24/10/2025
19 jaar met en zonder Uijltje
Gisteren was het 19 jaar geleden dat mijn Uijltje overleed en dat Niki haar Papa verloor. En het voelt een beetje dubbel, want we waren 19 jaar samen. Vanaf nu ben ik dus langer zonder hem dan mét hem.
De laatste jaren heb ik geleerd om anders met mijn verdriet om te gaan. Waar ik het vroeger wegduwde, omdat ik (onbewust) bang was dat ik het niet aan zou kunnen, en daardoor jarenlang in angst en depressie heb gezeten, kan ik verdriet nu toelaten en mag het er zijn. Om er vervolgens achter te komen dat het verdriet te voelen vele malen makkelijker was dan in angsten en depressie te zitten. En waar ik anders vluchtte in het gezelschap met anderen, kan ik nu alleen zijn.
Rollercoaster
In oktober was Uijltje jarig en 2 weken later overleed hij. Ik voelde de spanning in mijn lichaam al die jaren met de dag meer opbouwen. Nog moeilijker dan mijn eigen verdriet voelde het verdriet van Niki. En om de rollercoaster compleet te maken, is Niki een paar dagen later jarig. Ik probeerde dan krampachtig het voor haar weer leuk te maken.
Het is nog steeds niet mijn favoriete maand. Maar doordat ik heb geleerd toe te laten wat er is, is het wel gemakkelijker geworden. En ik ben zo trots op Niki, die dit ook heeft geleerd en die ruimte maakt voor haar verdriet. Zo hebben wij er gisteren samen een goede dag van gemaakt, waarin alles er mocht zijn. Verdriet, samen lunchen, rust omdat we ons moe voelen, mooie herinneringen en ook plannen maken voor ons gezamenlijke feest, want zij wordt 30 en ik ben 60 geworden. Heerlijk om dat samen te kunnen vieren.
Ik ben intens dankbaar voor de hechte band die wij hebben. Ik ben trots op de mooie, liefdevolle kanjer die zij is, op haar heerlijke humor en ik ben zo dankbaar dat ik haar moeder mag zijn. Uijltje zal wel heel erg trots op haar zijn! (Dat was hij altijd al).
Wij voelen ons enorm rijk met de lieve mensen die wij in ons leven hebben. Wij hebben het maar mooi gered samen, mede door de liefde van (schoon!)familie en vrienden, die ons overal doorheen gedragen hebben.
Ik ben blij dat ik mijzelf de opleiding bij de Vilna Academy heb gegund. Dat maakt dat ik nu (onder andere) emoties kan laten stromen en met compassie kan kijken naar wat wij hebben meegemaakt. Super dankbaar ook voor de prachtige mensen die ik daar heb ontmoet. Ik ben een dankbaar mens.
