http://www.charavlachodimou.gr/

Ψυχικές καταδύσεις, Thessaloníki (2025)

04/11/2025

Φαντάσου τη σχέση και τον γάμο σαν ένα σπίτι που χτίσατε μαζί. Ένα σπίτι που κουβαλάει τα υλικά σας, την ενέργεια σας, τις επιθυμίες σας, τις ελπίδες σας. Δεν είναι μόνο τοίχοι και στέγη είναι ασφάλεια, στήριξη, ξεκούραση, στιγμές χαλάρωσης και κοινής ζωής.

Μέσα από την καθημερινή προσπάθεια το διαμορφώσατε ώστε να σας χωράει και να σας φροντίζει. Όμως, όπως σε κάθε σπίτι, μπορεί να εμφανιστεί ένα πρόβλημα, ένα «υδραυλικό ατύχημα» που πλημμυρίζει τον χώρο. Το νερό μπορεί να απειλήσει να χαλάσει το πάτωμα, τους τοίχους, ακόμη και να φθείρει όσα με κόπο δημιουργήσατε.

Σε εκείνη τη στιγμή δεν χρειάζεται βιασύνη ή απόγνωση. Το ερώτημα είναι: θα το ρίξουμε όλο κάτω για να το ξαναχτίσουμε από την αρχή; Ή θα σκύψουμε πάνω στο πρόβλημα, θα δούμε τι ακριβώς έχει χαλάσει, θα καλέσουμε «τεχνικούς» (εσωτερικούς ή εξωτερικούς πόρους, όπως η επικοινωνία, η στήριξη, η θεραπεία) και θα προσπαθήσουμε να επισκευάσουμε ό,τι κινδυνεύει;

Στις σχέσεις, όπως και στα σπίτια, οι δυσκολίες δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι όλο το οικοδόμημα είναι άχρηστο. Μπορεί να είναι μια υπενθύμιση να δώσουμε ξανά φροντίδα, προσοχή και ανανέωση εκεί που χρειάζεται. Γιατί πολλές φορές, το σπίτι μας (η σχέση μας) δεν χρειάζεται να κατεδαφιστεί, χρειάζεται απλώς να επισκευαστεί με συνείδηση και αγάπη.

Άννα Μαρία Παπαδοπούλου
Ψυχολογος Υγείας / Ψυχοθεραπευτρια

Photo : Artem Pinterest

03/11/2025

Κάθε τόσο, αναρωτιέμαι : Μήοως έχω παγιδευτεί σε κάποιον ιππόδρομο; Και προσπαθώ να βγω πρώτη σε κάθε αγώνα? Ή έχω επιλέξει αυτό που βοηθά να εκδηλώσω τις χίλιες και μία αποχρώσεις μου;

Κάνουμε τόση προσπάθεια να μας αποδεκτούν για τις επιλογές μας, τις αποφάσεις μας, τις πράξεις μας, τον τρόπο εργασίας μας, τον τρόπο που σεβόμαστε και αγαπάμε που στην πορεία ξεχάσαμε πως ο μόνος τρόπος που θα έπρεπε πρώτα να μετράμε τον εαυτό μας είναι από το αν βρίσκεται στο μέρος που επιθυμεί, αν κάμει αυτό που η ψυχή του ορίζει, αν εργάζεται με τους όρους που του ταιριάζουν, αν δημιουργεί ή αν ακόμα ζει προσπαθώντας να επιβιώσει.
Η ζωή είναι μικρή για να μετράται στα στόματα, τις πλάτες και τις φυλακές των άλλων.
Είναι όσο χρειάζεται για να κατανοήσουμε πως ακόμα και αν μπορούμε να τα κάνουμε όλα( ακόμα και αν, λέω), νόημα έχει να βρούμε αυτό που θα μας βοηθά να γίνουμε όλα όσα κρύβουμε εντός. Να επιλέγουμε εκείνο που μας οδηγεί πίσω στην αυθεντικότητα μας.

Σημασία δεν έχει τι μπορείς να κάνεις, μα να διαλέγεις να κάνεις αυτό που κάθε φορά ψηλώνει την ψυχή σου.

Illustration : Pinterest

28/10/2025

14/11/2025

Ένα βιωματικό εργαστήριο, για μητέρες η γυναίκες που θέλουν να γίνουν μαμάδες. Θα εργαστούμε με το να αναγνωρίσουμε τα μοτίβα, τα συναισθηματικά φορτία και τις αφηγήσεις που κληρονομούμε από τις γυναίκες της γενιάς μας — και θα χαρτόγραφήσουμε την δική μας συνειδητή πορεία.

🪽Στόχοι

Κατανόηση του πώς λειτουργεί το γενεαλογικό δέντρο και το διαγενεακό τραύμα.

Επαφή με την ιστορία της μητέρας, της γιαγιάς και της προγιαγιάς.

Αναγνώριση επαναλαμβανόμενων μοτίβων και ασυνείδητων πεποιθήσεων.

Απελευθέρωση από ό,τι δεν μας ανήκει, μέσα από την τεχνική της δεύτερης γέννας (χρήση πηλού)

Δημιουργία νέας, ενδυναμωτικής αφήγησης μητρότητας και γυναικείας ταυτότητας.

Η γνώση είναι κρυμμένη στα πιο απίθανα μέρη, μέσα σε ενοχικές μήτρες, φρακαρισμένα ισχύα, σε εκείνο το όχι δε θέλω άλλο που δε τόλμησε κάνεις στην οικογένεια να πει ακόμα.

Αν κάτι σε καλεί, φέρε μαζί σου, πηλό, πινέλα και νερομπογιές, ένα χαρτόνι Α4, ένα κερί και μοιράσου το με όποια γυναίκα θεωρείς ότι το θέλει,το χρειάζεται και το έχει ανάγκη ως μαμά.

Με την συμμετοχή σου εξασφαλίζεις δωρεάν και μια θέση για μια γυναίκα της ίδιας της γενεαλογικής γραμμής, αδερφή, θεία, μαμά, Κόρη!✨

Χαρά ⛰️

14/10/2025

Οι άνθρωποι τείνουν να προσπαθούν να ονομάσουν σπίτι οποιοδήποτε σημείο του / στον πλανήτη. Το πρόβλημα με αυτή την τάση και ανάγκη είναι ότι αν δεν έχεις μάθει να αγαπάς το σπιτικό σου, να το φροντίζεις, να επενδύεις σε αυτό,να το προστατεύεις,να το σέβεσαι, τότε ότι ονομάσεις σπίτι σου θα έχει την ίδια μοίρα με το εσωτερικό σου παιδί.

Αν δε μάθεις πρώτα να είσαι εσύ το σπιτικό των σκέψεων, των συναισθημάτων,των πλευρών σου, αν δεν δρας από το κέντρο της αυθεντικότητας και της εκτίμησης της ελευθερίας όλων των υπόλοιπων πλασμάτων του πλανήτη, μα ειδικά του εαυτού σου, τότε ότι και αν ονομάσεις σπίτι σου, είναι καταδικασμένο να σε κάνει να νιώσεις, όπως εσύ φέρεσαι στην ψυχή σου.

Συνεπώς, δεν είμαστε εδώ για να σε βοηθήσω να νιώσεις άνετα με έναν χώρο γύρω σου, με μία χώρα, ένα σπίτι, μία σχέση, μα αντιθέτως, είμαι εδώ να σου μάθω πως μπορείς να ανοίξεις τις πόρτες των πυλών σου για την «άσωτη κόρη» και να μάθεις να γιορτάζεις την ύπαρξη σου. Τότε, δε θα υπάρχει μέρος στον κόσμο, που δε θα μπορείς να ζήσεις. Σπιτικό που δε θα σε χωράει.

Μα ακριβώς, επειδή θα έχεις χτίσει την σχέση με σένα, θα μπορείς να επιλέξεις συνειδητά και όχι μέσα από το τραύμα που θέλεις να ζήσεις και με ποιο τρόπο στην συγκεκριμένη ενσάρκωση.

Το μόνο σπίτι που χρειάζεται πρώτα να δημιουργήσεις είναι εκείνο που κουβαλάς μαζί σου.

Χαρά 🫂

10/10/2025

Ξέρω πως είναι δύσκολο να με εμπιστευτείς , όμως θα σου δώσω το χώρο και το χρόνο να το κάνεις.

Ξέρω πως δε σου αρέσει να νιώθεις άσχημα , όμως θα σου μάθω πως δεν είναι κακό να μην είσαι καλά κάποιες φορές.

Ξέρω πως θα ήθελες να αποφύγεις τον πόνο , θα σου δείξω όμως πως ο πόνος σε κάνει τον όμορφο άνθρωπο που γνωρίζω σήμερα.

Ξέρω πως δεν μπορώ να σου δώσω τις απαντήσεις που πασχίζεις να βρεις , θα σου δώσω όμως το κλειδί για να τις ξεκλειδώσεις μόνος σου.

Ξέρω πως δεν είναι εύκολη διαδικασία , θα πονέσεις , θα κλάψεις , θα σου προσφέρω όμως ένα χώρο για να είσαι ελεύθερα αυτός που είσαι.

Ξέρω πως δε θα ήθελες να βρίσκεσαι εδώ και όμως είμαι τόσο περήφανη για εσένα.

Ξέρω πως σε έκαναν να νιώσεις «εκκρεμότητα» στη ζωή τους , αλλά θα σου δείξω πώς να σε βάζεις προτεραιότητα και να προχωράς μπροστά.

Ξέρω πως θα έρθουν στιγμές που θα θέλεις να παραιτηθείς , να τα παρατήσεις , θα σταθώ δίπλα σου και θα γίνω το φως του τούνελ για εσένα.

Ξέρω πως δε μπορώ να σου δώσω μία θεραπεία , ξέρω πως δε μπορώ να σε βεβαιώσω πως όλα θα πάνε καλά για πάντα , αλλά θα σου μάθω τον τρόπο να τα κάνεις ΕΣΥ να πηγαίνουν καλά.

Ξέρω πως θα ήθελες να μπεις στο μυαλό μου , όμως αυτό που θα ακούσεις , στην τελική, είναι αυτό που θα σε βοηθήσει να βάλεις σε τάξη το δικό σου μυαλό.

Ξέρω πως νιώθεις ανίσχυρος μπροστά στο θάνατο , όμως θα σου μάθω να νιώθεις δυνατός μέσα στη ζωή.

Ξέρω πως δεν είμαι μάγος και δε μπορώ να σε βοηθήσω αν εσύ δε το θέλεις , σου λέω όμως πως αν μου δώσεις το χέρι , θα σε κρατήσω σφιχτά και θα μείνω δίπλα σου.

Ξέρω πως είσαι ένας περαστικός για κάποιους , είμαι ένας περαστικός για σένα , αλλά θέλω να ξέρεις πως για μένα είσαι ακόμα ένα μόνιμο κομμάτι του παζλ της ζωής μου.

Ξέρω πως πολλές φορές θα με αποκαλέσεις Δάσκαλό , όμως να ξέρεις πως είσαι παράλληλα Δάσκαλος δικός μου.

Ξέρω πως πολλοί θα σε κατηγορήσουν ως αδύναμο που ήρθες σε εμένα , όμως θέλω να θυμάσαι… πως σε μένα έρχονται οι δυνατοί που χρειάζονται να μάθουν πώς να διαχειριστούν τους «αδύναμους» του κόσμου και τις σκιερές πλευρές τους.
Και οι δυνατοί που δε φοβούνται να τσαλακώσουν το εγώ τους στο βωμό της εξέλιξης , της αλλαγής.
Της αγάπης.

Συνταξιδιώτη μου , σε ευχαριστώ και σε θαυμάζω.

Με εκτίμηση για την προσπάθεια και την διαφορετικότητα σου.

02/10/2025

Ο δεύτερος κύκλος για την μητρότητα, ανοίγει τις θέσεις του.

*λατρεύω τη δουλειά μου, μα μερικές φορές θέλω να μη πάω πουθενά, να κάθομαι αγκαλιά της και μονάχα να παίζουμε.

* Την πρώτη φορά που αναγκάστηκα να την αφήσω για ένα διήμερο σεμινάριο, οι ενοχές με πνίξανε. Τότε, μια αγαπημένη μου γυναίκα μου είχε στείλει ένα μήνυμα... Μου μίλησε για το δώρο της ανεξαρτησίας που κάνω στην μικρή και για το χρόνο που δίνω να με συναντήσω ξανά.

* Το να φοβάμαι να την αφήσω, μα ταυτόχρονα να θέλω να ξανασυναντήσω την δουλειά μου, ήταν μια ταυτόχρονη εσωτερική κατάσταση.

*Είτε μένω σπίτι με τα παιδιά, είτε δουλεύω παράλληλα, κάτι άλλο περιμένει ο κόσμος από εμένα. Είναι μια επιλογή ζωής, που κάποιες φορές είναι διαθέσιμη και κάποιες άλλες όχι. Έχει να κάνει με τη ζωή μου και όχι με την άποψη των άλλων.

*Έχω αλλάξει τόσο ως μαμά, που δεν έχω ιδέα ποια ή πως θα γυρίσω στη δουλειά.

" Πως γυρίζω σε κάτι που δεν είναι πια κομμάτι του ποια έχω γίνει;

*Μετά τη μητρότητα έχω γίνει πιο δημιουργική 💃

Αν σε αγγίζει κάποια από τις παραπάνω δηλώσεις, έλα μαζί μας.
Αν έχεις ερωτήματα για την ισορροπία τον ρόλων, θα είμαστε μαζί εκεί.
Αν θέλεις απλώς να γνωρίσεις και άλλες γυναίκες με κοινές ανησυχίες/εμπειρίες, θα χαρώ να σε έχουμε παρέα μας.

Το σεμινάριο θα υπάρξει και βιντεοσκοπημένο για όσες δε τα καταφέρουν. Υπάρχει και το πρώτο σε βιντεοσκόπηση, το οποίο έχει να κάνει με " τις προκλήσεις της μητρότητας".

Y.Γ : Διεκδικώντας τα όνειρα σου, παίρνεις και τα παιδιά μαζί σου.

Χαρά 🪽🤍

30/09/2025

Να φύγεις, όχι για να πας κάπου...
Να φύγεις επειδή δε μπορείς να μείνεις.
Να φύγεις για να αδειάσεις,να φύγεις για να επιςτρεψεις σε εσένα.
Να φύγεις... Ούτε για τον προορισμό, ούτε για το ταξίδι.
Να φύγεις για να αντικρίσεις για λίγο... Από που φεύγεις και που θα ήθελες να γυρίσεις.
Μη μου φοβάσαι, να φεύγεις για λίγο... για να μη αναγκαστείς να ζεις φεύγοντας πάντα.

29/09/2025

Ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια που αντιμετωπίζω στη μητρότητα είναι η προσπάθεια μου να κρατήσω χώρο για την αυθεντικότητα της. Να την κρατήσω ασφαλή μα ταυτόχρονα να επιτρέψω την ατίθαση φύση της να εκδηλώνεται.

Πέφτω επάνω στις ταμπέλες των ανθρώπων γύρω μας. Επάνω στην πίεση της κοινωνίας να έχεις ένα παιδί βολικό, ήσυχο, να μη δημιουργεί " προβλήματα". Λες και όλοι περιμένουν τα κορίτσια να είναι υπάκουα,γλυκά, να κρέμονται από τα χείλη μας και να συνεργάζονται όποτε εμείς επιθυμούμε.

Και προσπαθώ να της κρατήσω έναν χώρο μέσα στον οποίο μπορεί να είναι ότι θέλει. Και μέσα από αυτή τη διαδικασία, δίνω τον χώρο στο εσωτερικό μου κορίτσι να μάθει από την αρχή.

Το σώμα της μητέρας, θυμάται όλες εκείνες τις φορές που το ονόμασαν υπερβολικό, δραματικό, τσαούσικο, όλες εκείνες τις στιγμές που δεν άντεξαν την ένταση του και το ονόμασαν ανεξέλεγκτο γιατί εκείνοι δεν μπορούσαν να κρατήσουν το δικό τους συναισθηματικό κεντρο. Θυμάται όλες εκείνες τις φορές που δεν ήταν αυτό που θέλανε οι γονείς της και εκείνες τις άλλες που έγινε ακριβώς αυτό που επιθυμούσε ο κόσμος γύρω του.

Μαθαίνοντας την να εμπιστεύεται τον εαυτό της, να σέβεται τα συναισθήματα της, να εκφράζει την αλήθεια της, γυρίζω πίσω στον χρόνο, κρατώ στο χέρι το εσωτερικό παιδί και του λέω "πάμε, μαζί τώρα πια". "Έφτασες σπίτι, εδώ μπορείς να είσαι ότι επιθυμείς, εδώ φτιάχνω εγώ τον χώρο για να χωρέσεις ολόκληρη".

Τα παιδιά μαθαίνουν να υπάρχουν στον κόσμο μέσα από όσα τους λέμε ότι πρέπει να κάνουν, μα μαθαίνουν να βιώνουν τον εαυτό τους μέσα από τον τρόπο που αντιδράσαμε στην αυθεντικότητα τους, εμείς.

Και μπορεί να μη ξέρω σε τι κόσμο θα χρειαστεί να ζήσει η μικρή όταν μεγαλώσει... Μα γνωρίζω βαθιά πως θα ήθελα... Όπου και αν ζήσει... Να πιστεύει βαθιά μέσα της πως ολόκληρη είναι αγαπημένη, καλοδεχούμενη και αρκετή.

Χαρά.

27/09/2025

Όσα φώναζα στη μαμά μου να γίνει, είναι όλα εκείνα που περιμένουν να εκδηλωθούν από εμένα.
Όσα κριτικάρω στους γονείς μου, είναι τα δικά μου επόμενα βήματα.

Αν θέλεις να δεις, την πορεία που χρειάζεται η ψυχή σου να διανύσει, κοίταξε όσα θεωρείς πως εκείνοι δεν έκαναν, εκείνα που δεν τόλμησαν, εκείνα που δεν ήταν για τον εαυτό τους και τη ζωή τους γενικότερα. 🫂

Χαρά.

12/09/2025

Δε μπορώ να σε προστατεύσω.
Ξέρεις τι θάρρος χρειάζεται για να παραδεχτείς μέσα σου πως δεν μπορείς να προστατεύσεις αυτό που περισσότερο έχεις αγαπήσει στη ζωή σου;

Δε μπορώ να σε προστατεύσω από τον πόνο, από την απόρριψη, από τον κόσμο. Τον κόσμο που σε έφερα.
Δε μπορώ να σε προστατεύσω από τις σκέψεις σου, δεν μπορώ να σε προστατεύσω από το σκοτάδι, από όλα όσα θα λαχταρίσεις και εκείνα που θα χάσεις στην πορεία.
Δεν μπορώ. Δεν ήταν ποτέ στον έλεγχο μου. Υποψιάζομαι πως είναι μια ακόμα μορφή της αγάπης.

Να κάνω ότι μπορώ παρόλο που ξέρω πως δε τα μπορώ όλα.
Να σε προστατεύω με όσα μπορώ ακόμα και αν ξέρω πως δεν είναι στο χέρι μου η ζωή σου.

Κάποιοι με χλευάζουν γιατί πιστεύω, στην Παναγία, τον Θεό, το Πνεύμα. Άλλοι με ρωτούν τι περιμένω από την προσευχή;

Μα ίσως να μη καταλάβουν πως εκεί που δεν χωράει ο έλεγχος μου, στρέφομαι σε εκείνους.
Εκεί πού δεν φτάνει η προστατευτική μου ασπίδα , εμπιστεύομαι την δική σου.
Εκεί που το σκοτάδι φαινομενικά κερδίζει, η προσευχή μου είναι το μόνο κεράκι που έχω προς στιγμής, να μη με πνίξει η σκιά του.
Μπορεί η προστασία που έχω να σου δώσω να μην είναι πάντα,χρήσιμη ή αρκετή... Μα εκεί που δε χωράει το ανθρώπινο μου χέρι, υπάρχει η προσευχή.

Και όταν δεν μπορώ να προστατεύω εσένα... Θα στραφω στη γενέτειρα σου, τη Γη. Πάντα υπάρχει κάποιος που χρειάζεται να προστατευτεί.
Θα του απλώσω το χέρι, να μπορέσει να κρυφτεί. Θα βάλω ασπίδα το κορμί μου, σαν να ήταν δικό μου παιδί. Θα φροντίσω να πάρει αγάπη...
Σαν να ήσουν Εσύ.

Από τα *γράμματα στην κόρη μου, παρατηρώντας το σκοτάδι να καταπίνει παιδιά...
Χαρά 🫂

10/09/2025

Χρειάζεται να αναρωτιόμαστε λιγότερο το τι θα κάνουμε με τη ζωή μας και περισσότερο τι θα κάνουμε με τον εαυτό μας. Τη στιγμή που με συναντώ, μου μιλάω, με τρέφω και είμαι συνεπής σε μένα και σε όσα ρέουν μέσα μου την εκάστοτε στιγμή, δε θα χρειαστεί ποτέ να αναρωτηθώ το τι θα κάνω με τη ζωή μου. Γιατί, την ζω.

Δε θα έπρεπε να μπαίνει σε λόγια το τι κάνω με τη ζωή μου, ειδικά όταν εκείνη είναι φτιαγμένη από αβεβαιότητα,εκπλήξεις και επικίνδυνες στροφές ή αστερόσκονη.

Και όμως μοιάζει να ασχολούμαι περισσότερο με την εξασφάλιση του μέλλοντος, λες και όντως μπορώ να το εγγυηθώ. Και ταυτόχρονα λείπω ολόκληρη από τη στιγμή όπου εκείνη καθορίζει αυτό που θα ζήσω στο μέλλον.
Αν θες να μάθεις το τι θα κάνεις στη ζωή σου, δες τι κάνεις στον εαυτό σου, σημερα. Σε εγκαταλείπεις, σε αδικείς, σε εκπαιδεύεις, σε απολαμβάνεις, σε αφήνεις; Αυτή είναι η ζωή που θρέφεις και όχι αυτό που σαν άλλο ένα business plan θα μοιάζει τακτοποιημένο και σίγουρο. Θα σου δώσει μια σκηνή να συνεχίσει το εργάκι να παίζεται.

Ο εαυτός σου είναι η συνάντηση του τι συμβαίνει στη ζωή σου και πως ανταποκρίνεσαι εσύ σε αυτή.
Αν ήθελα να μάθω κάτι στην κόρη μου, είναι να κινείται με πυξίδα τον εαυτό της, τα δώρα που κρατά για τον κόσμο και την δημιουργία πλαισίων για να τα προσφέρει και όχι να ανησυχεί υπερβολικά για το τι θα κάνει με κάτι που δεν είναι στον έλεγχο της.

Όσο είναι πιστή στον εαυτό της, τόσο πιο βαθιά θα ξέρει πως όλη η μαγεία υπάρχει στη ζώνη του ενδιάμεσα, στην ζώνη του δεν ξέρω, στην εμπιστοσύνη στον χρόνο που της δίνεται.
Χαρά 💫

08/09/2025

Το να πρέπει να διαλέξεις από το να είσαι είτε μαμά είτε φίλη, είναι περιοριστικό και ελλιπές. Το να μπορέσεις να συστήσεις στο παιδί σου τον άνθρωπο που είσαι πέρα από τους ρόλους, είναι εκείνο που θα ωθήσει το παιδί στο δικό του Σχέδιο και θα θρέψει την σχέση με "αυθεντικότητα".

Motherhood as practice

Πρώτη συνάντηση : 9/9 στις 21.00.

Έλα στον κύκλο, μία φορά τον μήνα.

Ψυχικές καταδύσεις

04/11/2025

03/11/2025

28/10/2025

14/10/2025

10/10/2025

02/10/2025

30/09/2025

29/09/2025

27/09/2025

12/09/2025

10/09/2025

08/09/2025

Address

Website

Alerts

Contact The Practice

Shortcuts

Share

Category