Achter de Kim, Praterlaan 174, Amsterdam Centrum (2025)

14/12/2025

Ook fase 2 van de rouw: ‘ontkenning’ heb ik al eerder gedeeld. Deze fase betekende voor mij niet eens dat ik zelf de rouw ontkende, maar dat ik er weinig over deelde. Ik zette een masker op en deed alsof het prima met me ging. En soms werkte dit ook; even eruit stappen en beseffen dat er nog meer in het leven is. Maar het maakte ook dat ik mezelf onbewust er alleen voor liet staan. Toch waren er gelukkig altijd mensen die door het masker heen konden kijken.

Dit doek schilderde ik aan de hand van een bijzondere sessie bij . Dit beeld fitste aan me voorbij en ik voelde dat ik het wilde schilderen. Pas later zag ik de symboliek.

In eerste instantie denk je wellicht dat het enkel een omkering is; een uil met een mensenmasker in plaats van andersom. Maar hier zie je ook het afwerpen van een masker en het naar buiten laten komen van je ware aard. Of het ontdekken van je innerlijke wijsheid.
Of misschien iets heel anderd? Wat zie jij in dit werk?

Wil je alle fases bij elkaar zien en meer info over de expositie, lees hier verder: https://www.achterdekim.nl/fases-van-rouw/

29/11/2025

Ik vond mijn eerste expositie heel bijzonder en daar wil ik de komende tijd graag op terugblikken. Om bij het thema van het concert van Allerzielen aan te sluiten koos ik, aan de hand van de fases van de rouw, 7 van mijn schilderijen. Een aantal werken zijn van langer geleden, een aantal van vorig jaar en een aantal schilderde ik afgelopen zomer om de ontbrekende fases in te vullen.

Vandaag deel ik het werk dat hoort bij de 1e fase: schok en ongeloof. En wellicht is dit doek herkenbaar, want ik deelde het al eerder en heeft jaren bij ons thuis gehangen. Ik maakte het bij voor een opdracht gelinkt aan schilder René Magritte. En ik vind het bijzonder dat dit surrealistische beeld jaren later zo goed in deze fase van rouw past. Hoe je denkt dat je op een kalme zee vaart, maar alles ineens onder je vandaan valt.

Wil je alle fases bij elkaar zien en meer info over de expositie, lees dan verder op mijn website via:

https://www.achterdekim.nl/fases-van-rouw/

27/10/2025

Wil je dit werk van dichtbij zien? Koop een kaartje voor deze bijzondere voorstelling komende zondag 2 november via https://deliverance.nl/activiteiten/beleef-allerzielen-met-deliverance/.
Om bij het thema Allerzielen aan te sluiten koos ik, aan de hand van de fases van de rouw, 7 van mijn schilderijen. Een aantal werken zijn van langer geleden, een aantal van vorig jaar en een aantal schilderde ik afgelopen zomer om de ontbrekende fases in te vullen.
Voor de expositie laat ik de fases van rouw weer los en nodig ik je uit om met je eigen blik naar mijn schilderijen te kijken. Al in de voorbereiding heb ik gemerkt dat mensen iets heel anders in mijn werk kunnen zien dan ik er bewust ingelegd heb. En dat vind ik interessant. Dus kom kijken! Je krijgt er ook nog een gospelconcert en nog veel meer bij! 😉

17/10/2025

Mijn eerste zelfportret! Ik hoor je denken: goh, die heeft de foto op de kop geplaatst. Maar dit is zoals ik er de hele lesdag tegenaan heb gekeken. En voordat je nu je telefoon gaat omdraaien, heb ik de gewone ook toegevoegd. En gek genoeg herken ik mezelf meer op z’n kop! 😄🙃

24/05/2024

We moeten doorgaan

Ik krijg spontaan Ramses in mijn hoofd, maar het blijkt dat hij dit zinnetje geen enkele keer zingt. Het zegt iets over mij dat in mijn hoofd ‘we zullen doorgaan’ is vervangen door ‘we moeten doorgaan’.

Maar terug naar het zinnetje ‘we moeten doorgaan’. Het is een zinnetje dat diep in mij verankerd zit. Het niet willen overkomen als slachtoffer, zwak, zielig, noem maar op, maakt dat ik een beetje ben doorgeslagen naar de andere kant. Ik moet sterk zijn, mag niet opgeven, ik moet doorgaan.

Tot het niet meer gaat. Het lichaam zegt intussen nee via meerdere kanalen. Dan ga je naar de dokter en hoop je dat hij een wondermiddel heeft waarmee alles met een paar pillen is opgelost, zodat je weer kunt doorgaan.

Op dit moment heb ik dit punt bereikt. Dat ik moet erkennen dat ik even niet kan en ook wil kan doorgaan. Toen ik me uiteindelijk ziek meldde had ik een gevoel van falen en schuldgevoel, maar ik word juist door veel mensen gecomplimenteerd dat ik stop met doorgaan en tijd en ruimte neem voor mezelf.

Echt leuk is het overigens niet, stoppen met doorgaan. Alles waar ik zo hard voor aan het wegrennen was, heeft me inmiddels ingehaald. En ondanks grote vermoeidheid komt mijn lichaam ook niet ineens tot rust, na altijd maar te zijn doorgegaan met doorgaan.

Ook onze samenleving is sterk gestoeld op het doorgaan. Los van dat we niet veel bezig zijn met voelen, nemen we er ook weinig tijd voor. Zelfs rouwverlof is vaak maar één week. The show must go on.

Toch nog even terug naar wat Ramses zingt. ‘We zullen doorgaan. Tot we samen zijn.’ Daar maak ik nu van: ‘ik zal doorgaan met rust nemen tot ik en mijn delen weer samen zijn’.

Lees meer op www.achterdekim.nl

28/02/2024

Ik weet het niet

Een zinnetje dat ik vaak zeg en al heel vaak gezegd heb. Vaak voel ik dan daarna een druk om het wel te weten. Want kennelijk “moeten” we het weten. Je moet stelling innemen. Je moet weten wat je wil. Want anders ga je nergens heen. Poeh wat vermoeiend! Dat is het eerste wat daarna bij me opkomt. Of laat me met rust! Ik weet het gewoon even niet, oke?

Toen ik jonger was keek ik heel erg op tegen mensen die altijd alles wisten. Die zijn lekker zelfverzekerd en weten hoe het werkt in het leven. Later ben ik erachter gekomen dat deze mensen het ook niet altijd allemaal weten, maar dat het liefst niet willen laten zien. Een nadeel van alles “weten”, is dat je minder openstaat voor nieuwe dingen. Als je alles al weet, hoef je niets meer te leren. Je weet immers alles al.

Dus hoe zit dat nou met dat weten? Ik heb lang gestreefd om vaker dingen te weten. En als je een presentatie op je werk geeft, is het wel prettig om vragen direct te kunnen beantwoorden. Maar snel een antwoord oplepelen dat later verkeerd blijkt te zijn, is vervelender dan het antwoord later opsturen en gewoon even te zeggen dat je het niet weet.

Maar tenslotte heb ik gemerkt dat het soms ook heel prettig is om in het niet weten te blijven. Als je heel lang naar iets verlangt, en je niet weet of het ooit gaat gebeuren, wil je eigenlijk graag weten of het ooit gaat gebeuren. Om te weten of je er nog op mag hopen. Maar dat zul je pas achteraf weten. Als je ervan uit gaat dat het nooit meer gebeurt, kan het allemaal zo zwaar gaan voelen. Als je ervan uit gaat dat het zeker wel gaat gebeuren, dan heb je elke keer een harde teleurstelling zolang het niet gebeurt. En heb je het gevoel dat je iets niet goed gemanifesteerd hebt. Maar soms lopen de dingen gewoon niet zoals je wil. Dan vind ik het prettig om het gewoon niet te weten en te leven met de dag. En maar te zien wat er op mijn pad komt.

En jullie? Weten jullie het?

Lees meer op www.achterdekim.nl of neem contact met me op voor een sessie als je samen met mij wil kijken naar jouw thema.

04/01/2024

Al mijn hele leven ga ik op de eerste dag van het jaar naar het nieuwjaarsconcert van het harmonieorkest in mijn geboortedorp. De harmonie bestaat (toevallig of niet) ook net zolang als ik. Dus er was altijd ‘harmonie’ in mijn leven.

Vele klarinetlessen en repetities van mijn moeder en zus heb ik als kind bijgewoond. Dat ik het instrument viool ging spelen dat niet in een harmonieorkest zit, werd niet door iedereen gewaardeerd. Kennelijk wist ik op mijn 7e al dat ik mijn eigen pad moest volgen om harmonie te vinden.

Pas later ging ik me afvragen wat harmonie eigenlijk is. In het geval van het orkest is het een samensmelting van alle verschillende klanken. Het is wonderlijk hoe de spetterende klanken van het koper samenkomen met de ronde klanken van het hout, aangevuld met de stuwende klanken van het slagwerk.

Maar hoe zit het dan met harmonie in je eigen leven? Het leven bestaat nooit uit alleen maar mooie fijne klanken. Dan zou het leven eentonig worden. Toch willen we de dissonanten niet in ons leven. We proberen er zo snel mogelijk vanaf te komen, te ontkennen en er zo min mogelijk aan te denken. Alle focus op het positieve.

Dit werkt vaak averechts. Je lichaam komt in opstand, want het gevoel wil alleen maar gevoeld worden. Als je los naar de partijen in een orkest zou luisteren, hoor je wellicht een best wel schelle hoge partij, met een misschien wat saaie begeleidingspartij, een swingende melodie en een enkel triangel tingeltje. De melodie lijkt het belangrijkst. Toch zijn alle partijen even belangrijk om harmonie te maken. En zo mag dat ook in ons leven eraan toe gaan. Zonder donker, geen licht. Zonder rust, geen drukte. Zonder verveling, geen inspiratie. Dat alles vormt harmonie.

Lees meer op www.achterdekim.nl of neem contact met me op voor een sessie als je meer klanken wil toestaan in je leven.

15/12/2023

Transformatie vs stagnatie (of toch transformatie?)

Dit keer begon ik twee schilderijen met enkel één woord. Het eerste schilderij begon ik met het woord transformatie in gedachte. Ik startte met vaag de contouren van een libelle en ging met flink veel verf en veel kleuren aan de slag. Zonder nadenken, gewoon kijken wat er uit mijn vingers kwam. Zonder plan.

De week erna was het eerste doek nog te nat en besloot ik een tweede doek te starten met het woord stagnatie. Als tegenhanger van transformatie. Ik begon het doek met een grote zwarte rechthoek in het midden. En vanuit daar ontstonden er meer rechthoekige vlakken. En ik beperkte me tot een paar kleuren. En er ontstond een soort patroon.

Afwisselend werkte ik aan beide doeken. Het ene doek vloeiend en vullend. Het andere gestructureerd en open. En hoe langer ik naar beide doeken keek, hoe meer het voelde dat allebei deze doeken over transformatie gaan.

Het eerste doek voelt als de zoekende en ontdekkende fase die je vaak ervaart als iets in je leven transformeert. Het tweede doek voelt als de inzichten die je krijgt als alles op een gegeven moment op zijn plek valt.

En daarnaast viel me op hoeveel de doeken lijken op de sessies die ik geef. Soms gaan sessies snel en alle kanten uit. En soms lijk je alleen aan een klein stukje te werken en blijk je ergens anders uit te zijn gekomen dan vooraf gedacht. Allebei de manieren zijn waardevol en de overeenkomst tussen de twee is dat je open staat.

Lees meer op www.achterdekim.nl of neem contact met me op voor een sessie als je meer open wil staan in je leven.

24/11/2023

Dapper aanvaarden in plaats van dapper vechten. Deze zin hoorde ik laatst, het raakte me en het is bij me blijven rondzingen. Wat raakt me nou in deze zin? Waarom blijven deze woorden tussen alle duizenden woorden die we per dag horen wel hangen?

Ik vermoed omdat we vaak gefocust zijn op het laatste, het dapper vechten. Als we ergens bang voor zijn, moeten we het aanvallen. Prima zin als het gaat om je angsten overwinnen, maar soms overkomen ons dingen in het leven die niet te overwinnen zijn met vechten. Ik houd als het bijvoorbeeld over ziektes gaat sowieso niet van de termen winnen of verliezen. Niet alle dingen in het leven lopen goed af, hoe hard je ook vecht.

Maar dan het eerste gedeelte van de zin. Het dapper aanvaarden. Dat wordt vaak niet als dapper gezien. Je moet je er niet bij neerleggen. Je mag het niet opgeven. Dat soort zinnen komen vaak voorbij.

Toch kan er zoveel kracht schuilen in het zijn met wat er is. Je lichaam heeft het ook nodig, er ontstaat zoveel rust en ontspanning als het lichaam niet meer in de overleefmodus hoeft te blijven.

Wees maar even met wat er nu is. Laat alles op dit moment even los. Hoe het allemaal verder moet, zien we later wel. Hoe het ook afloopt, het is sowieso goed om terug te keren naar jezelf.

Lees meer op www.achterdekim.nl of neem contact met me op voor een sessie als je meer in contact wil komen met wat er is.

15/10/2023

Ons lichaam

Wat doen we er toch allemaal mee? Vaak hebben we al vroeg in ons leven aangeleerd om ons lijf te negeren.

Soms werd het ons letterlijk aangeleerd: je hebt geen honger, alleen lekkere trek. Wie mooi wil zijn moet pijn lijden. Van hard werken is niemand doodgegaan. De boodschappen achter deze teksten zijn misschien niet direct verkeerd, maar het zijn allemaal verwijzingen naar het idee dat wat je in je lichaam voelt onbelangrijk is.

Maar als je trauma hebt meegemaakt hebben we vaak niet bewust ons gevoel uitgezet, maar schakelen we onbewust ons gevoel uit om te overleven. We moeten op die momenten alle zeilen bijzetten, dan kunnen we pijn in ons lichaam er simpelweg niet bij hebben.

Maar als we eenmaal ons lichaam bewust of onbewust hebben uitgeschakeld, is het lastig om ons lichaam weer mee te laten doen. Totdat ons lichaam ons dwingt om te luisteren. Een flinke griep, een burn-out, bij mij was het een hernia. Pas toen mijn lichaam me letterlijk stillegde, kon ik (oke ik had er een paar hernia’s voor nodig) inzien dat mijn lichaam me uitnodigde om naar haar te luisteren. Waar ik bij mijn eerste rugproblemen dacht dat er iets mis was met mijn lichaam, zag ik later in dat mijn lichaam juist perfect aangaf wat ze nodig had: dat ik zou stoppen met haar te negeren.

En nog steeds ga ik af en toe over de grenzen van mijn lichaam, aangezien een deel in mij op momenten in een stand van overleven schiet. Maar ik voel steeds beter wanneer dit gebeurt. En dan kan ik voelen wat er speelt en wat mijn lichaam nodig heeft.

Lees meer op www.achterdekim.nl of neem contact met me op voor een sessie als je meer in contact wil komen met je lichaam

16/09/2023

‘Lelijk hek, mooie schaduw’, zeg ik tegen Erwin die op vakantie vraagt waar ik een foto van aan het maken ben. Later die dag komen we nog meer mooie schaduwen tegen en dat zet me aan het denken.

Als we op een ander moment langs dit hek waren gelopen, had ik alleen het ‘lelijke’ hek gezien en was het hele hek me waarschijnlijk niet opgevallen.

Als we zelf door een moeilijke periode gaan, zien we alleen de lelijke kanten. Misschien zien we het hek wel niet eens, omdat we er nog middenin zitten.

Tijdens sessies gaan we vaak eerst echt eens naar dat lelijks kijken. Want vaak willen we het niet zien, maar daarmee wordt niet gevoeld wat er gevoeld wil worden. En kost het soms moeite om het oorspronkelijke gevoel weer boven water te krijgen.

Maar als het lelijks gevoeld is, kunnen we er op een gegeven moment van een afstand naar kijken en kijken we met een andere blik of vanuit een andere hoek en kunnen we wellicht zien dat er iets mooi is voortgekomen uit iets lelijks.

Lees meer op www.achterdekim.nl of neem contact met me op voor een sessie als je meer in contact wil komen met je lichaam

Achter de Kim

14/12/2025

29/11/2025

27/10/2025

17/10/2025

24/05/2024

28/02/2024

04/01/2024

15/12/2023

24/11/2023

15/10/2023

16/09/2023

Adres

Website

Meldingen

Contact De Praktijk

Snelkoppelingen

Delen

Type