17/03/2025
Zaterdag 15 maart was het zover: dé inspiratiedag waar ik lang naar uitgekeken had georganiseerd door (beroepsvereniging voor kinder-, jongeren- en gezinscoaches). Net als vorige keer mocht ik ook dit jaar weer op de informatiemarkt staan met mijn dichtbundel 'Lief kind...ik zie je', dat uitkwam in 2023. Daarnaast nam ik natuurlijk mee dat ik in 2024 ontwierp en liet maken.
Naast dat het bijzonder leuk is om al mijn collega's weer eens te zien merkte ik dat het bijzondere verhaal achter het ontstaan van 'Lief kind...ik zie je' ook met hen deelde.
Als jong meisje hield ik al van schrijven. Ik had veel fantasie, wilde graag een boek schrijven, maar kwam vaak niet verder dan 1 of 2 regels. Dan stopte het vaak weer. Ook schreef ik toen al, op kleine schaal, gedichten. Tijdens mijn puberteit werd één daarvan gepubliceerd in het tijdschrift Yes (wie kent het nog). En net als nu eigenlijk was het gevoel daarbij heel dubbel. Trots dat het uitgekozen was en tegelijkertijd ook superspannend. Je gevoel delen in dichtvorm is heel kwetsbaar.
Toch bleef het schrijven trekken. Als jonge moeder volgde ik de cursus Kinderverhalen Schrijven maar toen het terug kwam met rode strepen in het verhaal (uiteraard bedoeld als feedback) en de tijd ontbrak stopte ik ook daarmee.
Totdat ik in 2020, net als velen, ziek werd. Ik lag 3 weken op bed en kon niet veel. De beelden op tv waren niet echt positief allemaal en naast het kijken van tekenfilms merkte ik dat er flarden van gedichten in mijn hoofd opkwamen. Over de tieners die ik tot dan toe had begeleid, over de kinderen die wel/niet naar school mochten, over.... Toen ik het eenmaal toeliet begon het ook te stromen.....Zo goed en zo kwaad als het ging typte ik zo snel als ik kon alle teksten die in mij opkwamen in de notitie app van mijn telefoon.
Later, toen ik me weer iets beter begon te voelen, maakte ik van de losse flarden tekst een compleet gedicht, las en herlas de teksten nog een keer, paste aan en schoof met woorden en met zinnen.
Heel voorzichtig begon ik wat te delen met de buitenwereld. Ik poste af en toe wat op facebook of op instagram maar daar bleef het bij. Heel af en toe plopte het idee op om er een boekje van te maken maar dat nam ik niet al te serieus. Totdat ik op mijn 50e verjaardag van vriendinnen een boekje kreeg met daarin míjn gedichten.
Toen zag ik dat het mogelijk was. Uitzoeken dus hoe ik dat voor elkaar kon krijgen. Ook dit ging uiteraard niet vanzelf. Ik onderzocht en zocht uit hoe dan. Van beeld in mijn hoofd naar werkelijkheid. Het leek onbegonnen werk want uiteraard moest het ook betaalbaar zijn, dat betekende dat er af toe ook concessies gedaan moesten worden.
Maar nu ligt het er! Mijn eigen gedichtenbundel die afgelopen zaterdag een hoofdrol mocht krijgen op mijn eigen kraam. Door het vertellen van mijn verhaal erachter. Maar ook omdat ik zag hoe de inhoud raakt.
Wil je even ín mijn bundel spieken? Dat kan:
www.Zichtbaar-Kind.nl/producten
