30/10/2025
Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον αυτό που λέει ο Jesper Juul για την διάκριση ανάμεσα στη συνέπεια και στην τιμωρία...
Η συνέπεια δεν βλάπτει την αυτοεκτίμηση, ΔΙΔΑΣΚΕΙ.
Αλλά ας πάμε λίγο παρακάτω: γιατί να καταργήσουμε τις τιμωρίες; (κατά την Ιζαμπέλ Φιλιοζά)
⚠️ Οι τιμωρίες απευθύνονται στα συμπτώματα και όχι στις αιτίες των προβλημάτων. Και μόνο γι’ αυτό, θα έπρεπε να αποφεύγονται.
🚫 Εμποδίζουν το παιδί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών του και έτσι το απομακρύνουν από το αίσθημα της ευθύνης. Εφόσον το παιδί «πληρώνει» με την τιμωρία, δεν προβληματίζεται περαιτέρω.
💢 Τα συναισθήματα που προκαλεί η τιμωρία ενεργοποιούν το κύκλωμα του στρες και εμποδίζουν το παιδί να σκεφτεί τι έκανε. Η μνήμη λειτουργεί, ναι, αλλά το παιδί θα θυμάται το στρες, τον φόβο, τον θυμό — όχι την πράξη που οδήγησε στην τιμωρία.
👮♀️ Οι τιμωρίες διδάσκουν μόνο τον φόβο του ''αστυνομικού'', όχι την ευθύνη και την αυτοπειθαρχία. Εκτρέπουν την προσοχή του παιδιού από τις συνέπειες της πράξης του προς αρνητικά συναισθήματα απέναντι στον γονιό: αδικία, θυμός, φόβος…
😔 Προκαλούν ντροπή, μπλοκάροντας το υγιές συναίσθημα της ενοχής, που θα μπορούσε να βοηθήσει το παιδί να συνειδητοποιήσει την πράξη του. Αντί για «έκανα κάτι κακό», το παιδί νιώθει «είμαι κακός» — και αυτό δεν οδηγεί σε καμία πρόοδο.
💔 Πλήττουν τη σύνδεση και την εμπιστοσύνη στη σχέση γονιού–παιδιού, «αδειάζοντας» το συναισθηματικό δοχείο του παιδιού και δημιουργώντας το έδαφος για νέα ξεσπάσματα.
🧠 Ο φόβος και η ντροπή που γεννούν οι τιμωρίες αναστέλλουν τις ανώτερες λειτουργίες του εγκεφάλου, επηρεάζοντας την πνευματική απόδοση, τη συναισθηματική ζωή και την κοινωνικότητα του παιδιού.
😩 Οι γονείς τιμωρούν γιατί νιώθουν αδύναμοι και ανήμποροι. Το παιδί το αντιλαμβάνεται, χάνει την εμπιστοσύνη στους γονείς του, νιώθει ανασφάλεια — και αυτή η ανασφάλεια εκδηλώνεται με ακόμα περισσότερες δύσκολες συμπεριφορές.
⬇️ Ο γονιός χάνει σταδιακά την αυθεντική του εξουσία, καθώς το παιδί είτε «θωρακίζεται» συναισθηματικά με ένα «δε με νοιάζει», είτε γιατί οι τιμωρίες, όντας αναποτελεσματικές μακροπρόθεσμα, πρέπει να γίνονται ολοένα πιο αυστηρές.
💢 Επιπλέον, οι τιμωρίες, επειδή συχνά επιβάλλονται εν βρασμώ, είναι παράλογες, δυσανάλογες και χωρίς πραγματική σχέση με τη συμπεριφορά που τις προκάλεσε.
-------------------------------------------------------
📅 Στο σεμινάριο "Όρια και Συνεργασία 1,5 - 7 ετών" που θα γίνει διαδικτυακά το Σάββατο 8 Nοεμβρίου (+βιντεοκόπηση σε εκπαιδευτική πλατφόρμα), θα μάθεις πώς να βάζεις όρια χωρίς φωνές, τιμωρίες και ενοχές και να χτίσεις τις σωστές βάσεις από νωρίς ώστε να:
✔ Καλλιεργήσεις ένα κλίμα συνεργασίας στο σπίτι χωρίς μάχες εξουσίας.
✔ Διατηρείς τη σύνδεση και την εμπιστοσύνη, ακόμα και όταν λες “όχι” (και να μάθεις πώς να λες ''όχι'' σε ένα μικρό παιδί...)
✔ Νιώθεις σιγουριά και αυτοπεποίθηση κάθε φορά που χρειάζεται να βάλεις ένα όριο (αφού θα έχεις σκεφτεί από πριν ποια όρια χρειάζονται πραγματικά...)
🎟️ Δες τα περιεχόμενα, τα bonuses & κλείσε τη θέση σου στο www.positiveparents.gr
-----------------------------------
Εικόνα: Ελένη Βασιλειάδη
