24/03/2020
Ο τρόπος ζωής μας άλλαξε άρδην το τελευταίο δεκαπενθήμερο. Συμβαίνουν πολλά και γρήγορα, με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των ανθρώπων να προσπαθεί να προσαρμοστεί σε πρωτόγνωρες συνθήκες.
Η κρατική προληπτική πολιτική στην Ελλάδα έφτασε στο σημείο να απαγορεύσει μερικώς την κυκλοφορία των πολιτών, με ισχύ από χθες το πρωί, υπό την απειλή προστίμου.
Αν κάτι κυριαρχεί είναι η αβεβαιότητα. Αβεβαιότητα για τον αριθμό των μελλοντικών κρουσμάτων/θυμάτων του
Covid-19, αβεβαιότητα για το πότε θα έχουμε το πολυπόθητο εμβόλιο ή φάρμακο, για τις μελλοντικές μας προσωπικές ελευθερίες, αβεβαιότητα για το μέλλον της οικονομίας και των αγορών, των επιχειρήσεων/θέσεων εργασίας, αβεβαιότητα για την επάρκεια των αγαθών, την ασφάλεια μας αγγίζοντας οτιδήποτε μη αποστειρωμένο κ.α.
Ένα είναι βέβαιο, αυτά που ζούμε και θα ζήσουμε στο κοντινό μέλλον είναι περαστικά. Η ανθρωπότητα θα επιβιώσει και η ‘κανονικότητα’ θα επιστρέψει. Θα είναι όμως αρκετά από τα στοιχεία της καθημερινότητας μας που θα έχουν αλλάξει ανεπιστρεπτί.
Μένει να φανεί το εύρος αυτών των αλλαγών. Σκοπός μας μοιάζει να είναι το να προετοιμαστούμε ο καθένας προσωπικά, ώστε να προσαρμοστούμε σε αυτές με επιτυχία και με την ελάχιστη αναστάτωση στις ζωές και το περιβάλλον μας.
Βρισκόμενοι μέσα σε αυτήν τη συναισθηματικά φορτισμένη περίοδο, είναι δύο οι τομείς στους οποίους πρέπει να επικεντρωθούμε, τους οποίους μπορούμε να επηρεάσουμε και να ελέγξουμε. Ο πρώτος -λόγω αμεσότητας- είναι οι σχέσεις με τους ανθρώπους του περιβάλλοντός μας.
Με δεδομένο πως περνούμε περισσότερο χρόνο με τους οικείους μας, είναι σημαντικό να είμαστε συναισθηματικά διαθέσιμοι.
i) Είναι ευκαιρία να περάσουμε αρκετό ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά μας, παίζοντας, συζητώντας, εξηγώντας τους τι συμβαίνει και είμαστε συνέχεια στο σπίτι. Έχει ιδιαίτερη σημασία, ειδικά για τα μικρότερα σε ηλικία παιδιά τα οποία δυσκολεύονται να εκφράσουν καθαρά την δυσαρέσκεια τους κι αν δεν έχουν την υποστήριξη που χρειάζονται, ίσως γίνονται πιο ευέξαπτα ή νευρικά. Φροντίζουμε να τα ενημερώνουμε για τις εξελίξεις (ανάλογα με την ηλικία τους), εμπνέοντας αισιοδοξία και σιγουριά για το μέλλον.
Πολύ σημαντικό είναι επίσης να βάλουμε άσκηση στο ημερήσιο πρόγραμμα τους/μας, ώστε εκτός από τα ευνόητα ωφέλη που αυτή προσφέρει, να διοχετεύουν την περίσσεια ενέργεια τους εποικοδομητικά.
ii) Είμαστε κοντά στην/στον σύντροφο μας, ενδιαφερόμαστε για το πως νιώθει μέσα στην κατάσταση που βιώνουμε κι εστιάζουμε με ευθείς ερωτήσεις στο πώς μπορούμε ο καθένας από τη μεριά του να είναι όσο πιο υποστηρικτικός γίνεται.
Με ειλικρίνεια και ταπεινότητα φέρνουμε στο προσκήνιο υπάρχουσες προκλήσεις που δεν εξυπηρετούν τη σχέση μας και δημιουργούμε περιβάλλον ασφάλειας κι επιθυμίας να τις ξεπεράσουμε.
Η διαφάνεια και η ενότητα στην επικοινωνία του ζευγαριού έχει μείζονα σημασία, ειδικότερα σε περιόδους κρίσης όπου επικρατεί αβεβαιότητα και μεγαλύτερος εκνευρισμός.
Είναι ευνόητο ότι αυτό είναι ακόμη σημαντικότερο όταν υπάρχουν παιδιά στην οικογένεια τα οποία επηρεάζονται -θετικά ή αρνητικά- από το καθετί που λέγεται.
Ο σκοπός μας είναι να απομακρύνουμε όσα μας χωρίζουν και να ενισχύσουμε όσα μας ενώνουν. Αν η σχέση είναι δυνατή, τα μέρη που την αποτελούν νιώθουν ισχυρότερα, πιο ασφαλή κι αισιόδοξα.
iii) Δίνουμε προσοχή στους μεγαλύτερους σε ηλικία συγγενείς κι αγαπημένους. Εκτός του ότι είναι οι πλέον ευάλωτοι στον κορονοϊό, είναι επίσης οι περισότερο εθισμένοι στην ‘ενημέρωση’. Αυτό σημαίνει οτι τείνουν να φοβούνται περισσότερο από τους νεότερους και είναι πιό πιθανό να αναπτύξουν φοβίες, κατάθλιψη, αίσθημα εγκατάλειψης ή μοναξιάς και κρίσεις πανικού.
Αφιερώνουμε χρόνο, συζητάμε τις σκέψεις και τις ανησυχίες τους, ξεκαθαρίζοντας τους πως δεν είναι μόνοι -είναι σημαντικό να το ακούσουν- τους ενημερώνουμε για ότι τους αφορά και όσα μπορούν να ελέγξουν. Φυσικά, φροντίζουμε να μην χρειάζεται να βγαίνουν έξω για προμήθειες.
Ο δεύτερος κι εξίσου σημαντικός τομέας στον οποίο πρέπει να εστιάσουμε και είναι απόλυτα κάτω από τον έλεγχο μας, είναι η προσωπική μας βελτίωση.
i) Μεριμνούμε για την υγεία του οργανισμού μας, ώστε το σώμα και το μυαλό μας να μας να μας υποστηρίζει στο έπακρο.
Είναι αναγκαία συνθήκη για να μπορούμε να φροντίζουμε τους γύρω μας. Έχουμε υποχρέωση στον εαυτό μας και σε όσους εξαρτώνται από εμάς να διατηρούμε την ενέργεια και την φυσική μας κατάσταση σε υψηλά επίπεδα.
Προνοούμε ώστε να τρεφόμαστε σωστά. Τώρα ειδικά που αναγκαστικά κινούμαστε λιγότερο, είναι σημαντικότατο να προσθέσουμε την άσκηση στη ζωή μας σε καθημερινή βάση.
Ο καιρός ζεσταίνει σταδιακά. Θα είναι πιο εύκολο να βγαίνουμε έξω και να ασκούμαστε. Ακόμη και το απλό περπάτημα είναι ωφέλιμο. Έστω στις ταράτσες.
ii) Πέρα από την φροντίδα της φυσικής μας κατάστασης που είναι το βασικό ζητούμενο, έχουμε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία ν’ αναπτύξουμε τις γνώσεις και δεξιότητες μας.
Είναι μία παραμελημένη επιθυμία για πολλούς από εμάς. Κάτι για το οποίο είτε δεν είχαμε χρόνο πριν την πανδημία, είτε αναβάλαμε συστηματικά για διάφορους λόγους, λόγω αδιαφορίας, είτε το θεωρούσαμε αχρείαστο λόγω προχωρημένης ηλικίας κι επαγγελματικής σταδιοδρομίας.
Αυτήν την περίοδο η ανθρωπότητα δοκιμάζεται σε κάθε επίπεδο. Οι αντοχές του ανθρώπινου οργανισμού πριν από οτιδήποτε άλλο. Τα κύτταρα μας εξελίσσονται μέσα από αυτή τη μάχη με τον ιό και τα νέα που δημιουργούνται είναι δυνατότερα, ανθεκτικότερα, επιζώντες, νικητές!
Με ανάλογο τρόπο οφείλουμε κι εμείς να προετοιμαστούμε, να οπλιστούμε πνευματικά και γνωσιακά για τις νέες προκλήσεις, να είμαστε κατά το δυνατό έτοιμοι για τη νέα πραγματικότητα που θα προκύψει όταν θέσουμε υπό πλήρη έλεγχο την απειλή του Covid-19.
Πολλά θα είναι διαφορετικά. Οι αντιλήψεις μας περί της αξίας της ζωής, της καθαριότητας, της υγιεινής, της ελευθερίας, της αυτοθυσίας. Αλλά και της ευθύνης, της επιχειρηματικότητας, της εργασίας, της συνεργασίας, του συνόλου, του ατομικισμού.
Οφείλουμε στους εαυτούς μας και σε όσους αγαπούμε να βελτιωθούμε, να εξελιχθούμε στους τομείς ενδιαφέροντος μας και να να προσδίδουμε μεγαλύτερη αξία σε ότι προσφέρουμε στον κόσμο γύρω μας. Εντέλει, μεγαλύτερη αξία σε εμάς.
Στην μετα-κορονοϊό εποχή, φαίνεται πως η προκλήσεις θα διαδέχονται η μία την άλλη. Επιχειρήσεις θα χρεωκοπήσουν, εργασιακές θέσεις θα χαθούν, κάποιες θα καταστούν ξεπερασμένες. Φυσικά νέες επιχειρήσεις θα εμφανιστούν, νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν, κάποιες από αυτές για πρώτη φορά! Ο κόσμος άλλαζε πολύ γρήγορα πριν την εμφάνιση του Covid-19. Πλέον η εξέλιξη του είναι και θα είναι για αρκετό διάστημα, εξόφθαλμη.
Που θα στεκόμαστε εμείς σε όλο αυτό; Είναι βέβαιο πως ο κόσμος θα προχωρήσει είτε μ’ εμάς, είτε χωρίς εμάς. Για να πετυχαίνουμε συστηματικά, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι.
Ως γονείς, ως σύντροφοι, επαγγελματίες, εργαζόμενοι, επιχειρηματίες, εργοδότες, έχουμε την υποχρέωση να ξεπεράσουμε τους εαυτούς μας, να επιδείξουμε αποφασιστικότητα, αφοσίωση, γνώση, αυτογνωσία, διάθεση για συνεισφορά.
Ας παραδειγματιστούμε από την αυτοθυσία του ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού σε παγκόσμιο επίπεδο. Από εμάς τους υπόλοιπους δεν αναμένεται να ρισκάρουμε τη ζωή μας.
Μπορούμε όμως να επιλέξουμε την περισυλλογή και τη συνειδητή απόφαση να επενδύσουμε στο μεγαλύτερο μας κεφάλαιο, τον εαυτό μας. Ν' ανέβουμε επίπεδο. Ίσως έτσι, καταφέρουμε να δημιουργήσουμε συλλογικά, κάτι διαφορετικό, μακάρι καλύτερο.
Εσύ τι έχεις να προσφέρεις; Σε τι προσδίδεις αξία; Που εστιάζεις την προσοχή σου; Ποια είσαι;