Γραφείο Ψυχοθεραπείας - Ιωάννα Κουτσοπούλου

10/10/2025

03/10/2025

When a parent lashes out or withdraws—and never apologizes—the child is left with only one option: “It must be me. I must be the problem.”

And here’s the deeper reason why:

🔹Because the person in power didn’t take responsibility. Someone had to carry the blame, so the child picked it up.

🔹Because if I take responsibility, maybe I can control it. Maybe I can fix it. Maybe I can make sense of a scary world by taking ownership of it.

That’s how shame becomes twofold: I’m wrong, and if I change, maybe I’ll be safe. But that childhood survival strategy doesn’t disappear when we grow up.

🔹It shows up in the workplace, where we apologize for someone else’s temper.

🔹It shows up in relationships, where silence makes us wonder, “What did I do wrong?”

🔹It shows up in friendships, where we blame ourselves for distance we didn’t create.

Shame is what happens when real accountability is missing, and we try to take it on ourselves.

Healing begins when we can name this distortion for what it is—and slowly practice handing responsibility back.

Because safety doesn’t come from carrying the blame.

It comes from connection, repair, and learning that we never had to earn love by fixing what wasn’t ours.

22/09/2025

https://www.facebook.com/share/p/1BJikGDD2h/?mibextid=wwXIfr

♥️💫

15/08/2025

I just am⁣
⁣
I am not where I was ⁣
or where I am headed.⁣
I am here, in-between, ⁣
living the moment;⁣
sometimes with certainty, ⁣
sometimes on a whim.⁣
I am neither lost nor found⁣
I just am.

01/08/2025

01/08/2025

https://www.facebook.com/share/v/1AHGY3NJS8/?mibextid=wwXIfr

02/05/2025

| Γιάννης Ρίτσος | 1 Μαΐου 1909 - 11 Νοεμβρίου 1990 |

"Σκέψου η ζωή να τραβάει το δρόμο της, και συ να λείπεις,
να 'ρχονται οι Άνοιξες με πολλά διάπλατα παράθυρα, και συ να λείπεις,
να 'ρχονται τα κορίτσια στα παγκάκια του κήπου με χρωματιστά φορέματα, και συ να λείπεις,
οι νέοι να κολυμπάνε το μεσημέρι, και συ να λείπεις,
ένα ανθισμένο δέντρο να σκύβει στο νερό, πολλές σημαίες ν' ανεμίζουν στα μπαλκόνια,
[...]
και συ να λείπεις.

ύστερα ένα κλειδί να στρίβει –η κάμαρα να 'ναι σκοτεινή,
δυο στόματα να φιλιούνται στον ίσκιο, και συ να λείπεις.
σκέψου δυο χέρια να σφίγγονται, και σένανε να σου λείπουν τα χέρια,
δυο κορμιά να παίρνονται, και συ να κοιμάσαι κάτου απ' το χώμα,
και τα κουμπιά του σακακιού σου ν΄ αντέχουν πιότερο από σένα κάτου απ' το χώμα,
κι η σφαίρα η σφηνωμένη στην καρδιά σου να μη λιώνει,
όταν η καρδιά σου, που τόσο αγάπησε τον κόσμο, θα'χει λιώσει.
[...]
Να λείπεις –δεν είναι τίποτα να λείπεις.
Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει, θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα που γι' αυτά έχεις λείψει,
θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο".

| Οι γειτονιές του κόσμου | εκδόσεις Κέδρος |

29/04/2025

https://www.facebook.com/share/p/1DfevWJsAm/?mibextid=wwXIfr

23/03/2025

https://www.facebook.com/share/p/1ANZFYy7SE/?mibextid=wwXIfr

Αποχαιρετάμε και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για 30/5-1/6 για το τριήμερο αυτογνωσίας και αυτοφροντίδας!

https://www.facebook.com/share/p/15RoBrNWiX/?mibextid=wwXIfr

15/03/2025

https://www.facebook.com/share/v/1EmYPxvYK2/?mibextid=wwXIfr

28/02/2025

«Καμιά ατομική θεραπεία δεν μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς θεραπεία του Συλλογικού μας τραύματος.
Γι' αυτό και δεν μπορώ να σκεφτώ μια Ψυχολογία που δεν μιλάει για τα Τέμπη.
Γιατί στην πραγματικότητα είναι ανέφικτο να είσαι ατομικά ψυχικά υγιής σε μια ασθενή κοινωνία.»
Αντώνης Ανδρουλιδάκης

11/02/2025

“Με κοροϊδεύουν γιατί είμαι…διαφορετικός. Τους κοροϊδεύω γιατί είναι ίδιοι!»
Αξίζει να βρω τον εαυτό μου, που είναι διαφορετικός από όλους…
Μόνο αν σταματήσω να με…ψάχνω, θα γίνω ίδιος με όλους τους άλλους!