22/10/2025
Lieve vrouw,
Jaren heb jij voor anderen gezorgd. Jaren heb jij ja gezegd tegen de ander en nee tegen jezelf.
Je hebt je eigen dromen opzij gezet. Je eigen behoeften genegeerd. Je eigen vermoeidheid weggestopt.
Want er moest voor iemand gezorgd worden. En jij was er. Altijd.
Je hebt nachten doorgewerkt terwijl je zelf uitgeput was. Je hebt afspraken afgezegd omdat het niet uitkwam. Je hebt je eigen pijn weggedrukt omdat die van de ander groter leek.
En nu? Nu voel je je schuldig. Schuldig om te rusten. Schuldig om te genieten. Schuldig om te leven terwijl jij zo lang hebt overleefd.
Maar lieve vrouw, luister goed:
Jij mag weer plezier hebben in het leven.
Jij mag weer dansen en hard lachen.
Jij mag weer verliefd worden op het leven.
Jij hoeft jezelf niet te blijven straffen voor het verleden. Voor de keuzes die je maakte. Voor de dingen die je wel of niet deed.
Je hebt genoeg gegeven. Je hebt genoeg gedragen. Je hebt genoeg geofferd.
Het is tijd.
Tijd om weer te voelen wat vreugde is.
Tijd om weer te ontdekken wie jij bent, los van de zorg voor een ander.
Tijd om jezelf toe te staan om gelukkig te zijn.
Want weet je wat? Jij verdient vreugde.
Niet ooit. Niet als alles voorbij is. Niet als je genoeg hebt geleden.
Nu. Vandaag. Zoals je bent.
Je verdient een leven waar jij centraal mag staan. Waar jouw lach weer klinkt. Waar jouw hart weer open mag.
Het is moedig. Het is nodig. Het is tijd.
Jij mag weer leven. 💚
