31/10/2025
"Διαβάτη, τα ίχνη σου
είναι ο δρόμος και τίποτ’ άλλο·
διαβάτη, δρόμος δεν υπάρχει,
ο δρόμος φτιάχνεται καθώς προχωράς."
✍🏼Το ποίημα προέρχεται από τη συλλογή «Proverbios y Cantares» (παροιμίες και τραγούδια), που περιλαμβάνεται στο έργο του Αντόνιο Ματσάδο Campos de Castilla (1912).
Είναι μια μεταφορική φράση που δηλώνει ότι ο άνθρωπος χαράζει τον δικό του δρόμο στη ζωή μέσα από τις πράξεις και τις επιλογές του, δεν υπάρχει προκαθορισμένο μονοπάτι.
Στη ζωή, μπορεί να επιλέξουμε μια διαδρομή που πιστεύουμε ότι θα μας οδηγήσει πιο κοντά σε αυτό που επιθυμούμε. Χωρίς να το καταλάβουμε όμως έχουμε πάρει λάθος δρόμο.
🙏🏼Μια σχέση, μια δουλειά, μια παρέα, μία φιλία, όλα είναι δείγματα διαδρομών που πήραμε κάποια στιγμή, δείγματα ενός τρόπου ζωής που μπορεί να κάνουμε και δεν ανταποκρίνεται πραγματικά στις αξίες, στις ανάγκες, στα όρια και στα θέλω μας.
Από ψυχολογικής πλευράς, η παραμονή σε “λάθος” καταστάσεις δεν είναι απλώς μια λάθος επιλογή, αλλά μια μορφή εσωτερικής αποσύνδεσης. Όσο περισσότερο απομακρυνόμαστε από τον αληθινό μας εαυτό, τόσο περισσότερο χάνουμε την αίσθηση του ποιοι είμαστε, τι θέλουμε και τι αξίζουμε. Κι όσο περισσότερο συνεχίζουμε αυτό το ταξίδι, τόσο πιο “ακριβή” γίνεται η επιστροφή.🙇🏻♀️
Η “επιστροφή στο σπίτι”, η επιστροφή δηλαδή στον πραγματικό εαυτό μας, απαιτεί ανάληψη προσωπικής ευθύνης με θάρρος, αυτογνωσία και πολλές φορές, θεραπευτική υποστήριξη. Χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε τις ψευδαισθήσεις, τις ενοχές και τους φόβους που μας κράτησαν μέσα στα λάθος μονοπάτια. Είναι μια διαδικασία που μπορεί να πονέσει, γιατί για να επιστρέψουμε, πρέπει πρώτα να παραδεχτούμε ότι χαθήκαμε.
🧎🏻Το πιο σημαντικό όμως είναι να θυμόμαστε ότι δεν χρειάζεται να περιμένουμε μέχρι να φτάσουμε στο τέλος της λάθος διαδρομής για να αλλάξουμε κατεύθυνση. Κάθε στιγμή είναι ευκαιρία να επιλέξουμε ξανά. Να σταθούμε, ν’ αναγνωρίσουμε ότι αυτό το "μονοπάτι" δεν πάει προς τον προορισμό μας, και να κατέβουμε, ακόμα κι αν χρειαστεί να περπατήσουμε πίσω μόνοι, με κούραση, αλλά με καθαρή ψυχή.
Όσο δύσκολη κι αν είναι η επιστροφή, αξίζει! Στο τέλος της μας περιμένει ο εαυτός μας.🫂