Λογοθεραπεία Παπαδοπούλου Ειρήνη

23/10/2025

⛔

"Ο παιδίατρος των ναζί": Σαν σήμερα, 21 Οκτωβρίου 1980, πεθαίνει ο Χανς Άσπεργκερ,Aυστριακός παιδίατρος απο τον οποίο πήρε το όνομα το "Σύνδρομο Άσπεργκερ" (μια διαταραχή του φάσματος του αυτισμού). Το έργο του ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με την άνοδο του ναζισμού και τα θανατηφόρα του προγράμματα.

Ο ίδιος ασχολήθηκε για πρώτη φορά με τη ναζιστική "παιδοψυχιατρική" όταν ταξίδεψε από τη Βιέννη στη Γερμανία το 1934, σε ηλικία 28 ετών. Οι συνεργάτες του είχαν αναπτύξει διαγνώσεις κοινωνικών ανεπαρκειών για τα παιδιά που θεωρούσαν ότι δεν είχαν σχέση με την σχέση με την κοινότητα, και αδυνατούσαν να συμμετάσχουν σε συλλογικές δραστηριότητες του Ράιχ, όπως η Νεολαία του Χίτλερ.

Μετά τη ναζιστική προσάρτηση της Αυστρίας το 1938-και την εκκαθάριση των Εβραίων και των φιλελεύθερων συνεργατών του από το Πανεπιστήμιο της Βιέννης ο Άσπεργκερ εισήγαγε τη δική του διάγνωση για την κοινωνική απόσπαση: την "αυτιστική ψυχοπάθεια".

Καθώς είχε στόχο να προαχθεί ως αναπληρωτής καθηγητής, τα γραπτά του για τη διάγνωση έγιναν σκληρότερα. Άρχισε να γράφει για "αγριότητα" και "σαδιστικά χαρακτηριστικά" των παιδιών που μελετούσε, κάνοντας παράλληλα λόγο για "αυτιστικές πράξεις κακίας" για τις οποίες ήταν υπεύθυνα.Τέτοιοι χαρακτηρισμοί αποτελούσαν θανατική ποινή για το Τρίτο Ράιχ, με αποτέλεσμα δεκάδες παιδιά που είχαν αξιολογηθεί ιατρικά από τον Άσπεργκερ να θανατωθούν.

Ο Άσπεργκερ δικαιολογούσε δημοσίως τις πολιτικές φυλετικής καθαρότητας, περιλαμβανομένων των αναγκαστικών στειρώσεων, και συνεργάστηκε ενεργά σε πολλές περιπτώσεις με το ναζιστικό πρόγραμμα ευθανασίας παιδιών.

Η παιδική "ευθανασία" ήταν το πρώτο πρόγραμμα μαζικής εξόντωσης του Ράιχ, που ξεκίνησε από τον Χίτλερ το 1939, ως ένα σχέδιο ενάντια στα παιδιά που θεωρούνταν"ξένα"για το κράτος και κίνδυνος για την ευγονική που είχε υιοθετηθεί.

Τα περισσότερα από τα θύματα ήταν σωματικά υγιή παιδιά,που δεν υπέφεραν καν από οποιαδήποτε ασθένεια. Θεωρήθηκε τότε ότι είχαν σωματικές, ψυχικές ή συμπεριφορικές "ανωμαλίες". Τουλάχιστον 5.000 παιδιά έχασαν τη ζωή τους εκείνη τη περίοδο σε περίπου 37 "ειδικές αίθουσες".

Το Am Spiegelgrund στη Βιέννη, ήταν από τις πιο θανατηφόρες. Σε αυτή την κλινική δολοφονήθηκαν περίπου 800 παιδιά, στο πλαίσιο των "φυλετικών" ναζιστικών μέτρων. Οι δολοφονίες έγιναν στα ίδια τα κρεβάτια των νέων, καθώς οι νοσηλευτές τους παρείχαν υπερβολικές δόσεις ηρεμιστικών, μέχρι να αρρωστήσουν και να πεθάνουν.

Ο Άσπεργκερ συνεργάστηκε στενά με τους κορυφαίους συντελεστές του προγράμματος ευθανασίας της Βιέννης, συμπεριλαμβανομένου του Erwin Jekelius,διευθυντή του Am Spiegelgrund, οποίος μάλιστα ήταν αρραβωνιασμένος με την αδελφή του Χίτλερ. Μαζί του, ήταν υπεύθυνος για την αποστολή εκατοντάδων παιδιών στην συγκεκριμένη εγκατάσταση, όπου θα έβρισκαν τραγικό θάνατο. Σε άλλο νοσοκομείο, ο Άσπεργκερ ήταν μέλος της επιτροπής που έκρινε "ανίατους" 35 ασθενείς της παιδιατρικής κλινικής οι οποίοι στην συνέχεια δολοφονήθηκαν.

Μεταπολεμικά, ο Άσπεργκερ πήρε αποστάσεις από το έργο του στην αυτιστική ψυχοπάθεια και ασχολήθηκε με άλλα ζητήματα (θρησκευτικά, κοινωνικά σχόλια για ανατροφή κ.α).

Σήμερα, ο όρος ''Σύνδρομο Asperger'' έχει απορριφθεί ως ξεχωριστή διάγνωση, θεωρείται κομμάτι των χαρακτηριστικών των ατόμων που είναι διαγνωσμένα με "Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος".

Όμως ακόμα και έτσι, όπως έγινε και με άλλες ασθένειες η διαταραχές,που πήραν το όνομα τους από γιατρούς που συμμετείχαν σε ναζιστικά εγκλήματα (πχ σύνδρομο Ράιτερ), το αίτημα για παύση οποιασδήποτε χρήσης του ονόματος Άσπεργκερ συνεχίζει να είναι η ελάχιστη και αυτονόητη συμβολή για να τιμηθούν τα θύματα που δολοφονήθηκαν εξαιτίας του.

ΥΓ

Δεκαετίες πριν τις μελέτες του Άσπεργκερ (1926),η Σοβιετική Grunya Sukhareva είχε δημοσιεύσει πρώτη μελέτες για διαταραχές του φάσματος του αυτισμού. Όμως, το έργο της αγνοήθηκε στη Δύση και οι πρώτες μελέτες για αυτό το θέμα χρεώθηκαν (και)στον συνεργάτη των ναζί Ασπεργκερ

Η Sukhareva ήταν παιδοψυχίατρος, που σε όλη την ζωή της βοηθούσε παιδιά, πρωτοστάτησε στο άνοιγμα ειδικών σχολείων κλπ. Ο Ασπεργκερ δεν αναφέρθηκε καθόλου στο έργο της .

Η ιστορία στην Δύση "ξαναγράφτηκε", ξεπλένοντας, για πολλά χρόνια, έναν συνεργάτη των ναζί.

Για την Sukharva

"Tribute to Grunya Efimovna Sukhareva, the Woman who First Described Infantile Autism"

https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC5696677/

Για περισσότερες πληροφορίς για την δράση του Άσπεργκερ:

Edith Sheffer, "Asperger's Children: The Origins of Autism in Nazi Vienna", 2021.

16/10/2025

Είναι βαθειά κάποιων οικογενειών η άρνηση, που ναι μεν ξεκινούν την παρέμβαση και αποθεώνουν τον θεραπευτή για τη βοήθεια που λαμβάνει το παιδί τους, όταν όμως εκείνο βρεθεί στάσιμο ή παρουσιάσει αργή εξέλιξη μετά από μια ραγδαία βελτίωση, αρνούνται να το δεχτούν, και φταίνε όλοι οι γύρω.

Εκείνη είναι και η λεπτή γραμμή που ο ίδιος ο γονέας σταματά να παρέχει βοήθεια στο παιδί του, πιστεύοντας πως φταίει ο δάσκαλος, ο λογοθεραπευτής, η εργοθεραπεύτρια και γενικότερα όλοι οι γύρω.

Αυτο είναι που πληγώνει βαθειά κάποιους από εμάς, γιατί τα αγαπάμε τα παιδιά μας και έχουμε δώσει τον καλύτερο εαυτό μας για εκείνα και νιώθουμε την αδικία κάπως παραπάνω από όσο θα έπρεπε..
Όχι για εμάς.
Για εκείνα.

Όταν όμως η οικογένεια αναγνωρίζει πραγματικά τις δυσκολίες του παιδιού και τις αποδέχεται, τότε είναι που το παιδί σημειώνει πρόοδο.
Είναι εκείνη η οικογένεια που όσο και αν κουράζεται συνεχίζει , μαζι με τον θεραπευτή, δίπλα σε αυτόν, και όχι απέναντι του, να δίνει ό,τι έχει και δεν έχει από ενέργεια και χρόνο, γιατί η πρόοδος είναι εκεί μπροστά στα μάτια του

Γιατί τα μικρά είναι που μετράνε και οφείλουμε να τα αναγνωρίζουμε γιατί κάποια μικρά στοματάκια και μυαλουδάκια, κόπιασαν πολύ για αυτά τα βήματα!

Θα μου πεις που κολλάει η αλυσίδα τροφίμων σε όλα αυτά;

Είναι από τα μεγαλύτερα βήματα αυτές οι αλυσίδες, εκεί κολλάει!
Εμπεριέχουν τεράστια μικρούτσικα βήματα που κρίκο με κρίκο οδηγούν στην εξέλιξη, και εγώ είμαι περήφανη για αυτά τα παιδιά και για αυτούς τους γονείς!

(Ξέρετε εσείς 💜)

Ειρήνη 💜

13/10/2025

Στο σχολείο μας δεν περιμένουμε τον δήμο να μας βάψει τα κάγκελα, τους τοίχους ή να μας ζωγραφίσει όμορφα στοιχεία στην αυλή, ούτε να μας φυτέψει λουλούδια!
Το κάνουμε εμείς οι γονείς, ΜΑΖΙ με τα παιδιά μας!

Τα μαθήματα της θεωρίας που ολημερίς διδάσκονται καθισμένα στις καρέκλες, δεν πιάνουν μία μπροστά στις πράξεις.

Βιωματικά, μάθανε ζωγραφική, βιωματικά μοιραστήκανε πινέλα και περιμένανε την σειρά τους, βιωματικά ένιωσαν την γη και φύτεψαν το λουλούδι τους ώστε να το βλέπουν να μεγαλώνει μαζί τους!

Έτσι έρχεται η αληθινή γνώση, έτσι και ο αληθινός σεβασμός για όλα γύρω τους!

Όλα αυτά χάρη σε μια ομάδα ανθρώπων, τον σύλλογο, και όλους εκείνους που ανταποκρίνονται σε κάθε κάλεσμα!

02/10/2025

Είμαι μεγάλη fan των παιδικών συνταγών και από άποψη θρέψης αλλά και νοστιμιάς!
Σε ό,τι όμως αφορά την επιλεκτικότητα, υπάρχει ένα μέτρο.
Ένα όριο σε αυτές τις μαγικές συνταγές.

Μην αφήνετε τον χρόνο να κυλά, προσφέροντας συνεχώς μαφιν καρότο, δίχως όμως να προσφέρετε ποτέ το ίδιο το καρότο, με αποτέλεσμα το δύο ετών νήπιο να μην το αναγνωρίζει και να του σηκώνεται η τρίχα όταν το βλέπει!

Θυμηθείτε πως στόχος είναι η έκθεση και η κατανάλωση όλων των τροφίμων, ώστε να δημιουργηθούν οι αναγκαίες γνωστικές συνδέσεις αρχικά αλλά και γιατί αυτά τρώει η υπόλοιπη οικογένεια.
Εσείς αλήθεια πώς θα νιώθατε αν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας γύρω σας, τρώγανε το ίδιο φαγητό μεταξύ τους αλλά σε εσάς σερβίρανε κάτι τελείως διαφορετικό;

Ναι είναι μεγάλη υπόθεση να φάω μαφιν καρότου, αν έχω αρνηθεί το καρότο, μονάχα όμως αν αυτό χρησιμοποιηθεί ως κρίκος σύνδεσης με το πραγματικό καρότο και όχι ωυψώνα" ώστε ξεγελιέμαι!

Ειρήνη 💜

30/09/2025

Επιτυχημένη θεραπευτική παρέμβαση στη σίτιση!

🍎Πώς ξέρεις αν ο θεραπευτής που έχει αναλάβει το παιδί σου και την οικογένειά σου, κάνει επιτυχώς αυτό που κάνει;

🙏Αρχικά, το παιδί σου τον εμπιστεύεται και θέλει να πηγαίνει παρά το άγχος του για τις νέες τροφές!

🍊Το παιδί σου, δοκιμάζει τροφές ενώ δεν άντεχε να τις κοιτά ή να τις αγγίζει!

🥝Έχει μεγαλώσει η ποικιλία από χρώμα, υφές, διατροφικές ομάδες και γεύσεις στο πιάτο του!

😋 Έχει ανοίξει η όρεξη του!

👉Πάμε τώρα όμως στα δύσκολα!
Πώς ξέρεις αν εσύ σαν φροντιστής κάνεις ό,τι πρέπει για να εξελιχθεί και να γενικεύσει όσα κατακτά;

🍿 Σταματάς τα τσιμπολογήματα!

❗ Έχεις σταθερό πρόγραμμα και δεν αλλάζεις το μενού επειδή κάνει ναζάκια!

🥣 Συμμετέχεις στα γεύματα μαζί του, παίζοντας, τρώγοντας διασκεδάζοντας!

🏅Δεν εκβιάζεις και δεν τάζεις!

⭐ Συνεχίζεις να προσφέρεις τρόφιμα και ό,τι του αντιστοιχεί σταθερά, σύμφωνα με την καθοδήγηση του θεραπευτή!

🤞 Ακολουθείς τις οδηγίες του, βρίσκεις στιγμές σύνδεσης με το παιδί μέσα στη μέρα , ψωνίστε , μαγειρέψτε μαζί και ετοιμάστε το τραπέζι παρέα..και προς Θεού, μίλα του εσύ και όχι η κυρία στην τηλεόραση!!

Ειρήνη 💜

21/09/2025

Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ

Πάνε μήνες που θέλω να γράψω όμως σώμα και ψυχή ήταν απασχολημένα από τη ζωή που κυλά με τόσο γρήγορους ρυθμούς και δεν αφήνει χρόνο για το πληκτρολόγιο.

Είναι αυτή η μάστιγα της εποχής, οι δραστηριότητες που με λυπούν.
Θα μου πεις πάντα πήγαιναν δραστηριότητες τα παιδιά.
Ναι θα πω και καλά κάνανε.
Πρόκειται για δημιουργική απασχόληση και ενίσχυση δεξιοτήτων.

Ειναι ομως οι τελευταίες γενιές, θαρρείς και περνούν απο πείραμα.

Απο το νηπιαγωγείο τα παιδιά πρωί σχολείο και απόγευμα σε δραστηριότητες.
Κάθε απόγευμα.
Επιστροφή στο σπίτι για φαγητό, ανάγνωση, ορθογραφία και ύπνο.

Στην πιο σπουδαία ηλικία , που διαμορφώνονται συναισθηματικά και αποκτούν την σύνδεση με τους γονείς, καλούνται να ανταπεξέλθουν σε αγχωδη πρόγραμματα, σε μια ρουτίνα μόνιμου άγχους οπου η ατάκα " να μην αργήσουμε" και "πρέπει να προλάβουμε" έχει αντικαταστήσει τα εύθυμα γέλια του παιχνιδιού και την ξεγνοιασιά αυτής της ηλικίας.

Και κάπως έτσι περνάν τα χρόνια, απομακρύνοντας τα παιδιά από τον πυρήνα της οικογένειας, από το ελεύθερο παιχνίδι και τον αυθορμητισμό με στόχο την απόκτηση πτυχίων και βεβαιώσεων μαθαίνοντας τους όλη μέρα κάθε μέρα, να ακολουθούν οδηγίες και να εκτελούν.
Μονάχα που όταν μείνουν εκτός προγράμματος αυθόρμητα και ελεύθερα, ξεχνούν πως να είναι παιδιά.
Γιατί εκεί δεν έχουν κανέναν να τους υποδείξει τρόπους συμπεριφοράς.
Γιατί απλα μάθανε πάντα κάποιος να τους λέει τι να κάνουν.

Εν τω μεταξύ η ζωή κυλά δίπλα, και σε μια παιδική χαρά κάποια παιδιά ζουν την ηλικία τους.

Και τελικά;
Η Κοινωνικοποίηση υφίσταται εκεί που ρέει η ζωή.. εκεί ακριβώς χτίζονται και οι αναμνήσεις...κ ας αργήσουν λίγο να μιλανε αγγλικά, να χορεύουν, να τρεχουν στίβο ή να μαθαίνουν πολεμικές τέχνες.

Ειρήνη Παπαδοπούλου

11/09/2025

Και εν τω μεταξύ, όσο οι μαμάδες χωρίζονται σε κατηγορίες με ταμπέλες και τρώγονται μεταξύ τους , όπως, η δινει έτοιμο φαγητό, η υπερβολική που κάνει lunchboxakia όλη μέρα, η αυστηρή που δεν θέλει το παιδί της τρώει σαβούρες, η δίνει αλεσμένο και η δίνει κομμάτια,..., όσο λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά, ΤΕΡΑΤΑ και παραμορφωμένα παραφύσιν πλάσματα αρρώστων μυαλών, γεμιζουν το μυαλό τους και τα σπίτια μας.

Huggy wuggy , λαμπούμπου ,brainrot και μπαλαρίνες καπουτσίνες.

Έτσι απλά περνά απαρατήρητο, το γεγονός ότι όσο πιο πολύ εξοικειώνεσαι με το τέρας, τόσο του μοιάζεις και μια κρυφή εισβολή συμβαίνει μπρος στα μάτια μας και εμείς μένουμε αδιάφορα ήρεμοι με τη δικαιολογία της μόδας.

Μόνο εγώ τρομάζω;
Μόνο εγώ αναρωτιέμαι γιατί ένα παιδί 4,5,8 χρόνων έχει προσβαση στο κινητό των γονιών του , ή ακόμα χειρότερα δικο του, και βλέπει τικ τοκ;

Μόνο εγώ ανησυχώ με την πρόβατοτοποίηση και το να τα κάνουμε όλα ίδια και όλα ένα;
Μια μάζα παιδιών με λαμπούμπου στην παιδική χαρά που τρώει γαριδάκια 3 χρόνων και άλλη μία μάζα παιδιών 13 ετών πιο πέρα, με μαύρα ρούχα, θυμωμένα πρόσωπα και μουσική τραπ;

Που είμαστε ρε παιδια οι γονείς;

Σε ποιόν ακριβώς εμπιστεύεστε τα παιδιά σας και το τι άνθρωποι θα γίνουν;

Με αγάπη,
Ειρήνη 💜

10/09/2025

"Ως παραμέληση θεωρείται το φαινόμενο όπου η ΔΙΑΤΡΟΦΗ, η ιατρική και η νοσηλευτική φροντίδα, η ένδυση, η στέγαση και η παρακολούθηση που παρέχεται στο παιδί είναι έντονα ανεπαρκής ή ακατάλληλη, σε βαθμό ώστε να παραβλέπεται ή να τίθεται σε σοβαρό κίνδυνο η υγεία και η ανάπτυξή του".

Αυτά σύμφωνα με τον νόμο.

Προς ενημέρωση εκείνων, και δυστυχώς συμπεριλαμβανομένων των παιδιάτρων, που προβαίνουν στη σύσταση " άφησε το νηστικό και θα φάει ό,τι είναι αυτό που τώρα αρνείται" .

Κάπου εδώ να θυμήσουμε πως το μητρικό γάλα, είναι η βασική τροφή ενός βρέφους για το πρώτο έτος και συστάσεις όπως"κόψε το γάλα", είναι εγκληματικές.

Αναρωτιέμαι αν αυτοί οι γιατροί, είναι και σε ζητήματα υγείας, αναπτυξιακά, ιώσεων, αντιβιωσεων κλπ , τόσο επικίνδυνοι.

Χωρίς αλλά λόγια .

Ειρήνη Παπαδοπούλου

09/09/2025

Όταν ο χρόνος δεν γυρνά πίσω, το μόνο που μένει στο πέρασμα όλων αυτών που δυσκολεύουν το παιδί σου, είναι η ΦΘΟΡΑ.

Η φθορά στη σχέση σας .
Η φθορά στις δεξιότητές του.

Η φθορά στην εικόνα που έχει για τον εαυτό του

Δεν έχει σημασία αν σου αρέσει ή όχι που το παιδί σου είναι δυσκολεμένο.
Σημασία έχει που του στερείς το δικαίωμα της εξέλιξης.
Της ηρεμίας.
Των δεξιοτήτων.

Ναι είναι έξυπνο το παιδί σου.
Ναι και εσύ είσαι ένας διαβασμένος γονιός στα σχετικά της γονεϊκοτητας.

Όμως όλα αυτά δεν έχουν σημασία.

Και θα σας τα γράψω πολύ απλά.

Αν το παιδί σου δυσκολεύεται να αντιληφθεί το σώμα του στο χώρο, αν αποπροσανατολίζεται ή ακουντουφλά συνεχώς, αν δεν οριοθετείται σε παιχνίδια στατικά, αν θέλει μόνο κινητικά άσκοπα, δίχως στόχο και κανόνες ή αν δυσκόλευεται ακραία σε αυτά, αν κουράζεται εύκολα και έχει ξεσπάσματα, αν δεν μπορεί να κάνει ποδήλατο ή αν το ενοχλούν οι δυνατοί ήχοι ή τα αγγίγματα ή τα υφάσματα ή ή ή αν τέλος πάντων το παιδί σου περνά στιγμές μέσα στη μέρα που ΔΕΝ είναι λειτουργικό και εσύ φτάνεις να μην αντέχεις άλλο και να νιώθεις πως λες ξανά και ξανά πως να φερθεί... τότε τι περιμένεις;

Η εργοθεραπεία είναι η λύση σου .

Άσε τα παιδιαρίστικα εγωιστικά παιχνίδια του τύπου
" το δικό μου το παιδί θεραπείες;" και ΔΡΑΣΕ γιατί απλά είναι υποχρέωση σου να βοηθήσεις το παιδί σου.

Αν από την άλληπροσπαθούν να επικοινωνήσουν με το παιδί σου και εκείνο δεν μπορεί να απαντήσει και απαντά σε όλα " παπάκι" και "μπιριμπλομ" , όταν δεν μπορεί να παίξει παιχνίδια συγκέντρωσης, όταν σας βγαίνει η ψυχή για να διαβάσετε , ή όταν είναι 3 χρονών και λέει 5 λέξεις ή όταν είναι 3 και τρώει 5 τροφές;; Τι περιμένεις;;

Η λογοθεραπεία είναι η λύση σου.

Απευθύνσου εκεί που πρέπει για να βοηθήσεις το παιδί σου ασχέτως με το τί πιστεύεις εσύ ο ίδιος.
Επικεντρώσου στο πώς μπορεί να βοηθηθεί σε αυτό που το δυσκολεύει και τρέχα γιατί στη μάχη με τον χρόνο εσύ θα χάσεις.
Ή μάλλον εκείνο.
Δίχως όμως να είναι επιλογή του.

Όχι.
Δεν είναι υπερβολή το να κάνει ένα παιδί θεραπείες.
Είναι λύση
Είναι σωτηρία.
Είναι εξελιξη.

Υπερβολή είναι το πείσμα ορισμένων, πως δεν χρειάζεται τίποτα από αυτά το παιδί και τελικά όλη η μέρα είναι στα κόκκινα.

Ειρήνη Παπαδοπούλου💜

01/09/2025

Για εσένα μαμά, για εσένα μπαμπά..
Για εσένα που πήγες να πάρεις το παιδάκι σου από το σχολείο και ενώ περίμενες να τρέξει πάνω σου κ να σε αγκαλιάσει, εκείνο σε προσπέρασε..
Για εσένα που βγήκε κλαίγοντας..
Για σένα που γύρισε σπίτι και δεν ήθελε να συζητήσει τίποτα..
Για σένα που σου μιλάει απότομα και έχει ξέσπασματα..που πέφτει κάτω και χτυπιέται, που δεν του αρέσει όπως παίζεις μαζί του κ όλο σε διορθώνει και σου φωνάζει ότι δεν το κάνεις καλά...

Μην το πάρεις προσωπικά.
Μείνει ήρεμος. Θυμήσου ότι εσύ είσαι ο ενήλικας..
Δεν μπορεί να εκφραστεί λεκτικά.
Δεν μπορεί να διαχειριστεί το συναίσθημα του.
Όσο καλά και αν περνούσε στο σχολείο, ήταν μακριά σου και αυτό είναι αρκετό.
Πιθανόν να είχε στιγμές κούρασης ή έντασης με άλλα παιδιά και να μην τις εξέφρασε ποτέ.
Τώρα που ήρθε σε εσένα, στη φωλιά του, στην ασφάλεια του, έχει το χώρο και την άνεση να εκφράσει όλα όσα συσσώρευσε μέσα του.

Μην το χαρακτηρίσεις αγενή.
Μην του φωνάζεις και σίγουρα μην το τιμωρείς.
Αλλά μην του αποσπάς κιόλας την προσοχή από όλο αυτό με τηλεόραση ή ανταλλάγματα .

Μείνε μαζί του και καθοδήγησέ το πώς να το εκφράσει , να το εκτονώσει και να απεγκλωβιστεί από αυτό το συναίσθημα 💜

Ειρήνη Παπαδοπούλου
Λογοθεραπεύτρια
Εικόνες: Renia Metallinou illustration από το βιβλίο ''Οταν η καρδιά μου γεμίζει'' ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ - για παιδιά 3,5+

01/09/2025

Μπερδευτήκαμε.

Θεωρήσαμε πως το να κλαίει ένα παιδί μόνο του στα πατώματα είναι φυσιολογικό
Και ναι είναι. Εν μέρει.
Είναι στάδιο ανάπτυξης και αυτό.

Μα εκεί μπερδευτηκαμε και είπαμε "ελα μωρε παιδί είναι θα κλάψει".

Και βρήκαμε πάτημα να επιτρέπουμε στα παιδιά με άγχος αποχωρισμού να υποφέρουν.

Μπερδεύτηκαμε και είπαμε το σχολείο ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ στα μωράκια.

Ονομάσαμε την ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ, ΥΠΟΧΡΈΩΣΗ.

Και έπειτα έχουμε την απαίτηση αφού το βλέπουν ως ΥΠΟΧΡΈΩΣΗ, ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΗ, από αυτές που τα συγκεκριμένα πάνε και κλαίνε, να το αγαπήσουν κιόλας!

Μπερδευτήκαμε και είπαμε "παιδί είναι ας κλάψει" αλλά ξεχάσαμε το "παιδί είναι δεν ελέγχει το συναίσθημα ουτε την παρορμητικότητα και δεν μπορεί να εκλογικεύσει".

Και όποιος τολμήσε να σκεφτεί το αντίθετο άκουσε την γνωστή καραμελίτσα
"Αλλος παιδί δεν έκανε μόνο η Μαριώ τον Γιάννη".

Όμως εκεί το θέμα.
Πως η κάθε Μαριώ, έκανε τον κάθε Γιάννη.
Ξεχωριστή εκείνη, ξεχωριστός και εκείνος.

Μέχρι την ηλικία των 6 ετών, τόσο η εκλογίκευση συναισθημάτων όσο και η διαχείριση αυτών, είναι ακατόρθωτη έως δύσκολη αναλόγως την ηλικία.

Ωστόσο δεν αρκεί μόνο το ορόσημο της ηλικίας, καθώς κάθε άνθρωπος , μικρός ή μεγάλος, έχει διαφορετική ωρίμανση και αντιμετώπιση καταστάσεων.

Είναι οκ να νιώθει έτσι.
Για πρώτη φορά δεν θα είσαι γύρω του.
Για πρώτη φορά νιώθει μόνο
Για πρώτη φορά θα λείπει από το σπίτι για ώρες.

Δεν είναι οκ να αφήνουμε τα παιδιά μας να κλαίνε .

Δεν είναι οκ να τα αφήνουμε να φοβούνται.
Δεν είναι οκ να νιώθουνε ανασφάλεια και άγχος.
Δεν είναι οκ κανένα είδος άγχους.
Δεν ειναι οκ να λέμε "έτσι είναι το σύστημα".
Δεν είναι καν οκ να νομίζεις ότι αν το αφήσεις να κλαίει εκπαιδεύεται ή σκληραγωγείται ή οποια άλλη λέξη κατ'εμε απαράδεκτη.
Απλά έπαψε να επικοινωνεί την ανάγκη του κατά πάσα πιθανότητα.
Απλά σώπασε.

Αν συστηθεί στο παιδί το σχολείο με όμορφο τρόπο,

Αν σεβαστούμε το γεγονός ότι το παιδί θέλει τον χρόνο του για να αποχωριστεί και να προσαρμοστεί,

Αν για ακόμα μια φορά σεβαστούμε την οποια διαφορετικότητα,

τότε το αποτέλεσμα θα είναι παιδιά
Χαρούμενα.
Ασφαλή.
Ανεξάρτητα.

Παιδιά που αγαπούν το σχολείο!

Καλή σχολική χρονιά!

Με αποδοχή και ενσυναίσθηση!

Ειρήνη Παπαδοπούλου
Λογοθεραπεύτρια

🚙Τυδέως 27, Άνω Τούμπα
📞2313096407