16/11/2025
Sinterklaas is prachtig, maar als moeder van twee gevoelige kinderen voel ik elk jaar opnieuw hoe pittig deze periode eigenlijk is. Terwijl alles om ons heen in het teken staat van gezelligheid, voel ik thuis vooral de spanning die ongemerkt oploopt. Alsof wij als ouders alle klappen opvangen, steeds weer proberen om de wereld voorspelbaar te maken, uit te leggen, te troosten en mee te reguleren. En eerlijk, soms zie je aan alles dat het gewoon te veel is voor zo’n jong zenuwstelsel.
Het is niet één dag feest. Het zijn weken vol onvoorspelbaarheid. De spanning begint al vóór de intocht, gaat door op school, in het Sinterklaasjournaal, in alle verwachtingen, rituelen en drukte. Er is nauwelijks ruimte voor rust. En jonge kinderen kunnen die spanning nog helemaal niet zelf reguleren. Dat kunnen ze gewoon nog niet, hoe graag we dat soms ook zouden willen.
Wat ik als ouder het lastigst vind, is om te zien hoe hard mijn kinderen vechten tegen alle prikkels. School voegt er vaak nog extra prikkels aan toe. Overal versiering. Drukke dagen. Spannende thema’s. Rommelpieten die met alle goede bedoelingen de hele vaste omgeving op z’n kop zetten. Voor sommige kinderen voelt dat helemaal niet als een grapje, maar als een regelrechte storm door hun veilige plek. En ondertussen wordt er verwacht dat ze blijven leren en functioneren alsof er niets aan de hand is.
Soms vraag ik me oprecht af waarom we deze periode zo lang moeten maken. Waarom niet één overzichtelijke week vol warmte en magie, in plaats van drie of vier weken aan constante spanning. Waarom er op school niet vaker gekozen wordt voor rust, veiligheid en voorspelbaarheid. Want het is voor veel jonge kinderen al spannend genoeg.
Thuis doen we wat we kunnen. We zijn het anker, het rustpunt, degene die overzicht probeert te creëren. Maar zelfs dan kan het gewoon te veel blijven. En dat raakt je als ouder, omdat je zo helder ziet wat je kind eigenlijk nodig heeft. En hoe weinig grip ze nog hebben op alle prikkels van buitenaf.
Misschien begint het wel met erkennen dat Sinterklaas mooi is, maar ook intens. Dat het oké is om te zeggen dat iets te veel is. Voor je kind. En soms ook voor jezelf.