08/08/2025
Je houdt jezelf sterk, maar van binnen stort je in.
Je voelt het al als iemand binnenkomt.
De sfeer. De spanning. De onuitgesproken verwachting.
Je past je aan.
Je stemt je af.
Je schuift jezelf opzij.
Want dit is wat altijd gebeurt.
En dat doe je vaak zonder dat je het doorhebt.
Omdat het zó vertrouwd is geworden.
Maar daarna voel je het:
Onrust. Vermoeidheid. Spanning in je buik.
En de vraag: ‘ Huh, wat is hier zojuist gebeurt?’
Dit is wat er is gebeurt;
Je staat als een open huis met alle ramen en deuren wijd open.
Alles komt binnen.
Omdat je nooit hebt geleerd hoe je stevig verankerd kunt zijn in jezelf, met beide benen stevig op de grond.
Want alleen dan kun je blijven voelen wat van jou is en wat niet.
Dus leer te gronden, elke dag opnieuw.
Breng je aandacht naar binnen, in plaats van steeds naar buiten.
Ga niet langer pleasen, puur uit angst voor afwijzing.
Zorg dat je goed in je lichaam zakt, door yoga, door adem, door rust.
Geef jezelf veiligheid, zodat je die niet steeds hoeft te zoeken in de ander.
Als jij jezelf nooit prioriteit maakt, hoe kun je dan verwachten dat je stevig blijft staan in contact met een ander?
Je hoeft niet alles op te vangen,
Je mag weer gaan voelen wat van jou is en loslaten wat niet bij jou hoort.
Ik help je hier graag bij, stuur me een DM om te kijken wat ik voor je kan betekenen.
