26/10/2025
🧠 «Μια μέρα στη ζωή ενός δυσλεξικού παιδιού …»
Πρωί, ξύπνημα.
Ξυπνάω και ήδη νιώθω πίεση. Πρέπει να θυμηθώ ποια μέρα είναι, ποιο μάθημα έρχεται πρώτο. Τα γράμματα στο ημερολόγιο μοιάζουν να κινούνται, και η σκέψη μου χάνει τον δρόμο της.
Στο σχολείο
Άνοιξε το βιβλίο στη σελίδα 12. Τα γράμματα χορεύουν. Κάθε λέξη χρειάζεται διπλή προσπάθεια για να την καταλάβω.
Οι άλλοι προλαβαίνουν να διαβάσουν, να γράψουν, να λύσουν ασκήσεις.
Εγώ καθυστερώ. Οι συμμαθητές γελούν ή ψιθυρίζουν.
Η δασκάλα μου λέει να προσπαθήσω “λίγο περισσότερο”.
Νιώθω ότι φταίω εγώ που ο κόσμος δεν περιμένει.
Ανάγνωση δυνατά
Κάθε φωνή μέσα στην τάξη με τρομάζει. Η δική μου βγαίνει αργή, μπερδεμένη.Τα γράμματα αντιστρέφονται, σβήνω και ξαναγράφω.
Ακούω ένα “πάλι λάθος” και η καρδιά μου σταματά για λίγο.
Γραπτές εργασίες
Το χέρι μου κουράζεται. Τα γράμματα δεν μένουν στη γραμμή.
Οι λέξεις φαίνονται λάθος, ακόμα και όταν ξέρω τι θέλω να πω.
Το τετράδιο γεμίζει σβησίματα και το χαρτί μοιάζει εχθρός.
Μαθηματικά
Αριθμοί μπλέκονται όπως τα γράμματα. Το 6 και το 9 μοιάζουν ίδια.
Κάθε άσκηση γίνεται μια μικρή μάχη με τον χρόνο και τη μνήμη.
Διάλειμμα
Θέλω να παίξω αλλά φοβάμαι τα σχόλια. Όταν με κοροϊδεύουν για κάτι που δεν κατάφερα, νιώθω ότι όλοι με βλέπουν σαν “το παιδί που δεν τα καταφέρνει”.
Σπίτι
Τα μαθήματα συνεχίζονται. Προσπαθώ ξανά και ξανά. Τα λάθη είναι παντού.
Μαμά και μπαμπάς λένε “πρέπει να προσπαθήσεις περισσότερο”.
Δεν καταλαβαίνουν πόσο κουράστηκα πριν φτάσω ως εδώ….
Συναισθηματικά
Νιώθω ντροπή, θυμό, μοναξιά. Θέλω να κλάψω αλλά δεν μπορώ μπροστά στους άλλους. Θέλω να καταλάβουν ότι δεν είμαι τεμπέλης, ούτε “λίγος”.
Απλώς, το μυαλό μου δουλεύει αλλιώς.
Τέλος ημέρας
Σβήνω τα φώτα στο δωμάτιο. Κουράστηκα τόσο πολύ!
Κι όμως, κάπου μέσα μου, υπάρχει μια σπίθα ελπίδας:”Όταν κάποιος με δει όπως είμαι…και όχι μόνο τα λάθη μου…ίσως όλα γίνουν λίγο πιο εύκολα.”
🎗️ Κάποια παιδιά δεν χρειάζονται φωνές. Χρειάζονται κατανόηση!
🎗️ Η δυσλεξία δεν είναι τεμπελιά. Είναι αγώνας, κάθε μέρα!
🩶 Η δυσλεξία δεν πονάει στο μυαλό. Πονάει στην καρδιά …. όταν το παιδί νιώθει ότι δεν το πιστεύεις.
🩵 Η δυσλεξία δεν φαίνεται στα μάτια. Φαίνεται στη σιωπή μετά το “πάλι δεν τα κατάφερες”. Η κατανόηση αρχίζει όταν σταματήσεις να κοιτάς τα λάθη και αρχίσεις να βλέπεις το παιδί.
🫀 Η δυσλεξία δεν είναι πρόβλημα. Είναι μάχη ….. που κάποια παιδιά δίνουν μόνα τους, επειδή οι μεγάλοι δεν βλέπουν τη σιωπή τους.
💔 Κάθε παιδί με δυσλεξία κρύβει μια φωνή που ψιθυρίζει: “Μη με εγκαταλείπεις κι εσύ.”
Μαρία Λιούρη - Λογοπαθολόγος