15/11/2025
🩷
“De reis van de ziel”
Er komt een moment waarop de ziel zachtjes fluistert: nu mag je vertragen.
Niet omdat je moet stilstaan, maar omdat je mag voelen hoe alles in jou aan het veranderen is.
We groeien niet enkel door te streven,
maar door te helen. Door toe te laten wat ooit te zwaar leek, en te zien dat elke barst eigenlijk een opening naar licht is.
De liefde die we onderweg ontmoeten, is geen toevallige ontmoeting — het zijn spiegels van onze groei, zielen die ons eraan herinneren waar we vandaan komen.
Soms nemen ze ons bij de hand, soms laten ze ons los.
Maar telkens nodigen ze ons uit om dieper te voelen, ruimer te worden, meer licht te zijn in menselijke vorm.
En als we dan ooit terugkijken, zien we dat niets verloren ging — alles wat we doorleefden, heeft wortel geschoten in ons bewustzijn.
Elke traan, elke glimlach, een bloem in de tuin van de ziel. Want wanneer de ziel genoeg geleerd heeft, begint ze te herinneren.
Ze weet dat ze nooit alleen was, dat elke stap geleid werd door iets wat ouder is dan tijd. Wat ooit strijd leek, was slechts het losweken van wat niet echt was.
Elke pijn bracht zachtheid, elke val bracht wijsheid, elke leegte bracht ruimte voor licht. Tot er een moment komt waar zoeken verandert in zijn.
Waar het hoofd zwijgt en het hart weer durft te vertrouwen dat alles precies is zoals het bedoeld is. Dan opent zich iets groters — een stille vrede die niet meer vraagt, alleen ademt.
De mens wordt weer kanaal, de ziel weer stroom. En in die eenheid is er geen begin of einde meer, alleen de eeuwige beweging van liefde die zichzelf herkent in alles wat leeft.
Auteur De Vlinder 🦋
Chris & Sarah
