Το Δέντρο Της Ζωής-Φρίντα Ξύστρου

10/11/2025

Κρίση πανικού και πώς να την αντιμετωπίσεις.

1 στους 10 ανθρώπους το παθαίνουν πολύ συχνά, από δύο τρεις φορές την εβδομάδα, έως και μερικές φορές μέσα στην ίδια μέρα. Και 1 στους 100 το έχει πάθει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του. Στην περίοδο οικονομικής κρίσης που ζούμε, το άγχος που μας κατακλύζει κάθε φορά που έρχεται ένας λογαριασμός, μας δημιουργεί πανικό, εκτός και αν το πορτοφόλι μας είναι γεμάτο, οπότε και δεν νοιαζόμαστε (όποιος θέλει εδώ γελάει μέχρι δακρύων και δεν συνεχίζει την ανάγνωση του άρθρου, διότι πολύ απλά του έφτιαξε η μέρα!).

Σε διαφορετική περίπτωση, πανικοβαλλόμαστε και πιστεύουμε ότι δεν πρόκειται να τα καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στην υποχρέωση, ώσπου έρχεται και ο επόμενος και εκεί πια γονατίζουμε.

Η κρίση πανικού όμως είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Έχει άμεση σχέση με το άγχος, αλλά είναι πολύ τρομακτική και έντονη για αυτόν που τη βιώνει, άσχετα αν ουσιαστικά δεν κινδυνεύει η σωματική ή η ψυχική του υγεία. Κανείς δεν πέθανε από κρίση πανικού, ούτε τρελάθηκε.

Τα συμπτώματα της κρίσης αυτής είναι τα εξής:

Η καρδιά χτυπάει γρήγορα και ακανόνιστα και νομίζεις ότι παθαίνεις εγκεφαλικό ή καρδιακό επεισόδιο.

Ιδρώνεις πολύ, ενώ μπορεί και ταυτόχρονα να έχεις αίσθημα ψύχους ιδίως στην πλάτη, σα να σου ρίχνουν έναν κουβά με παγωμένο νερό.

Κόβεται η αναπνοή σου και πιστεύεις ότι θα σου συμβεί κάτι πολύ κακό, μέχρι και θάνατος.

Έντονο, οδυνηρό σχεδόν, αίσθημα άγχους και ανησυχίας.

Φόβος.

Τάση λιποθυμίας, ναυτία, απώλεια ισορροπίας.

Μούδιασμα σε όλο το σώμα.

Οι τεχνικές αντιμετώπισης των κρίσεων, πέρα της ψυχοθεραπείας, έχουν να κάνουν με τις αναπνοές, τις στοχευμένες σκέψεις και την εκλογίκευση των καταστάσεων. Δηλαδή:

Παίρνεις αργές και βαθιές αναπνοές όταν σου συμβεί, κατά προτίμηση μέσα από μία χάρτινη σακούλα για να ελέγχεις τον ρυθμό και την ποσότητα του αέρα. Αρχίζεις και σκέφτεσαι κάτι πολύ συγκεκριμένο, όπως, τις διακοπές, τον ήλιο, τη θάλασσα, μία ωραία σου στιγμή. Και τέλος, βάζεις κάτω το θέμα που σου προκάλεσε ή θεωρείς ότι σου προκάλεσε τον πανικό και το βλέπεις ψύχραιμα και λογικά. Ναι, όλα αυτά, αλλά η τεχνική αντιμετώπισης που πραγματικά λειτουργεί, είναι η ψυχοθεραπεία. Δεν είσαι τρελός, δεν πρόκειται να τρελαθείς, είναι απλά μία δύσκολη περίοδος στη ζωή σου, μην πάρεις φάρμακα (ηρεμιστικά), αλλά κάνε ψυχοθεραπεία.

Μείνε για λίγο στο 5ο σύμπτωμα που θεωρώ πως είναι το βασικότερο αίτιο των κρίσεων, αν και δεν έχει διευκρινιστεί ακριβώς ποιο είναι το συναίσθημα ή η κατάσταση που προκαλεί την κρίση πανικού. Φόβος. Έντονος, βαθύς, ανεξήγητης προέλευσης και αιτίας. Ο φόβος, ως ύπουλο συναίσθημα, δεν έρχεται τη στιγμή ακριβώς που συμβαίνει κάτι, εκτός αν μπροστά σου είναι μία αρκούδα και ξέρεις πολύ καλά ότι φοβάσαι. Αλλά και σ αυτήν ακόμη την περίπτωση παγώνεις. Αν λοιπόν είναι ασυνείδητος, σκέψου το πάγωμα που σου προκαλεί και μετά ίσως έρθει και η κρίση πανικού. Μέσα από τη θεραπεία, θα αναδυθούν όλοι σου οι φόβοι, μικροί ή μεγάλοι, θα μάθεις να τους αντιμετωπίζεις και σιγά σιγά θα περιορίσεις τις κρίσεις σου. Όταν έρχεται μία κρίση, σου δηλώνει κάτι. Δεν είναι κρίμα να το θάψεις, να μην το ακούσεις και να μαστιγώσεις τον εαυτό σου μέσα από τα συμπτώματα; Ακόμη και το γεγονός ότι έπαθες μία φορά, σου προκαλεί φόβο ότι θα ξαναπάθεις, το περιμένεις, σκέφτεσαι που θα είσαι όταν θα συμβεί και αλίμονο μέσα σε όλο αυτόν τον έλεγχο, αν την βιώσεις στον ύπνο σου. Νομίζεις ότι πεθαίνεις κυριολεκτικά, γιατί είσαι στην κατάσταση εκείνη που μοιάζει του θανάτου, τον βαθύ ύπνο.

Αντί λοιπόν να φοβάσαι τον φόβο, αντιμετώπισέ τον. Βρες έναν καλό θεραπευτή και ακούμπησε τους φόβους σου, ψάξε μαζί του να βρεις αυτούς που δεν συνειδητοποιείς αλλά είναι μέσα σου, και ξεκίνα να ζεις με επιθυμία για βήματα μπροστά. Ο φόβος τα κάνει όλα να μοιάζουν στάσιμα και ο φόβος προκαλεί απίστευτο θυμό. Οργή.

03/11/2025

Και αν η ζωή είναι σαν μια τραμπάλα; Που από την μία πλευρά κάθεσαι εσύ και δίνεις, δίνεις, δίνεις….ανεβάζεις τον άλλον στα ύψη αλλά εκείνος δεν έχει το ανάλογο «βάρος» να σε σηκώσει;
Τί κάνεις;

Πολλές φορές έχεις ακούσει ανθρώπους να λένε λόγια μεγάλα και να δίνουν υποσχέσεις. Πολλές φορές τους πίστεψες και αφέθηκες. Άλλες, δε τσίμπησες το δόλωμα και δεν μετάνιωσες τελικά καθόλου γι αυτό.

Έχεις αναρωτηθεί όμως, πότε εσύ ο ίδιος είπες κάτι μεγάλο ή μικρό που δεν το εννοούσες; Έχεις αναρωτηθεί, τί σ οδήγησε να μεγαλομιλήσεις πριν σκεφτείς;

Οι άνθρωποι που υπόσχονται, δεν είναι αφελείς. Είναι πεινασμένοι για σχέση. Τόσο απλά. Για αποδοχή και εκτίμηση. Για αναγνώριση. Είναι οι χαρακτήρες εκείνοι, που υποσχόμενοι παρουσία, δίνουν απλόχερα απουσία. Στο τέλος βέβαια, μένουν μόνοι, επιβεβαιώνοντας την μικρή εκτίμηση που έχουν στον εαυτό τους και λυπούνται για την μοίρα τους.

Έχω να πω, ότι οι επιλογές είναι μπροστά μας και περνούν αδιάκοπα. Είναι στο χέρι σου. Το απλώνεις και παίρνεις. Δοκιμάζεις. Δεν σου κάνει. Την αφήνεις. Η επόμενη. Κάποια όμως θα σου κάτσει. Δε γίνεται να μην είναι καμμία καλή για σένα. Δε γίνεται να μην βρίσκεις κάποιον σωστό άνθρωπο να συμπορευτείς. Δε γίνεται να μη σου κάθεται καμμία δουλειά. Δε γίνεται να μην έχεις έμπιστους φίλους. Δε γίνεται λέμε! Κάπου φταις και συ, δες το και λύστο.

Ας δούμε τα βήματα μαζί.

Γνωρίζεις κάποιον, σε οποιαδήποτε σχέση (φιλική, επαγγελματική, ερωτική). Τον εμπιστεύεσαι αμέσως, λες εδώ είμαστε. Αρχίζεις να τάζεις και να δίνεσαι από τις πρώτες επαφές. Δημιουργείς προσδοκίες και εναποθέτεις ελπίδες σ αυτή τη σχέση. Και ξαφνικά, παγώνεις. Στοπ σε όλα. Και σου φταίει ο άλλος, που δεν εκτίμησε όσα έδωσες και έκανες. Στάσου ρε φίλε…τί τα έδωσες όλα; Ποιός σου είπε ότι οι σχέσεις είναι μόνο δούναι; Το λαβείν το ξέχασες; Α…μισό λεπτό, γιατί μπερδεύτηκες λίγο. Θυμήθηκες μόνο το λαβείν και ξέχασες το δούναι. Γιατί δίνοντας, πήρες προσοχή, θαυμασμό και εκτίμηση. Και όταν ήρθε η ώρα να δώσεις πραγματικά δεν είχες και κάτι. Γιαυτό πάγωσες. Είδες το κενό.

Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβεις. Αλλά θα σου δώσω ένα παράδειγμα. Γνωρίζεις έναν άνθρωπο και θες να γίνετε φίλοι. Αρχίζεις λοιπόν, να του δείχνεις την διασκεδαστική σου πλευρά, την διάθεσή σου για καινούριες εμπειρίες, εξέλιξη και απόλαυση της ζωής. Παίρνεις τον θαυμασμό του, την εκτίμησή του και τη γνώμη ότι είσαι πολύ ενδιαφέρον άτομο. Και έρχεται η ώρα να αποδείξεις την αλήθεια. Να βγείτε να διασκεδάσετε, να κάνετε μία κουβέντα σοβαρή, να οργανώσετε ένα περιπετειώδες ταξίδι ή πολύ απλά να χαζολογήσετε στην αγορά. Και παγώνεις. Και σταματάς και αποχωρείς. Από τη διάθεση για σύνδεση όχι από τη σχέση. Σκέφτεσαι ότι αυτός τελικά ζητάει, δεν αρκέστηκε στα λόγια σου, άρα δεν το θες πια. Βρίσκεις ωραίες, πιστευτές δικαιολογίες και αποχωρείς και από τη σχέση. Ξαναμένεις μόνος. Ξαναβρίσκεις άλλον. Φαύλος κύκλος. Αν σε ρωτήσουν θα πεις ότι έχεις πολλούς γνωστούς αλλά κανείς δεν αξίζει τη φιλία σου γιατί όλοι θέλουν κάτι από σένα.

Τώρα κατάλαβες τί κάνεις; Μπράβο!

Κοίτα βαθιά μέσα σου και εκτίμησε τις ικανότητές σου και τί μπορείς να δώσεις σε μία σχέση. Όχι τί ζητάς, μετά θα έρθει αυτό. Πρώτα το δούναι. Και μην ξεχνάς, ποτέ χωρίς λαβείν! Αδικία για σένα, για τον άλλον, για τη σχέση την ίδια. Προκαλείται θυμός, απογοήτευση, ματαίωση και άρα χαμηλή αυτοεκτίμηση. Δεν τα χρειάζεσαι αυτά στη ζωή σου. Σου αξίζουν η χαρά και η απόλαυση.

Και μην ξεκινάς με το λαβείν. Πάλι θα θυμώσεις…Είναι σα να πηγαίνεις στο σ.μάρκετ. Βλέπεις τί έχεις να δώσεις και μετά αγοράζεις. Η ποιότητα ανάλογη της προσφοράς και η ποσότητα επίσης. Εκπλήσσεσαι όταν το φτηνό είναι καλό, δυσπιστείς και ξαναδοκιμάζεις. Η τελική απόφαση είναι δική σου.

Ξαναλέω. Η τελική απόφαση είναι δική σου.

Tags: αυτοεκτίμηση, δούναι και λαβείν, ειλικρίνεια, σχέσεις

20/10/2025

Είναι αυτό που εύστοχα λένε τα παιδιά… ξεκόλλα!

🧠 Αυτό στο οποίο αντιστεκόμαστε όχι μόνο επιμένει, αλλά μεγαλώνει

Η ανθρώπινη φύση μάς ωθεί συχνά να αντιστεκόμαστε σε ό,τι μας ενοχλεί, μας φοβίζει ή μας προκαλεί δυσφορία. Ωστόσο, υπάρχει μια θεμελιώδης ψυχολογική αρχή που υποστηρίζει ότι «αυτό στο οποίο αντιστέκεσαι, όχι μόνο επιμένει, αλλά μεγαλώνει». Η ιδέα αυτή βασίζεται τόσο στην ψυχολογία όσο και στη φιλοσοφία και έχει επιβεβαιωθεί μέσα από την καθημερινή εμπειρία.

Ο Νόμος της Προσοχής
Ένας από τους λόγους για τους οποίους ισχύει αυτός ο μηχανισμός είναι ότι η αντίσταση σε κάτι απαιτεί ενέργεια και συγκέντρωση. Ο νους μας τείνει να δίνει δύναμη σε αυτό που αποφεύγει, καθώς η συνεχής ενασχόληση με το αντικείμενο του φόβου ή της ενόχλησής μας το διατηρεί στην επιφάνεια της σκέψης μας.
Όπως λέει και ο Καρλ Γιουνγκ: «Ό,τι καταπιέζεις, επιστρέφει με εκδίκηση».

Παραδείγματα από την καθημερινή ζωή

Ανεπιθύμητες σκέψεις: Όταν προσπαθούμε έντονα να μην σκεφτούμε κάτι δυσάρεστο, συνήθως το σκεφτόμαστε περισσότερο. Αν, για παράδειγμα, σας ζητήσουν να μην σκεφτείτε έναν ροζ ελέφαντα, ο νους σας θα γεμίσει με αυτή την εικόνα.

Διαπροσωπικές συγκρούσεις: Εάν κάποιος μάς ενοχλεί και προσπαθούμε να τον αγνοήσουμε ή να καταπνίξουμε τα συναισθήματά μας αντί να τα διαχειριστούμε, η δυσαρέσκεια θα μεγαλώσει και θα βρει άλλους τρόπους να εκδηλωθεί – ίσως με ξαφνικές εκρήξεις θυμού.

Φόβος και άγχος: Οι άνθρωποι που προσπαθούν να αποφύγουν τους φόβους τους, όπως η σκηνική παρουσία ή η οδήγηση, συχνά διαπιστώνουν ότι ο φόβος τους μεγαλώνει. Αντί να μειώνεται, γίνεται πιο έντονος επειδή δεν του επιτρέπουν να εκτονωθεί μέσω της σταδιακής έκθεσης και της εξοικείωσης.

Ένα σχετικό ανέκδοτο
Κάποτε, ένας άντρας πήγε σε έναν σοφό και του είπε: «Δάσκαλε, έχω έναν τρομερό γείτονα που μου χαλάει τη ζωή. Δεν τον αντέχω, αλλά όπου κι αν πάω, πάντα τον συναντώ».
Ο σοφός τον κοίταξε και του είπε: «Προσπάθησε να μην σκέφτεσαι καθόλου αυτόν τον γείτονα για μια ολόκληρη μέρα».
Ο άντρας έφυγε, αλλά την επόμενη μέρα επέστρεψε έξαλλος: «Δάσκαλε, ήταν αδύνατον! Όσο προσπαθούσα να μην σκέφτομαι τον γείτονα, τόσο τον είχα συνεχώς στο μυαλό μου!»
Ο σοφός χαμογέλασε και είπε: «Βλέπεις τώρα; Όσο του αντιστέκεσαι, τόσο τον κουβαλάς μαζί σου».

Πώς να αλλάξουμε την προσέγγισή μας
Αντί, λοιπόν, να αντιστεκόμαστε, μπορούμε να δοκιμάσουμε να αποδεχτούμε και να κατανοήσουμε αυτό που μας ενοχλεί. Η αποδοχή δεν σημαίνει ότι συμφωνούμε ή παραιτούμαστε, αλλά ότι σταματάμε να το πολεμάμε άκαρπα.

Μερικές αποτελεσματικές στρατηγικές που μπορούμε να ακολουθήσουμε είναι:

Ενσυνειδητότητα (mindfulness): Παρατηρούμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας χωρίς να τα κρίνουμε.
Γνωσιακή επαναπλαισίωση: Αλλάζουμε τον τρόπο που βλέπουμε μια κατάσταση, εστιάζοντας σε εναλλακτικές ερμηνείες.
Διαχείριση φόβου μέσω έκθεσης: Αντί να αποφεύγουμε αυτό που μας φοβίζει, το αντιμετωπίζουμε σταδιακά.

Όταν σταματήσουμε να αντιστεκόμαστε και αρχίσουμε να κατανοούμε, τότε το πρόβλημα χάνει τη δύναμή του και συχνά παύει να μας επηρεάζει τόσο έντονα.

Ας θυμόμαστε ότι η αλλαγή δεν έρχεται μέσα από τη μάχη, αλλά μέσα από την αποδοχή και την εξερεύνηση νέων τρόπων αντιμετώπισης.

Επιμέλεια κειμένου: Συντακτική ομάδα Α.Λ.Π.

12/10/2025

Το βιωματικό μας τελείωσε με μια αγκαλιά! Κυρίαρχη η άδεια καρέκλα. Κανείς δεν κάθησε. 12 άνθρωποι συμμετείχαν, στην πλειοψηφία τους άνδρες. Εντυπωσιάστηκα. Ανέφεραν την απόλαυση, την κυριαρχία, την αδιαφορία, την έλλειψη νοήματος αλλά και τον τρόπο σύνδεσης και σχέσης. Αναφερθήκαμε στην αντιστροφή έως και στην έλλειψη των ρόλων, στην ομοφυλοφιλία, στο κρυφό στο φανερό και στο επιδεικτικό των συντρόφων.
Ένα πραγματικά ενδιαφέρον σεμινάριο. Υπήρξε σαμποτάζ, υπήρξε υποστήριξη, υπήρξε παρεξήγηση του θέματος, υπήρξε διακωμώδηση, υπήρξε θυμός! Ναι, θυμός!
Και ενώ ξεκινήσαμε με τον ορισμό, κλείσαμε με αγκαλιά! Του θέματος, της αξίας του σεξ, της σημαντικότητα και της έννοιας του για τον καθένα.
Ωραία είναι ν αγκαλιάζεις το διαφορετικό επειδή το αποδέχεσαι.
Και ωραία είναι να ξέρεις τον ορισμό! Σας ευχαριστώ πραγματικά όλους. Και όπως είπαμε…εις το επαναγκαλιάζειν ❤️

Στις περισσότερες κοινωνίες η συνουσία (σεξ) θεωρείται μια πράξη ιδιωτική και συχνά απαιτείται η κοινωνική αναγνώριση της σχέσης του ζευγαριού. Επίσης πολλές φορές αντιμετωπίζεται ως θέμα-ταμπού. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα σημεία του σώματος που σχετίζονται στη συνείδησή μας με την ερωτική πράξη τείνουμε να τα καλύπτουμε με ρούχα.
Από την απαρχή της η ανθρώπινη κουλτούρα έχει αναπτύξει διάφορες κατηγορίες «επιτρεπτής» και «μη επιτρεπτής» συνουσίας, οι οποίες φυσικά διαφοροποιούνται από τόπο σε τόπο και μεταξύ διαφορετικών ιστορικών περιόδων. Τέτοιου είδους -νομικά ή κοινωνικά ορισμένες- μη επιτρεπτές διαφοροποιήσεις μπορεί να συμπεριλαμβάνουν τη συνουσία:
μεταξύ ατόμων που δεν είναι παντρεμένα
ανάμεσα σε κάποιον/α παντρεμένο/η και ένα άτομο διαφορετικό από τον/τη σύζυγό του/της (εξωσυζυγική συνουσία)
με χρηματικό αντίτιμο (πορνεία)
μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου (ομοφυλοφιλική συνουσία)
μεταξύ στενών συγγενών (αιμομιξία)
ανάμεσα σε ενήλικο και ανήλικο άτομο (παιδοφιλική συνουσία)
μεταξύ ανθρώπου και ζώου
ανάμεσα σε μέλη διαφορετικών φυλών, εθνικών ομάδων ή θρησκειών (π.χ. στη Νότια Αφρική και τις Η.Π.Α. κατά τη διάρκεια περιόδων που χαρακτηρίζονταν από έντονες φυλετικές διακρίσεις)
με γυναίκα που βρίσκεται στην έμμηνο ρύση (π.χ. στο Ισλάμ ή τον Ιουδαϊσμό).
Η πραγματοποίηση συνουσίας με ένα άτομο χωρίς τη θέλησή του χαρακτηρίζεται ως "βιασμός" και θεωρείται σοβαρότατο αδίκημα στις περισσότερες κοινωνίες του πλανήτη.

10/10/2025

Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας.
Προσέχοντας τί λέμε σε κάποιον που πάσχει, τον βλέπουμε πραγματικά και σεβόμαστε την κατάσταση της υγείας του. Χρειάζεται βοήθεια και όχι μαντζούνια και ξεμάτιασμα.

09/10/2025

😊 Ανοιχτά Εργαστήρια Συναισθηματικής Εκπαίδευσης στο Α.Ν.Θ. Θεαγένειο
Στο πλαίσιο της επιστημονικής εξωστρέφειας και με στόχο την πρωτογενή πρόληψη χρόνιων νοσημάτων, το Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης «Θεαγένειο» ανοίγει τις πύλες του στο γενικό πληθυσμό 🏥, διοργανώνοντας Ανοιχτά Εργαστήρια Συναισθηματικής Εκπαίδευσης.

🗓️ Τα εργαστήρια θα πραγματοποιούνται την πρώτη Δευτέρα κάθε μήνα, από Οκτώβριο έως και Μάρτιο, με σκοπό να εκπαιδευτεί το κοινό στην αναγνώριση, έκφραση και διαχείριση των συναισθημάτων.

💡 Τα συναισθήματα επηρεάζουν καθοριστικά την ποιότητα της ζωής μας, και είναι στο χέρι μας να τα κατανοήσουμε και να τα αξιοποιήσουμε προς όφελός μας 🌱.

📍 Χώρος Διεξαγωγής: Αμφιθέατρο Α.Ν.Θ. «Θεαγένειο»
🕠 Ώρα: 17:30 – 20:00
✅ Η συμμετοχή είναι ελεύθερη για το κοινό!
#ΣυναισθηματικήΕκπαίδευση #ΑνοιχτάΕργαστήρια #Θεαγένειο #ΠρόληψηΥγείας #ΨυχικήΥγεία #ΕκπαίδευσηΣυναισθημάτων #ΔιαχείρισηΣυναισθημάτων #ΥγείαΚαιΕυημερία #Ενσυναίσθηση #Αυτογνωσία #ΔημόσιαΥγεία #Θεσσαλονίκη #ΕίσοδοςΕλεύθερη #ΑνοιχτόΣτοΚοινό #ΥγείαΜεΝόημα

06/10/2025

Η τέχνη του αποχωρισμού.

Υπάρχουν φορές που δεν καταλαβαίνεις ότι κάτι τελείωσε και παραμένεις σ αυτό νοερά και υποφέρεις. Δεν μπορείς να αντιληφθείς την σκέψη του άλλου και φυσικά δεν μπορείς να δεχτείς την απόρριψή του. Μα είσαι τόσο καλός, γιατί σε άφησε; Και δωστου να πονάς και να κλαις, να προσπαθείς να βρεις λύση στη σκέψη του άλλου και να τρυπώσεις στα συναισθήματά του για να τα αποκωδικοποιήσεις.

Δεν γίνεται έτσι.

Όταν κάτι τελειώνει, οφείλεις να το δεχτείς. Ναι, ξέρω είναι δύσκολο, αλλά αν σέβεσαι τον εαυτό σου και τον άλλον, αστον ελεύθερο. Όχι, δεν θα ξαναγυρίσει, εσύ θα ελευθερωθείς και θα επιστρέψεις στον εαυτό σου. Για να δοθεί ένα τέλος, κάποιος λόγος θα υπήρχε. Δεν θέλεις να βρεις αυτόν τον λόγο στον εαυτό σου και να δουλέψεις ώστε να διορθωθείς και την επόμενη φορά να είσαι πιο καλά;

Οι πιο συχνές περιπτώσεις τέλους κατά τη γνώμη μου,είναι τρεις:

1. Βρεθήκατε, φλερτάρατε, κάνατε σεξ, εξαφανίστηκε.

2. Βρεθήκατε, ερωτευτήκατε, μπήκατε σε σχέση, χωρίσατε.

3. Ζούσες όμορφα και ήρεμα, ήρθε κάτι απρόσμενο, σε αποπροσανατόλισε, ξέχασες την όμορφη ζωή σου και την παράτησες.

Συμβαίνουν όλα αυτά κάθε μέρα σε όλους. Ξέρω λες, γιατί σε μένα, από τη στιγμή που τα κάνω όλα σωστά και προσέχω και πάντα έχω επίγνωση της πραγματικότητας και οι κινήσεις μου είναι προσεκτικά μελετημένες…εεεεεεε ξεχνάς τον άλλον! Δεν είσαι μόνος πουθενά, άσχετα αν έχεις αναγκάσει τον εαυτό σου να παραμένεις μόνος. Ο άλλος, το 50% δηλαδή της σχέσης, ίσως δεν θέλει, ίσως δεν ξέρει, ίσως δεν μπορεί να είναι μαζί σου. Δέξου το και δες τον εαυτό σου.

Αποχαιρέτα ό,τι όμορφο έζησες και αποχωρίσου τον αλαζονικό σου εαυτό που πληγώθηκε.

Δύσκολος ο αποχωρισμός. Αναγκάζεσαι ν αφήσεις πίσω εκείνο σου το κομμάτι που αφέθηκε, που πίστεψε σε μία υπόσχεση, που δόθηκε σε μία υποχρέωση και που φοβάται ότι θα κριθεί σκληρά.

Αναγκάζεσαι να παραδεχτείς ότι τελικά δεν είσαι τόσο σκληρός και πληγώθηκες πολύ από την απόρριψη.

Αναγκάζεσαι να μείνεις πάλι μόνος.

Αναγκάζεσαι να λογοδοτήσεις για τις επιλογές σου.

Αναγκάζεσαι να ζήσεις έναν θάνατο που δεν διάλεξες.

Κουραστικό, επίπονο και άδικο. Να αναγκάζεσαι να κάνεις και να νοιώθεις πράγματα που δεν τα περίμενες. Γιατί άραγε; Πόσοι σε έχουν απορρίψει ως τώρα, σημαντικοί για σένα, και δεν μπορείς άλλο; Γιατί επιλέγεις ανθρώπους και καταστάσεις που θα αναγκαστείς να παλέψεις με τον εαυτό σου για να τους κρατήσεις;

Σκέψου. Από μικρό παιδάκι, πάντα υπήρχε ένας λόγος που έπρεπε να δώσεις μάχη μέσα στη σχέση για να φανείς και να την συντηρήσεις. Πάντα πάλευες με τον ίδιο σου τον εαυτό να είσαι σωστός και καθώς πρέπει ώστε να σε κρατήσουν και να μην σε διώξουν. Σχεδόν πάντα φοβόσουν ένα απρόσμενο τέλος και έκανες ό,τι περνούσε από το χέρι σου για να μην συμβεί. Έλα όμως που δεν μπορείς να ελέγξεις τα πάντα. Έλα που οι άνθρωποι δρουν και αντιδρούν και συ έμαθες μόνο να αδρανείς και να περιμένεις την δράση του άλλου.

Γύρνα λίγο στο παρελθόν και παρατήρησε τη συμπεριφορά σου μέσα στην οικογένεια και στο σχολείο. Φοβόσουν ότι θα σε παρατήσουν; Σκεφτόσουν ότι έπρεπε να δίνεις για να είσαι σημαντικός; Αναγκαζόσουν να υποχωρήσεις σε απαιτήσεις και θέλω χωρίς να εκφράζεις τις δικές σου ανάγκες; Αρρώσταινες συχνά και μόνο έτσι έπαιρνες προσοχή και φροντίδα αλλά και υπόγειο ανέκφραστο θυμό από τους άλλους;

Στοπ. Αποχαιρέτα εκείνο το μικρό αδύναμο παιδάκι. Μεγάλωσες. Αποχωρίσου τους σημαντικούς και γίνε εσύ σημαντικός για σένα. Φρόντισε τον εαυτό σου. Ξέρεις πώς.

29/09/2025

Όλοι φοβόμαστε…όλοι επιθυμούμε. Όλοι βρίσκουμε τρόπους ν αντιμετωπίσουμε τον φόβο….όλοι βρίσκουμε τρόπους να διεκδικήσουμε την εκπλήρωση της επιθυμίας.
Ή μήπως όχι;

Φόβος λοιπόν!

Κυριαρχία. Η πρώτη λέξη που σου έρχεται στο μυαλό, όταν νοιώθεις αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα, καθώς έρχεσαι αντιμέτωπος με μία απειλή. Σε κυριεύει και σου κόβει τα πόδια. Πανικός, άγχος, θυμός, επιθετικότητα, αλλά και αμηχανία, στασιμότητα και αδράνεια. Να τι προκαλεί ο φόβος. Και ο φόβος, προειδοποιεί για τον κίνδυνο, σ έχει σε ετοιμότητα και σε προστατεύει.

Πολλοί οι καθημερινοί φόβοι, άλλοτε δικαιολογημένοι και αιτιολογημένοι και άλλοτε παράλογοι. Φοβάσαι να κοιμηθείς χωρίς αναμμένο έστω και ένα μικρό φωτάκι. Φοβάσαι να μπεις σε αεροπλάνο. Φοβάσαι να οδηγήσεις στην κίνηση της πόλης. Φοβάσαι να πας σε συνέντευξη για δουλειά. Φοβάσαι να μπεις σε σχέση. Όλους αυτούς τους φόβους ίσως τους συνδέει η αποτυχία, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η έλλειψη εμπιστοσύνης από τους άλλους σε σένα αλλά και από τον ίδιο σου τον εαυτό. Μπορεί να συνδέονται και με προηγούμενα τραυματικά γεγονότα και εμπειρίες άρα ο φόβος να επαναληφθούν να είναι δικαιολογημένος. Ίσως όμως και να συνδέονται με την ανάγκη σου να νοιώσεις σημαντικός και να δεχτείς προσοχή και βοήθεια.

Και έρχεται το άγχος, όπου εκεί, ιδρώνεις, παγώνεις, σταματάς, δεν μπορείς να κοιμηθείς, δεν μπορείς να φας, δεν μπορείς ν απολαύσεις τίποτε καθημερινό και χτυπάει η καρδιά τόσο γρήγορα που λες και θα σπάσει. Η αναπνοή γίνεται κοφτή και γρήγορη, τρέμεις και μπορεί να βλέπεις εφιάλτες κάθε βράδυ ή απλά μόλις κλείσεις τα μάτια σου έστω και για λίγο. Και έρχεται και ένας ωραίος γιατρός και σου λέει, μην ανησυχείς, έχεις λίγο άγχος, πάρε ένα ηρεμιστικούλι να στρώσεις…..ή ακόμη χειρότερα, έρχεται ένας ωραίος φιλαράκος και σου λέει, μη σκας ρε, πιες ένα ποτό και όλα θα λυθούν μέσα σου….εκπληκτικά αποτελέσματα και στις δύο περιπτώσεις. Μα εσύ ακόμη φοβάσαι και δεν μπορείς να κάνεις αυτά τα οποία θέλεις (;).

Λέει μία γυναίκα στα 40, που πρόκειται να δώσει εξετάσεις για μία πολύ σημαντική δουλειά:

“Βλέπω στον ύπνο μου ότι την ώρα της συνέντευξης, χάνω το αεροπλάνο και το τρένο και δεν τα καταφέρνω να φτάσω”. Ίσως θα μας άρεσε περισσότερο να ονειρευόταν ότι αποτύγχανε στις εξετάσεις και έκλαιγε και στεναχωριόταν. Αλλά η αλήθεια είναι ότι καθώς φοβάται ότι θα αποτύχει, είναι καλύτερα να ρίξει την ευθύνη αλλού και όχι στον εαυτό της. Ή ότι για να μην αναγκαστεί να δεχτεί την αποτυχία, την οποία φοβάται, σκέφτεται και αγχώνεται για το αν θα προλάβει να φτάσει.

Ένας άντρας στα 45, λέει ότι φοβάται μετά το διαζύγιό του, να δημιουργήσει δεσμό, γιατί τα παιδιά του δεν θα δεχτούν καινούρια σύντροφο αφού είναι κολλημένα με την μαμά τους. Είναι φυσικά προφανές ότι φοβάται μία νέα αποτυχία, αλλά ο ίδιος δεν το δέχεται με τίποτα και κάθε βράδυ είναι με διαφορετική γυναίκα στο κρεββάτι του, γιατί έτσι θεωρεί ότι επιβεβαιώνεται σαν άντρας και πικάρει την πρώην του που τον έδιωξε. Έχει αξία αυτός, θα της δείξει τί έχασε….

Ο φόβος και η επιθυμία είναι τόσο κοντά, που δύσκολα ξεχωρίζουν. Έχω την εντύπωση ότι αυτό που φοβάσαι ίσως και κατά βάθος να το επιθυμείς τόσο που αν συμβεί θα σε φοβίσει η επιτυχία σου. Και έχω επίσης την εντύπωση ότι φοβάσαι τόσο να εκφράσεις την επιθυμία σου ανοιχτά μη τυχόν και σε κρίνουν, που τελικά δεν κάνεις τίποτα. Η ψυχοσωματική αναφέρει ως σύμπτωμα του καθαρού φόβου, τη συχνοουρία, τη δυσλειτουργία των νεφρών και τους κολικούς. Αν προχωρήσει και μετατραπεί σε άγχος, τότε έχουμε άλλα, σοβαρότερα και πιο ανησυχητικά συμπτώματα.

Απευθύνσου σε έναν ειδικό, για να σε βοηθήσει να έρθεις αντιμέτωπος με τους φόβους σου, πριν αυτοί γίνουν παθολογικές φοβίες. Μην αγχώνεσαι και ταλαιπωρείσαι. Άστο να πάει πιά. Κάνε αυτό που θέλεις. Αυτό που επιθυμείς όσο τίποτε άλλο και μην φοβάσαι. Σίγουρα υπάρχουν στη ζωή σου μερικοί που θα βολευτούν με τον φόβο σου και θα ξεβολευτούν από την επιθυμία σου. Τους ξέρεις; Ψάξε….Θα εκπλαγείς και ίσως φοβηθείς περισσότερο, αλλά για να λέμε την αλήθεια, σα την επιθυμία δεν έχει. Ακατανίκητη!

26/09/2025

🔥 Σεξ… Σεξ! Σεξ; 🔥
Τι ρόλο παίζει στη ζωή σου;
Πόση σημασία του δίνεις;
Τολμάς να το φέρεις στο προσκήνιο;
Έλα σ’ ένα ομαδικό βιωματικό ψυχοθεραπευτικό διήμερο!

📍 Steehos Space, Μυλλέρου 17, Μεταξουργείο
📅 Σάββατο 11/10 (11:00–20:00) & Κυριακή 12/10 (11:00–18:00)
🎟 Συμμετοχή: 300€ (16 ώρες)

👉 Μέσα στην ασφάλεια της ομάδας, θα εξερευνήσουμε πώς το σεξ επηρεάζει και καθορίζει τη ζωή μας.

👥 Για επαγγελματίες και φοιτητές ψυχικής υγείας, εκπαιδευτικούς, ανθρώπους του θεάτρου και της τέχνης, αλλά και όσους θέλουν να ταξιδέψουν στον εσωτερικό τους κόσμο.

🔞 Ηλικίες: 30–50 | Όλα τα φύλα

Συντονισμός: Φρίντα Ξύστρου
📞 6945 158349
✉️ fxistrou@yahoo.com
*x *x

Συμβουλευτική Ενηλίκων-Παιδιών.
Ψυχοθεραπεία Ατομική-Ομαδική
Σεμινάρια

22/09/2025

Δεύτερη ευκαιρία; Ελαστικά όρια!

Ναι…την Δευτέρα Παρουσία! Γιατί να σου δώσω δεύτερη ευκαιρία αν δεν ξέρεις τί να την κάνεις και πως να την χρησιμοποιήσεις προς όφελος της σχέσης μας;

Σκληρό; Άδικο; Απόλυτο; Επίτρεψέ μου να διαφωνήσω!

Σίγουρα πολλές φορές είπες, έλα μωρέ ας δώσω μία δεύτερη ευκαιρία. Στον σύντροφο, στο παιδί, στον συνέταιρο στο φίλο. Σίγουρα, βαθιά μέσα σου ήξερες το αποτέλεσμα. Αλλά πιστεύω ότι η δεύτερη ευκαιρία που δίνεις στον άλλον, είναι για σένα, μήπως και έκανες λάθος. Σπάνια το ένστικτο, οι γνώσεις και η εμπειρία κάνουν λάθος όμως. Βλέπεις μπροστά σου σχεδόν καθαρά ότι ο απέναντί σου δεν θα καταλάβει τη διαφορά δίνοντας ευκαιρίες, αλλά εσύ επιμένεις…

Δεύτερη, τρίτη τέταρτη….ευκαιρία, δίνουμε αυτόματα με την φράση που ξεκινάμε λέγοντας στον άλλον “αν το ξανακάνεις τότε και εγώ…”. Και ο άλλος αμέσως παίρνει σαν δεδομένο ότι είσαι διατεθειμένος να τον συγχωρήσεις. Είτε απευθύνεσαι στο τρίχρονο παιδί σου,λέγοντάς του αν μου ξαναπείς ψέμματα θα σε τιμωρήσω, είτε στο σαραντάχρονο φίλο σου, απειλώντας με χωρισμό αν σε ξαναχτυπήσει. Το ίδιο μοτίβο σκέψης ακολουθείται. Οπότε, προς τί ο κόπος αλλαγής; Μάταιο και για τις δύο πλευρές.

Έχει να κάνει με τα όρια σου. Απλά και ξεκάθαρα, εκεί είναι η ουσία. Το νόημα της σχέσης πρώτον με τον εαυτό σου και μετά με τους άλλους. Αν τα όρια σου είναι σαφή, τότε οι δεύτερες ευκαιρίες δεν χρειάζονται. Οφείλεις να τα μάθεις για να τα βάλεις εσύ. Δεν θα στα βάζουν οι άλλοι. Άσε τον καθένα να μιλά και να πράττει για τον εαυτό του.

Μάθε εσύ τον δικό σου εαυτό, θέσε τα όρια σου, μέχρι που φτάνεις και πόσο ελαστικός μπορείς να γίνεις σε καταστάσεις και πρόσωπα, και άσε τις ευκαιρίες για αυτούς που δεν ξέρουν.

Μην επιτρέπεις να σε παραβιάζουν. Μην δίνεις άλλοθι συμπεριφοράς στους άλλους, γιατί ουσιαστικά έτσι τους επιτρέπεις να εισχωρούν μέσα σου και να σε αλλάζουν.Αυτό δεν είναι πιο σκληρό, τώρα που το καλοσκέφτεσαι;

Ο φόβος σου είναι ότι αν οριοθετηθείς, θα χάσεις ανθρώπους από γύρω σου. Μα, αυτοί είναι που δεν σε σέβονται. Γιατί φοβάσαι μήπως τους χάσεις; Θα αυτονομηθείς και θα βρεις άλλους. Ολοκληρωμένους. Μην ψάχνεις το άλλο σου μισό σε μία σχέση.Είτε ερωτική, είτε φιλική, είτε επαγγελματική. Είναι μισό. Εσύ είσαι;

Ολοκληρώσου με όρια και κανόνες σύμφωνα με τον χαρακτήρα σου και την ηθική σου, τροποποιήσέ τα ανάλογα με τις εμπειρίες που αποκτάς και δες τον εαυτό σου σαν ένα ωραίο χωραφάκι με τέλεια περίφραξη που δεν μπορεί να την περάσει όποιος δεν του δείξεις την πόρτα εσύ. Και σ αυτό το χωραφάκι, σπείρε και θέρισε ότι και όποτε θέλεις με όποιον επιλέξεις και όχι να βασίζεσαι σε κάποιον τυχαίο αγρότη που μόλις πήρε επιδότηση και δεν ξέρει τί να την κάνει και πως να σε καλλιεργήσει. Θα αποτύχει γιατί δεν αγαπά τη δουλειά του, απλά του είπε κάποιος, να ένα ωραίο χωράφι, εκμεταλλεύσου το! Και συ θα μείνεις άγονος τελικά. Σου αξίζει; Θα δώσεις κι άλλη ευκαιρία; Μπα…