16/07/2023
"๐ฐ๐ ๐๐๐ ๐๐๐ ๐๐๐๐ ๐๐๐๐๐๐๐๐๐"
Het is maandag 27 juni 2022 wanneer ik zoals afgesproken met de Rouw VW de oprit op rijdt bij Jan en zijn vrouw Margreet. Mijn blauwe T2 Volkswagen rouwbus kleurt mooi bij hun grote gele T3 camperbus. Jan is ziek, maar heeft vandaag een goeie dag en gaat met mij mee op pad.
Een aantal maanden geleden heb ik Margreet leren kennen, via onze gezamenlijke garagehouder Wietsma in Ten Boer. Via hen wist ze van het bestaan van mijn bijzondere rouwwagen. Margreet vertelde dat haar Jan niet lang meer zou leven en ze het rouwvervoer in hun eigen camperbus wilden doen. Het leek de familie toch niet zo'n fijn idee en daar was de Rouw VW.
Jan zijn familie is een doe-het-zelf familie. Wat Jan zijn ogen zagen, konden zijn handen maken.
Trots op het project waarin hij samen met zijn dochter heeft gebouwd aan haar hostel 'Rebel Rebel' op het voormalig suikerunie terrein aan de rand van de stad Groningen.
Bouwen kon hij niet meer. Zijn uitvaart regelen wel, en dat deed hij. Samen met zijn vrouw en samen met zijn kinderen.
Hij voerde waardevolle gesprekken, maakte een boekje over zijn leven, zocht een kist uit en 'ja', wilde nog wel een ritje naar zijn dochters hostel in de rouwwagen.
Zo gezegd zo gedaan.
Met een grote glimlach reed ik Jan voor de laatste keer naar het Suikerunieterrein. Zijn dochter stond ons op te wachten en ook Margreet was met eigen auto achter ons aan gekomen.
Jan, apetrots op zijn kinderen die net als hij met 2 rechterhanden geboren waren, vertelde over de opbouw van het eerste containerhostel in Groningen. Met als pareltje toch wel de houten bar in de gezellige receptie, van waarachter Jan zijn dochter de gasten begeleidt naar hun slaapplekjes. Het is ook de ruimte voor fijne gesprekken en om wat lekkers te koken (voor elkaar). Vanuit elk werelddeel komen mensen hier samen in een sfeervolle en betaalbare omgeving met oog voor duurzaamheid. Dat is de kracht van Rebel Rebel, zo vertelden vader en dochter mij.
"Ik ben met mijn rouwwagen", zei Jan tegen voor hem bekende gasten in het hostel. Het echtpaar was duidelijk geschrokken en luisteren naar zijn verhaal waarin hij open, luchtig en met humor vertelde over het ziek zijn en het zelf regelen van zijn uitvaart.
Na de rit was Jan moe en reisde met zijn Margreet terug naar huis, uitgezwaaid door zijn dochter.
Vandaag 1 jaar geleden, op 16 juli 2022 overleed Jan.
Ik leerde zijn zoon kennen die samen met zijn zus en Margreet, Jan zijn laatste verzorging gaven. Zelf en gewoon thuis.
De doe-het-zelf kist was bezorgd en werd in elkaar gezet op Jan zijn eigen werkbank, door zijn eigen kinderen.
"When All Is Said And Done"
* ๐ฑ๐ถ๐ฃ๐ญ๐ช๐ค๐ข๐ต๐ช๐ฆ ๐ถ๐ช๐ต๐ฆ๐ณ๐ข๐ข๐ณ๐ฅ ๐ช๐ฏ ๐ฐ๐ท๐ฆ๐ณ๐ญ๐ฆ๐จ ๐ฎ๐ฆ๐ต ๐ง๐ข๐ฎ๐ช๐ญ๐ช๐ฆ. ๐๐ฌ ๐ธ๐ฆ๐ฏ๐ด ๐ฉ๐ฆ๐ฏ ๐ด๐ต๐ฆ๐ณ๐ฌ๐ต๐ฆ ๐ฆ๐ฏ ๐ฆ๐ฆ๐ฏ ๐ญ๐ช๐ฆ๐ง๐ฅ๐ฆ๐ท๐ฐ๐ญ๐ญ๐ฆ ๐ฅ๐ข๐จ ๐ซ
