LanserLeven

23/12/2025

Zet jezelf op de kaart!

Soms ben je het overzicht kwijt en is het fijn om met een objectief persoon eens iets onder de loep te nemen.

Ik neem je mee op reis met jouw vraag, issue, verlangen, klacht, probleem of pijnstuk. We pakken er letterlijk een ‘landkaart’ bij die we inzetten om antwoorden te krijgen op jouw vraag.
 
Overzicht geeft inzicht!
Waar loop je tegen aan?
Wat wil je duidelijk krijgen?
Wat belemmert nog?
Welke relatie loopt niet lekker?
Welke pijn ervaar je?
 
Alles wat jij in wilt brengen, nemen we mee en zetten we letterlijk ‘op de kaart’. Ik laat je symbolen kiezen en van daaruit kijken we naar bijbehorende gevoelens, gedachten, verlangens en stappen die gezet mogen worden.
 
We laten een ander licht schijnen over het onderwerp dat je aandraagt. Door de vragen die ik stel en de situatie die zich op de kaart ontvouwt, krijg je helderheid. Dat geeft zowel hernieuwde inzichten als openingen tot verwerking.
 
Deze manier van coaching is licht en tegelijkertijd raken we de diepgang die nodig is om tot resultaat te komen. Just the way I like it. 😉 Overzicht geeft inzicht, zeg ik altijd en dat geeft weer ruimte in je hoofd.
 
Is je interesse gewekt? In januari jouw nieuwe jaar meteen goed starten?

Stuur een mail: martine@lanserleven.nl of app me en we gaan samen aan de slag.

Liefs, Martine

18/12/2025

11/12/2025

Gaap lekker!

Gister was mijn lijf in volledige heling stand. We hebben het vaak over ziekzijn, maar eigenlijk ben je keihard aan het werk om te helen. Daar neemt het lichaam zoveel tijd en aandacht voor, zodat jij ‘er even af ligt’.

Ik heb me gister suf gegaapt. Naast veel slapen en niets eten, ben ik begonnen met mini slokjes cola. Wist je dat cola eigenlijk als medicijn op de markt kwam? Het was toen groen. Haha 🤢, zoals ik me voelde zeg maar.

Grootmoeders 👵🏼 tip:
Één theelepeltje bij misselijkheid en maag/buikpijn: elk uur en zodra het goed gaat elk half uur.
(wel de echte gebruiken, al die zeros etc zijn echt niet goed)

Ik gaapte me dus suf en zocht even bij Chat waarom dat nou precies is. Zie hier het antwoord:

“Mensen gapen veel bij ziek zijn omdat het lichaam probeert de hersenen te koelen, de bloedcirculatie en zuurstofopname te verbeteren (bij vermoeidheid), of om het sympathisch zenuwstelsel te kalmeren, wat een teken is van het lichaam dat het moe is en meer energie nodig heeft. Gapen is een onbewuste manier om het lichaam te helpen zich te herstellen door de longen te strekken, de bloedtoevoer naar de hersenen te verhogen en de hartslag te verlagen, vooral als je lichaam zich in een stress- of energietekorttoestand bevindt door ziekte. 

Kortom, gapen bij ziekte is een reflex om het lichaam te ondersteunen in zijn herstelproces door de hersenen te koelen en de zuurstof- en bloedtoevoer te optimaliseren.”

Nou, dat dus! En weet je wanneer dat dus ook gebeurt? Als je emotioneel aan het helen bent.

In mijn praktijk wordt wat afgegaapt 😂🥱. Door de cliënt die eindelijk loslaat en door mij omdat ik vaak mee ‘afvoer’, zo noem ik dat.

Door echt in verbinding te staan met je cliënt kun je de ruimte zijn waarin het veilig is voor de ander om heling toe te laten. Het is altijd een proces waarin veiligheid een grote rol speelt.

De therapeut heelt jou niet, dat doe je zelf omdat je je veilig voelt, op je gemak, zodat je daardoor naar de kern durft te gaan.

Gaap ze!
Liefs, Martine

27/11/2025

Oké, je bent 76 en komt voor een voetreflex massage. Je hebt pijn. Vooral in de twee grote tenen. Ze steken en tintelen akelig. Neuropathie. Lopen doet zeer en schoenen zijn geen bijdrage.

Je hebt 11 jaar geleden borstkanker gehad met alle ellende van bestralen en chemo. Toen was het ‘weg’. Het herstel voor lijf en geest duurde nog eens zoveel langer…

Ik begin met de sessie en ik voel jouw voeten met alle hiccups en spanningen die ik onderweg tegenkom, terwijl we het (alledaagse) leven bespreken.

Je vertelt terloops dat je nog maar 1 zus hebt, van de 9 broers en zusters. Je mist hen. De familie was hecht. Het is niet meer zoals toen.

Je deelt dat je je haren verloor en een pruik aan liet meten. Hoe moeilijk dat was. En dat je velen voor het lapje wist te houden. Ze hadden het niet door. Ze zagen het niet. Je kwam over als ‘normaal’.

Tot de behandelingen stopte. Je ‘genezen’ was verklaard. De pruik ging af en het fluffy nieuwe haar knipte jouw kapper in een korte coup.

Heb je een andere bril?, vroeg iemand. Toen vertelde je eindelijk wat je had meegemaakt.

Een mens verwerkt veel alleen en in zijn eigen veilige basis.

Toch voel ik nu bij jou, 11 jaar later, nóg steeds de spanning in jouw voeten.

Links en rechts.
Verschillende boodschappen.
De basis is duidelijk uit balans.

Na afloop trekken we een kaartje. De boodschap moet bij ons beide even landen. Wat bedoelt de kaart? Oh… zeggen we samen, het gaat over de basis! Nog maar twee zussen over van jouw oorspronkelijke gezin. Eentje 95 jaar en jijzelf bent de ander.

De basis is weggeslagen. De voeten die altijd moeten dragen doen er pijn van.

Het is tijd een nieuwe fundering te bouwen, zegt de kaart.

We snappen het en er komt een tikkie emotie los met een verlichtende zucht.

“Ja. Dat is een onderwerp dat ik moeilijk vind. We deelden zoveel met elkaar en dat valt weg. Een stukje samen zijn. De kinderen zijn de deur uit en hebben hun eigen leven. Ja, nu begrijp ik de boodschap, dat is het.”

21/11/2025