Allpharmacy

06/07/2020

Προτεινόμενη επιλογή για απόδραση στην Κεφαλονιά....

Argostoli apartments is a rental complex just built in Argostoli, capital of beautiful Kefalonia. It has 3 fully equipped seaview apartments Chrysianna, Nefeli and Elisso. All of them designed from people with long experience in hosting who took care you will have relaxing and unforgetable holidays.

15/03/2020

04/02/2020

04/10/2018

30/09/2018

Η καρδιά θέλει να μπορεί.. Δως της δύναμη!

28/06/2018

Οι διαβητικοί κινδυνεύουν περισσότερο από Πάρκινσον

Οι άνθρωποι που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2 αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου Πάρκινσον αργότερα στη ζωή τους, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη βρετανική επιστημονική μελέτη. Ο κίνδυνος φαίνεται μεγαλύτερος για τους νεότερους διαβητικούς και για όσους εμφανίζουν επιπλοκές λόγω του διαβήτη.

Το Πάρκινσον είναι μια νευροεκφυλιστική νόσος που προοδευτικά επηρεάζει ολοένα και μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου και δυσκολεύει τον έλεγχο των κινήσεων των ασθενών.

Στον διαβήτη τύπου 2 ο ασθενής είτε δεν παράγει επαρκή ινσουλίνη στο σώμα του, ώστε να ρυθμισθεί σωστά το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα, είτε τα κύτταρά του δεν χρησιμοποιούν αποτελεσματικά την παραγόμενη ινσουλίνη. Η νέα μελέτη δείχνει ότι πιθανώς υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στις δύο παθήσεις.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τόμας Γουόρνερ του Πανεπιστημιακού Κολεγίου του Λονδίνου (UCL), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Neurology» της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, μελέτησαν στοιχεία για περίπου οκτώ εκατομμύρια ανθρώπους που είχαν εισαχθεί στο νοσοκομείο σε μια περίοδο 12 ετών.

Διαπιστώθηκε ότι κατά μέσο όρο ο κίνδυνος εμφάνισης Πάρκινσον είναι 31% αυξημένος στους ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, σε σχέση με όσους δεν έχουν διαβήτη. Ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος (49%) για όσους έχουν διαβήτη με επιπλοκές.

Όσον αφορά στις ηλικιακές ομάδες, οι διαβητικοί 25-44 ετών έχουν τετραπλάσια περίπου πιθανότητα να εμφανίσουν Πάρκινσον σε σχέση με τους συνομηλίκους τους χωρίς διαβήτη τύπου 2, ενώ η αύξηση του κινδύνου στους διαβητικούς άνω των 75 ετών είναι μόνο 18% σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους χωρίς διαβήτη.

«Η μελέτη μας εξέτασε μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού και βρήκε μια ισχυρή συσχέτιση ανάμεσα σε αυτές τις δύο φαινομενικά άσχετες ασθένειες. Είτε παίζει ρόλο η γενετική προδιάθεση είτε κάτι άλλο, το ζήτημα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω» ανέφερε ο Γουόρνερ.

28/06/2018

Ο γάμος μειώνει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας και εγκεφαλικού

Ο γάμος φαίνεται να προστατεύει από την εμφάνιση καρδιοπάθειας ή εγκεφαλικού, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη επιστημονική μελέτη. Οι ανύπαντροι, οι διαζευγμένοι και οι χήροι έχουν μεγαλύτερο καρδιαγγειακό κίνδυνο και μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνουν πρόωρα για αυτόν τον λόγο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Μάμα Μάμα του βρετανικού Πανεπιστημίου του Κιλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο καρδιολογικό περιοδικό «Heart», αξιολόγησαν 34 δημοσιευμένες έρευνες της περιόδου 1963-2015, που αφορούσαν συνολικά πάνω από δύο εκατομμύρια ανθρώπους ηλικίας 42 έως 77 ετών από όλο τον κόσμο.

Η μετα-ανάλυση έδειξε ότι, σε σχέση με τους παντρεμένους, οι ανύπαντροι, χήροι και διαζευγμένοι έχουν κατά μέσο όρο 42% μεγαλύτερο κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο και 16% ειδικότερα για στεφανιαία νόσο. Επίσης, έχουν 42% μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνουν από στεφανιαία και 55% από εγκεφαλικό.

Το διαζύγιο σχετίζεται με αυξημένο κατά 35% κίνδυνο καρδιοπάθειας τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες, ενώ η χηρεία με 16% μεγαλύτερη πιθανότητα εγκεφαλικού και στα δύο φύλα. Έπειτα από ένα έμφραγμα ο κίνδυνος θανάτου είναι σημαντικά μεγαλύτερος (42%) για τους μη παντρεμένους, σε σχέση με όσους ποτέ δεν παντρεύτηκαν.

Ύστερα από αυτά τα ευρήματα, οι ερευνητές ανέφεραν ότι η οικογενειακή κατάσταση θα πρέπει να συμπεριληφθεί ως ανεξάρτητος παράγων καρδιαγγειακού κινδύνου. Περίπου το 80% αυτού του κινδύνου μπορεί να αποδοθεί σε γνωστούς παράγοντες (ηλικία, φύλο, υπέρταση, υψηλή χοληστερίνη, κάπνισμα, διαβήτης κ.ά.), ενώ για το υπόλοιπο 20% επικρατεί μεγαλύτερη ασάφεια.

Η νέα μελέτη έρχεται να ρίξει περισσότερο φως, αναδεικνύοντας τη σημασία της έλλειψης μόνιμου συντρόφου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η προστατευτική δράση του γάμου μπορεί να οφείλεται στο ότι οι παντρεμένοι αναγνωρίζουν πιο έγκαιρα ένα πιθανό πρόβλημα υγείας και κάνουν κάτι γι' αυτό, τηρούν πιο πιστά τη φαρμακευτική αγωγή τους, έχουν καλύτερη οικονομική ασφάλεια και σταθερότητα, λιγότερη μοναξιά και περισσότερη κοινωνική υποστήριξη.