31/10/2025
I Honour You - Ik eer jou 🤎🪶🐴
Vandaag was de paardentandarts er. Om het gebit van de paarden goed te kunnen behandelen, is het nodig om ze te verdoven zodat de arts ook helemaal achterin kan behandelen. Naast dat Raven een beetje bang is voor prikjes, zag ik dat hij deze keer in de angst & paniek schoot. Ik voelde dat het hem deed herinneren aan het moment dat Maze ingeslapen werd. Ik vertelde hem dat het oké was en dat de tandarts zijn tanden weer goed ging maken. Geen zorgen, ik ben bij je, liet ik hem weten. De tandarts in een heel andere staat van zijn dan ik.. regelmatig vragen stellend over van alles en nog wat.. bleef ik in mijn bubbel om te 'hoeden' over de paarden tijdens de behandeling.
Na de behandeling was Raven nog wel erg verdoofd, zelfs nadat Silvermoon ook klaar was en al weer wat alert om zich heen keek. Het voelde niet helemaal goed.. Ik hielp de tandarts snel om alles in te pakken, liep even naar de auto, seinde naar Silvermoon dat ik zo weer terug kwam, rondde kort af met de tandarts en snelde terug naar Raven om hem gauw - maar rustig - te helpen met lymfedrainage en heling.
Dat hielp vlot, gelukkig .. en hij kwam weer tot zichzelf. Daarna naar Silvermoon om te vragen of hij ook lymfedrainage wilde (helpt o.a. om afvalstoffen af te voeren en werkt pijnstillend). Nadat ik net was begonnen, liep hij weg. Hij wilde dat ik meeliep naar achteren. Geen lymfe meer, wel healing. Raven liep rustig achter ons aan.
En zo stond ik daar. Tussen hen in. Healing te faciliteren voor beide & voor het veld. Ik stond pal voor de plek waar Maze is ingeslapen. Het werd heel licht om de paarden en om ons heen. Als ik mijn ogen open deed was het grijs en grauw. Ogen dicht.. zonnig, licht en warm. Silvermoon kwam recht voor me staan en knabbelde zacht aan me. Het verdriet van het verlies van Maze, voelde ik ook even bij hem. Toen zag ik haar ook verschijnen en liet het beeld aan Silvermoon zien.
Kijk lieverd, ze is er wel, maar dan anders.. Natuurlijk weten Silvermoon & Raven dat wel. Maar ze missen haar nog wel. Zo waren we daar weer even samen. Compleet. Zo mooi.
En ik fluisterde tegen Silvermoon 'I Honour You'. De liefde voelbaar 🤎🪶🐴.
Het is zo mooi om je dieren te kunnen volgen in wat zij op dat moment nodig hebben. Zonder je op te dringen, zonder de wijsheid in pacht denken te hebben. Mee te gaan in hun flow. Enkel empathie aan te bieden. We hoeven niet altijd alles op te willen lossen. Zo liet Raven goed merken wat hij nodig had en liet hij ook zien waar ik genoeg had gegeven en hij het zelf weer kon. En ook Silvermoon liet heel mooi zien waar hij behoefte aan had. Geen lymfe, maar healing, verbinding en even Samen Zijn.
Wil je dit ook leren? In Februari kan je weer deelnemen aan één van mijn bijzondere cursusweekenden over diercommunicatie & healing.
In Munay, Marieke
www.silvermoon.nu
