24/08/2019
Wil jij, als leerkracht, ook graag een gelukkige klas? Ik kom graag bij jou op school.
Daarom GroepsGeluk aan het begin van het schooljaar!
Faes zet nors zijn poppetje in een hoek van het groene veld. De ‘klas van gevoel’. Hij doet groep 6 over. Alweer al die suffe spellingoefeningen en al die saaie bladzijden begrijpend lezen en ook nog een keer dezelfde juf. De kinderen in de klas zijn maar kleintjes. Daar kan hij toch nooit vrienden mee worden?
Iedere dag gaat Faes chagrijnig naar school. Hij schopt, scheldt, slaat en is zoveel mogelijk boos. Want hierdoor voelt hij zijn verdriet niet. Hij is intens verdrietig, voelt zich echt een sukkel, een loser. Maar het is beter voor zijn dyslexie, zo kan hij alles nog eens goed oefenen zeggen ze.
Juf vraagt: “Hoe is het met jouw poppetje Faes?” “Hoe is het met mijn poppetje?”: denkt Faes boos…hij ontploft zo ongeveer. De juf legt iets uit over een busje met 4 b’s: blij, bang, boos en bedroefd en nu mag hij laten zien hoe hij zich voelt. Hij pakt het busje, kijkt ernaar en begint met de poppetjes te schuiven. Hij zet boos aan het stuur en verdrietig er direct achter. Bang komt ernaast en Blij zit helemaal achterin. Ondertussen rollen de tranen over zijn wangen. Het is heel stil in de klas. Tot de juf de stilte verbreekt met de vraag: “Is het van school of van thuis?”
Dan komt zijn hele verhaal eruit. Hij mag de picto’s van de gevoelens bij zijn poppetje leggen. Hij krijgt symbolen van de kinderen. Ze vinden het knap dat hij dit gedeeld heeft. Er komen een paar poppetjes bij zijn poppetje staan en hij hoort van de juf dat hij een bijzondere plek heeft in de klas. Hij is de klassenoudste. Wanneer kinderen het even niet weten kunnen ze ook hem om hulp vragen. Langzaam komt er een glimlach op het gezicht van Faes. Hij draait zijn poppetje met de oogjes naar de klas.