ZBC Multicare

ZBC Multicare Zelfstandig behandelcentrum voor dermatologie "State-of-the-art technology" heeft een vaste plaats verworven binnen het therapie aanbod.

Sinds 1996 biedt Multicare gespecialiseerde zorg bij de behandeling van (chronische) dermatologische aandoeningen en is door jarenlange ervaring en onderzoek uitgegroeid tot een toonaangevende dermatologische polikliniek in Nederland. In de loop der jaren heeft dit geleid tot een kennisconcentratie op het terrein van innovatieve dermatologie. De behandelingen van ZBC Multicare worden door uw zorgverzekeraar vergoed.

19/07/2023

Granuloma annulare is een huidaandoening die wordt gekenmerkt door ringvormige, verhoogde huidlaesies, die vaak rood of huidkleurig zijn. De laesies kunnen enkele millimeters tot enkele centimeters groot zijn en komen meestal voor op de handen, voeten, ellebogen en knieën, maar kunnen ook op andere delen van het lichaam voorkomen.

De prevalentie van granuloma annulare is niet precies bekend, maar het wordt beschouwd als een vrij zeldzame aandoening. Het komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen en kan op elke leeftijd voorkomen, hoewel het vaker voorkomt bij kinderen en jongvolwassenen.

Granuloma annulare werd voor het eerst beschreven in 1895 door de Britse dermatoloog Colcott Fox. Hoewel de precieze oorzaak van de aandoening onbekend is, wordt aangenomen dat het verband kan houden met een overgevoeligheidsreactie op bepaalde prikkels, zoals insectenbeten, infecties, of medicijnen.

De ernst van granuloma annulare wordt meestal bepaald door de omvang en de locatie van de laesies. Milde gevallen kunnen slechts enkele kleine laesies omvatten, terwijl ernstigere gevallen grotere laesies kunnen vertonen die verspreid zijn over grotere delen van het lichaam.

De impact van granuloma annulare op de kwaliteit van leven is over het algemeen beperkt tot cosmetische bezorgdheid, aangezien de aandoening meestal pijnloos en niet-jeukend is. In sommige gevallen kan granuloma annulare echter gepaard gaan met lichte jeuk of ongemak.

Er zijn geen specifieke preventieve maatregelen voor granuloma annulare, maar het handhaven van een goede algehele gezondheid en het vermijden van bekende triggers kan helpen om het risico op het ontwikkelen van de aandoening te verminderen.

De behandeling van granuloma annulare is vaak niet nodig, omdat de laesies meestal vanzelf verdwijnen binnen een paar maanden tot enkele jaren. In gevallen waar behandeling gewenst is, kunnen lichttherapieën zoals smalband UVB-licht of gepulseerde kleurstoflaser effectief zijn in het verminderen van de zichtbaarheid van de laesies. Andere behandelingen kunnen corticosteroïde crèmes of injecties, cryotherapie of orale medicijnen omvatten, afhankelijk van de ernst van de aandoening.

De effectiviteit van behandelingen voor granuloma annulare kan variëren, en sommige patiënten kunnen meerdere behandelingssessies nodig hebben om optimale resultaten te bereiken. Het is belangrijk om te weten dat, hoewel behandelingen kunnen helpen bij het verminderen van de zichtbaarheid van de laesies, de aandoening kan terugkeren.

Een interessant feit over granuloma annulare is dat het soms geassocieerd wordt met bepaalde systemische aandoeningen, zoals diabetes mellitus, schildklieraandoeningen en auto-immuunziekten. Dit suggereert dat er mogelijk een verband is tussen granuloma annulare en het immuunsysteem.

Heb je zelf last van granuloma annulare en ben je op zoek naar een effectieve behandeling? Bezoek onze website op zbcmulticare.nl voor meer informatie en ontdek de beste behandeling voor jouw huid. Onze ervaren dermatologen kunnen je helpen bij het stellen van de juiste diagnose en het kiezen van de juiste behandeling voor jouw situatie.

https://zbcmulticare.nl/afspraak/intake/

12/07/2023

Dermatitis perioralis, ook wel periorale dermatitis genoemd, is een veelvoorkomende huidaandoening die gekenmerkt wordt door kleine rode bultjes, puistjes en schilfering rond de mond en soms ook rond de ogen en neus. Deze huidirritatie kan jeuk, branderigheid en een strak gevoel veroorzaken.

Dermatitis perioralis komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen en treft vooral volwassenen tussen de 20 en 45 jaar. Het exacte percentage is niet bekend, maar het is een veelvoorkomend huidprobleem.

Hoewel dermatitis perioralis al langere tijd bekend is, werd het in de jaren '50 en '60 van de vorige eeuw pas echt erkend als een aparte huidaandoening. Dit werd toen vaak in verband gebracht met het gebruik van corticosteroïde crèmes op het gezicht.

Er zijn geen specifieke graden om de ernst van dermatitis perioralis vast te stellen. Echter, de ernst kan variëren van milde, geïsoleerde laesies tot uitgebreide en hardnekkige ontstekingen die het hele gebied rond de mond en neus aantasten.

Dermatitis perioralis kan een aanzienlijke impact hebben op de kwaliteit van leven vanwege het ongemak, de jeuk en het ontsierende uiterlijk. Het kan leiden tot gevoelens van schaamte en zelfbewustzijn, wat een negatieve invloed kan hebben op het sociale leven en het zelfvertrouwen.

Om dermatitis perioralis te voorkomen of te verminderen, vermijd het overmatig gebruik van cosmetica en huidverzorgingsproducten, vooral die met irriterende ingrediënten. Vermijd ook het gebruik van corticosteroïde crèmes op het gezicht, tenzij voorgeschreven door een arts. Probeer stress te verminderen en zorg voor een goede huidverzorgingsroutine met milde, niet-irriterende producten.

Behandelingen kunnen bestaan uit het stoppen met het gebruik van corticosteroïde crèmes en het toepassen van milde huidverzorgingsproducten, evenals het gebruik van orale antibiotica of topicale crèmes voorgeschreven door een dermatoloog.

Dermatitis perioralis kan soms verward kan worden met andere huidaandoeningen zoals acne, rosacea of eczeem. Een dermatoloog kan helpen bij het stellen van de juiste diagnose en het aanbevelen van een passende behandeling. Het is belangrijk om de juiste diagnose te krijgen, omdat sommige behandelingen voor andere huidaandoeningen, zoals corticosteroïde crèmes, de symptomen van dermatitis perioralis juist kunnen verergeren.

Heeft u dermatitis perioralis en hebben eerdere behandelingen niet het gewenste effect gehad? Maak dan een afspraak met één van onze behandelaars. Zij bespreken graag uw persoonlijk situatie met u en geven een advies over de beste behandelingsmogelijkheden. De behandeling van dermatitis perioralis valt binnen de basisverzekering en wordt door uw zorgverzekeraar vergoed. Wel moet u beschikken over een verwijsbrief van de huisarts.

Vraag een afspraak aan via het formulier op onze website. https://zbcmulticare.nl/afspraak/intake/

05/07/2023

Couperose is een huidaandoening die gekenmerkt wordt door de aanwezigheid van roodheid en kleine, verwijde bloedvaatjes op het gezicht, voornamelijk op de wangen en neus. Mensen met een lichtere huid en een hogere leeftijd hebben een groter risico op het ontwikkelen van couperose. Het kan ook geassocieerd worden met een branderig gevoel of steken in de huid. Hoewel couperose een relatief onschuldige aandoening is, kan het als cosmetisch storend worden ervaren.

Rembrandt van Rijn, de beroemde schilder, had waarschijnlijk couperose. Dit kan worden afgeleid uit sommige van zijn zelfportretten waarop zijn wangen rood zijn en er adertjes zichtbaar zijn. Het is mogelijk dat hij warme kleuren gebruikte in zijn schilderijen om zijn rode huidskleur te compenseren.

Er zijn verschillende gradaties van couperose, variërend van lichte roodheid tot duidelijk zichtbare verwijde bloedvaatjes en donkerrode vlekken. De ernst van de couperose kan worden vastgesteld door een dermatoloog of huidtherapeut. Couperose kan leiden tot een verminderd zelfvertrouwen en een negatief zelfbeeld, waardoor mensen zich onzeker kunnen voelen over hun uiterlijk en sociale situaties kunnen vermijden.

Hoewel couperose niet volledig kan worden voorkomen, zijn er wel enkele maatregelen die kunnen worden genomen om het risico op het ontwikkelen van couperose te verminderen. Het vermijden van overmatige blootstelling aan de zon en het gebruik van zonnebrandcrème kan helpen om de huid te beschermen tegen schade en roodheid. Bovendien kan het vermijden van alcohol en gekruid voedsel helpen om de bloedvaten minder snel te verwijden.

Er zijn verschillende behandelingen beschikbaar om couperose te verminderen of te verwijderen, zoals lasertherapie, IPL (Intense Pulsed Light) en elektrocoagulatie. Deze behandelingen richten zich op het vernietigen van de verwijde bloedvaatjes en het verminderen van de roodheid. De effectiviteit van de behandeling hangt af van de ernst van de couperose en het type behandeling dat wordt gebruikt. Een huidtherapeut of dermatoloog kan adviseren over de meest geschikte behandeling voor individuele gevallen.

Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen couperose en rosacea, omdat ze vergelijkbare symptomen hebben maar verschillende oorzaken. Rosacea wordt vaak geassocieerd met ontstekingen, terwijl couperose een aandoening is van de bloedvaten. Een juiste diagnose is nodig om de juiste behandeling te kunnen starten.

Let op: couperose is geen medische klacht en komt niet in aanmerking voor vergoeding vanuit de basisverzekering. Als u geïnteresseerd bent in een laserbehandeling voor couperose, dan kunt u een afspraak aanvragen via het formulier op onze website.
https://zbcmulticare.nl/afspraak/intake/

28/06/2023

Porokeratose is een relatief zeldzame huidaandoening die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van kleine, verhoornde huidlaesies. De aandoening kan op elk moment van het leven optreden en komt even vaak voor bij mannen als bij vrouwen.

De oorzaak van porokeratose is nog niet helemaal bekend, maar het lijkt te worden veroorzaakt door een combinatie van erfelijke factoren en blootstelling aan zonlicht. De huidaandoening kan verschillende vormen aannemen, waaronder klassieke porokeratose, dissemineerde porokeratose en zeldzamere vormen zoals porokeratose van Mibelli en porokeratose palmaris et plantaris disseminata.

In 1904 beschreef de Oostenrijkse dermatoloog Ferdinand von Hebra een patiënt met de huidaandoening die hij 'Porokeratosis Mibelli' noemde, ter ere van zijn collega Paolo Mibelli uit Italië, die eerder een soortgelijke casus had beschreven. Dit was een belangrijke stap in de herkenning en classificatie van porokeratose als een aparte huidaandoening.

De ernst van porokeratose kan variëren van milde tot ernstige symptomen. In sommige gevallen kan de aandoening pijnlijk en cosmetisch storend zijn, vooral als de laesies zich op zichtbare delen van het lichaam bevinden.

Enkele maatregelen die u kunt nemen om de ontwikkeling van porokeratose te voorkomen of te beperken, zijn onder meer het vermijden van overmatige blootstelling aan de zon en het dragen van beschermende kleding en zonnebrandcrème.

Er zijn verschillende behandelopties beschikbaar voor porokeratose, waaronder cryotherapie, excisie, topische crèmes en fotodynamische therapie. Fotodynamische therapie is een behandeling die gebruik maakt van licht om abnormale huidcellen te vernietigen en wordt vaak gebruikt om porokeratose te behandelen.

De effectiviteit van behandelingen varieert afhankelijk van de ernst van de aandoening en de behandelmethode die wordt gebruikt. Het is belangrijk om uw dermatoloog te raadplegen om de beste opties voor uw specifieke situatie te bespreken.

Er is nog geen remedie voor porokeratose, maar onderzoekers blijven nieuwe behandelingen onderzoeken om de symptomen te verminderen en de levenskwaliteit van patiënten te verbeteren.

De behandeling van porokeratose door een dermatoloog komt voor vergoeding in aanmerking. In zijn algemeenheid worden de behandelingen volledig vergoed vanuit de basisverzekering. Moderne behandelingen kunnen mogelijk nog niet voor vergoeding in aanmerking komen. Denkt een dermatoloog dat deze niettemin het beste voor u zijn, dan kunt u voor de behandeling bij de verzekeraar informeren of deze de behandeling wil vergoeden.

Lijdt u aan porokeratose? En hebben eerdere behadelingen onvoldoende effect gehad? Maak dan een afspraak met één van onze behandelaars. https://zbcmulticare.nl/afspraak/intake/

21/06/2023

Pityriasis versicolor, ook wel bekend als tinea versicolor, is een veelvoorkomende huidaandoening veroorzaakt door een overgroei van gist op de huid. Deze gist, Malassezia furfur, is normaal gesproken aanwezig op de huid van gezonde individuen. Echter, onder bepaalde omstandigheden, zoals warme en vochtige klimaten, kan de gist zich overmatig vermenigvuldigen en leiden tot pityriasis versicolor.

De aandoening manifesteert zich als kleine, schilferige, ovale vlekken op de huid. Deze vlekken kunnen variëren in kleur van wit tot roze, bruin of zelfs zwart, afhankelijk van het huidtype en de mate van pigmentatie. Pityriasis versicolor komt het meest voor op de bovenrug, borst, armen en soms het gezicht. Hoewel de aandoening meestal niet pijnlijk is, kan het bij sommige mensen lichte jeuk veroorzaken.

Pityriasis versicolor is al eeuwenlang bekend. In feite dateert de eerste beschrijving van de aandoening uit het oude Griekenland. De naam "pityriasis" komt van het Griekse woord "pityron", wat "schilfer" betekent, verwijzend naar de schilferige vlekken op de huid.

Pityriasis versicolor treft zowel mannen als vrouwen en komt het meest voor bij adolescenten en jonge volwassenen, wanneer de talgklieren actiever zijn. Mensen met een vette huid, overmatig zweten of een verzwakt immuunsysteem lopen een groter risico op het ontwikkelen van de aandoening.

De diagnose van pityriasis versicolor wordt meestal gesteld door een dermatoloog op basis van het uiterlijk van de huiduitslag. In sommige gevallen kan een huidschraapsel worden onderzocht onder een microscoop om de aanwezigheid van de gist te bevestigen.

De behandeling van pityriasis versicolor richt zich op het elimineren van de gistovergroei en het voorkomen van terugkerende infecties. Dit kan worden bereikt door middel van:

Antischimmel crèmes: Topische antischimmelcrèmes, zoals clotrimazol, ketoconazol of terbinafine, kunnen op de aangetaste huid worden aangebracht om de gist te doden. Deze crèmes zijn meestal vrij verkrijgbaar bij de apotheek of kunnen op recept worden verkregen.

Antischimmel shampoos: Shampoos die antischimmelmedicatie bevatten, zoals seleniumsulfide of ketoconazol, kunnen worden gebruikt om pityriasis versicolor te behandelen. De shampoo wordt aangebracht op de aangetaste huid en enkele minuten ingelaten voordat het wordt afgespoeld.

Orale antischimmelmedicijnen: In ernstigere gevallen of wanneer topische behandelingen niet effectief zijn, kunnen orale antischimmelmedicijnen zoals fluconazol, itraconazol of terbinafine worden voorgeschreven door een arts. Deze medicijnen helpen de gistovergroei van binnenuit te bestrijden en kunnen snellere resultaten opleveren.

Preventieve maatregelen: Omdat pityriasis versicolor de neiging heeft om terug te keren, is het belangrijk om preventieve maatregelen te nemen om herinfectie te voorkomen. Dit kan onder meer regelmatig wassen met antischimmelshampoo, het vermijden van strakke kleding die overmatig zweten bevordert, en het handhaven van een goede huidhygiëne.
Pityriasis versicolor krijgt soms de bijnaam "zonneschimmel". Dit komt doordat de vlekken op de huid vaak duidelijker zichtbaar worden na blootstelling aan de zon. De zonnestralen veroorzaken namelijk een natuurlijke bruining van de huid, terwijl de aangetaste gebieden door de schimmel niet op dezelfde manier kunnen bruinen. Dit zorgt voor een opvallend contrast tussen de gezonde en aangetaste huid.

Hoewel pityriasis versicolor een veelvoorkomende en onschadelijke huidaandoening is, kan het voor sommige mensen cosmetische zorgen veroorzaken. Gelukkig reageert de aandoening meestal goed op behandeling, en met de juiste zorg en preventieve maatregelen kan herinfectie worden geminimaliseerd. Als u vermoedt dat u pityriasis versicolor heeft, is het belangrijk om een dermatoloog te raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling.

De behandeling van pityriasis versicolor komt voor volledige vergoeding vanuit de basisverzekering in aanmerking. Het aanvragen van een afspraak gaat snel en eenvoudig met het formulier op onze website: https://zbcmulticare.nl/afspraak/intake/

14/06/2023

Lichen planus is een chronische, inflammatoire huidaandoening die zowel de huid als slijmvliezen kan aantasten. De aandoening kenmerkt zich door kleine, jeukende, vlakke, paarsachtige bultjes die vaak voorkomen op de polsen, enkels, onderrug en in de mond of geslachtsdelen. Hoewel de exacte oorzaak onbekend is, wordt vermoed dat lichen planus verband houdt met een auto-immuunreactie waarbij het immuunsysteem van het lichaam zijn eigen huidcellen aanvalt.

Lichen planus treft zowel mannen als vrouwen, maar komt vaker voor bij vrouwen. De aandoening treft voornamelijk volwassenen tussen de 30 en 60 jaar, maar kan op elke leeftijd voorkomen. Het ziekteverloop verschilt per individu, maar in veel gevallen verdwijnen de symptomen na enkele maanden tot jaren.

De Britse arts en dermatoloog Erasmus Wilson beschreef lichen planus voor het eerst in 1869. Hij publiceerde een artikel in het British Medical Journal getiteld "On Lichen Planus", waarin hij de symptomen en klinische kenmerken van de aandoening beschreef. De naam "lichen planus" is afgeleid van de platte, schilferige uitslag die lijkt op korstmossen (lichen) die op rotsen en bomen groeien, en het Latijnse woord "planus", wat "vlak" betekent.

Een dermatoloog stelt de diagnose lichen planus meestal op basis van het uiterlijk van de huiduitslag en de medische geschiedenis van de patiënt. Soms kan een huidbiopsie nodig zijn om andere huidaandoeningen uit te sluiten.

Hoewel er geen genezing is voor lichen planus, zijn er verschillende behandelingsopties beschikbaar om de symptomen te verlichten en de ontsteking onder controle te houden. Deze behandelingen kunnen bestaan uit topische en systemische corticosteroïden, antihistaminica, fototherapie, immunosuppressiva en retinoïden.

1. Topische corticosteroïden: Ontstekingsremmende crèmes of zalven die direct op de huid worden aangebracht om de jeuk en roodheid te verminderen. Ze worden vaak voorgeschreven voor milde tot matige gevallen van lichen planus en kunnen enkele weken tot maanden worden gebruikt.
2. Systemische corticosteroïden: Voor ernstigere gevallen van lichen planus, waarbij een groot deel van de huid is aangetast of wanneer topische corticosteroïden niet effectief zijn, kunnen orale corticosteroïden zoals prednison worden voorgeschreven. Deze medicijnen kunnen bijwerkingen hebben, dus het is belangrijk om ze alleen te gebruiken onder toezicht van een arts.
3. Antihistaminica: Deze medicijnen kunnen helpen om de jeuk te verlichten die gepaard gaat met lichen planus. Ze zijn verkrijgbaar in zowel vrij verkrijgbare als op recept verkrijgbare vormen en kunnen oraal worden ingenomen of als crème op de huid worden aangebracht.
4. Fototherapie: Deze behandeling maakt gebruik van ultraviolet licht om de ontsteking en jeuk van lichen planus te verminderen. Het wordt meestal uitgevoerd in een dermatologische kliniek onder toezicht van een arts.
5. Immunosuppressiva: In zeldzame gevallen, wanneer andere behandelingen niet effectief zijn, kunnen medicijnen die het immuunsysteem onderdrukken, zoals azathioprine of ciclosporine, worden voorgeschreven. Deze medicijnen helpen de ontsteking te verminderen door het immuunsysteem te onderdrukken, maar kunnen bijwerkingen hebben en moeten zorgvuldig worden gecontroleerd door een arts.
6. Retinoïden: In sommige gevallen kunnen orale of topische retinoïden, zoals acitretine of tretinoïne, worden voorgeschreven om de symptomen van lichen planus te behandelen. Retinoïden zijn afgeleid van vitamine A en kunnen helpen bij het verminderen van ontstekingen en het bevorderen van een gezonde huidcelgroei.

Naast medische behandelingen kunnen patiënten met lichen planus baat hebben bij zelfzorgmaatregelen om de symptomen te verlichten en het herstel te bevorderen. Enkele suggesties zijn het vermijden van krabben, een goede huidverzorging, het vermijden van triggers en een goede mondverzorging.

Lichen planus kan in zeldzame gevallen ook de nagels en hoofdhuid aantasten, wat kan leiden tot veranderingen in de kleur en textuur van de nagels, groeven, spleten en zelfs gedeeltelijk of volledig verlies van de nagel. Lichen planus van de hoofdhuid, ook wel lichen planopilaris genoemd, kan littekens en onomkeerbaar haarverlies veroorzaken als het niet tijdig wordt behandeld.

Met de juiste behandeling en zelfzorg kunnen de meeste mensen met lichen planus hun symptomen onder controle houden en een goede kwaliteit van leven behouden.

07/06/2023

Rosacea is een chronische huidaandoening die zich voornamelijk manifesteert in het gezicht. Deze aandoening wordt gekenmerkt door roodheid, zichtbare bloedvaatjes, bultjes en puistjes en komt vooral voor bij mensen met een lichte huidskleur. Meestal ontwikkelt rosacea zich tussen de leeftijd van 30 en 50 jaar. Hoewel vrouwen vaker rosacea ervaren, hebben mannen vaak ernstigere symptomen. Ongeveer 5% van de volwassen bevolking heeft last van rosacea.

Historisch gezien werd rosacea soms verward met andere huidaandoeningen zoals acne. In de 14e eeuw dacht men zelfs dat rosacea een straf van God was. Pas in de 19e eeuw werd rosacea als een op zichzelf staande aandoening erkend.

Rosacea kan in verschillende stadia worden ingedeeld, variërend van milde tot ernstige symptomen. Deze indeling helpt bij het bepalen van de meest effectieve behandeling voor elke individuele patiënt. De impact van rosacea op de kwaliteit van leven kan aanzienlijk zijn, vooral omdat de aandoening vaak gepaard gaat met gevoelens van schaamte en onzekerheid over het uiterlijk.

Om rosacea te voorkomen of verergering tegen te gaan, is het belangrijk om de huid goed te verzorgen en mogelijke triggers, zoals extreme temperaturen, alcohol en pittig voedsel, te vermijden. Daarnaast kan het dragen van een zonnebrandcrème met een hoge beschermingsfactor helpen om de symptomen te beheersen.

Er zijn verschillende behandelingsopties voor rosacea, waaronder topische en systemische behandelingen zoals antibiotica en ivermectine. Laser- en lichttherapie kunnen ook effectief zijn bij het verminderen van roodheid en zichtbare bloedvaatjes. De effectiviteit van de behandelingen varieert per persoon en de resultaten kunnen tijdelijk of langdurig zijn, afhankelijk van de individuele situatie.

Wist je dat recent onderzoek suggereert dat rosacea mogelijk verband houdt met neurologische aandoeningen zoals migraine en de ziekte van Parkinson? Hoewel er nog veel onbekend is over de precieze relatie tussen deze aandoeningen, werpen deze bevindingen een nieuw licht op de complexiteit van rosacea.

De behandeling van rosacea valt onder de basisverzekering. Behandelingen met bijvoorbeeld geneesmiddelen worden volledig vergoedt. Mochten de behandelaren van mening zijn dat lasertherapie voor u de beste keuze is, dan kan het aan te raden zijn om bij de verzekeraar na te gaan of deze dat in uw geval wel of niet wil vergoeden. Ook moet u op het moment van de afspraak beschikken over een verwijsbrief van de huisarts.

Heeft u rosacea, en hebben eerdere behandelingen onvoldoende effect gehad? Dan nodigen wij u graag uit voor een afspraak bij ZBC Multicare. Onze behandelaars bespreken uw persoonlijke situatie en adviseren u over de beste behandelingsmogelijkheden. Maak een afspraak via het formulier op onze website: https://zbcmulticare.nl/afspraak/intake/

31/05/2023

Het basaalcelcarcinoom (BCC) is de meest voorkomende vorm van huidkanker. Het ontstaat uit de basale cellen in de bovenste laag van de huid en groeit langzaam en zelden uitzaaiend. BCC's komen het vaakst voor bij mensen met een lichte huidskleur en worden vaak veroorzaakt door overmatige blootstelling aan de zon of andere vormen van ultraviolette (UV) straling.

De symptomen van een BCC kunnen variëren, maar het meest voorkomende teken is een verandering in het uiterlijk van de huid, zoals een kleine, glanzende bult, een rode, schilferige plek of een zweertje dat niet geneest. BCC's kunnen overal op het lichaam voorkomen, maar zijn het meest gebruikelijk op het gezicht, de nek en de handen.

De term "basaalcelcarcinoom" werd voor het eerst gebruikt door de Engelse dermatoloog Arthur Rook in 1951. Echter, de aandoening zelf werd al veel eerder erkend. Een van de vroegste beschrijvingen van een BCC-achtige huidtumor dateert uit de 19e eeuw door de Britse chirurg Samuel Cooper, die het een 'ulcus rodens' noemde vanwege de langzaam groeiende, knagende aard van de tumor.

Basaalcelcarcinoom (BCC) kan in verschillende vormen voorkomen, afhankelijk van de groeipatronen en uiterlijke kenmerken. Er zijn vier hoofdtypen van BCC:

Nodulair basaalcelcarcinoom: Dit is het meest voorkomende type BCC. Het presenteert zich als een glanzende, doorschijnende, of parelmoerachtige bult, vaak met kleine bloedvaatjes aan de oppervlakte. Deze vorm van BCC groeit langzaam en komt meestal voor op het gezicht, vooral rond de neus en ogen.

Superficieel basaalcelcarcinoom: Dit type BCC verschijnt als een rode, schilferige plek die kan lijken op eczeem of psoriasis. Superficieel BCC groeit langzaam en komt meestal voor op de romp, armen en benen. Dit type heeft een lager risico op invasieve groei in vergelijking met andere vormen van BCC.

Morpheiform basaalcelcarcinoom: Dit type BCC wordt gekenmerkt door een wasachtig, geelachtig litteken-achtig uiterlijk en is vaak moeilijk te onderscheiden van de omliggende huid. Morpheiform BCC komt minder vaak voor en wordt beschouwd als een meer agressieve vorm van BCC, omdat het dieper in de huid en omliggende weefsels kan groeien.

Infiltratief basaalcelcarcinoom: Dit is een zeldzaam type BCC dat zich kan presenteren als een platte, blauwachtig-rode of bruine verkleuring van de huid. Infiltratief BCC heeft de neiging om diep in de huid te groeien en kan moeilijk te behandelen zijn vanwege de invasieve aard.

Het is belangrijk om te weten dat BCC's zich soms kunnen presenteren als een combinatie van deze typen. Een vroege diagnose en behandeling zijn essentieel om de groei van de tumor te beheersen en mogelijke complicaties te voorkomen.

Er zijn verschillende behandelingsopties voor BCC's, afhankelijk van het type, de locatie en de grootte van de tumor. Enkele van de meest voorkomende behandelingen zijn:

5-fluorouracil: Dit is een topische chemotherapie crème die direct op een superficieel BCC wordt aangebracht. Het remt de groei van kankercellen en wordt meestal gebruikt voor oppervlakkige BCC's. Deze techniek lijkt minder effectief dan een operatie of een behandeling met gefractioneerde fotodynamische therapie (zie hieronder). Na één jaar kwamen de plekken bij bijna een derde van de patiënten terug. Een ander nadeel van deze behandeling is dat de patiënt gedurende acht weken de plek als het ware "kapot" moet smeren, terwijl bij een operatie of fotodynamische therapie de huid binnen twee weken al helemaal weer hersteld is. Maar, deze behandeling is wel erg goedkoop en daarom wordt hij relatief vaak door dermatologen gebruikt.

Excisie: Bij deze chirurgische ingreep wordt het BCC samen met een kleine marge van gezond weefsel eromheen verwijderd. Dit is een veelgebruikte behandeling voor zowel oppervlakkige als invasieve BCC's. Het nadeel van deze behandeling is dat er vaak een litteken op de huid achterblijft en er een (zeer kleine) kans op een wondinfectie bestaat. Maar het voordeel van de operatie is dat deze op alle typen van het basaalcelcarcinoom gebruikt kan worden.

Mohs' micrografische chirurgie: Deze techniek wordt toegepast bij BCC's die zich op cosmetisch gevoelige gebieden bevinden of bij tumoren met een hoog risico op terugkeer. Bij deze procedure wordt het BCC laag voor laag verwijderd, waarbij elke laag wordt gecontroleerd op kankercellen onder een microscoop. Dit proces wordt herhaald totdat geen kankercellen meer worden gedetecteerd, waardoor zoveel mogelijk gezond weefsel behouden blijft. Net als de eenvoudige excisie kan deze behandeling voor alle soorten huidkankers gebruikt worden. Het voordeel van de techniek is dat het risico dat er nog een operatie moet plaatsvinden omdat niet alles in de eerste behandeling is weggenomen veel en veel kleiner is. Er zijn klinieken die zich speciaal op deze behandeling toeleggen, zoals de Mohs Klinieken.

Fotodynamische therapie (PDT): Bij deze behandeling wordt een lichtgevoelige stof op het BCC aangebracht en vervolgens blootgesteld aan een specifieke golflengte van licht. Dit activeert de stof, die de kankercellen vernietigt. In Nederland wordt PDT voornamelijk gebruikt voor de behandeling van superficiële BCC's. In Nederland worden er twee verschillende vormen van fotodynamische therapie voor superficiële basaalcelcarcinomen gebruikt. Bij de ene methode wordt de huid één keer belicht, en bij de andere methode vinden twee belichtingen plaats. Die laatste techniek heet de gefractioneerde fotodynamische therapie, en is met name in het Erasmus Medisch Centrum in Rotterdam veel onderzocht. Deze techniek lijkt effectiever: Na vijf jaar kwam minder dan 10% van de plekken terug. Dat is aanzienlijk minder dan bij een behandeling met 5-fluorouracil of een enkelvoudige belichting bij fotodynamische therapie. Bij die behandelingen kwamen de plekken al na één jaar bij bijna een derde van de patiënten terug. In Nederland wordt de toepassing van fotodynamische therapie beperkt tot superficieële basaalcelcarcinomen in situaties waar een goedkopere behandeling met 5-fluorouracil niet aangewezen is. In het buitenland is men veelal minder terughouden en kan de behandeling sneller en op meer typen basaalcelcarcinomen toegepast worden.

Ondanks dat basaalcelcarcinoom een vorm van huidkanker is, zijn de overlevingskansen vrij hoog. Dit komt omdat BCC's zelden uitzaaien naar andere delen van het lichaam. De meeste patiënten reageren goed op behandeling, en hoewel de kans op terugkeer van de tumor op dezelfde plaats bestaat, is het zelden levensbedreigend. Het is echter belangrijk om vroegtijdige diagnose en behandeling te krijgen om mogelijke complicaties en littekens te voorkomen.

Wetenschappelijk onderzoek heeft laten zien dat als een patiënt meer dan één keer een basaalcelcarcinoom heeft gehad, het zo goed als zeker is dat er steeds opnieuw plekjes ontstaan. Ook neemt de tijd tussen twee plekjes steeds af. Het is daarom juist bij chronische vormen van huidkanker belangrijk om nieuwe plekken vroeg te ontdekken en te behandelen zodat onnodige operaties voorkomen kunnen worden.

Het is belangrijk om met een specialist te bespreken welke behandeling het meest geschikt is voor uw specifieke geval. Als u een basaalcelcarcinoom heeft of vermoedt dat u er een heeft, raden wij u aan om uw huisarts om advies te vragen of een afspraak te maken met een behandelaar bij ZBC Multicare. Onze behandelaars bespreken graag uw persoonlijke situatie en geven advies over de beste behandelingsmogelijkheden. Maak een afspraak via het formulier op onze website: https://zbcmulticare.nl/afspraak/intake/

De behandeling van een basaalcelcarcinoom komt voor volledige vergoeding vanuit de basisverzekering in aanmerking.

Adres

Hoge Naarderweg 3
Hilversum
1217AB

Openingstijden

Maandag 09:00 - 17:00
Dinsdag 09:00 - 17:00
18:00 - 21:00
Woensdag 09:00 - 17:00
Donderdag 09:00 - 17:00
18:00 - 21:00
Vrijdag 09:00 - 17:00

Telefoon

+31356249576

Website

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer ZBC Multicare nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact De Praktijk

Stuur een bericht naar ZBC Multicare:

Snelkoppelingen

Delen

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram

Type