Δριβάκου Δέσποινα -Ψυχολόγος/ Οικογενειακή Θεραπεύτρια

07/11/2025

Κλειστοφοβία :🌫 Το Σώμα Θυμόταν Ό,τι το Μυαλό Είχε Κλειδώσει

Μερικές αναμνήσεις δεν περνούν ποτέ από τη σκέψη εγκαθίστανται κατευθείαν στο σώμα.
Στη σύσπαση πριν τη φωνή.
Στην ανάσα που κόβεται χωρίς λόγο.
Στην καρδιά που χτυπάει σαν να τρέχει από κάτι αόρατο.

Το σώμα θυμάται ό,τι το μυαλό δεν άντεξε να κουβαλήσει
Την αγωνία που δεν ειπώθηκε
Το βλέμμα που πάγωσε
Την απουσία που έγινε συνήθεια

Η κλειστοφοβία δεν είναι φόβος του χώρου είναι φόβος της συνάντησης.
Με ό,τι έμεινε μέσα, όταν οι τοίχοι σφράγισαν τον εαυτό που δεν χώρεσε.

Κι ίσως η θεραπεία να μην είναι τίποτε άλλο από την ήσυχη στιγμή που λες στο σώμα σου:
«Μπορείς πια να αναπνεύσεις.»

🪶 Dr Δέσποινα Δριβάκου
Ψυχολόγος MSc, PhD | Οικογενειακή Θεραπεύτρια
Emotional Coach
🔗 www.drdrivakou.com

06/11/2025

https://www.vwoman.gr/otan-to-paidi-apousiazei-i-diaschisi-os-siopilos-tropos-epiviosis/

28/10/2025

🇬🇷 28 Οκτωβρίου – Η ψυχή εν τη ενώσει

Το να αγαπάς τον τόπο σου
δεν είναι υπόθεση συνόρων,
είναι υπόθεση ψυχής.

Να τον τιμάς, να τον φροντίζεις,
να μη τον παραχωρείς — ούτε στο φόβο, ούτε στη λήθη
Να θυμάσαι εκείνους που στάθηκαν νέοι απέναντι στο σκοτάδι,
που άφησαν τα όνειρά τους στα χιόνια της Πίνδου για να ανασάνει η ελευθερία.

Εκείνους που πολέμησαν ενώ άλλοι έτρωγαν, έπιναν κι ύστερα φόρεσαν τις δάφνες και τις τιμές.
Που κράτησαν την τιμή της Ελλάδας καθαρή,
όταν κάποιοι άλλοι την ξεπουλούσαν.

Η ελευθερία δεν είναι δεδομένη
είναι επιλογή καθημερινή
Να στέκεσαι όρθιος,
να λες “όχι” στην υποταγή,
και “ναι” στην ενότητα

Γιατί η ψυχή ενός λαού μεγαλώνει
όταν θυμάται ποιος είναι.
Και η ψυχή της Ελλάδας —
πάντα, εν τη ενώσει 🇬🇷

21/10/2025

Neuroscientist and psychologist break down the science behind this approach in our newest exclusive feature.

15/10/2025

Ανάμεσα σε δύο πατρίδες Η σιωπηλή μορφή ρατσισμού που δεν μιλά κανείς γι’ αυτήν.
Κάποιοι φεύγουν από τη χώρα τους.
Κάποιοι άλλοι φεύγουν μέσα στην ίδια τους τη χώρα.
Φεύγουν από το χωριό, από την επαρχία, από την άκρη του νησιού — για να βρουν δουλειά, σπουδές, μια δεύτερη αρχή.
Αλλά αυτό που δεν τους είπε κανείς, είναι πως το πιο δύσκολο κομμάτι δεν είναι η αναχώρηση, είναι το πώς σε κοιτούν όταν φτάσεις. Υπάρχει ένας ρατσισμός που δεν γράφεται στις ειδήσεις.
Δεν έχει να κάνει με χρώμα ή καταγωγή, αλλά με προφορά, ύφος, φτώχεια, διαφορετικότητα.
Είναι ο ρατσισμός του «μέσα», εκεί όπου σε κάνουν να νιώθεις “λιγότερος” χωρίς να σου το πουν ρητά. «Από πού είσαι;»
Ρωτάνε με χαμόγελο, μα ο τόνος έχει ήδη βάλει ταμπέλα.
Και τότε μαζεύεσαι λίγο.
Συμμαζεύεις τη λαλιά σου, αλλάζεις τον ρυθμό των λέξεων σου,
προσπαθείς να δείχνεις πιο “μοντέρνος”, πιο “του στυλ”.
Και σιγά σιγά, αρχίζεις να κόβεις κομμάτια από σένα,όχι γιατί δεν σου αρέσουν — αλλά γιατί βλέπεις πως δεν χωρούν Αυτό είναι το κρυφό κόστος της εσωτερικής μετανάστευσης:
όχι το νοίκι ή η απόσταση, αλλά το συναίσθημα της μόνιμης απόδειξης.
Να χρειάζεται συνεχώς να αποδεικνύεις ότι αξίζεις να ανήκεις.
Ότι δεν είσαι “πίσω”..Ότι δεν είσαι “άλλος”..ο ξένος
Και κάπου εκεί γεννιέται μια σιωπηλή πληγή. Μια φωνή που σου ψιθυρίζει πως δεν είσαι αρκετός όπως είσαι. Πως πρέπει να μοιάζεις λίγο περισσότερο στους άλλους για να σε δουν.
Πως το αυθεντικό σου κομμάτι — αυτό που σε έκανε να ξεκινήσεις — είναι “υπερβολικό”, “απλοϊκό”, “επαρχιώτικο” Όμως κάθε άνθρωπος που μετακινείται, φέρνει μέσα του δύο πατρίδες:
την παλιά, που τον γέννησε,
και τη νέα, που προσπαθεί να τον δεχτεί.
Και ανάμεσα σε αυτές, περπατά με το βάρος της προσαρμογής και την ελπίδα της αποδοχής. Ίσως τελικά η ωριμότητα μιας κοινωνίας να μετριέται όχι από την ανεκτικότητά της απέναντι στους «άλλους», αλλά από τη τρυφερότητά της απέναντι στους δικούς της ανθρώπους —
εκείνους που άφησαν το σπίτι τους για να φτιάξουν μια ζωή αλλού και που κάθε μέρα παλεύουν να χωρέσουν χωρίς να μικρύνουν..

🕊️ Αν υπάρχει κάτι πιο γενναίο από το να φεύγεις, είναι να παραμένεις ο εαυτός σου εκεί που δεν σε περίμεναν

Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να πουν “όχι” από φόβο μήπως απογοητεύσουν τους άλλους ή φανούν αγενείς. Το άρθρο αυτό μπορεί να εξερευνήσει: γιατί …

02/10/2025

Τα Στάδια μιας Σχέσης & …Ψυχοβιολογική Ωρίμανση 😎


Οι ανθρώπινες σχέσεις αποτελούν ζωντανούς οργανισμούς που εξελίσσονται, δοκιμάζονται και ωριμάζουν. Η πορεία τους έχει μελετηθεί από διάφορες ψυχολογικές θεωρίες (Knapp, Sternberg, Bowlby, Erikson) και συνοδεύεται από βιολογικούς και νευροχημικούς μηχανισμούς που επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο συνδεόμαστε με τον/την σύντροφό μας

Στάδια Σχέσης
1. Έλξη & Έρωτας
Η αρχική φάση με έντονη χημεία, ιδεαλικοποίηση και βιολογική διέγερση (ντοπαμίνη, οξυτοκίνη)

2. Δοκιμασία & Σύγκρουση
Εμφανίζονται οι διαφορές, οι συγκρούσεις και οι φόβοι. Εδώ δοκιμάζεται η επικοινωνία

3. Διαπραγμάτευση & Δέσμευση
Το ζευγάρι μαθαίνει να συμβιβάζεται, να βάζει όρια και να επιλέγει συνειδητά τη σχέση

4. Συνεργασία & Συμβίωση
Η σχέση λειτουργεί σαν ομάδα: εμπιστοσύνη, σταθερότητα και κοινό όραμα

5. Αναγέννηση ή Στασιμότητα
Η μακροχρόνια σχέση χρειάζεται ανανέωση· αλλιώς κινδυνεύει με στασιμότητα

Βιολογικές και Ψυχολογικές Διαστάσεις
Οι νευροχημικοί μηχανισμοί που συνοδεύουν τα στάδια της σχέσης περιλαμβάνουν την ντοπαμίνη (ευφορία, κίνητρο), την οξυτοκίνη (δεσμός, τρυφερότητα), την σεροτονίνη (σταθερότητα διάθεσης) και την κορτιζόλη (στρες). Οι θεωρίες του Bowlby για τον δεσμό δείχνουν πώς τα μοτίβα που αναπτύξαμε στην παιδική ηλικία επηρεάζουν τον τρόπο που σχετιζόμαστε στην ενήλικη ζωή

Πρακτικές Στρατηγικές
• Καλλιεργήστε ανοιχτή επικοινωνία
• Θέστε σαφή προσωπικά όρια

• Ενισχύστε τη συναισθηματική ασφάλεια
• Διατηρήστε κοινές εμπειρίες και στόχους

• Ζητήστε βοήθεια από ειδικό όταν χρειάζεται.

www.drivakoudespina.com

28/09/2025

Μεταμοντέρνα Ὠδὴ στὴν Εὐτυχία

Ευτυχία,
είσαι εκρήξεις νέον στο σκοτάδι,
είσαι μια οθόνη που δεν κουράζει τα μάτια,
είσαι το φως που σπάει τις γωνίες του κόσμου
και τις γεμίζει με χρώματα.

Δεν είσαι λέξη∙
είσαι ρεύμα που με διαπερνά,
πληρότητα που στάζει από τα χέρια,
ανάσα που γυρίζει σε κύμα,
κύμα που γίνεται φως.

Σε συναντώ σε ένα χαμόγελο,
σε ένα βλέμμα που ανάβει,
σε έναν παλμό που χτυπάει πιο δυνατά.
Σε κάθε ήχο που μοιάζει με μουσική,
σε κάθε σκέψη που ανάβει σαν σπίθα.

Αγάπη είσαι.
Φως είσαι.
Πληρότητα είσαι.

Κι εγώ, όταν σε αγγίζω,
χάνομαι και βρίσκομαι μαζί.
Ρίγος στο σώμα,
σιωπή στην ψυχή,
έκσταση στο πνεύμα.

Ευτυχία,
δεν είσαι έξω από μένα.
Είσαι μέσα μου,
είσαι εγώ που θυμάμαι να υπάρχω,
να αγαπώ,
να λάμπω.

24/09/2025

Η αυθεντική ερωτική έλξη
Δεν είναι παιχνίδι. Δεν είναι σύμπτωση.
Είναι η στιγμή που δύο ψυχές αναγνωρίζονται και τα σώματα παραδίνονται.
Είναι το βλέμμα που σε καίει, το άγγιγμα που δεν χορταίνεται, η ανάσα που χάνεται.

Δεν σου συμβαίνει συχνά. Μπορεί και ποτέ.
Κι αν συμβεί, δεν έχεις επιλογή. Σε τυλίγει σαν φλόγα, σε σπρώχνει στο βάθος, σε κάνει να θυμηθείς ότι είσαι ζωντανός.

Η αυθεντική έλξη δεν είναι λογική. Είναι μυστήριο. Είναι το πιο κοντινό στη μαγεία που θα ζήσεις ποτέ.
Κι ας κρατήσει μια ώρα ή μια αιωνιότητα, το σημάδι της μένει χαραγμένο.

Αν το έχεις ζήσει, ξέρεις. Αν όχι, προσευχήσου να σου συμβεί.
Κι όταν έρθει, γονάτισε μπροστά του με ευγνωμοσύνη.