματικές και αντιαλλεργικές ιδιότητες. Όπως αποδείχτηκε, η λουτεολίνη μπορεί να μειώσει τα επίπεδα της φλεγμονής στον εγκέφαλο μέχρι 70%, γεγονός που προλαμβάνει τον εκφυλισμό των κυττάρων, ανωμαλία που ευθύνεται για την εξασθένηση λειτουργιών του εγκεφάλου όπως η προσοχή και η επίγνωση.
--Το βότανο της λουίζας χρησιμοποιείται ευρύτερα:
1) για νοσήματα του στομάχου...
2) σταματά την διάρροια και την αιμορραγία.
3) είναι βοηθητικό του αδυνατίσματος.
4) είναι αποτελεσματικό τονωτικό αλλά ταυτόχρονα και
5) καταπραϋντικό...
6) αντιπυρετικό...
7) διουρητικό και συνίσταται σε περιπτώσεις νεφρολιθιάσεων...
-Βοηθάει αποτελεσματικά η λουίζα :
1) στην αποτοξίνωση του οργανισμού...
2) στην κυτταρίτιδα και...
3) στην αποβολή των περιττών υγρών.....
-Το αφέψημα της είναι άκρως ευεργετικό για
το πεπτικό σύστημα καθώς βοηθάει τα άτομα που υποφέρουν από
1) δυσπεψία....
2) μετεωρισμό....
3) νευραλγίες και....
4) κολικούς του στομάχου και των εντέρων...
Σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό, προσθέτουμε 1 κουταλάκι αποξηραμένη λουίζα ή 3-4 φύλλα φρέσκια λουίζα και αφήνουμε το μείγμα για 4-5΄. Στη συνέχεια, σουρώνουμε και πίνουμε.
Προσοχή:
Η υπερβολική και αλόγιστη χρήση της μπορεί να επιφέρει προβλήματα στα νεφρά γι΄ αυτό χρειάζεται προσοχή στις ποσότητες .
Την χρήση της από το στόμα είναι καλό να αποφεύγουν άνθρωποι με υπόταση διότι λόγω της διουρητικής της δράσης ρίχνει την πίεση, καθώς και οι γυναίκες σε περίοδο εγκυμοσύνης και θηλασμού.
Η λουίζα ανθίζει τους καλοκαιρινούς μήνες που είναι και η ιδανική περίοδος συλλογής της.

XΡΥΣΗ Φροντίδα

18/03/2022

14/08/2019

14/05/2018

20/10/2017

31/07/2017

14/03/2017

26/11/2016

08/10/2016

17/02/2016

18/12/2015

Address

Telephone

Website

Alerts

Shortcuts

Share