06/11/2025
En gaan kinderen onbewust, maar soms ook bewust, verantwoordelijkheid dragen voor een ouder waar zij als kind niet verantwoordelijk voor zijn.
Daarnaast gaan ze zich schuldig voelen als blijkt dat het hun als kind niet lukt om voor die ouder of evt. broertjes of zusjes te zorgen en relaties worden verbroken.
Dit is voor een kind teveel!
Dit is voor een kind niet te dragen!
Dat geeft hoe dan ook reactie.
En dat is volkomen logisch.
En als het ze dan allemaal teveel wordt reageren ze met boosheid en krijgen ze een grote bek. Belanden in een ruzie met ouder(s) en voelen zich daar dan ook weer schuldig over.
Welkom neerwaartse spiraal en negatieve gevoelens!
Ondertussen enorm kwetsbaar en het ‘leuke’ masker wordt weer opgezet.
Ja, daar ging het vanmiddag over met een tienermeisje.
Ze voelt schuld. Wat niet van haar is. Echter al zo eigen is geworden. Omdat ze denkt dat ze het dan goed doet. Ze compenseert daar waar verantwoordelijkheden niet (konden) werden genomen door ouder(s).
De schuld hebben we in laagjes mbv viltjes neergelegd op tafel. Zodat het zichtbaar werd. Om vervolgens de verschillende laagjes bij de betreffende personen terug te leggen wiens verantwoordelijkheid het was, en is.
Dit is het begin.
Een opening naar ruimte en voelen.
Weer te verbinden met haar eigen hart. Wat verhard lijkt te zijn en nu in de week wordt gezet.
Mooi werken hoor met een tiener.
Ze is zo wijs ❤️
-wiizer
