19/11/2025
De afgelopen dagen gebeurt er iets wat me diep raakt.
Sinds mijn boek is verschenen en de recente training, stromen de persoonlijke berichten binnen. Niet zomaar reacties… maar zielen die zich openen. Mensen die zichzelf terugherkennen in mijn woorden, die delen waar ze vandaan komen, wat ze hebben gevoeld, hoe ze zichzelf soms zijn kwijtgeraakt in de drukte van deze tijd.
En elke keer voel ik hetzelfde: dit is niet vanzelfsprekend.
Het vraagt moed om jezelf open te stellen. Om eerlijk te zijn over je pijn, je onrust, je zoektocht. En het vraagt net zoveel om dat te mogen ontvangen, met de verantwoordelijkheid die daarbij hoort.
In mijn werk als coach is dat iets waar ik me altijd bewust van ben. Dat ik niet projecteer. Dat ik niet invul. Dat ik niet redder ben. Dat ik niet de leegte van iemand anders probeer op te vullen.
Maar dat ik aanwezig ben.
Heldere ruimte hou.
Mens ben, zonder ruis.
Aanwezig, maar niet bepalend.
Dat is het deel van het werk dat niemand ziet. De innerlijke afstemming. De verantwoordelijkheid. De keuze om telkens opnieuw zuiver te werken.
En precies daarom raken deze berichten me zo. Niet omdat ik bevestiging nodig heb, maar omdat ik voel hoe groot het vertrouwen is als iemand zijn binnenwereld aan me toevertrouwt.
Ik zie het dagelijks… mensen die pijn dragen die niemand ziet, mensen die zichzelf kwijt zijn, mensen die proberen te functioneren terwijl hun innerlijk om stilte schreeuwt. Mensen die verlangen naar zachtheid, naar bedding, naar helderheid.
En elke keer wanneer iemand de moed vindt om dat te delen, voel ik weer: dit is waarom ik dit werk doe.
Niet om groot te zijn. Niet om gezien te worden.
Maar omdat een mens die weer thuiskomt bij zichzelf een ander soort leven gaat leven. Een lichter leven. Een eerlijker leven. Een leven dat stroomt.
En dat mag ik begeleiden. Keer op keer.
Daar ben ik dankbaar voor. Diep dankbaar.
Voor elke ziel die zich opent.
Voor elke reis die ik mag meemaken.
Voor elk bericht dat binnenkomt en fluistert: "Tessa… ik voel mezelf weer."
Dat is alles wat telt🩷