19/07/2016
Schildklier en Overgang
Ons lichaam wordt bestuurd door hormonen. Daarbij zijn er 3 belangrijke hormoonassen die elkaar in grote mate beïnvloeden.
Deze drie zijn de bijnieras, de schildklieras en de as van de geslachtshormonen. Als er in één van deze assen een verandering optreedt heeft dat effect op de andere assen. Zo kan er bij toename van stress niet alleen een verandering in de werking van bijnieren optreden maar ook de schildklier kan beïnvloed worden en de cyclus kan verstoord raken.
Tijdens de overgang treedt er een enorme verandering van de werking van de eierstokken. Van een maandelijkse exact klokwerk veranderen de eierstokken in nauwelijks nog actieve organen. De aanmaak van progesteron en later ook van estradiol en testosteron neemt enorm af. Vrouwen die een schildklierprobleem hebben waarbij de instelling met medicatie niet optimaal is, ervaren door deze onderlinge beïnvloeding vaker en ernstiger last van overgangsklachten. Zeker 1 op 10 vrouwen krijgt juist te maken met een schildklierprobleem tijdens de overgangsjaren.
Progesteron is het eerste hormoon dat steeds minder wordt aangemaakt, de afname begint vaak al ruim tien jaar voor het optreden van de laatste menstruatie. Dit leidt tot cyclusveranderingen: heviger, langduriger bloedverlies, pijnlijkere menstruaties treden vaker op. De cyclus wordt eerst korter en later zal de tijd tussen twee bloedingen vaker toenemen.
Progesteron beïnvloedt ook de werking van schildklierhormoon. De schildklier maakt het schildklierhormoon T4. Dit moet om te kunnen werken worden omgezet naar actief schildklierhormoon T3. Deze omzetting neemt toe onder invloed van progesteron. Dat is precies de reden dat na de eisprong als er progesteron wordt aangemaakt de lichaamstemperatuur met een halve graad stijgt: de stofwisseling wordt sneller door inwerking van progesteron. Vrouwen die levothyroxine slikken merken daarom vaak dat richting overgang de instelling verandert. Of dat er weer klachten komen die passen bij hypo zijn, terwijl de TSH en de vrije T4 niet veranderen. Als er de hoeveelheid (vrije) T3 niet gemeten wordt, lijkt het of de klachten niet verklaard kunnen worden. Heeft deze informatie je geholpen? Je kunt meer lezen in het boek ‘Hormoonbalans voor Vrouwen’ van Barbara Havenith en Ralph Moorman.
