16/11/2025
De mensen die mijn praktijk bezoeken zijn stuk voor stuk mooie exemplaren. Man, vrouw, allemaal van harte welkom. Altijd weet ik wat diegene komt “brengen”. Een cliënt resoneert nooit ‘zomaar’, dat heeft een boodschap in zich. Net zoals het leven met al haar ‘toevalligheden’. Tussen de regels door lezen is een kunst die ik, al zeg ik het zelf, steeds beter beheers na jaren oefening en training. Waardering is er voor hetgeen zichtbaar wordt, en voor de spiegel die ik mag zijn. Dat zijn cadeaus voor mij die ik helemaal uitpak.
Niet zelden willen mensen weten waarom ik ben gaan doen wat ik doe. Ik vertel dan gewoon mijn verhaal. Over dat ik als kind moeder wilde worden, een hotel wilde (en ook nog ergens goudsmit wilde zijn want ik hield zo van goud en glitter -want dat was toen ook een kleur-). Dat die droom van het hotel in duigen viel toen ik ogenschijnlijk de horeca niet meer aan kon vanwege een hernia. Dat ik daarna ging revalideren met als doel lichamelijk sterk genoeg te worden om kinderen te kunnen ontvangen. Dat dat lukte, en dat ik werd geconfronteerd met angst, en mogelijk verlies omdat mijn vader, toen onze zoon 3 maanden oud was, plots ernstig ziek werd. Dat anderhalve maand later ons kindje werd opgenomen in datzelfde ziekenhuis en dat in mij alle alarmbellen wakker waren.
Toen ik herstelde van mijn hernia (2014), kwam ik in aanraking met een NEI coach. Fascinerend vond ik het. En jaren later toen onze zoon (2016) dus werd opgenomen en wij niets te weten kwamen in het ziekenhuis, appte ik die NEI coach of ze wat voor ons kon betekenen. Zij kon me haarfijn uitleggen, zonder de situatie te kennen, wat er aan de hand was.
Onze zoon was emoties gaan dragen omtrent het ziek zijn van mijn vader, die hij niet kon dragen en verwerken. Daardoor schakelde hij zichzelf uit (soort flauwvallen). Na verschillende NEI sessies stopte dat, en zei de NEI coach tegen mij: ik denk dat jij dit zelf kunt. Waarna mijn pad zich verder ontvouwde en ik nu het leukste werk doe op de planeet aarde.
Na mijn verhaal zitten mensen vaak geïnspireerd te kijken. Zo ook deze week. Tot een liefdevolle gast zei; “je hebt je hotel gebouwd. Het is open. Je ontvangt mensen met warmte en liefde. Je verzorgt ze en je hebt ruimte voor ze. Ze nemen hun bagage mee en ze doorleven die hier en daarna nemen ze het weer mee naar huis. Er zijn drie kinderen die ‘hotel mama’ hebben.”
Mijn dromen werden werkelijkheid, zonder dat ik het zelf door had! Wil jij dat ook?
Welkom 🫶🏻
