31/10/2025
Ons lichaam is zó wijs!
Sinds vorige week fluistert mijn duim: “Nu even niet.”
Een pees die protesteert, een tempo dat nu niet past.
En ik voel hoe mijn lijf me stilzet, niet als straf,
maar met een zachte hand op mijn schouder:
“Rust. Herstel. Heroriënteer. Neem tijd.”
Ik merk dat het niet altijd gemakkelijk is om te stoppen.
Er zit zoveel vuur in me, zoveel wilskracht en passie.
Maar dit vuur brandt nu vanbinnen om iets ouds los te laten en ruimte te maken voor iets nieuws.
Een ontsteking, hoe pijnlijk ook, draagt de wijsheid van transformatie in zich. Ze vraagt niet om bestrijding, maar om aanwezigheid.
Dus ik sta stil in fysieke vorm en maak ruimte voor waar ik maanden naar verlang, een nieuwe weg die vervolgd mag worden.
Misschien herken jij dat ook. Dat er een plek in je lichaam is die roept: “Hier klopt iets niet meer zoals eerst.”
Misschien vraagt ze niet om actie, maar om pas op de plaats zodat een nieuw pad zich kan ontvouwen.
Bewaar deze post voor wanneer je zelf even stilgezet wordt. Als herinnering dat stilstand óók groei is.
📷 .emmabrasser