17/09/2025
“Zij die zichzelf herinnert”
In een wereld waar wetten kwamen en gingen, beloften werden gedaan en weer vergeten, liep een vrouw over de oude stenen van een stad die haar nooit echt had gezien. Ze had geluisterd – jarenlang – naar wat de politiek haar vertelde. Over emancipatie. Gelijkheid. Steunmaatregelen. Maar telkens wanneer ze naar haar spiegel keek, zag ze iets anders dan wat ze in speeches hoorde: ze zag iemand die wachtte. Iemand die verwachtte dat de wereld haar zou optillen.
Tot op een ochtend.
Het was geen bijzondere ochtend. Geen verkiezing, geen demonstratie, geen manifest. Alleen stilte en een zon die door het gordijn gleed als een fluistering. En in die stilte hoorde ze iets – diep vanbinnen. Geen stem. Geen bevel. Maar een herinnering.
Een herinnering aan wie ze was voordat ze leerde zich aan te passen. Voordat ze kleiner ging spreken, zachter ging stappen, en haar mening inpakte in excuses. Ze herinnerde zich de kracht van haar moeder, die ondanks alles altijd doorging. Ze herinnerde zich het vuur van haar grootmoeder, die zei: “Ze zullen je niet geven wat je waard bent, dus je moet het zelf dragen.”
En op dat moment begreep ze het: kracht komt niet van buitenaf. Niet van regeringen, niet van wetten, niet van goedbedoelde woorden. Kracht komt van binnenuit. Vanuit het moment waarop een vrouw besluit zichzelf weer te zien.
Die dag kleedde ze zich niet om indruk te maken. Ze sprak niet om aardig gevonden te worden. Ze bewoog alsof haar lichaam een tempel was. Niet voor anderen – maar voor zichzelf. En elk woord dat ze sprak, elk besluit dat ze nam, kwam voort uit die innerlijke bron. Niet uit boosheid. Niet uit wrok. Maar uit weten.
En toen ze door de stad liep, veranderde er iets. Niet in de stad – maar in de ogen van andere vrouwen die haar zagen. Zij herkenden iets. Iets dat zij misschien vergeten waren. Een stilte. Een vuur. Een herinnering.
Want wanneer één vrouw zichzelf weer herinnert, helpt ze daarmee vele anderen ontwaken.
Wil jij dat ik je help om weer te ontwaken, stuur me dan een berichtje.
Groetjes Margareth Eijck -Praktijk the Source